کد مطلب: 213837
پرویز کردوانی: در دوران پیرآبی قرار گرفته‌ایم
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۳۹
پروفسور پرویز کردوانی پدر کویرشناسی ایران است. او سال‌ها قبل در مورد بحران آب هشدار داده و هنوز هم به تنهایی این هشدارها را فریاد می زند. او می گوید: ما در این مملکت متوجه نیستیم که آب هم مریض و بعد پیر و بعد از آن می میرد. بهانه گفت و گوی ما با این کارشناس ارشد محیط زیست حرف های چند روز قبل وزیر نیرو در مورد بحران آب در کشور است. او می‌گوید: ما به سمت بحران نمی رویم ما همین الان درگیر بحران آب هستیم و اگر فکری برای آن نکنیم به زودی دیگر آب نخواهیم داشت.
به گزارش تهران امروز، کردوانی در آغاز این گفت‌و‌گو می گوید: اینکه آقای وزیر گفته در حال حرکت به سمت بحران آبی هستیم باز هم جای شکرش باقی است و می توانیم امیدوار باشیم که مسئولان دولتی هم در حال پذیرش واقعیت‌ها هستند اما واقعیت این است که وضع منابع آبی از آنچه وزیر گفته خیلی بدتر است. او که سال هاست در این زمینه فعالیت می‌کند و کتاب هایی هم در این‌باره نوشته می‌افزاید: من سال ها قبل اعلام کردم که« آب هم پیر می‌شود.» ما در طول این سال ها منابع آبمان را مورد بی‌توجهی قرار دادیم. در کتابی در سال ۱۳۶۳ نوشتم که در حال غارت آب هستیم. واقعیت این است که منابع آب کشور از طریق حفر بی رویه چاه ها در حال غارت شدن است. او می گوید: ۳۰ سال قبل آن زمان که غفوری فرد وزیر نیرو بود هشدار دادم که ۸۰ درصد چاه‌های حفر شده باید بسته شود.
اما متاسفانه توجهی به این موضوع نشد. در منطقه کرمان در حال حاضر ۱۶۵۰ حلقه چاه وجود دارد. وقتی این چاه‌ها حفر می‌شد مدام باغات را گسترش می دادند. اما حالا که دیگر آبی در کار نیست این باغ ها شروع کرده‌اند به خشک شدن و سالی ۷ هزار هکتار باغ در این مناطق خشک می شود. یعنی با این کار ما هم منابع آب مان را هدر دادیم و هم از طرف دیگر معضلی دیگر را پیش‌رو داریم.
چرخه آب عوض شده
کردوانی می‌گوید: با کارهای اشتباه و مقطعی و تصمیمات غیرکارشناسی کاری کرده‌ایم که چرخه آب برعکس شود. در کتاب‌های دبستان و دبیرستان در مورد بارندگی و تشکیل ذخایر آب زیر زمینی و سطحی و... به بچه ها آموزش‌هایی داده می شود و کم و بیش نسل امروز با این مباحث آشنا هستند. این چرخه طبیعی به‌خاطر ندانم کاری های انجام شده در کشور برهم‌خورده و در واقع منبع تجدید پذیر دیگر درست نمی‌شود. او ادامه می‌دهد: در حال حاضر عمق چاه های حفر شده در کشور به ۳۵۰ و در برخی مناطق به ۵۵۰ متر رسیده است. خوب با این حساب چه انتظاری از دخایر و سفره‌های زیر زمینی داریم؟ از قول من بنویسید که در ۵ تا ۵۰ سال آینده اگر این روند ادامه داشته باشد دیگر آبی در کشور وجود نخواهد داشت. او درخصوص توضیح منظورش از ۵ تا ۵۰ سال آینده می گوید: یعنی از ۵سال آینده از مناطق کم آب قطع شدن و از بین رفتن کامل منابع آبی شروع و تا ۵۰ سال آینده پر آب ترین مناطق کشور هم دیگر آب طبیعی نخواهند داشت.
او می افزاید: در این سال ها ما مدام در حال سدسازی بودیم و در این زمینه در رده های اول و دوم جهان قرار گرفتیم اما از این سدها چه استفاده‌ای کردیم؟ در حالی که این سدها مدام در حال پر شدن از گل و لای هستند و در آینده ای نزدیک آنها را هم دیگر در اختیار نخواهیم داشت. پر شدن سدها یک پدیده مهم است که مورد توجه قرار نگرفته است و به عنوان مثال همین سد لتیان و کرج تا ۳۰ سال دیگر کلا پر می شوند.
