داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

۶

"برجام" حقیقتا یک مدل جهانی ست

بخش تعاملی الف - سجاد خادم

از آن روز که اسمش "لوزان" بود و سرنوشتش روی جاده ی لغزان تردید. تا به امروز که "برجام" صدایش می کنند. خالقینش مدام می گویند این تخمی که گذاشتیم دو زرده است. می گویند مرغ خوش الحان ما در دیار غربت زحمت کشیده و تخم غاز گذاشته. تن در حال انجماد اقتصاد را هم مدام چک خور می کنند و داد میزنند سرش که چرا شکر نمی کنی؟! چرا چرت میزنی؟!  صورتش را با سیلی عدد و رقم و آمارهای کذایی روی کاغذ بزک می کنند و مردم را رعیت گونه به تشویق وادار می کنند.

ما اما؛ "بگذار قبل از بیان ادامه ی "اما" "ما" را تشریح کنم، "ما" را معرفی کنم. "ما" مساوی هیچ جناحی نیست. این "ما" از سیاست فاقد پدر مادر نفرت دارد. این "ما" از نسل همان عباسی است که بعد از دفاع از سرزمینش برگشت سرِ زمینی که دیگر تراکتور نداشت. این "ما" از زمین خوردن هیچ کس و هیچ چیز خوشحال نمی شود. این "ما" ننشسته که ببیند آینده، کی تباه می شود، تا پایش را روی آن بگذارد و خودش و حزب متبوعش را بالا بکشد. این "ما" یعنی همان پابرهنه های کوخ نشین اول انقلاب که سر سفر انقلاب سهم گذاشتند. سهم بر نداشتند. این "ما" جمع همان "منی" است که پدرش پایش را گذاشته و "تویی" که مادرت دسته گلش را، جانش را، در طبق اخلاص گذاشته. این "ما" ها که می گویم از سر سفر انقلاب نخوردند، و نبردند، مگر "خون دل". پس وقتی می گویم "ما" بالاغیرتا برچسب این جناح آن جناح نزن روی سینه ی "ما"ی نوشتارم"

 همه ی بهره مان از "برجامیجات" تماشای یک نمایش سیاسی بی نمک بود و بس. اولش می خندیدیم و دل خوش بودیم به هوایی تازه تر . بعد مدتی خنده روی لبمان ماسید. اما حالا کاشفمان به عمل آمده که حقیقت ماجرا خربزه بوده از اول. نان نبوده. آب هم نبوده حتی. پس هیس ها هم بی دلیل نبوده.

اکنون که ترامپکی آمده و عنقریب است پای منحوسش به سبد پر از تخم به اصطلاح غاز برجام بخورد. خالقین و مبدعین "برجام" بجای برگرداندن نگاه به سمت درون. بجای دست کشیدن از امید به غیر بجایش دست گذاشتن سر زانوی همت داخلی، به سیاق قبل می گویند که برجام اعجاب جهانیان را برانگیخته؟! این حرف به نظرم استثنائاً درست است. و نباید به گوینده اش خرده گرفت. گرچه چند سالی است رایحه صداقت از این بلندگوها به مشام نمی رسد. حقیقتا "برجام را باید یک مدل جهانی دانست" همانطور که "لباس نامرئی پادشاه عریان" را مدلی جانی می دانیم. ماجرایی که عبرتی جهانی ایجاد کرد.

مردم مستضعف دنیا اگر در آینه ی برجام آینده ی خویش را ببینند در خواهند یافت که نباید به کدخداهایِ بیخدایِ دنیا اعتماد کرد و به عهدهایش دلخوش کرد. پس ازین حیث ایران عزیز می تواند من بعد زخم های اعتمادش به قلدرهای دنیا را به دنیا نشان دهد و به آنها بگوید راه امید به غیر را ما رفتیم و تهش هیچ نبود. در این مسیر دنبال خیر گشتیم و نبود. شما دیگر نگردید.

فاعتبروا یا اولی الالباب...