کد مطلب: 269485
روایتی از زندگی معلمان دوشغله
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۵۰
معلم است دیگر... سرش را می‌تراشد تا شاگردش که سرطان گرفته و موهایش ریخته، سرکلاس خجالت نکشد؛ خودش را به آتش می اندازد تا جان دانش آموزانش را نجات دهد؛ دیسک کمرش را عمل کرده و چون نمی تواند به مدرسه برود دانش آموزانش را به خانه می‌آورد تا از درس‌هایشان عقب نیفتند.
به گزارش ایسنا، معلم است دیگر.... جانش را برای تربیت دانش آموزانش کف دست می‌گیرد و به روستایی دور افتاده می‌رود و با آنکه بیشتر از یک سال است حقوقش را دریافت نکرده و بیمه‌ای هم ندارد، باز هم دست از تلاش برنمی‌دارد و با سیستمی که هست قهر نمی‌کند.
به مناسبت روز معلم، روایات شجاعت‌ها و قهرمانی‌ها و تلاش برای شناسایی و تقدیر از معلمانی از این دست از یک سو و گلایه‌ها و اعتراضات از وضعیت معیشتی موجود این قشر به اوج خود می‌رسد و چندی بعد به دست فراموشی سپرده می‌شود تا سال آینده که باز روز معلمی دیگر از راه برسد.
هرچند ماه‌هاست که مسئولان آموزش و پرورش در پاسخ به گلایه‌های معلمان سکوت پیشه کرده‌اند و تا جایی که ممکن باشد از اظهارنظرهای رسانه‌ای پرهیز می‌کنند، خالی از وجه ندیدیم که با چند معلم درباره "گذران زندگی" گفت‌وگویی داشته باشیم.
هرچند مشکلات معلمان ابعاد متفاوتی دارد، اما به نظر می‌رسد حفظ شأن و منزلت واقعی آنها در جامعه و رفع تبعیضات موجود در دریافت حقوق و مزایای این قشر در مقایسه با سایر کارمندان دولت از جمله دغدغه‌های مهم فرهنگیان باشد که در این گزارش تمرکز ویژه‌ای بر مشکلات معیشتی معلمان داریم.
سال گذشته بود که معاون وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد متوسط حقوق فرهنگیان یک میلیون و پانصد هزار تومان است که با اعتراض بسیاری روبرو شد و بخش قابل توجهی از معلمان اذعان می کردند دریافتی شان کمتر از یک میلیون تومان است.
معلم بودن حس خوبی دارد اما...
"محمد. ه"، دبیر ۳۰ ساله حرفه و فن یکی از شهرستان‌های تهران که بیش از هفت سال سابقه تدریس دارد درباره معلم شدنش و مشکلاتی که پس از آن داشته این گونه می‌گوید: من عشق و علاقه‌ام معلمی بودم و دبیری جزو اولین رشته‌هایی بود که در کنکور انتخاب کردم. معلم بودن حس خوبی دارد و زندگی کردن با این فرزندان معصوم بسیار شیرین است.
وی ادامه میدهد: اما باید واقعیات زندگی را هم دید. حقیقت این است که حقوق یک معلم کفاف تامین همه نیازهای یک خانواده را نمی‌کند. فرزندانم دارند بزرگ می‌شوند و هنوز خانه‌ای برای خودمان نداریم و هر روز کرایه خانه بالاتر می‌رود و نمی‌توانم حتی خانه بزرگتری اجاره کنم. دوسوم حقوقم صرف پرداخت قسط‌های بانکی می‌شود و ناچارم برای گذران امور زندگی و تامین مایحتاج اساسی بعدازظهرها پا به پای یکی از بستگان در فروشگاه لوازم خانگی بایستم و تا ۱۰ شب فروشندگی کنم.
این معلم از تفاوت دریافتی‌اش با سایر کارمندان دولت گلایه دارد و عنوان می‌کند: متاسفانه شخصی که در یک وزارتخانه دیگر کار می‌کند، تحصیلاتش با من که لیسانس دارم برابر و سابقه کاری‌اش حتی از من کمتر است؛ حقوق بهتری دریافت می‌کند. این ضعف اقتصادی باعث شده نگاه دلسوزانه‌ای در جامعه نسبت به ما وجود داشته باشد و گاهی شأن و منزلت ما رعایت نشود.
