کد مطلب: 367233
برداشت غربی ها از برکناری امیر عبداللهیان
تاریخ انتشار : سه شنبه ۸ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۵۰
سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم روحانی شیعه بحرینی از سوی دولت منامه و واکنش تند مقامات و مسولان سیاسی و نظامی ارشد جمهوری اسلامی ایران و همچنین کنار رفتن امیر عبداللهیان از مسولیتش در معاونت عربی وزارت خارجه مورد توجه رسانه های غربی قرار گرفته و به برداشت های متفاوتی درباره رویکرد اصلی در سیاست خارجی کشورمان منجر شده است.
به گزارش فرارو؛ در همین ارتباط وبگاه نشریه آمریکایی نشنال اينترست؛ ۲۳ژوئن مقاله ای از "جان آلن" تحت عنوان "هرج مرج در سياست خارجي ايران واکنش آمريکا چگونه باشد؟ منتشر کرد.
در این تحلیل اصل بر این قرار گرفته شده است که برکناری امیر عبداللهیان با هشدار سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس به حاکمان بحرین درباره سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم مرتبط است.
تحلیلگر نشنال اینترست با این پیش فرض که آن را اثبات هم نکرده است ادعاهایی درباره سیاست خارجی ایران مطرح کرده است.
این در حالی است که مقامات ایران برکناری امیر عبداللهیان را موضوعی از قبل برنامه ریزی شده می دانند. بسیاری از تحلیلگران داخلی ایران معتقدند که برکناری امیر عبداللهیان در سیاست منطقه ای ایران تغییری ایجاد نخواهد کرد.
با این حال "جان آلن" در تحلیل خود با اشاره به گزارش اخیر منتشر شده در المانیتور به قلم لورا روزن درباره وجود نشانه هایی مبنی افزایش اختیارات محمد جواد ظریف در پرونده سوریه نسبت به گذشته و آمادگی ایران برای نشان دادن انعطاف بیشتر در راستای پیشبرد راه حل سیاسی برای سوریه؛ می نویسد: «حضور امير عبداللهيان در معاونت امور عربي وزارت خارجه به اندازه کافي مساله ساز بوده بطوریکه کنار رفتن وی به مثابه تغییر نگاه ایران به سمت گشایش تعامل با کشورهای عربی حوزه خلیج (فارس) تعبیر شده است. البته ظریف هم شایعه برکناری امیر عبداللهیان به درخواست کشورهای عربی را رد کرد.»
بنا به نوشته این تحلیلگر: «افزایش اختیارات ظریف (در پرونده سوریه) و نقش جدید شمخانی (دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران) بیانگر کاهش تنش با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و توجه و تمرکز جدی تر تهران بر مسیر سیاسی در پرونده سوریه است.»
اما در ادامه با اشاره به بیانیه تند سرلشکر سلیمانی علیه حاکمان بحرین مدعی می شود که "شايد بتوان بيانيه سردار سليماني را در قالب واکنش و پاسخي به برکناري امير عبداللهيان از سمت خود تعبیر کرد."
بنا به ادعای جان آلن "خاصيت رفت و برگشت به الگويي فراگير در عرصه سياست خارجي ايران تبديل شده است؛ صحنه سياست خارجي ايران همواره ميدان نبردي براي سياست داخلي بوده است. بازيگران تندرو توسل به اقداماتي را خواستار هستند که سطح تنش را (در محیط منطقه ای) با دشمنان بالا نگهدارند حتي اگر اين اقدامات به جايگاه بين المللي و منافع ايران لطمه بزند. به عنوان مثال واحد اطلاعات سپاه پاسداران گروهي از خارجيان را با اتهاماتی بازداشت مي کند و در این بین ميانه روها تنها کاري که می تواند انجام دهند؛ مدیریت آسیب ها و پيامدهاي منفي حاصل از اين اقدامات است."
این تحلیلگر در ادامه و با پیش فرض هایی مطرح شده به بررسی سیاست آمریکا درباره این اتفاقات می پردازد. او می نویسد: «از یک سو تشدید تنش ها بین ايران و اعراب به ضرر آمريکا است و البته بروز تنش بین تهران و واشنگتن در شرایط فعلی؛ برای هردو طرف زيان بارتر است. تهدید بحرین از سوی مقام های ارشد ایرانی؛ کشوری که ميزبان عمده پايگاه هاي آمريکا در خليج (فارس) است و متحد واشنگتن در منطقه محسوب مي شود؛ عجیب است.»
