کد مطلب: 353390
هزینه در آموزش و پرورش، سرمایه‌گذاری است
احمدرضا هدایتی*، 26 اردیبهشت 95
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۰۴
اگرچه کانون خانواده و دامن پر مهر مادر، مبدأ تعلیم و تربیت فرزندان و یکی از اثرگذارترین محیط‌های آموزشی به‌شمار می‌رود، اما به اعتقاد کارشناسان و صاحب‌نظران این عرصه، نقش بی‌بدیل مدرسه در رشد و تعالی همه‌جانبه جوامع، موضوعی است که اهمیت آن نه‌تنها از نقش خانواده کمتر نیست، بلکه در بسیاری از موارد، اثربخشی این محیط‌ها (به‌ویژه محیط مدرسه و دانشگاه) در شکل گرفتن ساختار فکری و ذهنی مخاطبین به‌مراتب بیش از محیط خانواده است.
از همین رو رهبر معظم انقلاب اسلامی(دامت برکاته) هر مقدار هزینه کردن در این بخش را نوعی سرمایه‌گذاری می‌دانند و در جریان آخرین دیدار مسئولین و معلمین آموزش وپرورش با ایشان در تاریخ ۱۳/۲/۹۵ می‌فرمایند: «البته اخلاص و قناعت جامعه معلمان نباید موجب غفلت مسئولان از مسائل مادی و معیشتی این جامعه سختکوش شود و همچنان که بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم، هر هزینه و بودجه‌ای که در آموزش و پرورش صرف می‌شود، در واقع سرمایه‌گذاری است.»
ایشان در این سخنرانی با اشاره به تلاش نظام سلطه برای اثرگذاری بر محیط آموزشی و تربیتی کشورها افزودند: « متفکران غربی بارها گفته‌اند که به‌جای کشورگشایی‌های استعماریِ قرن نوزدهم، بهترین و کم‌هزینه‌ترین روش، تزریق فکر و فرهنگ خود به نسل جوان کشورها و تربیت زبدگان و نخبگانی است که همچون سربازان نظام سلطه عمل خواهند کرد.» و در ادامه با یادآوری سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی استکبار برای جلوگیری از ترویج زبان فارسی در سایر کشورها، با طرح یک پرسش مهم در این زمینه فرمودند: «در شرایطی که آنها اجازه ترویج زبان فارسی را نمی‌دهند، ما زبان و فرهنگ آنها را ترویج می کنیم، آیا این کار واقعاً عقلانی است؟»
البته ایشان مشکل را تنها در مانع‌تراشی‌های دشمن و متقابلاً آموزش گسترده و تقریباً انحصاری زبان انگلیسی در مدارس کشور خلاصه نمیکنند، بلکه در جریان دیدار اخیر و توصیه‌های قبلی، ضمن تأکید بر اینکه تعلیم زبان خارجی نباید فقط محدود به زبان انگلیسی شود، مکرراً به تشریح جریان نفوذ از طریق متون، منابع و سایر ابزار و امکانات آموزشی و کمک آموزشی مورد استفاده در سیستم آموزشی پرداخته و ضرورت رفع این نقیصه و بومی‌سازی نظام آموزشی را گوشزد کرده‌اند.
رهبر انقلاب همچون گذشته در این سخنرانی نیز با اشاره به فرسوده و کهنه بودن نظام آموزشی، گفتند: «نظام آموزشی کنونی برگرفته از نظام آموزشی اروپاست و همچون «اثری موزه‌ای»، دست‌نخورده باقی مانده و کهنه شده است، در حالی‌که لازم است نوسازی شود.» درعین‌حال رهبری نوسازی نظام آموزشی به شیوه تقلیدی و رونویسی از دست غربی‌ها را کاری غلط برشمردند و افزودند: «البته استفاده از تجربیات خوب است اما صاحبان فکر و اندیشه باید در قالب طرح تحول آموزش و پرورش، نظام نوین آموزشی را طراحی و اجرا کنند.»
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اهمیتِ ساختن و قدرتمند کردن کشور و نقش برجسته معلمان در این مسیر، مهمترین عنصر قدرت‌ساز را «علم» خواندند و خاطرنشان کردند: «قدرت، فقط به داشتن سلاح نیست بلکه «علم، ایمان، شخصیت ملی، ایستادگی و هویت انقلابی»، عناصر تولید قدرت هستند.»
مقتدای مسلمین جهان، نقش دانشگاه فرهنگیان در زمینه تربیت معلمین مؤمن، متعهد، حرفه‌ای، باانگیزه و اثرگذار و در نتیجه شتاب بخشیدن به فرآیند تحول علمی و معنوی در جامعه را بسیار مهم و پر رنگ دانسته و گام بعدی را این‌گونه بیان میکنند؛ «باید استعدادهای دانش‌آموزان شناسایی و پرورش داده شوند تا استعدادهای پرورش‌یافته بتوانند منشأ ابتکار در مشاغل و حرفه‌های گوناگون شوند.» این نکنه همان موضوعی است که می‌تواند مقدمه کادرسازی طراز انقلاب باشد و منجر به تحقق کامل اهداف انقلاب اسلامی و بروز تمدن نوین اسلامی گردد.»
رهبر انقلاب اسلامی همچنین در این دیدار به طرح یک بحث اصلی دیگر یعنی ویژگی‌های مطلوب نظام آموزشی پرداختند و خطاب به مسئولین آموزش و پرورش فرمودند: «موضوع اساسی این است که آموزش و پرورش؛ نسل آینده را با چه ویژگی‌هایی می‌خواهد تربیت کند و کشور برای ادامه مسیر خود به چگونه نسلی نیاز دارد؟»
ایشان در تبیین برخی مؤلفه‌های نظام آموزشی، احیای «شاخص های ممتاز و مفاهیم جریان ساز» در دانش آموزان را یکی از وظایف سنگین معلمان و آموزش و پرورش دانستند و گفتند: «ایمان، اندیشه‌ورزی، مشارکت و همکاری اجتماعی، و اصلاح الگوی مصرف، از جمله این شاخص‌های برجسته است که باید در نسل آینده رشد پیدا کنند.» و در تکمیل رهنمودهای قبلی خاطرنشان کردند: «تا زمانی‌که روحیه استقلال و مقاومت و ایستادگی وجود نداشته باشد، اگر مسئولان صدها جلسه هم برای اقتصاد مقاومتی بگذارند، در نهایت کار به نتیجه کامل و صحیح نخواهد رسید.»
اما آیا واقعاً محیط آموزشی ما از شرایط لازم برای دستیابی به ویژگی‌های تعریف شده متناسب با اهداف والای انقلاب اسلامی برخوردار است؟ در پاسخ به این سؤال از بیانات رهبر فرزانه انقلاب چنین استنباط می‌شود که در حال حاظر نظام آموزشی کشور در جایگاه موردانتظار قرار ندارد و باید با اتکاء به اصول و ارزش‌های اسلامی و تجربیات مفید دیگر کشورهای جهان مورد بازنگری قرار گیرد.