محمد می‌افزاید: اطرافیانم می‌گویند معلم‌ها وضعشان خوب است، درمانگاه دارند، خانه معلم دارند، فروشگاه‌های تعاونی دارند و... اما باید بیایید سری به این درمانگاه‌ها بزنید. وضع ارائه خدمات خوب نیست، در این درمانگاه‌ها دل نمی‌سوزانند و با بیمه طلایی هم که نمی شود کاری کرد، سقف تعهداتش پایین است. یک خدمت دندانپزشکی خوب نمی توانی دریافت نمی کنی و ترس داری مبادا پزشک درمانگاه وقت کافی برایت نگذارد و حالت را بدتر کند.
وی تاکید می‌کند: البته من خوشحالم که شغل معلمی را برگزیده‌ام و مطابق فرمایش امام صادق (ع) با انتقال دانشم، زکات علمی را می‌دهم که آموخته‌ام. روحم از اینکه دانش آموزانم را خوشحال می‌بینم آرامش پیدا می‌کند و با تعلق خاطری که به کلاس درس دارم تصور میکنم هیچ وقت این شغل را رها نکنم اما نمی‌توانم مشکلات سیستم فعلی را نادیده بگیرم. از تبعیض‌ها در رنجم و علی رغم همه بی توجهی‌ها، نمی دانم با تصمیماتی که مسئولان می‌گیرند چه آینده‌ای در انتظارم خواهد بود.
به چه سختی‌ها که نیافتادم...
"رضا. ن " یکی دیگر از معلمان این سرزمین است که حالا پس از سال‌ها تدریس در مقاطع مختلف بازنشسته شده و به دلیل نشستن گرد گچ بر روی ریه‌هایش در سال‌های دور گرفتار یک بیماری تنفسی خفیف شده است. او از دورانی که گذرانده می‌گوید: ما معلم‌ها نمی‌توانیم بگوییم که در کارمان موفق بوده ایم یا خیر! بلکه قضاوت جامعه و ثمرات ما که دانش آموزان هستند گواه خواهند بود.
وی می‌افزاید: وقتی موفقیت دانش‌آموزانم را می‌بینم به خودم می‌بالم. امروز صاحب عروس و داماد و نوه شده‌ام ولی با حقوق ۹۰۰هزارتومان گاهی خجالت می‌کشم که نمی‌توانم آن طور که باید به فرزندان و نوه‌هایم رسیدگی کنم.
رضا ادامه میدهد: چندماه دیگر آخرین فرزندم ازدواج می‌کند و برای راهی کردنش به چه سختی‌ها که نیافتادم...
این معلم بازنشسته با بیان اینکه در دوران تدریس بیش از ۱۵ سال اجاره نشین بودم تا آنکه توانستم با قرض و وام‌های بانکی خانه‌ای کوچک در شرق تهران دست و پا کنم، اظهار می‌کند: اغلب دوشیفت در مدرسه کار می‌کردم و شب‌ها هم ترجمه می کردم تا بتوانم فرزندانم را آبرومند بزرگ کنم. حالا فرزندانی دارم که همگی به موقعیت‌ها و جایگاه خوبی رسیده‌اند و از این بابت همیشه شکر خدا را می‌گویم.
شغل دوم و سوم داشتن اظهر من الشمس است
"الف. م" معلم دبیرستانی در یکی از روستاهای اطراف تهران است و مدرک فوق لیسانس و ۲۵ سال سابقه تدریس دارد. او نداشتن صنفی که بتواند مطالبات و دغدغه‌های معلمان را همانند سایر اقشار پیگیری کند، را یکی از ضعف‌های موجود می‌داند و می‌گوید: گویی برخی می‌خواهند معلم ها در سطح پایینی زندگی کنند و به همین خاطر مدام درباره افزایش حقوق و پرداخت معوقات آنها اطلاع رسانی می‌کنند در حالی که درباره سایر وزارتخانه‌ها اینگونه نیست. طوری شده است که مردم فکر می‌کنند حتما حقوق معلم‌ها خیلی بالاست که مرتب هم درباره افزایش آن صحبت می‌شود.