آلن در ادامه می افزاید: «چيزي که موضوع را پيچيده تر مي کند اين است که خود واشنگتن نيز از نحوه رفتار منامه با مخالفان داخلي از جمله برخورد با اين روحاني شيعه ناراضي است. از سوي ديگر بحرين و ديگر اعضاي شوراي همکاري خليج (فارس) بيم آن دارند که آمريکا آنها را به حال خود در برابر ايران رها سازد. نگاهی به دو طرف؛ نشان می دهد که آمریکا باید سیاست های متفاوتی برای طرف های معادلات منطقه ای اعمال کند.»
نویسنده نشنال اینترست تصریح می کند: «در صورت کمک به میانه روها؛ باید از برکناری امیر عبداللهیان خرسند بود و به سمت کاهش تحریم ها علیه ایران حرکت کرد اما اگر بیانیه سردار سلیمانی علیه بحرین مورد توجه قرار گیرد؛ ضرورت صدور بيانيه اي محکم در حمايت از منامه و توسل احتمالی به اقدامات بيشتر مانند تمرينات مشترک نظامي، تعميق همکاري هاي نظامي و غيره؛ اقدامي طبیعی خواهد بود.»
جاتن آلن می نویسد: «از سوی دیگر؛ استفاده همزمان این دو رویکرد؛ به خروجی سیاست آمریکا در منطقه لطمه خواهد زد.بی توجهی به تهدید بحرین از سوی ایران؛ به نگرانی کشورهای عرب عضو شورای همکاری خلیج (فارس) منجر خواهد شد و واکنش شدید به سیاست خارجی ایران؛ میانه روها در این کشور را تضعیف می کند. نتيجه همه اينها تشديد وخامت اوضاع و اتخاذ سياست هاي امنيتي در منطقه خواهد بود.»
براساس تحلیل او "مسایل مطروحه به چالشی بزرگ برای سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است (سووال این است که) آیا واشنگتن بدون توجه به سیاست داخلی کشورها فقط به رفتار آنها در سیاست خارجی توجه کند یا تلاشش برای تغییر سیاست داخلی آنها باشد؟ اينها درخصوص ايران پرسشهاي مهمي هستند."
به گزارش فرارو؛ در همین ارتباط وبگاه نشریه آمریکایی نشنال اينترست؛ ۲۳ژوئن مقاله ای از "جان آلن" تحت عنوان "هرج مرج در سياست خارجي ايران واکنش آمريکا چگونه باشد؟ منتشر کرد.
در این تحلیل اصل بر این قرار گرفته شده است که برکناری امیر عبداللهیان با هشدار سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس به حاکمان بحرین درباره سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم مرتبط است.
تحلیلگر نشنال اینترست با این پیش فرض که آن را اثبات هم نکرده است ادعاهایی درباره سیاست خارجی ایران مطرح کرده است.
این در حالی است که مقامات ایران برکناری امیر عبداللهیان را موضوعی از قبل برنامه ریزی شده می دانند. بسیاری از تحلیلگران داخلی ایران معتقدند که برکناری امیر عبداللهیان در سیاست منطقه ای ایران تغییری ایجاد نخواهد کرد.
با این حال "جان آلن" در تحلیل خود با اشاره به گزارش اخیر منتشر شده در المانیتور به قلم لورا روزن درباره وجود نشانه هایی مبنی افزایش اختیارات محمد جواد ظریف در پرونده سوریه نسبت به گذشته و آمادگی ایران برای نشان دادن انعطاف بیشتر در راستای پیشبرد راه حل سیاسی برای سوریه؛ می نویسد: «حضور امير عبداللهيان در معاونت امور عربي وزارت خارجه به اندازه کافي مساله ساز بوده بطوریکه کنار رفتن وی به مثابه تغییر نگاه ایران به سمت گشایش تعامل با کشورهای عربی حوزه خلیج (فارس) تعبیر شده است. البته ظریف هم شایعه برکناری امیر عبداللهیان به درخواست کشورهای عربی را رد کرد.»
