کد مطلب: 239847
جمهوری اسلامی و کندذهن های سیاسی منطقه
کبری آسوپار، 9 شهریور 93
تاریخ انتشار : يکشنبه ۹ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۰۹
آخرين باري كه ياسر عرفات به ايران آمد، رهبر انقلاب اسلامي او را به حضور نپذيرفت.
محمد خاتمي، رئيس جمهور وقت هم با او در حالي ديدار كرد كه جمع جوانان ايراني معترض به ورود عرفات، در ميدان فلسطين تهران تجمع كرده بودند و عليه او و برنامه هاي سازشی که خيانت آلودش می دانستند، شعار مي دادند. در همه ي این سال ها اما ذره ای از سیاست های حمایتی جمهوری اسلامی ایران از فلسطینی ها کم نشد. برای کارکشته های اهل سیاست کاملاً هویدا بود و هست که سیاستگذاران جمهوری اسلامی حساب برخی خواص و مسئولین بی بصیرت فلسطینی را از توده های مظلوم این سرزمین جدا کرده اند. آن سال ها برای همان جوانان معترض به حضور یاسر عرفات در ایران هم اندکی در بایدی حمایت ایران از فلسطین تردیدی ایجاد نشد. به نظر می رسید آن جوانان در ذهن سیاسی خود، حساب گروه های مقاومت را از تشکیلات خودگردان جدا کرده بودند و اعتراض را سهم خودگردانی ها و حمایت را نصیب حماس و جهاد اسلامی و ... می دانستند.
اما در آغاز جنگ ۵۱ روزه ی اخیر میان رژیم غاصب صهیونیستی و مردم غزه زمزمه هایی از چرایی دفاع و حمایت همچنان جمهوری اسلامی ایران از غزه به گوش رسید. شبکه های اجتماعی اصلی ترین محمل بیان این اعتراضات بود. از حمایت برخی مسئولین غزه از سلفی های مخالف سوریه آنقدری زمان نگذشته بود که گرد فراموشی بر آن نشسته باشد. مسئولینی که در آغاز حمله ی اخیر اسراییل به غزه، به رییس جمهوری اسلامی ایران نامه می نوشتند و در لفافه ای محترمانه تقاضای کمک و حمایت می کردند، اما همین ماه های قبل تر از آن با پرچم ارتش آزاد سوریه دور افتخار می زدند و عکس یادگاری می گرفتند!
جمهوری اسلامی ایران حالا باید چه می کرد؟ یک سو ظلمی اسراییلی بود و یک سو مظلومیتی فلسطینی؛ گرچه پیش از این، برخی خواص غزه فریب وعده های اعراب را خورده بودند و به هوای حمایت های آنان، پشتیبانی های مادی و معنوی بشار اسد را از خاطر بردند و قدرت گرفتن کوتاه مدت اخوان المسلمین در مصر هم توهمی ایجاد کرد که به این توطئه ی غربی – سعودی دامن زد، اما آیا جمهوری اسلامی باید عنان تحولات مهم منطقه ای را دست کندذهنی های سیاسی این خواص می داد؟ این میانه زنان و کودکان غزه چه گناهی کرده بودند که آن سو از وعده های دروغین اعراب برایشان سودی نرسد و این سو هم جمهوری اسلامی آنان را به هوای خیانت جمع اندکی از هموطنان شان به حال خویش رها سازد؟! آیا ما ایرانی ها راضی می شویم که وحشی گری های جمعی ایرانی که خود را به دروغ جندالله نامیده بودند، مبنای شناخت و قضاوت درباره همه ی ایرانی ها قرار بگیرد؟!
این میانه از برخی دسیسه چینی ها برای فاصله انداختن میان فلسطین و سوریه و لبنان و ایران هم نباید گذشت. دولت های عربی که خطری برای اسراییل ندارند؛ کوشیدند با پررنگ کردن نقش چند فلسطینی در سلفی گری علیه بشار اسد و حمایت از داعش، ایران و سوریه و لبنان را هم از فلسطین جدا کنند تا دیگر هیچکس حامی کودکان غزه نباشد؛ اما ذکاوت سیاسی جمهوری اسلامی و متحدان منطقه ای اش فراتر از آن بود که فریب این تفرقه چینی را بخورند! اتفاق تازه ای هم نبود؛ مگر سال ها پیش معدودی از همین فلسطینی ها برای اعدام موجودی به نام صدام حسین سوگواری نکرده بودند؟! و مگر سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال فلسطین تغییر کرده بود؟ برخی هیچ وقت ذکاوت سیاسی پیدا نمی کنند؛ از تجربه ها هم درس نمی گیرند؛ اما نشاید و نباید که اصول دینی و سیاسی ما را هیاهوی چند نادان سیاسی خدشه دار کند.