وی ادامه میدهد: با افتخار اعلام می‌کنند که فرهنگیان را اسکان دادند، آن هم در مدارس. یعنی هنوز پس از ۳۰ سال فرهنگیان نمی‌توانند خانواده خود را به یک هتل معمولی ببرند؟ در این شرایط دیگر شغل دوم و سوم داشتن اظهر من الشمس است.
در ظاهر مشکل معیشتی ندارم
"ناصر.پ" دبیر علوم اجتماعی که ۱۹ سال سابقه تدریس دارد هم با اشاره به اینکه آخرین دریافتی‌اش در سال گذشته یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان بود، می‌گوید که "در ظاهر " مشکل معیشتی ندارم و زندگی را می‌چرخانم اما اگر در خانه بنشینم و منتظر حقوق آخرماهم باشم این مهم مقدور نمی‌شود. بنده کار بنایی بلدم و بعدازظهرها به سراغ کار بنایی می‌روم. یک همکارم کار تاسیساتی می‌کند، دیگری در آموزشگاه رانندگی تعلیم رانندگی میدهد و ..... واقعیت این است که با داشتن چهار فرزند، حقوق معلمی به هیچ کجا نمی‌رسد و همان دوهفته اول تمام می‌شود.
بر اساس مطالعه‌ای در سال ۹۱، دوشغله بودن زمانی نمود می‌یابد که شکاف میان میزان درآمد و انتظارات معلمان منجر به تلاش برای کسب درآمد بیشتر و نهایتا اشتغال در بیش از یک محیط باشد. در این راستا نتایج پژوهش‌ها حاکی از وجود همبستگی قوی و مثبت میان درآمدهای پایین در بخش دولتی و تلاش افراد برای کسب درآمد در بخش خصوصی است.
دوشغله بودن همانند هر پدیده دیگری دارای تبعات مثبت و منفی است که افت کیفیت تدریس، کاهش مهارت و خلاقیت، تحلیل قوای جسمانی، تضعیف روابط خانوادگی و ... از جمله تبعات منفی آن است.
هرچند مدتی است آموزش وپرورش به دنبال اجرایی کردن طرح نظام رتبه‌بندی معلمان است و می‌کوشد با مدنظر قراردادن ملاک‌هایی چون سابقه، مدرک تحصیلی، پژوهش و تحقیقات و .... معلمان را در جایگاه واقعی‌شان قرار دهد و از این رهگذر ضمن بازگرداندن جایگاه و منزلت معلمان، به ارتقای وضعیت معاش آنها نیز کمک کند اما هنوز ابهامات بسیاری درخصوص این طرح وجود دارد و انتظار می‌رود با نهایی شدن آن تنها گوشه‌ای از رنج و سختی این قشر که در بسیاری موارد از جان مایه می‌گذارند تا فتیله علم و دانش در کشور پایین نیاید، کم شود.
به گزارش ایسنا، معلم است دیگر.... جانش را برای تربیت دانش آموزانش کف دست می‌گیرد و به روستایی دور افتاده می‌رود و با آنکه بیشتر از یک سال است حقوقش را دریافت نکرده و بیمه‌ای هم ندارد، باز هم دست از تلاش برنمی‌دارد و با سیستمی که هست قهر نمی‌کند.
به مناسبت روز معلم، روایات شجاعت‌ها و قهرمانی‌ها و تلاش برای شناسایی و تقدیر از معلمانی از این دست از یک سو و گلایه‌ها و اعتراضات از وضعیت معیشتی موجود این قشر به اوج خود می‌رسد و چندی بعد به دست فراموشی سپرده می‌شود تا سال آینده که باز روز معلمی دیگر از راه برسد.