همانگونه که اشاره شد، ایشان در موارد مختلف یادآوری میکنند که اگرچه لزوماً روش‌های مورد استفاده در سایر کشورهای جهان نمی‌تواند عیناً در مورد کشور ما، همان کارآیی و اثربخشی را داشته باشد و به‌خصوص در این رابطه، تقلید بی‌ضابطه و کورکورانه از دیگران را نهی میکنند، اما در عین‌حال هیچ‌گاه استفاده از تجارب دیگران را ناقض دستیابی به این هدف نمی‌دانند، بنابراین با عنایت به رهنمود رهبری، وزارت آموزش وپرورش در این مسیر می‌تواند، با مبنا قرار دادن مبانی اسلامی و فرهنگ ایرانی، از این تجارب نیز بهره ببرد.
به‌عنوان مثال؛ در بیان نقاط مثبت نظام آموزشی کشورها می‌توان به کشوری مانند ژاپن اشاره کرد که؛ علی‌رغم فشردگی فضای شهری در این کشور، نه‌تنها مدارس وسیع‌ترین، زیباترین، مجهزترین و جذاب‌ترین اماکن را به خود اختصاص داده‌اند، بلکه متون و منابع آموزشی آنها نیز کاملاً با نیازهای جامعه آنها و شرایط روز جهان تطبیق یافته و حتی دانش‌آموزان با مشارکت نوبه‌ای در اداره امور مختلف مدرسه از جمله؛ اداره کتابخانه و آزمایشگاه و یا حتی نظافت حیاط و سرویس‌های بهداشتی محل تحصیل خود، از همان دوران نوجوانی مسئولیت پذیری و پاسخگویی را فرا می‌گیرند.
فراهم نمودن این شرایط در کنار برخورداری از وجود معلمان دلسوز و باانگیزه در مدارس ژاپن سبب شده تا دانش آموزان با رغبتی وصف‌ناپذیر به تحصیل در مدارس این کشور بپردازند و واقعاً مدرسه را در حد خانه دوم خود دوست داشته باشند و طبیعتاً این رویکرد باعث شده تا از یک کشور شکست خورده در جنگ جهانی دوم، کشوری پدید آید که اکنون به‌عنوان یکی از بزرگترین قدرت‌های علمی و اقتصادی جهان شناخته می‌شود.
بدیهی آنچه رهبر معظم انقلاب به عنوان شاخصه‌های مطلوب در نظام آموزشی نام بردند، ذکر نمونه‌هایی است که می‌تواند در مقیاس راهبردی و کاربردی، مصادیق متعدد دیگری مانند آنچه در ذیل آمده را نیز شامل شود:
عدم خودباوری و خودباختگی علمی و فرهنگی یکی از مهمترین نقاط ضعفی است که ارکان نظام آموزشی کشور ما را در ابعاد مختلف به چالش کشیده و جرأت و جسارت ایده‌پردازی، نظریه‌پردازی و بومی‌سازی را نه‌تنها از دانش‌آموز و دانشجو، که از اساتید و دبیران ما نیز سلب نموده و باعث شده تا همواره نظریه‌های غربی و شرقی مبنای مطالعه و تحقیق و کسب علم قرار دهیم و این در حالی است که پیشرفت واقعی کشور مستلزم بهره بردن توأمان از علم دیگران، داشته‌های قبلی و تولید علم و دانش جدید همراه با خلاقیت و نوآوری در بخش‌های گوناگون است.
همه‌جانبه‌نگری توأم با آینده‌نگری نیز از جمله مواردی است که به‌نظر می‌رسد، در متون درسی و نظام آموزشی ما جایگاه چندانی ندارد و اثر وضعی این نقیصه را می‌توان در بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌های اجرا شده توسط دستگاه‌هایی که فقط رفع مشکل در کوتاه مدت و به شکل مقطعی را هدف قرار می‌دهند، به خوبی مشاهده کرد.
آنچه این دومشکل را در محیط آموزشی کشور تشدید نموده، غفلت از پرداختن به معرفی شایسته و بایسته دانشمندان و نخبگان ایرانی و اسلامی و دستاوردهای آنها در کتب و متون آموزشی مدارس و دانشگاه‌هاست و این کم‌توجهی نه‌تنها زمینه سرقت و ربایش مفاخر ایران و جهان اسلام توسط سایر کشورها و ثبت افتخارات آنها به نام خود را فراهم نموده است، بلکه باعث شده تا دانش‌آموز و دانشجوی ما به علت بی‌اطلاعی از وضعیت و سوابق درخشان علمی کشور، در جهت اثبات صحت فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی خویش، دستاوردهای علمی دانشمندان عمدتاً متأخر سایر کشورها را شاهد بگیرند که البته ریشه این مشکل را باید در کم‌توجهی به ضرورت نهادینه سازی اصل مستندسازی در ذهن و فکر جوانان و کوتاهی نظام آموزشی در پرداختن به این مقوله جستجو کرد.
برای درک بهتر موضوع خوب است به محتوای متون آموزشی و یا فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی کشورهای مختلف از جمله کشورهای آسیایی توجه کرد که چگونه تلاش میکنند، حتی در سریال‌هایی که ساختار آن بر اساس افسانه‌های غیرواقعی شکل گرفته تمام اختراعات و ابداعات و دستاوردهای علمی و هنری جهان را به نام خود ثبت کنند و یا در منابع علمی و نیز سریالهای غربی چگونه با مستندسازی غیرواقعی و بعضاً ارائه مدارک جعلی و خودساخته، غرب و دانشمندان غربی را منشأ پیدایش و پایه‌گذار علوم مختلف جلوه می‌دهند، در حالی‌که قطعاً منشأ بسیاری از علوم، سایر کشورهای جهان از جمله ایران بوده‌اند.
بسیاری از کشورها کوشیده‌اند تا این مشکل را با اجرای طرح‌ها و برنامه‌هایی مانند؛ ترغیب دانش‌آموزان به داستان‌نویسی، تهیه گزارش‌های خبری از رخدادهای محل زندگی و تحصیل، نقد کتاب و خاطره‌نویسی و یا تهیه سفرنامه و ثبت زندگینامه شخصی و همچنین واگذاری پروژه‌های علمی کوچک و در عین‌حال مکتوب و مستند به دانش آموزان در قالب کارهای گروهی، برطرف و این اقدام مهم را از کودکی در ذهن او نهادینه سازند و به این ترتیب کشورهای مذکور نه تنها بر مشکل مستندسازی فائق آمده‌اند، بلکه توانسته‌اند ناهنجاری دیگری به نام تکروی را به فرهنگی اثریخش با کارآیی به مراتب بیشتر به نام «کار تیمی» تبدیل نمایند.
الگویابی، الگوسازی و معرفی چهره‌های برتر تاریخی یا جوان (ترجیحاً ایرانی و در صورت لزوم غیر ایرانی) در بخش‌های مختلف به‌ویژه در حوزه‌های علمی و معنوی، موضوع دیگری است که متأسفانه در نظام آموزشی ما در حد شایسته مورد توجه قرار نگرفته است و همین مسئله باعث شده تا گاهی از جوانانی که از تمام شایستگی‌های لازم برای الگو شدن برخوردارند، افرادی الگوپذیر و تقلیدکننده به تصویر کشیده شود.