جمهوری اسلامی ایران همه ی این سال هایی که برخی فلسطینی ها مسیری را طی کردند که می تواند خیانت سیاسی نام بگیرد، کوشید تا از آن سیاست وحدت با جهان اسلام و دفاع از مستضعفین و مقابله با اسراییل اندکی تغییر مسیر ندهد و البته تغییر مسیر هم نداد. همان وقت هایی که معدود فلسطینی های بی بهره از هوش سیاسی – حالا قدر ناشناسی شان بماند! – نبرد با اسراییل را به سوی ایستادن مقابل بشار اسد رها کرده بودند، رهبر ایران در خطبه های نماز جمعه ی تهران ضمن تاکید بر عدم دخالت ایران در وقایع بحرین (نشانی بر سیاست عدم دخالت ایران در وقایع داخلی کشورها هر چند مخالفین دولت از شیعیان باشند) تصریح کردند که «هر جا هر ملتی، هر گروهی با رژیم صهیونیستی مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش می کنیم و هیچ ابائی هم از گفتن این حرف نداریم.»
واقع آن است که جمهوری اسلامی ایران وقایع فلسطین و حکومت نامشروع اسراییل را فراتر از وقایع داخلی یک کشور می بیند؛ فلسطین مسئله اصلی جهان اسلام است و بارزترین صحنه رویارویی غرب با اسلام؛ حمایت همه جانبه غرب (اعم از آمریکا و اروپا) از صهیونیسم کافی ست تا این اشغالگری را از محدوده ی یک مسئله داخلی خارج کند و آن را با سرنوشت همه ی جهان اسلام پیوند بزند و آیا می شود سرنوشت جهان اسلام را به خیانت های این و آن و کند ذهنی های سیاسی برخی دیگر گره زد؟! و از سویی دیگر، امروز اگر پای دفاع از خون بی گناهان نایستادیم، آیا فردا روز، برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله که هیچ، برای وجدانمان آیا پاسخی درخور خواهیم داشت؟
جمهوری اسلامی ایران نیامده تا اصول سیاست هایش را مطابق مواضع درست و غلط این و آن تنظیم کند؛ این اصول ثابت هستند و طبق منافع اسلام و مسلمین پایه گذاری شده اند و مطابق آن هم عمل می شود؛ چه همه مسلمین آن را درک کنند و قدردان باشند؛ و چه نفهمند و به منافع خودشان و جهان اسلام ناخواسته پشت پا زنند. عاقلانه نیست و جمهوری اسلامی هم چنین نخواهد کرد که به بیراهه رفتن عده ای، او نیز بیراهه ای دیگر بیاید و از صراط مستقیم برگردد. گرچه حالا همه بخصوص همان اندک فلسطینی های خیانت پیشه هم می دانند که جمهوری اسلامی اهل خیانت نیست؛ همانقدر که دولت های عربی اهل وفاداری نیستند و خواص بی بصیرتشان هم لاجرم زین پس بیشتر حواسشان را جمع می کنند که هم قدر دوستان قدیمی را بدانند و هم به اهل عافیت و سیاست نابلدها اعتماد نکنند که حمایت از مظلوم، هم روحیه ی جهادی می خواهد که دولت های عربی ندارند و هم هوش سیاسی و حکومت داری که اخوان المسلمین ندارد که اگر داشت، دولت بدست آمده از پس ۸۰ سال مبارزه را یک ساله از دست نمی داد!
اگر ولی فقیه را ولی امر مسلین جهان می دانیم، باید بپذیریم که این مسلمین جهان گاهی خطا می کنند؛ گاهی توان تشخیص درست ندارند و گاه برخی توطئه ها آنها را دچار اشتباه محاسباتی می کند؛ رهبر یعنی هم او که بجای سرزنش و شماتت، کار درست را انجام می دهد؛ موضع درست را می گیرد، اصلاح آن خطا را انجام می دهد تا کسی هم که خطا کرده باز به مسیر بازگردد. وقتی یک جوان حزب اللهی ایرانی، یک مسئول اصولگرا یا مقامی اصلاح طلب اشتباه می کند و همچنان در عین گرفتن تذکر، دست عطوفت رهبری را بر سر خود می بیند، یک مسئول مقاومت هم همان درجه را پیش ولی امر مسلمین دارد؛ نمی شود در شعار او را «ولی امر مسلمین جهان» نامید، اما در عمل حد او را به «رهبری شیعیان ایران» تقلیل داد.