هرچند ماه‌هاست که مسئولان آموزش و پرورش در پاسخ به گلایه‌های معلمان سکوت پیشه کرده‌اند و تا جایی که ممکن باشد از اظهارنظرهای رسانه‌ای پرهیز می‌کنند، خالی از وجه ندیدیم که با چند معلم درباره "گذران زندگی" گفت‌وگویی داشته باشیم.
هرچند مشکلات معلمان ابعاد متفاوتی دارد، اما به نظر می‌رسد حفظ شأن و منزلت واقعی آنها در جامعه و رفع تبعیضات موجود در دریافت حقوق و مزایای این قشر در مقایسه با سایر کارمندان دولت از جمله دغدغه‌های مهم فرهنگیان باشد که در این گزارش تمرکز ویژه‌ای بر مشکلات معیشتی معلمان داریم.
سال گذشته بود که معاون وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد متوسط حقوق فرهنگیان یک میلیون و پانصد هزار تومان است که با اعتراض بسیاری روبرو شد و بخش قابل توجهی از معلمان اذعان می کردند دریافتی شان کمتر از یک میلیون تومان است.
معلم بودن حس خوبی دارد اما...
"محمد. ه"، دبیر ۳۰ ساله حرفه و فن یکی از شهرستان‌های تهران که بیش از هفت سال سابقه تدریس دارد درباره معلم شدنش و مشکلاتی که پس از آن داشته این گونه می‌گوید: من عشق و علاقه‌ام معلمی بودم و دبیری جزو اولین رشته‌هایی بود که در کنکور انتخاب کردم. معلم بودن حس خوبی دارد و زندگی کردن با این فرزندان معصوم بسیار شیرین است.
وی ادامه میدهد: اما باید واقعیات زندگی را هم دید. حقیقت این است که حقوق یک معلم کفاف تامین همه نیازهای یک خانواده را نمی‌کند. فرزندانم دارند بزرگ می‌شوند و هنوز خانه‌ای برای خودمان نداریم و هر روز کرایه خانه بالاتر می‌رود و نمی‌توانم حتی خانه بزرگتری اجاره کنم. دوسوم حقوقم صرف پرداخت قسط‌های بانکی می‌شود و ناچارم برای گذران امور زندگی و تامین مایحتاج اساسی بعدازظهرها پا به پای یکی از بستگان در فروشگاه لوازم خانگی بایستم و تا ۱۰ شب فروشندگی کنم.
این معلم از تفاوت دریافتی‌اش با سایر کارمندان دولت گلایه دارد و عنوان می‌کند: متاسفانه شخصی که در یک وزارتخانه دیگر کار می‌کند، تحصیلاتش با من که لیسانس دارم برابر و سابقه کاری‌اش حتی از من کمتر است؛ حقوق بهتری دریافت می‌کند. این ضعف اقتصادی باعث شده نگاه دلسوزانه‌ای در جامعه نسبت به ما وجود داشته باشد و گاهی شأن و منزلت ما رعایت نشود.
محمد می‌افزاید: اطرافیانم می‌گویند معلم‌ها وضعشان خوب است، درمانگاه دارند، خانه معلم دارند، فروشگاه‌های تعاونی دارند و... اما باید بیایید سری به این درمانگاه‌ها بزنید. وضع ارائه خدمات خوب نیست، در این درمانگاه‌ها دل نمی‌سوزانند و با بیمه طلایی هم که نمی شود کاری کرد، سقف تعهداتش پایین است. یک خدمت دندانپزشکی خوب نمی توانی دریافت نمی کنی و ترس داری مبادا پزشک درمانگاه وقت کافی برایت نگذارد و حالت را بدتر کند.
وی تاکید می‌کند: البته من خوشحالم که شغل معلمی را برگزیده‌ام و مطابق فرمایش امام صادق (ع) با انتقال دانشم، زکات علمی را می‌دهم که آموخته‌ام. روحم از اینکه دانش آموزانم را خوشحال می‌بینم آرامش پیدا می‌کند و با تعلق خاطری که به کلاس درس دارم تصور میکنم هیچ وقت این شغل را رها نکنم اما نمی‌توانم مشکلات سیستم فعلی را نادیده بگیرم. از تبعیض‌ها در رنجم و علی رغم همه بی توجهی‌ها، نمی دانم با تصمیماتی که مسئولان می‌گیرند چه آینده‌ای در انتظارم خواهد بود.