ترغیب دانش‌آموزان به تحقیق در مورد مفاخر و اندیشمندان ایرانی و اسلامی و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی و سلوک و سبک زندگی آنها و یا تهیه و انتشار زندگینامه دانشمندان، نخبگان و ایثارگران و حداقل نصب عکس آنها در مدارس و یا نصب تصویر و ویژگی‌های اخلاقی و عملی شهدا و شخصیت‌های نامدار فارغ‌التحصیل از هر مدرسه در همان مدرسه، کمترین کاری است که می‌تواند برای کمک به رفع این مشکل انجام شود.
در حالی که کاردستی دانش‌آموزان در کشورهای پیشرفته شامل؛ ساخت وسایل نسبتاً پیچیده الکترونیکی و مکانیکی می‌شود و در بسیاری از کشورها دانش‌آموزان در قالب کار تیمی دست به انجام پژوهش‌های علمی با موضوعات کاملاً کاربردی در ابعاد محلی و کوچک می‌زنند، کاردستی دانش‌آموزان ما در اکثر مدارس هنوز از ساخت مکعب‌های مقوایی و اسباب بازیهای ابتدایی فراتر نرفته و دانشجویان ما نیز به ساختن پل ماکارونی و امثال آن و در سالهای اخیر به ساخت روبات و در حد محدود به برخی از دیگر وسایل اکتفاء کرده‌اند، و این نکته دیگری است که باید به آن پرداخته شود و از تنوع و سطح بالاتری از فن‌آوری برخوردار شود.
در عین حال نکات متفاوت و متنوع دیگری مانند؛ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر به عنوان یک وظیفه شرعی و عمومی، ضرورت حفاظت و حراست از اموال و امکانات دولتی و عمومی، حفاظت از محیط زیست و منابع ملی، احساس مسئولیت نسبت به همنوعان و رخدادهای محیط زندگی، مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی، خودباوری و ابتکار و خلاقیت، استقلال و ایستادگی و کارآفرینی، صرفه‌جویی و اولویت به استفاده از تولید داخلی، قانون‌پذیری و رعایت قانون نیز وجود دارد که همه آنها بارها و به اَشکال مختلف مورد تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفته و اجرایی و نهادینه شدن آنها در جامعه مستلزم گنجاندن هوشمندانه این مفاهیم در متون و نظام آموزشی کشور است.
جان کلام اینکه؛ باید از فاصله متون درسی با مفاهیم و اصول و ارزش‌های اسلامی به عنوان مهمترین مشکل در نظام آموزشی کشور نام برد، مشکلی که به نظر می‌رسد ریشه در شیطنت و سنگ‌اندازی برخی از عوامل نفوذی و مغرض در سیستم آموزشی و یا نقص اطلاعات برخی از مسئولین و کارشناسان از مفهوم اسلام واقعی دارد. کارشناس ارشد مدیریت
از همین رو رهبر معظم انقلاب اسلامی(دامت برکاته) هر مقدار هزینه کردن در این بخش را نوعی سرمایه‌گذاری می‌دانند و در جریان آخرین دیدار مسئولین و معلمین آموزش وپرورش با ایشان در تاریخ ۱۳/۲/۹۵ می‌فرمایند: «البته اخلاص و قناعت جامعه معلمان نباید موجب غفلت مسئولان از مسائل مادی و معیشتی این جامعه سختکوش شود و همچنان که بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم، هر هزینه و بودجه‌ای که در آموزش و پرورش صرف می‌شود، در واقع سرمایه‌گذاری است.»
ایشان در این سخنرانی با اشاره به تلاش نظام سلطه برای اثرگذاری بر محیط آموزشی و تربیتی کشورها افزودند: « متفکران غربی بارها گفته‌اند که به‌جای کشورگشایی‌های استعماریِ قرن نوزدهم، بهترین و کم‌هزینه‌ترین روش، تزریق فکر و فرهنگ خود به نسل جوان کشورها و تربیت زبدگان و نخبگانی است که همچون سربازان نظام سلطه عمل خواهند کرد.» و در ادامه با یادآوری سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی استکبار برای جلوگیری از ترویج زبان فارسی در سایر کشورها، با طرح یک پرسش مهم در این زمینه فرمودند: «در شرایطی که آنها اجازه ترویج زبان فارسی را نمی‌دهند، ما زبان و فرهنگ آنها را ترویج می کنیم، آیا این کار واقعاً عقلانی است؟»
البته ایشان مشکل را تنها در مانع‌تراشی‌های دشمن و متقابلاً آموزش گسترده و تقریباً انحصاری زبان انگلیسی در مدارس کشور خلاصه نمیکنند، بلکه در جریان دیدار اخیر و توصیه‌های قبلی، ضمن تأکید بر اینکه تعلیم زبان خارجی نباید فقط محدود به زبان انگلیسی شود، مکرراً به تشریح جریان نفوذ از طریق متون، منابع و سایر ابزار و امکانات آموزشی و کمک آموزشی مورد استفاده در سیستم آموزشی پرداخته و ضرورت رفع این نقیصه و بومی‌سازی نظام آموزشی را گوشزد کرده‌اند.
رهبر انقلاب همچون گذشته در این سخنرانی نیز با اشاره به فرسوده و کهنه بودن نظام آموزشی، گفتند: «نظام آموزشی کنونی برگرفته از نظام آموزشی اروپاست و همچون «اثری موزه‌ای»، دست‌نخورده باقی مانده و کهنه شده است، در حالی‌که لازم است نوسازی شود.» درعین‌حال رهبری نوسازی نظام آموزشی به شیوه تقلیدی و رونویسی از دست غربی‌ها را کاری غلط برشمردند و افزودند: «البته استفاده از تجربیات خوب است اما صاحبان فکر و اندیشه باید در قالب طرح تحول آموزش و پرورش، نظام نوین آموزشی را طراحی و اجرا کنند.»
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اهمیتِ ساختن و قدرتمند کردن کشور و نقش برجسته معلمان در این مسیر، مهمترین عنصر قدرت‌ساز را «علم» خواندند و خاطرنشان کردند: «قدرت، فقط به داشتن سلاح نیست بلکه «علم، ایمان، شخصیت ملی، ایستادگی و هویت انقلابی»، عناصر تولید قدرت هستند.»
مقتدای مسلمین جهان، نقش دانشگاه فرهنگیان در زمینه تربیت معلمین مؤمن، متعهد، حرفه‌ای، باانگیزه و اثرگذار و در نتیجه شتاب بخشیدن به فرآیند تحول علمی و معنوی در جامعه را بسیار مهم و پر رنگ دانسته و گام بعدی را این‌گونه بیان میکنند؛ «باید استعدادهای دانش‌آموزان شناسایی و پرورش داده شوند تا استعدادهای پرورش‌یافته بتوانند منشأ ابتکار در مشاغل و حرفه‌های گوناگون شوند.» این نکنه همان موضوعی است که می‌تواند مقدمه کادرسازی طراز انقلاب باشد و منجر به تحقق کامل اهداف انقلاب اسلامی و بروز تمدن نوین اسلامی گردد.»
