نظر منتشر شده
۳
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 272264
مقایسه هزینه‌های دارویی یک اروپایی با یک ایرانی
تاریخ انتشار : جمعه ۱ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۱۰
در نخستین نشست تخصصی بررسی بیمه گذاری دارو در ایران مکانیسم‌های بازپرداخت بیمه در کشورهای توسعه یافته و ایران از جمله پرداخت هزینه داروی یک ایرانی با یک اروپایی مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش تسنیم، نازیلا یوسفی کارشناس دارویی سازمان غذا و دارو در نخستین نشست تخصصی بررسی بیمه گذاری دارو در ایران درباره مکانیسم‌های بازپرداخت بیمه در دیگر کشورها اظهار داشت: ارکان بازپرداخت شامل مواردی همچون ثبت، تصمیم گیری درخصوص بازپرداخت، قیمت گذاری و شرایط بازپرداخت می‌شود.

وی با اشاره به مکانیسم‌های بازپرداخت بیمه در دیگر کشورها از جمله انگلستان افزود: این کشور یکی از کنترل شده ترین کشورهای اروپایی است که کنترل‌ها توسط وزیر خدمات سلامت عمومی، تصمیم گیری برای بیمه دارو توسط وزرا و کمیته‌های مشورتی ۱۷ گروه درمانی دارویی انجام می‌شود.

یوسفی ادامه داد: در انگلستان بخش اعظم هزینه داروهای فروش رفته به طرف‌های قرارداد (داروخانه‌ها) پرداخته می‌شود و منبع مالی آن به طور عمده از طریق مالیات و پرداخت‌های افراد به تناسب درآمدشان تامین می‌شود. به گفته این کارشناس دارویی سازمان غذا و دارو، ارائه مراقبت‌های سلامتی در نقطه تحویل رایگان است و بیشتر بیماران در برابر هزینه‌های واقعی داروها محافظت می‌شوند.

یوسفی در ادامه سخنان خود درباره کشور آلمان گفت: آلمان سومین بازار بزرگ دارویی در جهان و بزرگ ترین بازار ژنریک اروپا است که بیمه اجباری سلامت، محاسبه حق بیمه براساس درآمد و نه مخاطرات سلامت و همه صندوق‌ها همان خدماتی را ارائه می‌دهند که توسط قانون و سازمان بیمه سلامت خودگردان برای آنان تعیین می‌شود.

وی با بیان اینکه پرداخت حق بیمه مساوی ماهیانه کارفرما و مستخدم به صندوق‌های خودگردان بیمه سلامت که به صورت منطقه ای یا فدرال توسط شرکت‌های حرفه ای اداره می‌شوند، افزود: این صندوق‌ها از وزارت بهداشت مستقل هستند و دولت از درآمد حاصل از مالیات به این صندوق‌ها کمک نمی‌کند. با پرداخت حق بیمه که از حقوق کارکنان کم می‌شود، اعضا خانواده می‌توانند توسط والدین یا همسر تحت پوشش قرار بگیرند.

یوسفی همچنین با اشاره به بیمه خصوصی این کشور افزود: افرادی با درآمد ماهیانه بیش از سه هزار و ۸۲۵ دلار آمریکا به طور قانونی این حق را دارند که از شمول قانون بیمه ملی سلامت خارج شوند و از بیمه خصوصی استفاده کنند.

این کارشناس دارویی سازمان غذا و دارو در ادامه عنوان کرد: از آنجا که بخشی از هزینه‌های سلامت آن گروه از کارکنان بخش عمومی که درآمد بالایی دارند را دولت می‌پردازد، دولت آلمان تلاش می‌کند راهی برای جلوگیری از استفاده این گروه از بیمه خصوصی بیابد.

یوسفی درباره قیمت گذاری دارو در آلمان گفت: تولیدکنندگان آزادند تا قیمت را به دلخواه خود تعیین کنند، اما مقدار قیمتی که توسط بیمه تقبل می‌شود، از طریق نظام قیمت گذاری مرجع تعیین می‌شود.

وی افزود: در آلمان چنانچه قیمت دارو کمتر از ۵۰ یورو باشد، بیمار پنج یورو می‌پردازد، اگر قیمت دارو بین ۵۰ تا ۱۰۰ یورو باشد، بیمار ۱۰ درصد قیمت را می‌پردازد و برای بالاتر از ۱۰۰ یورو به هر میزان که باشد، تنها ۱۰ یورو پرداخته می‌شود.

وی درباره مکانیسم‌های بازپرداخت بیمه در ایران با اشاره به سازمان غذا و دارو و اعضای شورای بررسی و تدوین داروهای ایران گفت: فهرست داروهای رسمی ایران توسط شورای بررسی و تدوین داروهای ایران در معاونت غذا و دارو تعیین می‌شود. این اعضا شامل چهار نفر از معاونت غذا و دارو، چهار نفر متخصص بالینی از معاونت سلامت، یک نفر از دبیرخانه شورای عالی بیمه و یک نفر از سازمان نظام پزشکی انتخاب می‌شوند.

یوسفی خاطرنشان کرد: قیمت گذاری دارو در وزارت بهداشت و توسط کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان غذا و دارو، مدیر نظارت بر امور دارو و مواد مخدر، نماینده وزارت بازرگانی (سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان)، نماینده سندیکای تولید کنندگان داروهای انسانی، نماینده شرکت مادر تخصصی دارو و تجهیزات پزشکی تعیین می‌شود.
 
۱۳۹۴-۰۳-۰۱ ۲۰:۰۲:۱۶
همش کنفرانس و نشست و...برگزار میشود . پس کی این نظام در هم برهم و بی پاسخگوی بیمه ایران می خواهد درست شود ؟ (2903482) (alef-11)
 
یک پزشک
۱۳۹۴-۰۳-۰۱ ۲۱:۲۶:۴۱
دارو در خارج از کشور بسیارگران است در فرانسه بیست عدد بروفن و ده عدد استامینوفن بنده گرفتم 24 هزار تومان
در روسیه ده عدد قرص کوآموکسی کلاو 100 هزار تومان است (2903614) (alef-11)
 
مهدي
۱۳۹۴-۰۳-۰۲ ۰۹:۳۲:۱۸
حالا كجاي اين مطلب مقايسه هزينه ي دارويي يك ايراني و يك اروپايي بود؟
فقط كمي از شرايط آلمان و انگليس را گفته و در مورد ايران هيچي نگفته كه!!!! (2904394) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.