نظر منتشر شده
۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 309020
ذبح عظیم
بخش تعاملی الف - علی جهانی
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۰۵:۴۰


ذبح عظیم، لغتاً یعنی ذبیح یا مذبوح بزرگ و بزرگوار. این ترکیب وصفی یک بار در قرآن بکار رفته است: وفدیناه بذبح عظیم؛ «به عوض او، ذبح عظیمی را پذیرفتیم.»(سوره صافات، آیه ۱۰۷)

در داستان حضرت ابراهیم که در خواب دید باید فرزندش اسماعیل را قربانی کند، طبق آیات قرآنی حضرت ابراهیم خطاب به فرزندش می گوید: پسرم! من به خواب دیدم که ترا ذبح می کنم، بنگر رأی تو چیست؟ گفت:ای پدر آنچه را فرمانت داده اند، عمل کن که اگر خدا خواهد مرا از صابران خواهی یافت. و چون هردو به امرخدا تسلیم شدند و اابراهیم فرزندش را به پیشانی در انداخت، وی را ندا دادیم که ای ابراهیم حقا که رؤیای خویش راست کردی و ما نیکوکاران را چنین پاداش دهیم که این امتحانی آشکار بود، و او را به ذبیحه ای بزرگ فدا دادیم.»

غالب مفسّران شیعه و اهل سنّت در این جا گفته اند که مراد از «ذبح عظیم»، «کبش» (قوچ) است و به گفته علاّمه طباطبایی چون این ذبح به امر الهی است «عظیم» نامیده شده است؛ وگرنه خود ذبح، فی نفسه عظیم نبوده است.

بعضی از مفسران شیعه از جمله ملا محسن فیض کاشانی در تفسیر صافی، سید هاشم بحرانی در تفسیر برهان، حویزی در تفسیر نور الثقلین، و مرحوم مجلسی در بحار الانوار، طبق حدیثی که در عیون اخبار الرّضا روایت شده است، نقل کرده اند که در این جا مراد از «ذبح عظیم» حضرت امام حسین است که از ذریه ابراهیم است . ترجمه حدیث از این قرار است: «عبد الواحد بن محمد بن عبدوس نیشابوری که در نیشابور عطار بود، در سال ۳۵۲ نقل کرد که این حدیث را از محمد بن علی بن قتیبه نیشابوری شنیدم که او نیز از فضل بن شاذان شنیده بود که گفت شنیدم از حضرت رضاکه می فرمود: چون خداوند به حضرت ابراهیم دستور داد که به جای ذبح اسماعیل قوچی که فرستاده بود، ذبح کند، ابراهیم در دل آرزو کرد که کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود قربان کرده بود و امر به ذبح قوچ به او نشده بود، تا دلش همچون دل پدری که فرزندعزیزش را ذبح کرده به درد آید و سزاوار والاترین درجات اهل ثواب که در مصائب صبر می کنند، بگردد.

خداوند ـ عزّوجلّ ـ به او وحی کرد که ای ابراهیم محبوب ترین خلق من نزد تو کیست؟ گفت: یا رب هیچ آفریده ای از آفریدگانت برای من محبوب تر از حبیبت محمّد نیست. خداوند وحی کرد که یا ابراهیم آیا او عزیزتر است یا خودت؟ پاسخ داد:او عزیزتر است. خداوند پرسید: فرزند او برای تو عزیزتر است یا فرزند خودت؟ پاسخ داد: فرزند او. فرمود: قربانی شدن فرزند او به ظلم و ناحق به دست دشمنانش بیش تر دل تو را به درد می آورد یا کشته شدن فرزندت به دست خودت در راه طاعت من؟ پاسخ داد: قربانی شدن او به دست دشمنانش برایم دلازارتر است.

خداوند فرمود: ای ابراهیم گروهی که گمان می کنند که از امّت محمّد هستند، فرزندش حسین را بعد از او از سر ظلم و عدوات می کشند؛ همچنان که گوسفندی را بکشند و با این کار، مستوجب غضب من می شوند. ابراهیم از این سخن بی تاب شد و دلش به درد آمد و اشک به دیدگان آورد. خداوند بار دیگر به او وحی کرد که ای ابراهیم، جزعِ تو را بر فرزندت ـ اگر او را کشته بودی ، باگریه ات برحسین ، فدیه و معاوضه می کنم، و برای تو رفیع ترین درجاتی که ثواب صبر بر مصائب است، قرار می دهم، و این همان است که فرمود: وفدیناه بذبح عظیم.
۱۳۹۳/۰۹/۰۹ ۰۷:۴۵
 
۱۳۹۳/۰۸/۲۴ ۰۹:۲۰
 
۱۳۹۲/۰۷/۲۵ ۱۲:۳۲
 
۱۳۹۲/۰۷/۰۶ ۰۶:۴۰
 
۱۳۹۲/۰۶/۰۱ ۱۰:۳۷
 
 
کلمات کلیدی : علی جهانی
 
۱۳۹۴-۰۸-۲۰ ۰۸:۳۳:۰۱
یا ثارالله (3316057) (alef-11)
 
میلاد
۱۳۹۴-۰۸-۲۰ ۰۸:۴۳:۴۸
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ

چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد (3316086) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.