رهبر انقلاب اسلامی همچنین در این دیدار به طرح یک بحث اصلی دیگر یعنی ویژگی‌های مطلوب نظام آموزشی پرداختند و خطاب به مسئولین آموزش و پرورش فرمودند: «موضوع اساسی این است که آموزش و پرورش؛ نسل آینده را با چه ویژگی‌هایی می‌خواهد تربیت کند و کشور برای ادامه مسیر خود به چگونه نسلی نیاز دارد؟»
ایشان در تبیین برخی مؤلفه‌های نظام آموزشی، احیای «شاخص های ممتاز و مفاهیم جریان ساز» در دانش آموزان را یکی از وظایف سنگین معلمان و آموزش و پرورش دانستند و گفتند: «ایمان، اندیشه‌ورزی، مشارکت و همکاری اجتماعی، و اصلاح الگوی مصرف، از جمله این شاخص‌های برجسته است که باید در نسل آینده رشد پیدا کنند.» و در تکمیل رهنمودهای قبلی خاطرنشان کردند: «تا زمانی‌که روحیه استقلال و مقاومت و ایستادگی وجود نداشته باشد، اگر مسئولان صدها جلسه هم برای اقتصاد مقاومتی بگذارند، در نهایت کار به نتیجه کامل و صحیح نخواهد رسید.»
اما آیا واقعاً محیط آموزشی ما از شرایط لازم برای دستیابی به ویژگی‌های تعریف شده متناسب با اهداف والای انقلاب اسلامی برخوردار است؟ در پاسخ به این سؤال از بیانات رهبر فرزانه انقلاب چنین استنباط می‌شود که در حال حاظر نظام آموزشی کشور در جایگاه موردانتظار قرار ندارد و باید با اتکاء به اصول و ارزش‌های اسلامی و تجربیات مفید دیگر کشورهای جهان مورد بازنگری قرار گیرد.
همانگونه که اشاره شد، ایشان در موارد مختلف یادآوری میکنند که اگرچه لزوماً روش‌های مورد استفاده در سایر کشورهای جهان نمی‌تواند عیناً در مورد کشور ما، همان کارآیی و اثربخشی را داشته باشد و به‌خصوص در این رابطه، تقلید بی‌ضابطه و کورکورانه از دیگران را نهی میکنند، اما در عین‌حال هیچ‌گاه استفاده از تجارب دیگران را ناقض دستیابی به این هدف نمی‌دانند، بنابراین با عنایت به رهنمود رهبری، وزارت آموزش وپرورش در این مسیر می‌تواند، با مبنا قرار دادن مبانی اسلامی و فرهنگ ایرانی، از این تجارب نیز بهره ببرد.
به‌عنوان مثال؛ در بیان نقاط مثبت نظام آموزشی کشورها می‌توان به کشوری مانند ژاپن اشاره کرد که؛ علی‌رغم فشردگی فضای شهری در این کشور، نه‌تنها مدارس وسیع‌ترین، زیباترین، مجهزترین و جذاب‌ترین اماکن را به خود اختصاص داده‌اند، بلکه متون و منابع آموزشی آنها نیز کاملاً با نیازهای جامعه آنها و شرایط روز جهان تطبیق یافته و حتی دانش‌آموزان با مشارکت نوبه‌ای در اداره امور مختلف مدرسه از جمله؛ اداره کتابخانه و آزمایشگاه و یا حتی نظافت حیاط و سرویس‌های بهداشتی محل تحصیل خود، از همان دوران نوجوانی مسئولیت پذیری و پاسخگویی را فرا می‌گیرند.
فراهم نمودن این شرایط در کنار برخورداری از وجود معلمان دلسوز و باانگیزه در مدارس ژاپن سبب شده تا دانش آموزان با رغبتی وصف‌ناپذیر به تحصیل در مدارس این کشور بپردازند و واقعاً مدرسه را در حد خانه دوم خود دوست داشته باشند و طبیعتاً این رویکرد باعث شده تا از یک کشور شکست خورده در جنگ جهانی دوم، کشوری پدید آید که اکنون به‌عنوان یکی از بزرگترین قدرت‌های علمی و اقتصادی جهان شناخته می‌شود.
بدیهی آنچه رهبر معظم انقلاب به عنوان شاخصه‌های مطلوب در نظام آموزشی نام بردند، ذکر نمونه‌هایی است که می‌تواند در مقیاس راهبردی و کاربردی، مصادیق متعدد دیگری مانند آنچه در ذیل آمده را نیز شامل شود:
عدم خودباوری و خودباختگی علمی و فرهنگی یکی از مهمترین نقاط ضعفی است که ارکان نظام آموزشی کشور ما را در ابعاد مختلف به چالش کشیده و جرأت و جسارت ایده‌پردازی، نظریه‌پردازی و بومی‌سازی را نه‌تنها از دانش‌آموز و دانشجو، که از اساتید و دبیران ما نیز سلب نموده و باعث شده تا همواره نظریه‌های غربی و شرقی مبنای مطالعه و تحقیق و کسب علم قرار دهیم و این در حالی است که پیشرفت واقعی کشور مستلزم بهره بردن توأمان از علم دیگران، داشته‌های قبلی و تولید علم و دانش جدید همراه با خلاقیت و نوآوری در بخش‌های گوناگون است.
همه‌جانبه‌نگری توأم با آینده‌نگری نیز از جمله مواردی است که به‌نظر می‌رسد، در متون درسی و نظام آموزشی ما جایگاه چندانی ندارد و اثر وضعی این نقیصه را می‌توان در بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌های اجرا شده توسط دستگاه‌هایی که فقط رفع مشکل در کوتاه مدت و به شکل مقطعی را هدف قرار می‌دهند، به خوبی مشاهده کرد.
آنچه این دومشکل را در محیط آموزشی کشور تشدید نموده، غفلت از پرداختن به معرفی شایسته و بایسته دانشمندان و نخبگان ایرانی و اسلامی و دستاوردهای آنها در کتب و متون آموزشی مدارس و دانشگاه‌هاست و این کم‌توجهی نه‌تنها زمینه سرقت و ربایش مفاخر ایران و جهان اسلام توسط سایر کشورها و ثبت افتخارات آنها به نام خود را فراهم نموده است، بلکه باعث شده تا دانش‌آموز و دانشجوی ما به علت بی‌اطلاعی از وضعیت و سوابق درخشان علمی کشور، در جهت اثبات صحت فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی خویش، دستاوردهای علمی دانشمندان عمدتاً متأخر سایر کشورها را شاهد بگیرند که البته ریشه این مشکل را باید در کم‌توجهی به ضرورت نهادینه سازی اصل مستندسازی در ذهن و فکر جوانان و کوتاهی نظام آموزشی در پرداختن به این مقوله جستجو کرد.