کردوانی می گوید: در این سال ها مدام بر عمق چاه ها افزوده و حفر چاه ها در مناطق مختلف افزایش داشته است. در گذشته کندن و رسیدن به آب از طریق قنات سال ها وقت می برد اما الان با تکنولوژی های جدید در ۱۵ روز می شود به آب چاه دست یافت. بر همین اساس در حالی در سال ۵۵ حدود ۵۰هزار حلقه چاه در کشور وجود داشت که ظرف ۵ سال و در سال ۶۰ این تعداد دوبرابر شد. همان زمان باید ۷۵ درصد چاه ها را می بستند.
به گزارش تهران امروز، کردوانی در آغاز این گفت‌و‌گو می گوید: اینکه آقای وزیر گفته در حال حرکت به سمت بحران آبی هستیم باز هم جای شکرش باقی است و می توانیم امیدوار باشیم که مسئولان دولتی هم در حال پذیرش واقعیت‌ها هستند اما واقعیت این است که وضع منابع آبی از آنچه وزیر گفته خیلی بدتر است. او که سال هاست در این زمینه فعالیت می‌کند و کتاب هایی هم در این‌باره نوشته می‌افزاید: من سال ها قبل اعلام کردم که« آب هم پیر می‌شود.» ما در طول این سال ها منابع آبمان را مورد بی‌توجهی قرار دادیم. در کتابی در سال ۱۳۶۳ نوشتم که در حال غارت آب هستیم. واقعیت این است که منابع آب کشور از طریق حفر بی رویه چاه ها در حال غارت شدن است. او می گوید: ۳۰ سال قبل آن زمان که غفوری فرد وزیر نیرو بود هشدار دادم که ۸۰ درصد چاه‌های حفر شده باید بسته شود.
اما متاسفانه توجهی به این موضوع نشد. در منطقه کرمان در حال حاضر ۱۶۵۰ حلقه چاه وجود دارد. وقتی این چاه‌ها حفر می‌شد مدام باغات را گسترش می دادند. اما حالا که دیگر آبی در کار نیست این باغ ها شروع کرده‌اند به خشک شدن و سالی ۷ هزار هکتار باغ در این مناطق خشک می شود. یعنی با این کار ما هم منابع آب مان را هدر دادیم و هم از طرف دیگر معضلی دیگر را پیش‌رو داریم.
چرخه آب عوض شده
کردوانی می‌گوید: با کارهای اشتباه و مقطعی و تصمیمات غیرکارشناسی کاری کرده‌ایم که چرخه آب برعکس شود. در کتاب‌های دبستان و دبیرستان در مورد بارندگی و تشکیل ذخایر آب زیر زمینی و سطحی و... به بچه ها آموزش‌هایی داده می شود و کم و بیش نسل امروز با این مباحث آشنا هستند. این چرخه طبیعی به‌خاطر ندانم کاری های انجام شده در کشور برهم‌خورده و در واقع منبع تجدید پذیر دیگر درست نمی‌شود. او ادامه می‌دهد: در حال حاضر عمق چاه های حفر شده در کشور به ۳۵۰ و در برخی مناطق به ۵۵۰ متر رسیده است. خوب با این حساب چه انتظاری از دخایر و سفره‌های زیر زمینی داریم؟ از قول من بنویسید که در ۵ تا ۵۰ سال آینده اگر این روند ادامه داشته باشد دیگر آبی در کشور وجود نخواهد داشت. او درخصوص توضیح منظورش از ۵ تا ۵۰ سال آینده می گوید: یعنی از ۵سال آینده از مناطق کم آب قطع شدن و از بین رفتن کامل منابع آبی شروع و تا ۵۰ سال آینده پر آب ترین مناطق کشور هم دیگر آب طبیعی نخواهند داشت.
او می افزاید: در این سال ها ما مدام در حال سدسازی بودیم و در این زمینه در رده های اول و دوم جهان قرار گرفتیم اما از این سدها چه استفاده‌ای کردیم؟ در حالی که این سدها مدام در حال پر شدن از گل و لای هستند و در آینده ای نزدیک آنها را هم دیگر در اختیار نخواهیم داشت. پر شدن سدها یک پدیده مهم است که مورد توجه قرار نگرفته است و به عنوان مثال همین سد لتیان و کرج تا ۳۰ سال دیگر کلا پر می شوند.
کردوانی می گوید: در این سال ها مدام بر عمق چاه ها افزوده و حفر چاه ها در مناطق مختلف افزایش داشته است. در گذشته کندن و رسیدن به آب از طریق قنات سال ها وقت می برد اما الان با تکنولوژی های جدید در ۱۵ روز می شود به آب چاه دست یافت. بر همین اساس در حالی در سال ۵۵ حدود ۵۰هزار حلقه چاه در کشور وجود داشت که ظرف ۵ سال و در سال ۶۰ این تعداد دوبرابر شد. همان زمان باید ۷۵ درصد چاه ها را می بستند.