نگاه دوباره ای به آنچه اکنون داریم، بیندازیم؛ غزه بعد از ۵۱ روز با بیش از ۲۰۰۰ شهید، تسلیم نشده و حتی اسراییل را به پذیرش برخی خواسته های خود وادار کرده و آتش بس امضا شده است؛ در کنار همه ی این شادی های حاصله یک نام از همه پر رنگ تر می درخشد: جمهوری اسلامی ایران! کشوری که پیروزی اسلام و بسط قدرت خود را با چشم پوشی از اشتباه برادرانش بدست آورد. حالا مرجع بسیاری از تبریک ها و تشکرها به جمهوری اسلامی ایران و رهبرش برمی گردد. موشک ها به تل آویو رسیدند و اسلحه ها بر دستان رزمندگان مقاومت، صهیونیست ها را نشانه رفت. حالا فرقی نمی کند اگر یک مقام فلسطینی به ایران بیاید، می تواند به محضر رهبر ایران برسد یا نه؛ مهم آن است که جمهوری اسلامی به وظیفه شرعی و سیاسی و تاریخی خود عمل کرده است و از قضا از این ملکف بودنش به تکلیف، او را به نتیجه ی دلخواه هم رسانده است؛ مهم آن است که اسراییل پیام رهبر ایران را عملاً دریافته کرده است؛ پیامی که گفته بود ما از هر حرکت ضد اسراییلی حمایت می کنیم و إبایی هم از گفتن آن نداریم.
محمد خاتمي، رئيس جمهور وقت هم با او در حالي ديدار كرد كه جمع جوانان ايراني معترض به ورود عرفات، در ميدان فلسطين تهران تجمع كرده بودند و عليه او و برنامه هاي سازشی که خيانت آلودش می دانستند، شعار مي دادند. در همه ي این سال ها اما ذره ای از سیاست های حمایتی جمهوری اسلامی ایران از فلسطینی ها کم نشد. برای کارکشته های اهل سیاست کاملاً هویدا بود و هست که سیاستگذاران جمهوری اسلامی حساب برخی خواص و مسئولین بی بصیرت فلسطینی را از توده های مظلوم این سرزمین جدا کرده اند. آن سال ها برای همان جوانان معترض به حضور یاسر عرفات در ایران هم اندکی در بایدی حمایت ایران از فلسطین تردیدی ایجاد نشد. به نظر می رسید آن جوانان در ذهن سیاسی خود، حساب گروه های مقاومت را از تشکیلات خودگردان جدا کرده بودند و اعتراض را سهم خودگردانی ها و حمایت را نصیب حماس و جهاد اسلامی و ... می دانستند.
اما در آغاز جنگ ۵۱ روزه ی اخیر میان رژیم غاصب صهیونیستی و مردم غزه زمزمه هایی از چرایی دفاع و حمایت همچنان جمهوری اسلامی ایران از غزه به گوش رسید. شبکه های اجتماعی اصلی ترین محمل بیان این اعتراضات بود. از حمایت برخی مسئولین غزه از سلفی های مخالف سوریه آنقدری زمان نگذشته بود که گرد فراموشی بر آن نشسته باشد. مسئولینی که در آغاز حمله ی اخیر اسراییل به غزه، به رییس جمهوری اسلامی ایران نامه می نوشتند و در لفافه ای محترمانه تقاضای کمک و حمایت می کردند، اما همین ماه های قبل تر از آن با پرچم ارتش آزاد سوریه دور افتخار می زدند و عکس یادگاری می گرفتند!
جمهوری اسلامی ایران حالا باید چه می کرد؟ یک سو ظلمی اسراییلی بود و یک سو مظلومیتی فلسطینی؛ گرچه پیش از این، برخی خواص غزه فریب وعده های اعراب را خورده بودند و به هوای حمایت های آنان، پشتیبانی های مادی و معنوی بشار اسد را از خاطر بردند و قدرت گرفتن کوتاه مدت اخوان المسلمین در مصر هم توهمی ایجاد کرد که به این توطئه ی غربی – سعودی دامن زد، اما آیا جمهوری اسلامی باید عنان تحولات مهم منطقه ای را دست کندذهنی های سیاسی این خواص می داد؟ این میانه زنان و کودکان غزه چه گناهی کرده بودند که آن سو از وعده های دروغین اعراب برایشان سودی نرسد و این سو هم جمهوری اسلامی آنان را به هوای خیانت جمع اندکی از هموطنان شان به حال خویش رها سازد؟! آیا ما ایرانی ها راضی می شویم که وحشی گری های جمعی ایرانی که خود را به دروغ جندالله نامیده بودند، مبنای شناخت و قضاوت درباره همه ی ایرانی ها قرار بگیرد؟!