برای درک بهتر موضوع خوب است به محتوای متون آموزشی و یا فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی کشورهای مختلف از جمله کشورهای آسیایی توجه کرد که چگونه تلاش میکنند، حتی در سریال‌هایی که ساختار آن بر اساس افسانه‌های غیرواقعی شکل گرفته تمام اختراعات و ابداعات و دستاوردهای علمی و هنری جهان را به نام خود ثبت کنند و یا در منابع علمی و نیز سریالهای غربی چگونه با مستندسازی غیرواقعی و بعضاً ارائه مدارک جعلی و خودساخته، غرب و دانشمندان غربی را منشأ پیدایش و پایه‌گذار علوم مختلف جلوه می‌دهند، در حالی‌که قطعاً منشأ بسیاری از علوم، سایر کشورهای جهان از جمله ایران بوده‌اند.
بسیاری از کشورها کوشیده‌اند تا این مشکل را با اجرای طرح‌ها و برنامه‌هایی مانند؛ ترغیب دانش‌آموزان به داستان‌نویسی، تهیه گزارش‌های خبری از رخدادهای محل زندگی و تحصیل، نقد کتاب و خاطره‌نویسی و یا تهیه سفرنامه و ثبت زندگینامه شخصی و همچنین واگذاری پروژه‌های علمی کوچک و در عین‌حال مکتوب و مستند به دانش آموزان در قالب کارهای گروهی، برطرف و این اقدام مهم را از کودکی در ذهن او نهادینه سازند و به این ترتیب کشورهای مذکور نه تنها بر مشکل مستندسازی فائق آمده‌اند، بلکه توانسته‌اند ناهنجاری دیگری به نام تکروی را به فرهنگی اثریخش با کارآیی به مراتب بیشتر به نام «کار تیمی» تبدیل نمایند.
الگویابی، الگوسازی و معرفی چهره‌های برتر تاریخی یا جوان (ترجیحاً ایرانی و در صورت لزوم غیر ایرانی) در بخش‌های مختلف به‌ویژه در حوزه‌های علمی و معنوی، موضوع دیگری است که متأسفانه در نظام آموزشی ما در حد شایسته مورد توجه قرار نگرفته است و همین مسئله باعث شده تا گاهی از جوانانی که از تمام شایستگی‌های لازم برای الگو شدن برخوردارند، افرادی الگوپذیر و تقلیدکننده به تصویر کشیده شود.
ترغیب دانش‌آموزان به تحقیق در مورد مفاخر و اندیشمندان ایرانی و اسلامی و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی و سلوک و سبک زندگی آنها و یا تهیه و انتشار زندگینامه دانشمندان، نخبگان و ایثارگران و حداقل نصب عکس آنها در مدارس و یا نصب تصویر و ویژگی‌های اخلاقی و عملی شهدا و شخصیت‌های نامدار فارغ‌التحصیل از هر مدرسه در همان مدرسه، کمترین کاری است که می‌تواند برای کمک به رفع این مشکل انجام شود.
در حالی که کاردستی دانش‌آموزان در کشورهای پیشرفته شامل؛ ساخت وسایل نسبتاً پیچیده الکترونیکی و مکانیکی می‌شود و در بسیاری از کشورها دانش‌آموزان در قالب کار تیمی دست به انجام پژوهش‌های علمی با موضوعات کاملاً کاربردی در ابعاد محلی و کوچک می‌زنند، کاردستی دانش‌آموزان ما در اکثر مدارس هنوز از ساخت مکعب‌های مقوایی و اسباب بازیهای ابتدایی فراتر نرفته و دانشجویان ما نیز به ساختن پل ماکارونی و امثال آن و در سالهای اخیر به ساخت روبات و در حد محدود به برخی از دیگر وسایل اکتفاء کرده‌اند، و این نکته دیگری است که باید به آن پرداخته شود و از تنوع و سطح بالاتری از فن‌آوری برخوردار شود.
در عین حال نکات متفاوت و متنوع دیگری مانند؛ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر به عنوان یک وظیفه شرعی و عمومی، ضرورت حفاظت و حراست از اموال و امکانات دولتی و عمومی، حفاظت از محیط زیست و منابع ملی، احساس مسئولیت نسبت به همنوعان و رخدادهای محیط زندگی، مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی، خودباوری و ابتکار و خلاقیت، استقلال و ایستادگی و کارآفرینی، صرفه‌جویی و اولویت به استفاده از تولید داخلی، قانون‌پذیری و رعایت قانون نیز وجود دارد که همه آنها بارها و به اَشکال مختلف مورد تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفته و اجرایی و نهادینه شدن آنها در جامعه مستلزم گنجاندن هوشمندانه این مفاهیم در متون و نظام آموزشی کشور است.
جان کلام اینکه؛ باید از فاصله متون درسی با مفاهیم و اصول و ارزش‌های اسلامی به عنوان مهمترین مشکل در نظام آموزشی کشور نام برد، مشکلی که به نظر می‌رسد ریشه در شیطنت و سنگ‌اندازی برخی از عوامل نفوذی و مغرض در سیستم آموزشی و یا نقص اطلاعات برخی از مسئولین و کارشناسان از مفهوم اسلام واقعی دارد. کارشناس ارشد مدیریت
پزشک
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۰۹:۲۷:۲۰
خانواده مهمترین بنیان جامعه است. اما در ایران حاضریم وام چند ده ملیونی خودرو بدهیم اما وام ازدواج را به سختی می دهیم. حاضر نیستیم بجای پرداخت نقدی پرضرر یارانه همان پول را سالانه هزینه ازدواج و تحکیم خانواده ها کنیم چون پرداخت یارانه جذابیت بیشتری دارد!
آموزش و پروش دومین رکن جامعه و یکی از مهمترین اجزا توسعه پایدار است. معلم مهمترین رکن آن. احترام به معلم از بین رفته است. حقیقت آن است که جامعه برای دیگر ارزش قائل نیست! پول مهمترین ملاک ارزش شده و معلم بی پول است.
معلمی نه احترام گذشته را دارد و نه درآمد مناسب گذشته را بنابراین طبیعی است اگر معلمان امروزی استعداد و انگیزه گذشته را نداشته باشند چون با استعداد ها دیگر معلم نمی شوند.
وقتی افراد با استعداد کمتر جذب معلمی شوند ساده است که معلمی که کودکان بایستی مثلا ریاضی آموزش دهند خودشان ریاضی دان های خوبی نیستند چون اگر بودند مهندس می شدند نه معلم!
این چرخه معیوب هر روز آموزش و پروش را ضعیف تر میکند و هر روز وضع اجتماع بدتر می شود.
توزیع در سیستم خصوصی باید متناسب با فرمول های اقتصادی روز دنیا و ... باشد اما در سیستم دولتی بایستی در جهت سیاست های کلان باشد. آگر آموزش و پروش مهم است پس حقوق معلم بایستی از حقوق مدیر و مهندس و پزشک بیشتر باشد. (3705667) (alef-13)
آموزش و پروش دومین رکن جامعه و یکی از مهمترین اجزا توسعه پایدار است. معلم مهمترین رکن آن. احترام به معلم از بین رفته است. حقیقت آن است که جامعه برای دیگر ارزش قائل نیست! پول مهمترین ملاک ارزش شده و معلم بی پول است.
