کد مطلب: 441699
به گزارش خبرنگار الف از کاخ جشنواره(برج میلاد)
چهارمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر/ از شور و هیجان با «فراری» تا نارضایتی از «سوفی و دیوانه»
بخش فرهنگی الف، 14 بهمن 95
در ایام جشنواره سعی داریم تا بدور از جبهه گیری و یا جنجال آفرینی به روایت سی و پنجمین جشنواره ی فجر بپردازیم. جشنواره ی فیلم فجر جشن ملی و ویترین اصلی سینمای ایران است، لذا آنچنان که در ایام جشن مرسوم است، سعی می شود زبان گفتار شیرین و به دور از عیب جویی، مطالب منتشره در قالب گزارش هایی مختصر و نقد آثار در زمان اکران عمومی و با تاملی بیشتر در مورد فیلم ها صورت گیرد.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۰۲
سوژه های اجتماعی علاوه بر دربرگیرندگی که در تمام جوامع دارند، نشان دهنده ی مفاهیم دیگری هم هستند. پرداختن به یک موضوع خاص با زاویه ی نگاه متفاوت کارگردانان مبین میزان اهمیت آن موضوع خاص است. همچنین زبان گزنده و یا ملایم فیلم ها در پرداختن به سوژه های داغ اجتماعی، می تواند نشان دهنده ی میزان تلخ کامی جامعه از ناهنجاری موجود در جامعه باشد؛ به نحوی که افکار کارگردان را چنان به خود معطوف کند، که صاحب اثر مادرانه و دلسوزانه از دریچه ی دوربین خود به جامعه نگاه کند و با تصویگریِ واقعی و یا موجز، رسالت خود را به سامان رساند.
در چهارمین روز از برگزاری جشنواره، آنچنان که حال جامعه می طلبد و حتی سوژه ها خود را به کارگردانان تحمیل می کنند، موضوعات اجتماعی سوژه اصلی فیلم ها بودند. از مستند «آوانتاژ» محمد مارت گرفته تا «فراری» علیرضا داوود نژاد، معضلات اجتماعی بهانه ی کارگردانان برای ساخت فیلم بودند.
فیلم علیرضا داوود نژاد کارگردان صاحب نام و با سابقه ی کشور، فیلم پر سروصدای روز چهارم بود و علت این اتفاق را می شود نام کارگردان، نام خاص فیلم او و حضور بازیگرانی محسن تنابنده و ترلان پروانه ی جویای نام دانست.
فیلم «فراری» داوود نژاد از حیث نام هم به دلیل خاص بودن نامش بهره می گیرد و هم از نظر آرایه های ادبی مورد استفاده در آن!
نام دوپهلوی فیلم یعنی «فراری» با تلفظ فرنگی خود مبین نام یک شرکت خودروسازی و در تلفظ پارسی به معنای گریزان است. داوود نژاد با بهره گیری از یک اصل ساده، برای فیلم خود نامی را برگزیده که هم جذابیت ظاهری دارد و هم به دلیل مفهوم کلمه ی «فراری» حسی ترغیب کننده در دنبال نمودن فیلم دارد. این موضوع در میزان اقبال اهالی هنر و رسانه در میزان استقبال آنها کاملاً مشهود بود. سالن نمایش تا انتهای فیلم پر از جمعیت بود و تشویق و همراهی مخاطبان در طول فیلم نشان از رضایتمندی آنان از فیلم داشت.
آخرین فیلم پخش شده در چهارمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر، فیلم «سوفی و دیوانه» آخرین ساخته ی مهدی کرم پور بود. حال و هوا و فضای حاکم بر سالن در زمان نمایش فیلم کرم پور تقریباً بر خلاف فیلم داوود نژاد بود. در زمان نمایش فیلم کرم پور تعداد زیادی از افراد داخل سالن سالن سینما را ترک کردند و افراد باقی مانده هم مدام در قهقه زدن های تمسخر بودند و حتی با صدایی واضح فیلم در حال پخش را به باد انتقاد و تمسخر می گرفتند.
رفتار فوق یکی از اتفاقات منفی است در حال تبدیل شدن به یک امر عادی است و در فرصت مناسبی در باره آن خواهم نوشت.
«سوفی و دیوانه» فیلم فانتزی از مهدی کرم پور است و جهان فیلم میان واقعیت و فانتزی در نوسان است. اگرچه که ظاهر فیلم فانتزی است و دو کاراکتر فیلم(امیر جعفری و به آفرید غفاریان) در موقعیتی غیر متعارف آشنا می شوند و قصه ی فیلم را رقم می زنند، اما در همان بیان فانتزی گونه ی خود حرف های جدی و تندی را به صورت زیر پوستی برای عرضه به مخاطب دارند.
حواشی این فیلم تنها به سالن نمایش محدود نشد و در نشست خبری فیلم هم اتفاقاتی رقم خورد که متاثر از همان رفتار حضار سالن نمایش بود. سوالانت خبرنگاران بیشتر نقادانه بود و حتی برخی صراحتاً از دیدن این فیلم ابراز نارضایتی کردند. در میان سیل انتقادات اتفاق جالبی رخ داد و فردی که از جمع خبرنگاران نبود با در دست گرفتن میکروفون به تمجید از فیلم پرداخت و از نظر دیگران انتقاد کرد. پس از پایان یافتن تعریف و تمجید های فرد مذکور، یکی از خبرنگاران به سوال نمودن یک شخص غیر خبرنگار اعتراض نمود که با واکنش محمود گبرلو و شوخی امیر جعفری همراه بود.
