توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 230828
تروریسم مدرن و پاشنه آشیل
بخش تعاملی الف - امید دشت, روابط بین الملل, تحلیلگر, برلین
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۴۸
در مورد تحولات و تغییرات به شدت سریع و استراتژیک اخیر باید به این نکته توجه کرد که خطرناک تر از تروریست بودن داعش و القاعده, نحله فکریی است که به صورت خزنده در حال گسترش به تمام سرزمین های اسلامی و جامعه مسلمین حتی در غرب است. این جریان فکری, مسیحیان, یهودیان و شیعیان و به ویژه ایرانیان را در دسته دشمنان خدا و اسلام قرار داده و احکام قتل و کشتار آنها را پیشاپیش صادر کرده است, احکامی که مستند به روایات و تفاسیر برخی از علماء و فقیهان اهل سنت در ادوار گشته تا به حال است.

این نحله فکری از دل جامعه اهل سنت شکل گرفته و منبع فکری و عملیاتی گروه هایی چون تکفیری-سلفی (وهابی) و از این دست قلمداد می شود. نکته اساسی این است که تقریبا بیشتر مسلمانان اهل سنت به صورت پنهان و آشکار از این گروه ها حمایت معنوی و مادی می کنند به شکلی که این جریان خطرناک فکری, حالا پایگاه اجتماعی عمیقی را در میان جامعه مسلمانان اهل سنت بدست آورده است. علاوه بر این, در ظرف سال های اخیر این نحله فکری ضد بشری دارای شاخه های نظامی و اطلاعاتی بسیار حرفه ای و پیچیده شده است و امروز شمار نیروها ی آن ها تنها در سوریه و عراق بیش از ده ها هزار و در کل منطقه خاورمیانه, آسیای مرکزی و آفریقا بیش از چهار صد و پنجاه هزار نیرو در دو عرصه جنگ های چریکی - شهری (نامنظم) و جنگهای کلاسیک (منظم) است. علاوه بر پشتیبانی افکار عمومی اهل سنت, سرمایه داران اهل سنت و عرب, دولت های عربی نظیر عربستان سعودی, قطر, امارات و دولت اسلام گرای ترکیه, امکانات مالی و لجستیکی این نحله فکری را تامین می کنند. در این میان پاکستان به صور مختلف و پنهانی منبع تامین نیروی انسانی, پشتیبانی و امنیتی بیشتر گروه های تند روی سنی را به عهده گرفته است ؛امری که در سه دهه اخیر به بخشی از سیاست داخلی و خارجی این کشور تروریست پرور تبدیل شده است.

در این میان یکی از راه های استراتژیک در پیشگیری از ورود نیروهای تروریست به داخل شهر ها و روستاها, فرهنگ سازی و آگاهی دادن سریع و موثر است که مقدمه ''استراتژی مراقبت جمعی یا اجتمائی'' است. در این استراتژی که سال ها در کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی نتیجه بسیار موثر داشته است و خطرات تهدید کننده را رفع و یا به حد اقل رسانده است, یک شبکه متصل به هم شامل شهروندان, پلیس و نیروهای امنیتی و نظامی ایجاد می شود. هر شهروند موظف می شود که در کنار انجام کارهای روزمره و عادی خود, محدوده اتفاقات پیرامون خود را رصد کند و مراقب عبور و مرور افراد جدید و غریبه باشد و بلا فاصله پلیس و مراجع ذیربط را در جریان وقایع قرار دهد.

نکته اساسی و حیاتی این است که ''تأمین امنیت'' هر کشور و اجتماع رابطه مستقیم با ''مشارکت اجتمایی'' دارد و مشارکت مردمی یک فرآیند مردم سالارانه و عدالت محور است. بوروکراسی گسترده, تبعیض های قومی و نژادی, عدم توزیع عادلانه ثروت, امکانات و خدمات اجتمایی, فساد مالی و ارادی به خصوص در سیستم قضایی و مهمتر از همه نا آگاهی, کم سوادی و بیسوادی عمومی بستر و زمینه سازبحران و نارضایتی عمومی به شمار میآیند. گرو های افراطی مذهبی, قومی و تروریست های مدرن با خشونت دوران پارینه سنگی, از این بستر به عنوان پاشنه آشیل این جوامع استفاده می کنند.
کلمات کلیدی : امید دشت