معلمی نه احترام گذشته را دارد و نه درآمد مناسب گذشته را بنابراین طبیعی است اگر معلمان امروزی استعداد و انگیزه گذشته را نداشته باشند چون با استعداد ها دیگر معلم نمی شوند.
وقتی افراد با استعداد کمتر جذب معلمی شوند ساده است که معلمی که کودکان بایستی مثلا ریاضی آموزش دهند خودشان ریاضی دان های خوبی نیستند چون اگر بودند مهندس می شدند نه معلم!
این چرخه معیوب هر روز آموزش و پروش را ضعیف تر میکند و هر روز وضع اجتماع بدتر می شود.
توزیع در سیستم خصوصی باید متناسب با فرمول های اقتصادی روز دنیا و ... باشد اما در سیستم دولتی بایستی در جهت سیاست های کلان باشد. آگر آموزش و پروش مهم است پس حقوق معلم بایستی از حقوق مدیر و مهندس و پزشک بیشتر باشد. (3705667) (alef-13)
تبریزی
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۰:۰۳:۱۲
با تشکر از حمایت شما پزشک محترم و درکتان. متاسفانه بخشی از فرموده هاتون چند ساله که دیگه صدق نمی کنه. الان اوضاع برعکس شده و خیلی از دانش اموزان ممتاز به جای انتخاب رشته هایی که بازار کاری ندارن دبیری رو انتخاب می کنن تا شغلی داشته باشن. یکیش خودم. شاگرد اول مدارس و دانشگاه سراسری روزانه هستم و از آزمون دکترا هم قبول شدم که به دلیل اهمیت ندادن اموزش و پرورش به سواد ادامه ندادم. کسایی رو می شناسم که دکترا گرفتن و چون کاری پیدا نکردن الان رفتن تربیت معلم تا دبیر بشن. الان اکثر معلم هایی که دور و بر ده سال و کمتر سابقه دارن مدرک فوق لیسانس دارن. (3705723) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۳:۴۳:۴۲
اگر اموزش و پرورش ما خوب عمل میکرد الان پدیده زیرمیزی رو نداشتیم متاسفانه پولی که جامعه به اموزش پرورش نمیده به صورت زیر میزی به برخی دوستان میده
باید بیشتر روی دانش اموزان و تفکراتشون کار کرد (3706125) (alef-13)
باید بیشتر روی دانش اموزان و تفکراتشون کار کرد (3706125) (alef-13)
معلم
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۶:۵۴:۲۶
ببینم دوست عزیزی که میگی زیرمیزی پزشکا تقصیر آموزش و پرورشه. شما خودت رو ادم درستی می دونی؟ اگه آره تو هم محصول همین سیستم اموزشی هستی. تو همه جوامع هم ادم درست هست هم نادرست. ربط مستقیمی به سیستم اموزش و پرورش نداره. (3706552) (alef-11)
معلم
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۰۹:۳۳:۲۲
بیشتر از آنکه آموزش وپرورش ،از مشکلات مالی و اعتباری لطمه ببیند،از ضعف و اشتباهات در برنامه ریزی های کلان آموزشی رنج میبرد تغییر متوالی نظامهای آموزشی ،بدون توجیه علمی ،وفقط با توجیه اینکه مصوب شورای عالی آموزش وپرورش است،بدترین ضربه را به آموزش وپرورش زده است گاهی به این فکر میکنم که چند درصد این شورا در کلاسهای چند پایه ابتدایی یا راهنمایی تدریس کرده اند،یا اینکه تنها افتخارات مدرسی دانشگاه ومحقق وزارت آموزش وپرورش را یدک می کشند اضافه کنیم به مطلب فوق،شعار زدگی وسعاری عمل کردن در مواجهه با مسایل مالی آموزش وپرورش را ،تا زمانی که مدارس ما خرابه ای بیش نیست و مدیران باید هزینه های مدرسه را از دانش آموز گدایی کنند ومعلمان برای هزینه های زندگی به شغل دوم وسوم روی بیاورند وعدم انتخاب مدیران سطوح مختلف بدون توجه به لیاقت وتوان علمی آنان،وفقط با لحاظ وابستگی های سیاسی،آفت پیشرفت آموزش وپرورش کشور ماست.گاهی به این فکر میکنم که آیا اصلا اعتقادی به آموزش وپرورش د ر کشور ماهست؟ (3705677) (alef-13)
یه مادر
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۳:۵۴:۰۹
یه مادر هم تو خونه وقتی خونه اش تمیزه غذاش رو گازه و خیالش راحته بهتر به بچه اش میرسه
یه معلم هم اگه از نظر مالی خیالش راحت باشه مطمئنا کارش رو بهرت انجام میده (3706144) (alef-13)
یه معلم هم اگه از نظر مالی خیالش راحت باشه مطمئنا کارش رو بهرت انجام میده (3706144) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۰۹:۳۷:۵۴
فعلا" که آموزش و پرورش با سرعت زیاد در حال خصوصی سازی است. مدارس خصوصی اولا" برای قشر پولدار جامعه است و دوما" هدف اصلی این مدارس بالا بردن شهریه و درآمد سالانه است، اگر اینجور وانمود می کنند که کیفیت درسی آنها ازمدراس دولتی بهتر است. فراموش نباید کرد که بر طبق قانون اساسی، آموزش و پرورش مجانی است! (3705682) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۲:۱۴:۵۷
فراموش نكنيم اين موضوع از زمان چه كسي باب شد. كسي كه وزير اموزش و پرورشش يك به قول خودش كشاورز بود! مشكلات ما از زماني شروع شد كه برخي از اموزش و پرورش بعنوان ابزار استفاده كردند اما آموزش و پرورش يك بنگاه اقتصادي و يا سياسي نيست. اين نهاد بايد از اين موضوعات كنار گذاشته شود. (3705978) (alef-13)
سعید
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۰۹:۴۲:۱۷
هرچقدر امروز برای آموزش و پرورش هزینه بشه چند برابرش بعد از سالها به جامعه بر میگرده...ولی متاسفانه خیلی به اهمیت این مساله توجه نمیشه (3705690) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۴:۴۵:۴۵
من تو این چند روز به این نتیجه رسیدم که مردم از معلم ها متنفرن برای همین دیگه نمی خوام مثل قبل خوب تدریس کنم. قبلا اگه بعد از خوردن زنگ می نشستم کلاس تا سوالای کتاب های تیزهوشان رو براشون مجانی حل کنم یا امتحان رو ساده می گرفتم تا قبول بشن و از گذاشتن کلاس خصوصی بیزار بودم از سال بعد حداکثر پانزده دقیقه فقط همون چیزی رو که نیازه تدریس می کنم و سخت ترین امتحان ممکنه رو ازشون می گیرم کسی هم اشکال داشت می تونه با پرداخت جلسه ای صد هزار تومان بیاد براش خصوصی بگم. من چیزی از پزشک ها کم ندارم که از حق خودم بگذرم. اگه قراره هر روز توهین بشنویم بذار حداقل مثل پزشک ها پولدار باشیم بعدش دیگه مهم نیست بقیه چی بگن همونطور که برای پزشک ها مهم نیست. (3706238) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۵:۰۹:۳۸
