توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 330701
نگاهی به فیلم پل خواب
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۳۵
آشکارا مشخص است که تمام پتانسیل های «پل خواب» در حالت بالقوه بسته شده و اجازه شکوفایی به هیچ کدام از مباحث مطروحه داده نمی شود

به گزارش تسنیم، طرح ابتدایی گره آفرینی داستان مبنی بر بدهی بالا آوردن شخصیت اصلی داستان مبهم است؛ فیلم گذرا از آن عبور می کند تا این دست آویز، تنها مفری باشد برای ورود به بخش درام.مطلوب تر بود که فیلم در کنار جریان اصلی، قضییه کلاهبرداری را هم مورد توجه قرار می داد آن هم در شرایطی که به دلیل فوریت مطرح شده در فیلم که چندان ملتهب نشان داده نمی شود، داستان، از این مهم گذشته و تمام تلاش خود را می کند تا همان جریان تک قطبی خود را جمع و جور کند.

همان داستان تک قطبی هم خیلی چیزهایش را از دست می دهد.موضوع بارداری دختر و پدر او و موانع پیش روی ازدواج آنها، از جمله مسائلی است که تنها در حد طرح باقی می ماند چرا که تلاش داستان، تنها و تنها، به تصویر کشیدن صحنه مرگ است.فیلم حتی در این موضوع هم همیتی ندارد؛ دغدغه مند نیست.هیچ چیزی برای فیلم مهم جلوه نمی کند.حتی ما شاهد تلاش و پیگیری جدی خانواده های مقتولان و یا پلیس نیستیم.همه چیز برای به تصویر کشیدن دنیای فردی کاراکتر اصلی قربانی می شود.فیلم تنها به نشانه گذاری های ضعیف در هر مقوله ای که بدان ورود کرده، بسنده می کند.مثل بارداری دختر، مثل بازجویی مضحک پلیس درب خانه قاتل و . . .

این نشانه گذاری ها حتی امضای خود را پای سکانس فینال نیز می گذارد.جایی که بلافاصله پس از سکانس قتل، همه منتظر تماشای آن هستند اما اینجا هم سطحی برخور می کند.بی خیال است.به شدت به نمادگرایی معتقد است حال آن که از همان سکانس پایانی، بیش از ۴ برداشت مفهومی به ذهن تبادر می کند که تمام آنها می تواند درست باشد.

فیلم از لحظه ای که شروع می شود، از مرحله خوب به ضعیف و خیلی ضعیف می رسد.خیلی مرتب هم این مرزها را می پیماید.به شدت فقر داستانی دارد گرچه ایده های خوبی مطرح می کند که نمی تواند از آن ایده ها، استحصالی داستانی داشته باشد.به همین دلیل است که به نشانه گذاری بسنده کرده است.مشخص است که در پی سبک و امضای هنری نیست؛ این نقصان ها از روی ضعف رخ داده است گرچه فرم و اجرا یک سر و گردن بالاتر از محتوا عمل می کند و می توان از آن دفاع کرد.

فیلم همین سطحی بینی را هم در نام ابهام آور خود لحاظ می کند.لوکیشن دفن اجساد، که نام فیلم برگرفته از آن است، نه تدبیر دراماتیکی داشته که دخیل در داستان باشد و نه، با احوالات و روحیات کاراکتر اصلی خوانایی دارد.این نام، نه مستقیما و نه زیرپوستی و هنری، هیچ ارتباطی با داستان و آدم هایش ندارد.

تیپ های ناکارآمد داستان نیز بسیارند.نقش "هومن سیدی" که به شکل مضحکی به کار تحمیل شده، همان سیدی همیشگی است که می خنداند، او باید خیلی مراقب نقش هایی که انتخاب می کند باشد.باور کنید اگر شکل پایان بندی داستان نبود، نقش پدر هم، یک نقش اضافی بود.در این فیلم شخصیت محور، تنها همان کاراکتر اصلی، مورد توجه قرار می گیرد و اغراق نیست بگوئیم اگر نقش نامزد او نیز از کلیت داستان برداشته شود، لطمه ای به فیلم نمی خورد.تنها کارکرد نامزد او، بارداری ناخواسته اش است که همین خبر نیز تکانه های به داستان نمی دهد.فیلم در برابر تمام حوادث و جریان های ضعیفش، بی رگ است.

آشکارا مشخص است که تمام پتانسیل های فیلم در حالت بالقوه بسته شده و اجازه شکوفایی به هیچ کدام از مباحث مطروحه داده نمی شود.آن همه ایده مساله ساز اگر شکوفا می شد، با فیلم قدرتمندی مواجه می شدیم که قطعا یکی از بهترین های جشنواره امسال لقب می گرفت.
 
کلمات کلیدی : جشنواره فجر
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.