نظر منتشر شده
۳
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 233592
لطفاً فشار را با فشار پاسخ دهید
بخش تعاملی الف - حسین کریمی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۷ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۳۹
در طول سالیان اخیر حلقه تحریم ها بر اقتصاد ایران تنگ تر و تنگ تر شده است. در ابتدا به لطف مسکن های موضعی، این فشار کمتر احساس می شد لیکن در یکی دو سال گذشته اثرات این تحریم ها با شیب زیادی گریبانگیر بخش های مختلف کشور شده است.

اما آنچه در این میان جالب توجه است، کوبیدن عده ای بر طبل عدم توافق و سنگ اندازی مستقیم و غیر مستقیم در این راه است. بررسی اسامی اشخاص حقیقی و حقوقی مخالف توافق به خوبی از خاستگاه دولتی این افراد حکایت می کند (در اینجا منظور کارمندان ساده دولت نیست بلکه ارتزاق کنندگان از بودجه های دولتی مد نظر است).

واقعیت این است که اثرات تحریم، به لطف تبعیض های دولت های اخیر، عموماً بر روی بخش خصوصی شامل تولیدکنندگان، پیمانکاران، مهندسین مشاور، کارگران و ... قرار گرفته است. البته کسی منکر اثرات تحریم ها در بخش های دیگر نیست ولی دولت محترم فعلی و سابق با افزایش نسبی حقوق کارمندان خود باعث شده که این فشار تا حد زیادی از دوش آنان کاسته شود و از همه مهمتر حقوق ماهیانه کارمندان خود را در موعد مقرر پرداخت نموده است.

با این وجود حقیقت این است که پرداخت های مزبور از طریق فشار بر بخش خصوصی صورت گرفته است. در عمده موارد بودجه های عمرانی به شدت کاهش یافته و از این طریق کمبود بودجه جاری کشور پوشش داده شده است و این امر باعث رکود بی سابقه، بیکاری فزاینده و عدم پرداخت حقوق کارگران بخش خصوصی گردیده است. با این وصف طبیعی است که کارمندان دولتی که کماکان مشکلات اخراج از کار، کاهش حقوق ماهیانه و عدم پرداخت حقوق را درک نکرده اند، منبع خوبی جهت اظهار نظر در مورد لزوم یا عدم لزوم توافق با غرب نیستند و اتفاقاً و متاسفانه فقط صدای این بخش است که به لطف رسانه های فراگیرشان به گوش دولتمردان می رسد.

لذا در راستای ایجاد تحقق عدالت اجتماعی و همچنین تبیین شرایط سخت اقتصادی جامعه برای همه افراد آن، از رئیس جمهور محترم خواهش می کنیم درصد بودجه جاری و عمرانی را به صورت مساوی کاهش دهند تا هر فشاری بر بخش خصوصی وارد می شود بر بخش دولتی نیز وارد گردد. شاید اگر نمایندگان محترم مجلس، کارمندان دولت و نهادهای مختلف نیز چند ماه حقوق معوقه داشته و در معرض اخراج هم قرار گیرند، نظرشان در مورد مذاکرات هسته ای تغییر نماید.
 
کلمات کلیدی : حسین کریمی
 
حسین
۱۳۹۳-۰۴-۱۷ ۱۰:۵۸:۳۷
در واقع معنای عدالت اجتماعی هم همینه، اینکه شخصی در دولت استخدام شده مجوزی برای بهره مندی بیشتر از بیت المال نیست! (2243897) (alef-10)
 
۱۳۹۳-۰۴-۱۷ ۱۱:۱۴:۴۸
شما یا اصولاً انتقادات را نخوانده ای یا دوست نداشتی که بخوانی یا خود را به ندانستن زده ای.
دوست گرامی کسی مخالف اصل توافق نیست، روش انجام توافق است که مورد نقد و مخالفت واقع می شود. اینکه در این توافق اگر بتوانیم واقعاً همه تحریمهای بین المللی اعم از سازمان ملل و یکجانبه امریکا و اروپا را از بین ببریم کسی با توافق و حتی کاهش فعالیت هسته ای مطمئن باش مخالفتی ندارد. مسئله این است که طرف غربی کاهش و حتی از بین رفتن فعالیت و دستاوردهای هسته ای ما را می خواهد بعلاوه باقی ماندن تحریم ها و تحقیر و به استضعاف کشاندن ملت ایران. که در آن صورت از همین وضعیت فعلی هم که به قول شما در شرایط سخت اقتصادی هستیم وضعیت بدتر و بغرنج تر می شود.
مسئله شناخت دشمن است عزیزم. دشمن با ویژگی استعمار و استثمار. چه کسی می تواند با چنین موجودی توافق خوب داشته باشد. کسی که به همان اندازه قوی باشد که آنها را به خطر اندازد نه کسی که خود را ضعیف می پندارد.
متاسفانه مسئولین فعلی در مقابل استکبار خود را ضعیف میپندارند و این موضوع اصلی نگرانی و مخالفت با توافق است. وگرنه توافق از سر عزت بسیار هم خوب است. (2243942) (alef-10)
 
۱۳۹۳-۰۴-۱۹ ۰۸:۲۰:۵۴
چقدر باید حقوق مسلم ایران ذر توسعه پای مال شود؟ و چقدر فقر باید گسترش بیابد؟تا حقوق هسته ای ایران تا مین گردد.انرژی هسته ای صلح آمیز چه ارزش افزوده ای تا کنون برای اقتصاد ایران داشته و یا خواهد داشت؟ارزش فرصت های از دست رفته اقتصاد ایران بر اثراصرار بر انجام غنی سازی در داخل کشور تا کنون چقدر بوده است؟آیا انرژی هسته ای برای تولید الکتریسیته از مزیت نسبی تولید برخوردار است یا خیر؟ (2247220) (alef-10)