به چه سختی‌ها که نیافتادم...
"رضا. ن " یکی دیگر از معلمان این سرزمین است که حالا پس از سال‌ها تدریس در مقاطع مختلف بازنشسته شده و به دلیل نشستن گرد گچ بر روی ریه‌هایش در سال‌های دور گرفتار یک بیماری تنفسی خفیف شده است. او از دورانی که گذرانده می‌گوید: ما معلم‌ها نمی‌توانیم بگوییم که در کارمان موفق بوده ایم یا خیر! بلکه قضاوت جامعه و ثمرات ما که دانش آموزان هستند گواه خواهند بود.
وی می‌افزاید: وقتی موفقیت دانش‌آموزانم را می‌بینم به خودم می‌بالم. امروز صاحب عروس و داماد و نوه شده‌ام ولی با حقوق ۹۰۰هزارتومان گاهی خجالت می‌کشم که نمی‌توانم آن طور که باید به فرزندان و نوه‌هایم رسیدگی کنم.
رضا ادامه میدهد: چندماه دیگر آخرین فرزندم ازدواج می‌کند و برای راهی کردنش به چه سختی‌ها که نیافتادم...
این معلم بازنشسته با بیان اینکه در دوران تدریس بیش از ۱۵ سال اجاره نشین بودم تا آنکه توانستم با قرض و وام‌های بانکی خانه‌ای کوچک در شرق تهران دست و پا کنم، اظهار می‌کند: اغلب دوشیفت در مدرسه کار می‌کردم و شب‌ها هم ترجمه می کردم تا بتوانم فرزندانم را آبرومند بزرگ کنم. حالا فرزندانی دارم که همگی به موقعیت‌ها و جایگاه خوبی رسیده‌اند و از این بابت همیشه شکر خدا را می‌گویم.
شغل دوم و سوم داشتن اظهر من الشمس است
"الف. م" معلم دبیرستانی در یکی از روستاهای اطراف تهران است و مدرک فوق لیسانس و ۲۵ سال سابقه تدریس دارد. او نداشتن صنفی که بتواند مطالبات و دغدغه‌های معلمان را همانند سایر اقشار پیگیری کند، را یکی از ضعف‌های موجود می‌داند و می‌گوید: گویی برخی می‌خواهند معلم ها در سطح پایینی زندگی کنند و به همین خاطر مدام درباره افزایش حقوق و پرداخت معوقات آنها اطلاع رسانی می‌کنند در حالی که درباره سایر وزارتخانه‌ها اینگونه نیست. طوری شده است که مردم فکر می‌کنند حتما حقوق معلم‌ها خیلی بالاست که مرتب هم درباره افزایش آن صحبت می‌شود.
وی ادامه میدهد: با افتخار اعلام می‌کنند که فرهنگیان را اسکان دادند، آن هم در مدارس. یعنی هنوز پس از ۳۰ سال فرهنگیان نمی‌توانند خانواده خود را به یک هتل معمولی ببرند؟ در این شرایط دیگر شغل دوم و سوم داشتن اظهر من الشمس است.
در ظاهر مشکل معیشتی ندارم
"ناصر.پ" دبیر علوم اجتماعی که ۱۹ سال سابقه تدریس دارد هم با اشاره به اینکه آخرین دریافتی‌اش در سال گذشته یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان بود، می‌گوید که "در ظاهر " مشکل معیشتی ندارم و زندگی را می‌چرخانم اما اگر در خانه بنشینم و منتظر حقوق آخرماهم باشم این مهم مقدور نمی‌شود. بنده کار بنایی بلدم و بعدازظهرها به سراغ کار بنایی می‌روم. یک همکارم کار تاسیساتی می‌کند، دیگری در آموزشگاه رانندگی تعلیم رانندگی میدهد و ..... واقعیت این است که با داشتن چهار فرزند، حقوق معلمی به هیچ کجا نمی‌رسد و همان دوهفته اول تمام می‌شود.