معلم عزیز ما پزشک ها هم به خاطر همین نظرات دلسرد شده ایم. (3706312) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۷:۱۷:۲۳
اتفاقا تازه اگه این کار رو بکنی میشی معلم با وجدان میخوای با امتحان آسون گرفتن به بچه های مردم لطف بکنی (3706609) (alef-11)
معلم
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۹:۴۳:۲۰
من مطمعنم که این نظر یک معلم نیست. (3706777) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۰:۱۴:۲۴
هر چقدر در آموزش سرمایه گذاری شود ولی اشتغال و رونق اقتصادی و بازار کار وجود نداشته باشد موجب بی ارزش تر شدن تعلیم و تربیت می شود. (3705738) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۰:۵۴:۵۱
چه شده که همه به فکر آموزش و پرورش افتاده اند؟! آن موقع که پرونده خصوصی سازی بر روی میز کار دولتها قرار گرفت و اولین سنگرهایی که مورد هجوم خصوصی سازی قرار گرفت آموزش و پرورش و آموزش عالی بود کسی به فکر این دو سنگر بی پناه نبود! دولتها (نظام) برای آسوده شدن از شر هزینه کرد در آنها به فکر این سرمایه گذاری با سود بالا در دراز مدت نبودند! واقعاً مگر چه اتفاقی افتاده است؟! (3705812) (alef-11)
سعید
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۳:۱۷:۰۶
آموزش موتور رشد وتوسعه هست حمایت عام وخاص از اموزش باعث پیشرفت خواهد شد . خواهشا در خصوص اموزش سیاسی کاری نکنید (3706083) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۴:۳۲:۴۴
ای بابا تمام نخبگان مملکت دارند از کشور خارج میشوند در بین جوانان میبنم که رشته ای را انتخاب میکنند که در خارج بیشتر بازار داشته باشد به ایران اصلا فکر نمیکنند اصلا به اینکه ایران بازار کارش چه باشد فکر نمیکنند (3706214) (alef-13)
حسن
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۵:۰۱:۲۱
در اخبار این چندوقت مواردی از تنبیه و برخورد دانش آمور و معلم ذکر شد. هیچ کس به این مسله نپرداخت که علت اصلی این مسایل تراکم زیاد دانش آموز در کلاسه برای کاهش هرینه ها .وقتی حد نصاب کلاس37نفره احتمال تشنج زیاده چون از دید روانشناسی به ویژه در مردها ازدحام باعث خشم میشه . (3706287) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۵:۰۷:۱۱
مطلب زیر را بخوانید تا بفهمید هزینه در آموزش و پرورش سرمایه گذاری برای اجانب است:
وضعیت قرمزی که هرگز اعلام نمی شود!
۱. مرداد ۱۳۴۴ نتایج بررسی مهاجرت که توسط سازمان ملل انجام شده بود، ایران را از لحاظ مهاجرت اتباع به کشورهای دیگر در ردیف پنج کشور آخر جدول نشان می‌داد (نزدیک به صفر).
۲. این بررسی ده سال بعد در سال ۱۳۵۴ نیز مجددا انتشار یافت که تغییری در رتبه ایران نشان نمی‌داد و مهاجرت ایرانیان نزدیک به صفر بوده است.
۳. در سال ۵۷ شمار ایرانیان مهاجرت کرده به زیر ۵۰ هزار نفر رسیده بود. از این آمار‌ها چنین برمی آمد که ایرانیان تمایلی به مهاجرت به کشورهای دیگر نداشتند.
۴. اما این ارقام از سال ۵۷ به بعد به شکل ناباورانه‌ای تغییر کرده است. ایران دیگر در رتبه انتهای جدول نیست و برعکس به صدر جدول رسیده است. ایرانیان سومین مردمان در جهان هستند که به دنبال مهاجرت هستند.
۵. در بین اتباع کشورهای مختلف ایرانی‌ها بیشتر متقاضی برای مهاجرت به استرالیا را دارند که سالانه د‌ها نفر نیز جان خود را در این راه می‌دهند.
۶. شمار جمعیت ایران ۲ برابر شده، اما میزان مهاجران ایرانی به عدد نزدیک به ۷ میلیون نفر یعنی ۱۴۰ برابر رسیده است.
۷. در این بین حجم خروج نخبگان از کشور نیز قابل تامل است. طبق آمار صندوق بین‌المللی پول، ایران از نظر فرار مغز‌ها در بین ۹۱ کشور جهان مقام اول را از آن خود کرده است.
۸. سالانه تا ۱۸۰ هزار نفر با تحصیلات عالیه از ایران مهاجرت میکنند.
۹. بنیاد ملی نخبگان ایران اعلام کرد، ۳۰۸ نفر از دارندگان مدال المپیاد و ۳۵۰ نفر از برترین‌های آزمون سراسری از سال ۸۲ تا ۸۶ به خارج مهاجرت کرده‌اند.
۱۰. همچنین هفته نامه سازمان مدیریت و برنامه ریزی نوشت است، ۹۰ نفر از ۱۲۵ دانش آموزی که در سه سال گذشته در المپیادهای جهانی رتبه کسب کرده‌اند، هم اکنون در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل میکنند.
۱۱. طبق آمار صندوق بین‌المللی پول هم اکنون بیش از ۲۵۰ هزار مهندس و پزشک ایرانی در آمریکا هستند. طبق آمار رسمی اداره گذرنامه، در سال ۸۷ روزانه ۱۵ کارشناس ارشد، ۴ دکترا و سالانه ۵۴۷۵ نفر لیسانس از کشور مهاجرت کردند.
۱۲. در سال ۱۳۹۱ حدود ۱۵۰ هزار دانشجو تقاضای خروج از کشور را کرده‌اند که بیشترشان دانشجوی دوره دکترا بودند. همچنین ۶۴ درصد دانش‌آموزان ایرانی مدال‌آور المپیاد طی ۱۴ سال گذشته از ایران مهاجرت کرده‌اند.
۱۳. حمید گورایی رئیس پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی نیز هشدار داد که دانشمندان رشته سلول‌های بنیادین ایران هر روز بیشتر از گذشته جذب دیگر نقاط جهان میشوند.
۱۴. پروفسور عباس میلانی مشاور اقتصادی اتحادیه اروپا می‌گوید، فرار مغز‌ها در چند سال اخیر ۳۰۰ برابر جنگ ایران و عراق به اقتصاد ایران صدمه زده است.
۱۵. این‌ها در حالی است که در کشور تقریبا کلامی درباره این فاجعه ملی سخن گفته نمی‌شود.. (3706304) (alef-11)
وضعیت قرمزی که هرگز اعلام نمی شود!