این میانه از برخی دسیسه چینی ها برای فاصله انداختن میان فلسطین و سوریه و لبنان و ایران هم نباید گذشت. دولت های عربی که خطری برای اسراییل ندارند؛ کوشیدند با پررنگ کردن نقش چند فلسطینی در سلفی گری علیه بشار اسد و حمایت از داعش، ایران و سوریه و لبنان را هم از فلسطین جدا کنند تا دیگر هیچکس حامی کودکان غزه نباشد؛ اما ذکاوت سیاسی جمهوری اسلامی و متحدان منطقه ای اش فراتر از آن بود که فریب این تفرقه چینی را بخورند! اتفاق تازه ای هم نبود؛ مگر سال ها پیش معدودی از همین فلسطینی ها برای اعدام موجودی به نام صدام حسین سوگواری نکرده بودند؟! و مگر سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال فلسطین تغییر کرده بود؟ برخی هیچ وقت ذکاوت سیاسی پیدا نمی کنند؛ از تجربه ها هم درس نمی گیرند؛ اما نشاید و نباید که اصول دینی و سیاسی ما را هیاهوی چند نادان سیاسی خدشه دار کند.
جمهوری اسلامی ایران همه ی این سال هایی که برخی فلسطینی ها مسیری را طی کردند که می تواند خیانت سیاسی نام بگیرد، کوشید تا از آن سیاست وحدت با جهان اسلام و دفاع از مستضعفین و مقابله با اسراییل اندکی تغییر مسیر ندهد و البته تغییر مسیر هم نداد. همان وقت هایی که معدود فلسطینی های بی بهره از هوش سیاسی – حالا قدر ناشناسی شان بماند! – نبرد با اسراییل را به سوی ایستادن مقابل بشار اسد رها کرده بودند، رهبر ایران در خطبه های نماز جمعه ی تهران ضمن تاکید بر عدم دخالت ایران در وقایع بحرین (نشانی بر سیاست عدم دخالت ایران در وقایع داخلی کشورها هر چند مخالفین دولت از شیعیان باشند) تصریح کردند که «هر جا هر ملتی، هر گروهی با رژیم صهیونیستی مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش می کنیم و هیچ ابائی هم از گفتن این حرف نداریم.»
واقع آن است که جمهوری اسلامی ایران وقایع فلسطین و حکومت نامشروع اسراییل را فراتر از وقایع داخلی یک کشور می بیند؛ فلسطین مسئله اصلی جهان اسلام است و بارزترین صحنه رویارویی غرب با اسلام؛ حمایت همه جانبه غرب (اعم از آمریکا و اروپا) از صهیونیسم کافی ست تا این اشغالگری را از محدوده ی یک مسئله داخلی خارج کند و آن را با سرنوشت همه ی جهان اسلام پیوند بزند و آیا می شود سرنوشت جهان اسلام را به خیانت های این و آن و کند ذهنی های سیاسی برخی دیگر گره زد؟! و از سویی دیگر، امروز اگر پای دفاع از خون بی گناهان نایستادیم، آیا فردا روز، برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله که هیچ، برای وجدانمان آیا پاسخی درخور خواهیم داشت؟
جمهوری اسلامی ایران نیامده تا اصول سیاست هایش را مطابق مواضع درست و غلط این و آن تنظیم کند؛ این اصول ثابت هستند و طبق منافع اسلام و مسلمین پایه گذاری شده اند و مطابق آن هم عمل می شود؛ چه همه مسلمین آن را درک کنند و قدردان باشند؛ و چه نفهمند و به منافع خودشان و جهان اسلام ناخواسته پشت پا زنند. عاقلانه نیست و جمهوری اسلامی هم چنین نخواهد کرد که به بیراهه رفتن عده ای، او نیز بیراهه ای دیگر بیاید و از صراط مستقیم برگردد. گرچه حالا همه بخصوص همان اندک فلسطینی های خیانت پیشه هم می دانند که جمهوری اسلامی اهل خیانت نیست؛ همانقدر که دولت های عربی اهل وفاداری نیستند و خواص بی بصیرتشان هم لاجرم زین پس بیشتر حواسشان را جمع می کنند که هم قدر دوستان قدیمی را بدانند و هم به اهل عافیت و سیاست نابلدها اعتماد نکنند که حمایت از مظلوم، هم روحیه ی جهادی می خواهد که دولت های عربی ندارند و هم هوش سیاسی و حکومت داری که اخوان المسلمین ندارد که اگر داشت، دولت بدست آمده از پس ۸۰ سال مبارزه را یک ساله از دست نمی داد!