بنا به نوشته این تحلیلگر: «افزایش اختیارات ظریف (در پرونده سوریه) و نقش جدید شمخانی (دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران) بیانگر کاهش تنش با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و توجه و تمرکز جدی تر تهران بر مسیر سیاسی در پرونده سوریه است.»
اما در ادامه با اشاره به بیانیه تند سرلشکر سلیمانی علیه حاکمان بحرین مدعی می شود که "شايد بتوان بيانيه سردار سليماني را در قالب واکنش و پاسخي به برکناري امير عبداللهيان از سمت خود تعبیر کرد."
بنا به ادعای جان آلن "خاصيت رفت و برگشت به الگويي فراگير در عرصه سياست خارجي ايران تبديل شده است؛ صحنه سياست خارجي ايران همواره ميدان نبردي براي سياست داخلي بوده است. بازيگران تندرو توسل به اقداماتي را خواستار هستند که سطح تنش را (در محیط منطقه ای) با دشمنان بالا نگهدارند حتي اگر اين اقدامات به جايگاه بين المللي و منافع ايران لطمه بزند. به عنوان مثال واحد اطلاعات سپاه پاسداران گروهي از خارجيان را با اتهاماتی بازداشت مي کند و در این بین ميانه روها تنها کاري که می تواند انجام دهند؛ مدیریت آسیب ها و پيامدهاي منفي حاصل از اين اقدامات است."
این تحلیلگر در ادامه و با پیش فرض هایی مطرح شده به بررسی سیاست آمریکا درباره این اتفاقات می پردازد. او می نویسد: «از یک سو تشدید تنش ها بین ايران و اعراب به ضرر آمريکا است و البته بروز تنش بین تهران و واشنگتن در شرایط فعلی؛ برای هردو طرف زيان بارتر است. تهدید بحرین از سوی مقام های ارشد ایرانی؛ کشوری که ميزبان عمده پايگاه هاي آمريکا در خليج (فارس) است و متحد واشنگتن در منطقه محسوب مي شود؛ عجیب است.»
آلن در ادامه می افزاید: «چيزي که موضوع را پيچيده تر مي کند اين است که خود واشنگتن نيز از نحوه رفتار منامه با مخالفان داخلي از جمله برخورد با اين روحاني شيعه ناراضي است. از سوي ديگر بحرين و ديگر اعضاي شوراي همکاري خليج (فارس) بيم آن دارند که آمريکا آنها را به حال خود در برابر ايران رها سازد. نگاهی به دو طرف؛ نشان می دهد که آمریکا باید سیاست های متفاوتی برای طرف های معادلات منطقه ای اعمال کند.»
نویسنده نشنال اینترست تصریح می کند: «در صورت کمک به میانه روها؛ باید از برکناری امیر عبداللهیان خرسند بود و به سمت کاهش تحریم ها علیه ایران حرکت کرد اما اگر بیانیه سردار سلیمانی علیه بحرین مورد توجه قرار گیرد؛ ضرورت صدور بيانيه اي محکم در حمايت از منامه و توسل احتمالی به اقدامات بيشتر مانند تمرينات مشترک نظامي، تعميق همکاري هاي نظامي و غيره؛ اقدامي طبیعی خواهد بود.»
جاتن آلن می نویسد: «از سوی دیگر؛ استفاده همزمان این دو رویکرد؛ به خروجی سیاست آمریکا در منطقه لطمه خواهد زد.بی توجهی به تهدید بحرین از سوی ایران؛ به نگرانی کشورهای عرب عضو شورای همکاری خلیج (فارس) منجر خواهد شد و واکنش شدید به سیاست خارجی ایران؛ میانه روها در این کشور را تضعیف می کند. نتيجه همه اينها تشديد وخامت اوضاع و اتخاذ سياست هاي امنيتي در منطقه خواهد بود.»
براساس تحلیل او "مسایل مطروحه به چالشی بزرگ برای سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است (سووال این است که) آیا واشنگتن بدون توجه به سیاست داخلی کشورها فقط به رفتار آنها در سیاست خارجی توجه کند یا تلاشش برای تغییر سیاست داخلی آنها باشد؟ اينها درخصوص ايران پرسشهاي مهمي هستند."
کلمات کلیدی : حسین امیر عبداللهیان
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