۱. مرداد ۱۳۴۴ نتایج بررسی مهاجرت که توسط سازمان ملل انجام شده بود، ایران را از لحاظ مهاجرت اتباع به کشورهای دیگر در ردیف پنج کشور آخر جدول نشان می‌داد (نزدیک به صفر).
۲. این بررسی ده سال بعد در سال ۱۳۵۴ نیز مجددا انتشار یافت که تغییری در رتبه ایران نشان نمی‌داد و مهاجرت ایرانیان نزدیک به صفر بوده است.
۳. در سال ۵۷ شمار ایرانیان مهاجرت کرده به زیر ۵۰ هزار نفر رسیده بود. از این آمار‌ها چنین برمی آمد که ایرانیان تمایلی به مهاجرت به کشورهای دیگر نداشتند.
۴. اما این ارقام از سال ۵۷ به بعد به شکل ناباورانه‌ای تغییر کرده است. ایران دیگر در رتبه انتهای جدول نیست و برعکس به صدر جدول رسیده است. ایرانیان سومین مردمان در جهان هستند که به دنبال مهاجرت هستند.
۵. در بین اتباع کشورهای مختلف ایرانی‌ها بیشتر متقاضی برای مهاجرت به استرالیا را دارند که سالانه د‌ها نفر نیز جان خود را در این راه می‌دهند.
۶. شمار جمعیت ایران ۲ برابر شده، اما میزان مهاجران ایرانی به عدد نزدیک به ۷ میلیون نفر یعنی ۱۴۰ برابر رسیده است.
۷. در این بین حجم خروج نخبگان از کشور نیز قابل تامل است. طبق آمار صندوق بین‌المللی پول، ایران از نظر فرار مغز‌ها در بین ۹۱ کشور جهان مقام اول را از آن خود کرده است.
۸. سالانه تا ۱۸۰ هزار نفر با تحصیلات عالیه از ایران مهاجرت میکنند.
۹. بنیاد ملی نخبگان ایران اعلام کرد، ۳۰۸ نفر از دارندگان مدال المپیاد و ۳۵۰ نفر از برترین‌های آزمون سراسری از سال ۸۲ تا ۸۶ به خارج مهاجرت کرده‌اند.
۱۰. همچنین هفته نامه سازمان مدیریت و برنامه ریزی نوشت است، ۹۰ نفر از ۱۲۵ دانش آموزی که در سه سال گذشته در المپیادهای جهانی رتبه کسب کرده‌اند، هم اکنون در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل میکنند.
۱۱. طبق آمار صندوق بین‌المللی پول هم اکنون بیش از ۲۵۰ هزار مهندس و پزشک ایرانی در آمریکا هستند. طبق آمار رسمی اداره گذرنامه، در سال ۸۷ روزانه ۱۵ کارشناس ارشد، ۴ دکترا و سالانه ۵۴۷۵ نفر لیسانس از کشور مهاجرت کردند.
۱۲. در سال ۱۳۹۱ حدود ۱۵۰ هزار دانشجو تقاضای خروج از کشور را کرده‌اند که بیشترشان دانشجوی دوره دکترا بودند. همچنین ۶۴ درصد دانش‌آموزان ایرانی مدال‌آور المپیاد طی ۱۴ سال گذشته از ایران مهاجرت کرده‌اند.
۱۳. حمید گورایی رئیس پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی نیز هشدار داد که دانشمندان رشته سلول‌های بنیادین ایران هر روز بیشتر از گذشته جذب دیگر نقاط جهان میشوند.
۱۴. پروفسور عباس میلانی مشاور اقتصادی اتحادیه اروپا می‌گوید، فرار مغز‌ها در چند سال اخیر ۳۰۰ برابر جنگ ایران و عراق به اقتصاد ایران صدمه زده است.
۱۵. این‌ها در حالی است که در کشور تقریبا کلامی درباره این فاجعه ملی سخن گفته نمی‌شود.. (3706304) (alef-11)
دانشجوی تعلیم و تربیت
۱۳۹۵-۰۲-۲۶ ۱۵:۵۵:۴۰
نکته ای که به نظر مهم میرسه اینه که مسئولین چه در دولت فعلی و چه در دولت های قبلی، چندان عزمی برای کار جدی در این حوزه ندارن. هر سال فقط در هفته معلم یادشون میفته که نظام آموزشی وجود داره و اون رو هم بیشتر در معیشت معلم خلاصه می کنند.
آموزش و پرورش در سیاست گذاری کلان مسئولین جایگاهی نداره، برنامه ریزی کلان این حوزه مشکل داره و نگاه ها بسیار کوتاه مدت و اغلب سیاسی شده. اولین اقدام باید تغییر دید مسئولین درباره آموزش و پرورش باشه. تا وقتی که نظام آموزشی کشور اصلاح نشه، کشور اصلاح نخواهد شد. (3706406) (alef-11)
آموزش و پرورش در سیاست گذاری کلان مسئولین جایگاهی نداره، برنامه ریزی کلان این حوزه مشکل داره و نگاه ها بسیار کوتاه مدت و اغلب سیاسی شده. اولین اقدام باید تغییر دید مسئولین درباره آموزش و پرورش باشه. تا وقتی که نظام آموزشی کشور اصلاح نشه، کشور اصلاح نخواهد شد. (3706406) (alef-11)
یک فرهنگی
۱۳۹۵-۰۲-۲۷ ۱۲:۴۰:۲۱
وقتی در جامعه درد تربیت وجود ندارد نتیجه قطعی آن شیوع بالای آسیب های اجتماعی و روانی, اعتیاد, طلاق؛ کلاهبرداری؛ ارتشاء؛ و دهها مشکل دیگر می باشد. از موقعی که آموزش و پرورش به عنوان سازمانی مصرف کننده دیده شد و مولفه ی اصلی آن یعنی معلم فراموش شد به راحتی قابل پیش بینی بود که اوضاع نابسامانی مانند امروز پیدا کنیم. متأسفانه دولت های متوالی نیز این غفلت را ادامه دادند از دولت سازندگی بگیر که آموزش و پرورش سامان نگرفت تا دولت اصلاحات که اصلاحاتی انجام نداد تا دولت به ظاهر عدالت محور که بی عدالتی و تبعیض را گسترش داد تا دولت تدبیر که دیگر امیدی به ان نداریم. (3707984) (alef-11)
علیرضا
۱۳۹۵-۰۲-۲۷ ۱۵:۱۵:۲۰
جالبه بدونید توی آلمان مهندسان و پزشکان به خاطر حقوق بالای معلمان نسبت به مشاغل پزشکی و مهندسی اعتراض کردن . مرکل هم در جواب به اونها گفت:مگه میشه کسانی که شما رو تربیت کردن حقوقشون از شما کمتر باشه! (3708362) (alef-11)
فرزاد
۱۳۹۵-۰۲-۲۸ ۰۴:۰۹:۵۱
آيا انيشتن رو مدرسه و معلم ها انيشتن كردن يا مادرش؟دست معلم هاش بود اخراجش كردن و كند ذهن خواندنش (3709443) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