اگر ولی فقیه را ولی امر مسلین جهان می دانیم، باید بپذیریم که این مسلمین جهان گاهی خطا می کنند؛ گاهی توان تشخیص درست ندارند و گاه برخی توطئه ها آنها را دچار اشتباه محاسباتی می کند؛ رهبر یعنی هم او که بجای سرزنش و شماتت، کار درست را انجام می دهد؛ موضع درست را می گیرد، اصلاح آن خطا را انجام می دهد تا کسی هم که خطا کرده باز به مسیر بازگردد. وقتی یک جوان حزب اللهی ایرانی، یک مسئول اصولگرا یا مقامی اصلاح طلب اشتباه می کند و همچنان در عین گرفتن تذکر، دست عطوفت رهبری را بر سر خود می بیند، یک مسئول مقاومت هم همان درجه را پیش ولی امر مسلمین دارد؛ نمی شود در شعار او را «ولی امر مسلمین جهان» نامید، اما در عمل حد او را به «رهبری شیعیان ایران» تقلیل داد.
نگاه دوباره ای به آنچه اکنون داریم، بیندازیم؛ غزه بعد از ۵۱ روز با بیش از ۲۰۰۰ شهید، تسلیم نشده و حتی اسراییل را به پذیرش برخی خواسته های خود وادار کرده و آتش بس امضا شده است؛ در کنار همه ی این شادی های حاصله یک نام از همه پر رنگ تر می درخشد: جمهوری اسلامی ایران! کشوری که پیروزی اسلام و بسط قدرت خود را با چشم پوشی از اشتباه برادرانش بدست آورد. حالا مرجع بسیاری از تبریک ها و تشکرها به جمهوری اسلامی ایران و رهبرش برمی گردد. موشک ها به تل آویو رسیدند و اسلحه ها بر دستان رزمندگان مقاومت، صهیونیست ها را نشانه رفت. حالا فرقی نمی کند اگر یک مقام فلسطینی به ایران بیاید، می تواند به محضر رهبر ایران برسد یا نه؛ مهم آن است که جمهوری اسلامی به وظیفه شرعی و سیاسی و تاریخی خود عمل کرده است و از قضا از این ملکف بودنش به تکلیف، او را به نتیجه ی دلخواه هم رسانده است؛ مهم آن است که اسراییل پیام رهبر ایران را عملاً دریافته کرده است؛ پیامی که گفته بود ما از هر حرکت ضد اسراییلی حمایت می کنیم و إبایی هم از گفتن آن نداریم.
مهدی
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۰:۲۷:۰۶
اینکه ایران باید از مردم مظلوم فلسطین دفاع کنه از حق اسلام در جهان دفاع کنه حرفی نیست
اینها همون کسانی هستند که در جنگ ایران و عراق برای صدام کف میزدند
مطمئن باشید اگر چنین بلایی سر ما میومد از ما حمایت نمیکردند
اسرائیل دشمن ماست درست
اما سران فلسطینی هم دوستان خوبی برای ما نیستند (2350921) (alef-13)
اینها همون کسانی هستند که در جنگ ایران و عراق برای صدام کف میزدند
مطمئن باشید اگر چنین بلایی سر ما میومد از ما حمایت نمیکردند
اسرائیل دشمن ماست درست
اما سران فلسطینی هم دوستان خوبی برای ما نیستند (2350921) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۳:۰۴:۲۷
منظور از دشمن بودن غرب چی هست ؟ اکثر پزشکان که بیماران غزه رو معالجه می کردند غربی بودند (2351355) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۱۰ ۱۲:۴۳:۰۶
دوست من حالا بعد از مدت های طولانی این بحث و جدل ها دیگه نباید سوالی مونده باشه...وقتی گفته میشه غرب منظور دولت های غربی است نه مردم کشور های غربی...وما مشکلی با مردم ندارین...مشکل دولت های حپاکم غربیست... (2352962) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۱۴ ۰۴:۰۹:۳۳
همه غرب که بد نیستن! سیاست های دولت هاشون خیلی مخرب و ویرانگره! البته واسه کشورهای جهان سومی مخصوصا کشورهای اسلامی (2359280) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۳:۵۷:۲۷