بدین ترتیب روز چهارم از برگزاری جشنواره فیلم فجر با حواشی پایانی در نیمه شب پایان یافت و فارغ از بد اخلاقس برخی از افراد؛ حس زنده بودن جشنواره آنهم در ساعات بامداد روز بعد، نشان از زنده بودن جشنواره داشت؛ جشنواره ای که برای زنده بودن آن باید تلاش نمود، چرا که ممد حیات آن مفرح ذات سینمای کشور بوده و خواهد بود.
در چهارمین روز از برگزاری جشنواره، آنچنان که حال جامعه می طلبد و حتی سوژه ها خود را به کارگردانان تحمیل می کنند، موضوعات اجتماعی سوژه اصلی فیلم ها بودند. از مستند «آوانتاژ» محمد مارت گرفته تا «فراری» علیرضا داوود نژاد، معضلات اجتماعی بهانه ی کارگردانان برای ساخت فیلم بودند.
فیلم علیرضا داوود نژاد کارگردان صاحب نام و با سابقه ی کشور، فیلم پر سروصدای روز چهارم بود و علت این اتفاق را می شود نام کارگردان، نام خاص فیلم او و حضور بازیگرانی محسن تنابنده و ترلان پروانه ی جویای نام دانست.
فیلم «فراری» داوود نژاد از حیث نام هم به دلیل خاص بودن نامش بهره می گیرد و هم از نظر آرایه های ادبی مورد استفاده در آن!
نام دوپهلوی فیلم یعنی «فراری» با تلفظ فرنگی خود مبین نام یک شرکت خودروسازی و در تلفظ پارسی به معنای گریزان است. داوود نژاد با بهره گیری از یک اصل ساده، برای فیلم خود نامی را برگزیده که هم جذابیت ظاهری دارد و هم به دلیل مفهوم کلمه ی «فراری» حسی ترغیب کننده در دنبال نمودن فیلم دارد. این موضوع در میزان اقبال اهالی هنر و رسانه در میزان استقبال آنها کاملاً مشهود بود. سالن نمایش تا انتهای فیلم پر از جمعیت بود و تشویق و همراهی مخاطبان در طول فیلم نشان از رضایتمندی آنان از فیلم داشت.
آخرین فیلم پخش شده در چهارمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر، فیلم «سوفی و دیوانه» آخرین ساخته ی مهدی کرم پور بود. حال و هوا و فضای حاکم بر سالن در زمان نمایش فیلم کرم پور تقریباً بر خلاف فیلم داوود نژاد بود. در زمان نمایش فیلم کرم پور تعداد زیادی از افراد داخل سالن سالن سینما را ترک کردند و افراد باقی مانده هم مدام در قهقه زدن های تمسخر بودند و حتی با صدایی واضح فیلم در حال پخش را به باد انتقاد و تمسخر می گرفتند.
رفتار فوق یکی از اتفاقات منفی است در حال تبدیل شدن به یک امر عادی است و در فرصت مناسبی در باره آن خواهم نوشت.
«سوفی و دیوانه» فیلم فانتزی از مهدی کرم پور است و جهان فیلم میان واقعیت و فانتزی در نوسان است. اگرچه که ظاهر فیلم فانتزی است و دو کاراکتر فیلم(امیر جعفری و به آفرید غفاریان) در موقعیتی غیر متعارف آشنا می شوند و قصه ی فیلم را رقم می زنند، اما در همان بیان فانتزی گونه ی خود حرف های جدی و تندی را به صورت زیر پوستی برای عرضه به مخاطب دارند.
حواشی این فیلم تنها به سالن نمایش محدود نشد و در نشست خبری فیلم هم اتفاقاتی رقم خورد که متاثر از همان رفتار حضار سالن نمایش بود. سوالانت خبرنگاران بیشتر نقادانه بود و حتی برخی صراحتاً از دیدن این فیلم ابراز نارضایتی کردند. در میان سیل انتقادات اتفاق جالبی رخ داد و فردی که از جمع خبرنگاران نبود با در دست گرفتن میکروفون به تمجید از فیلم پرداخت و از نظر دیگران انتقاد کرد. پس از پایان یافتن تعریف و تمجید های فرد مذکور، یکی از خبرنگاران به سوال نمودن یک شخص غیر خبرنگار اعتراض نمود که با واکنش محمود گبرلو و شوخی امیر جعفری همراه بود.
بدین ترتیب روز چهارم از برگزاری جشنواره فیلم فجر با حواشی پایانی در نیمه شب پایان یافت و فارغ از بد اخلاقس برخی از افراد؛ حس زنده بودن جشنواره آنهم در ساعات بامداد روز بعد، نشان از زنده بودن جشنواره داشت؛ جشنواره ای که برای زنده بودن آن باید تلاش نمود، چرا که ممد حیات آن مفرح ذات سینمای کشور بوده و خواهد بود.
۱۳۹۵/۱۱/۱۳ ۱۰:۴۸
کلمات کلیدی : جشنواره فیلم فجر+سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