آثار مقاومت نشانه‌هایی از وعده‌های الهی است که یکی پس از دیگری رونمایی می‌شوند. پیروزی حماس و غزه در جنگ 50 روزه با رژیم اشغالگر قدس که چهارمین ارتش دنیا را در اختیار دارد سند دیگری از ارتقاء فرهنگ مقاومت در جهان می‌باشد. این پیروزی بزرگ را بر یکایک مردم مظلوم ولی مقاوم و مقتدر غزه تبریک عرض می‌کنیم. هزینه‌های این اعتلای فرهنگ مقاومت شهدایی هستند که با نثار جان خویش در عرصه جهانی برای تمام ملت‌ها درس‌آموز شده‌اند و چون مشعل می‌درخشند و راه را نشان می‌دهند. (2351483) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۳:۵۷:۵۲
واقعا باید همگان از مقاومت و پایداری پیروزمندانه مردم فلسطین به ویژه غزه درس بگیریم. (2351484) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۲۲:۴۷:۳۱
مثل اینکه درست نفهمیدی نویسنده داره میگه کند دهن سیاسی.!!!!!! (2352335) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۰:۵۹:۵۵
ننگ و نفرين ابدي بر صهيونسيت هاي جنايتكار (2351004) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۳:۵۸:۱۴
خیانت‌هایی که رژیم صهیونیستی مرتکب میشود از جمله فرستادن پهپاد جاسوسی به نطنز بدون اطلاع آمریکا نیست، یعنی این مجموعه 5+1 با ما گفت‌وگو می‌کنند به نیابت از اسرائیل جلوی ما می‌نشینند و خواسته‌های اسرائیل را مطرح می‌کنند نمونه آن وندی شرمن است که چند ساعت قبل از مذاکره پایش در تل‌آویو است. (2351485) (alef-10)
رضا
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۱:۰۳:۱۸
متن فوق العاده بود
معنای واقعی سیاست کلی به صورت کاملا شفافی بیان شده بود (2351011) (alef-13)
معنای واقعی سیاست کلی به صورت کاملا شفافی بیان شده بود (2351011) (alef-13)
نرگسی
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۱:۱۷:۰۱
اگه یک کشور عربی با ایران وارد جنگ بشه ،حماس از کی حمایت میکنه؟ (2351044) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۲۱:۱۸:۳۳
از کشور عربی 100% . جنگ ایران و عراق رو یادت رفته ؟! (2352192) (alef-13)
1982
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۱:۲۷:۲۹
در اینکه اسراییل غده سرطانیه هیچ شکی نیست و بر هر مسلمانی واجبه شرعیه که دست مظلوم و بگیره ولی یک مسئله ایران در این مدت فشار زیادی از بابت حمایت از مقاومت متحمل شده وقت ان شده اعراب هم حرکتی بکنن نمیشه فقط ایران لطمه بخوره ما الان مسئله اصلی اطلاعات وامنیتمون باید داعش باشه دارن یواش یواش رو بچه های اهل تسنن کار میکنن نمیشه غافل از این مسئله هم بود (2351084) (alef-13)
محمد
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۱:۲۸:۴۵
جنگ غزه نشان داد که افتخار و سربلندی تنها شایسته مردمان مقاوم و صبوری است که از جان خود می گذرند اما در برابر زور تسلیم نمی شوند.
بی تردید مردمان غزه درس ایستادگی را ازبیش از سه دهه مقاومت ایرانیان آموخته اند. اما این شاگردان دیروز حالا درس هایی هم برای استادان خود دارند.
مصاف ما به غربی ها در بحث انرژی هسته ای به روزهای حساس نزدیک می شود، از مقامت مردمان غزه و ذلت نتانیاهو چه درسی می توان گرفت؟! (2351086) (alef-13)
بی تردید مردمان غزه درس ایستادگی را ازبیش از سه دهه مقاومت ایرانیان آموخته اند. اما این شاگردان دیروز حالا درس هایی هم برای استادان خود دارند.
مصاف ما به غربی ها در بحث انرژی هسته ای به روزهای حساس نزدیک می شود، از مقامت مردمان غزه و ذلت نتانیاهو چه درسی می توان گرفت؟! (2351086) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۹:۲۷:۴۳
یکم این غرور کاذب و خود بزرگ بینی رو کنار بگذار دوست عزیز! فلسطینی ها ۷۰ سال هست که دارن مبارزه میکنن و حتی برخی از انقلابیون ایرانی در آنزمان در پیش فلسطینیان آموزش های چریکی دیده اند! (2352067) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۴:۲۳:۵۲
جناب س.س.
1. جایی که رهبر انقلاب تأکید کرده اند هدف نظام قتل عام یهودیان در فلسطین اشغالی نیست، صحبت شما از «نابودی و ریختن یهودی ها به دریا» یک خدمت آشکار به رژیم غاصب و مجعول صهیونیستی نیست؟ دولت گذشته کجا راجع به نابودی یهودیها حرفی زد؟
2. یاسر عرفات و محمود عباس سالهاست دنبال راه حل دو دولت-دو ملت بوده اند؛ لطفاً بفرمایید چه چیزی به دست آورده اند، غیر از این که تقریباً تمام کرانه باختری رود اردن توسط شهرک نشینان اشغال شده و رژیم صهیونیستی فعالانه در حال تلاش برای تغییر ترکیب جمعیتی آن است (در تضاد آشکار با قوانین بین الملل). اگر شهرکهای صهیونیستی از نوار غزه برچیده شدند تنها به دلیل مقاومت بود ولا غیر؛ کوتاه سخن آنکه صهیونیستها فقط زبان زور را میفهمند. نتیجه آن که برخلاف نظر شما، ارسال سلاح به کرانه باختری رود اردن حداقل باعث جمع شدن شهرکهای صهیونیستی از آنجا میشود و انشاءلله یک قدم به آزادی قدس عزیز نزدیکتر میشویم.
3. در شرایط تحریم و فشار بین المللی موضع ایران در قبال فلسطین و حماس یک اهرم فشار برای ایران است که در صورتی که با «واقعیت گرایی» مد نظر حضرتعالی آن را واگذار کنیم بیشتر متضرر میشویم. (2351552) (alef-13)
1. جایی که رهبر انقلاب تأکید کرده اند هدف نظام قتل عام یهودیان در فلسطین اشغالی نیست، صحبت شما از «نابودی و ریختن یهودی ها به دریا» یک خدمت آشکار به رژیم غاصب و مجعول صهیونیستی نیست؟ دولت گذشته کجا راجع به نابودی یهودیها حرفی زد؟
2. یاسر عرفات و محمود عباس سالهاست دنبال راه حل دو دولت-دو ملت بوده اند؛ لطفاً بفرمایید چه چیزی به دست آورده اند، غیر از این که تقریباً تمام کرانه باختری رود اردن توسط شهرک نشینان اشغال شده و رژیم صهیونیستی فعالانه در حال تلاش برای تغییر ترکیب جمعیتی آن است (در تضاد آشکار با قوانین بین الملل). اگر شهرکهای صهیونیستی از نوار غزه برچیده شدند تنها به دلیل مقاومت بود ولا غیر؛ کوتاه سخن آنکه صهیونیستها فقط زبان زور را میفهمند. نتیجه آن که برخلاف نظر شما، ارسال سلاح به کرانه باختری رود اردن حداقل باعث جمع شدن شهرکهای صهیونیستی از آنجا میشود و انشاءلله یک قدم به آزادی قدس عزیز نزدیکتر میشویم.
3. در شرایط تحریم و فشار بین المللی موضع ایران در قبال فلسطین و حماس یک اهرم فشار برای ایران است که در صورتی که با «واقعیت گرایی» مد نظر حضرتعالی آن را واگذار کنیم بیشتر متضرر میشویم. (2351552) (alef-13)
یک دانشجو
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۲:۲۹:۱۴
شبی در عمره دانشجویی در مسجدالحرام به چند جوان فلسطینی که اهل کرانه باختری بودند برخوردم و به واسطه اشناییم با زبان عربی تا نزدیکی اذان صبح باهم صحبت کردیم. نظرات و تفکراتشان در مسائل سیاسی و اعتقادی آنقدر به نظرات ما ایرانیها نزدیک بود که احساس کردم دارم با یک نفر ایرانی صحبت میکنم.
حقیقتا انجا بود که فهمیدم سران کشورهای عربی و من جمله فلسطین نمایندگان واقعی ملتهای خود نیستند. (2351242) (alef-13)
حقیقتا انجا بود که فهمیدم سران کشورهای عربی و من جمله فلسطین نمایندگان واقعی ملتهای خود نیستند. (2351242) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۷:۰۱:۳۱
حالا سوال اینجاست که مگر مردم ایران همه یک تفکر دارن؟ مخصوصا در مسایل سیاسی و اعتقادی ایرانی ها مثل هر ملت درست حسابی دیگری چندین تفکر مختلف دارن! حالا اینکه فقط یک تفکر حق داره وجود داشته باشه بحثش جداس! (2351863) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۷:۱۷:۴۳
متاسفانه همه فلسطینی ها مثل آن چند نفر که شما با آنان ملاقات کردید، فکر نمی کنند.
خوب یا بد، هنوز صفهای طولانی مردمی که برای دست دادن با عرفات در فلسطین تشکیل می شد، فراموش نشده است.
واقع بین باشیم، فلسطینی ها هم در چارچوب منافع ملی خود گاهی از فتح و گاهی از حماس و البته گاهی از هر دو حمایت می کنند. فلسطین هم مثل همه کشورها همه نوع سلیقه دارند. ما باید یادبگیریم که چگونه از منافع خود دفاع کنیم. (2351890) (alef-13)
خوب یا بد، هنوز صفهای طولانی مردمی که برای دست دادن با عرفات در فلسطین تشکیل می شد، فراموش نشده است.
واقع بین باشیم، فلسطینی ها هم در چارچوب منافع ملی خود گاهی از فتح و گاهی از حماس و البته گاهی از هر دو حمایت می کنند. فلسطین هم مثل همه کشورها همه نوع سلیقه دارند. ما باید یادبگیریم که چگونه از منافع خود دفاع کنیم. (2351890) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۸:۱۰:۰۷
یعنی با چند ساعت صحبت با چند جواب فلسطینی به این نتیجه رسیدی که
کلا "سران کشورهای عربی نمایندگان واقعی ملت های خود نیستند"؟ بابا دمت گرم! وای به مملکتی که دانشجوهایی مثل تو داره. (2351976) (alef-13)
کلا "سران کشورهای عربی نمایندگان واقعی ملت های خود نیستند"؟ بابا دمت گرم! وای به مملکتی که دانشجوهایی مثل تو داره. (2351976) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۲۱:۳۹:۰۴
برعکس من در زمان عمره دانشجویی میدیدم که بیشتر عمره گزاران کشورهای سنی مذهب غالبا به ما به چشم دشمن نگاه میکردند یا با کلی ارفاق به چشم غیر خودی نگاه می کردند این نگاه غیر خودی حتی در رفتار شیعیان لبنانی هم مشهود بود . تنها در این بین آن دست از فروشندگان اهل منطقه هند یا پاکستان و یا افغانستان و یا بعضا عرب که به روز تر بودند و از دید تعصبات دینی به ما نگاه نمی کردند با ما ارتباط برقرار می کردند . ما هم که تو زمینه موبایل و کامپیوتر دستی داشتیم گره از مشکلات لوازم ایشان باز میکردیم در عوض هم ایشان یا به ما تخفیفهای خوبی میدادند و یا اگر خدمات برندی داشتند به رایگان برای ما انجام میدادند و حتی در مورد تحصیل در شبه قاره هند ، مالزی یا استرالیا هم به ما مشاوره می دادند البته این به معنی این نبود که ما همش تو مراکز خرید باشیم بلکه فقط این افراد ارتباط خوبی با ما برقرار کردند ، در حالی که اغلب انهایی که در محدوده مسجد النبی و مسجد الحرام می دیدیم وقتی می فهمیدند ما شیعه و ایرانی هستیم اصلا ارتباط برقرار نمی کردند مشخص بود تعصبات شدید مذهبی دارند و شاید باید خدا را شکر می کردیم نمیگیرند ما را بزنند . (2352219) (alef-13)
مودی
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۳:۵۳:۰۱
بعد از مدتها یک مقاله و مطلب فارغ از جنا ح بندیها و هیاهوهای معمول سیاسی داخلی خواندم. به نویسنده این مطلب سرکارخانم کبری آسوبار خسته نباشید و دست مریزاد عرض میکنم و امیدوارم با همین دید باز و کلان در ادامه مسیر موفق وسرافراز باشند (2351476) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۵:۴۳:۰۴
ما هیچ منافعی با فلسطینی ها نداریم (2351732) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۲۲:۳۳:۳۴
منافع ما در فلسطين مشغول شدن اسرائيل در وراي مرزهاست (2352322) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۰۹ ۱۶:۵۵:۴۹
«..این اصول ثابت هستند و طبق منافع اسلام و مسلمین پایه گذاری شده اند..» جایگاه منافع ملی ایران را هم این وسط معلوم کنید، ممنون میشم! اصل ثابت می دانید چیست؟، اینکه هیچ کشوری بر خلاف منافع ملی خود عمل نمی کند!
اگر رسانه واقعی هستید منتشر کنید و مثبت ها رو مقایسه کنید. (2351858) (alef-13)
اگر رسانه واقعی هستید منتشر کنید و مثبت ها رو مقایسه کنید. (2351858) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۶-۱۰ ۰۸:۴۶:۳۰
واقعا ایران ثابت کرد منافع اسلامیش بر منافع ملیش رجحان دارد.اگه هر کشوری برای دشمنانش کف و سوت بزنند و برای تروریستها(داعش)هم هورا بکشند اصلا اسمشان هم نمیاورد.ولی ایران بخاطر اسلام چشمش را بروی این نامردمی ها بست.باید واقعا قدردان ایران باشند. (2352644) (alef-10)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