بر اساس مطالعه‌ای در سال ۹۱، دوشغله بودن زمانی نمود می‌یابد که شکاف میان میزان درآمد و انتظارات معلمان منجر به تلاش برای کسب درآمد بیشتر و نهایتا اشتغال در بیش از یک محیط باشد. در این راستا نتایج پژوهش‌ها حاکی از وجود همبستگی قوی و مثبت میان درآمدهای پایین در بخش دولتی و تلاش افراد برای کسب درآمد در بخش خصوصی است.
دوشغله بودن همانند هر پدیده دیگری دارای تبعات مثبت و منفی است که افت کیفیت تدریس، کاهش مهارت و خلاقیت، تحلیل قوای جسمانی، تضعیف روابط خانوادگی و ... از جمله تبعات منفی آن است.
هرچند مدتی است آموزش وپرورش به دنبال اجرایی کردن طرح نظام رتبه‌بندی معلمان است و می‌کوشد با مدنظر قراردادن ملاک‌هایی چون سابقه، مدرک تحصیلی، پژوهش و تحقیقات و .... معلمان را در جایگاه واقعی‌شان قرار دهد و از این رهگذر ضمن بازگرداندن جایگاه و منزلت معلمان، به ارتقای وضعیت معاش آنها نیز کمک کند اما هنوز ابهامات بسیاری درخصوص این طرح وجود دارد و انتظار می‌رود با نهایی شدن آن تنها گوشه‌ای از رنج و سختی این قشر که در بسیاری موارد از جان مایه می‌گذارند تا فتیله علم و دانش در کشور پایین نیاید، کم شود.
رضا
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۹:۰۸:۲۵
فقط باید گفت افسوس برای این دولت مردان که خود روزی شاگردان این معلمان بوده اند (2865635) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۹:۱۱:۱۴
هیچ اتفاقی نخواهد افتاد
بیست و پبج سال است که تدریس می کنم، از ندریس لذت می برم اما دیگر تحملم تمام شده
دانش آموز دو سال پیش من، پس از برگشت از خدمت با دو برابر حقوق من در بانک استخدام شده (2865642) (alef-10)
بیست و پبج سال است که تدریس می کنم، از ندریس لذت می برم اما دیگر تحملم تمام شده
دانش آموز دو سال پیش من، پس از برگشت از خدمت با دو برابر حقوق من در بانک استخدام شده (2865642) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۹:۳۱:۱۹
یک سوال بازنشسته فرهنگی که سنی ازاوگذشته چطور می تواند شغل دوم اختیارکند آیا مثل این برادر عزیز می تواند بنایی کارکند ویا هرشغل دومی ؟؟؟؟بازنشستگان فرهنگی هم که روزگاری در سخت ترین شرایط درآن سال های دور به روستاهای دوردست می رفتند با آن امکانات محدود ویا هیچ که درآن روستاها بچه ای بیسواد نماند حالا چرا هیچ از او یاد نمی شود اگر به شاغلان فرهنگی در سال مبالغی بابت فوق العاده شغل وبا رتبه بندی ویا......اضافه می شودما بازنشستگان اول هرسال درصدی با تصویب دولت به حقوقمان اضافه می شود تا سال دیگر!!!!!!آیا ما خرج ومخارج مثل دیگران نداریم ؟؟؟؟!!!! (2865682) (alef-13)
شهرام
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۹:۵۷:۲۳
طرح رتبه بندی فعلی طرحی تنزل یافته در تناقض با اهداف در نظر گرفته برای آن تبدیل شده است.
جناب آقای وزیر، هدف از اجرای طرح رتبه بندی را ایجاد عدالت اداری میان خود فرهنگیان به منظور ارتقای کیفیت آموزشی و ارتقای بهره وری در آموزش و پرورش عنوان نموده اند. سوال اینجاست که در طرحی که جایگاه معلم همردیف کارمندان اداری دیده شده نه همردیف اعضای هیات علمی دانشگاهها و تازه اینکه حتی در مقام معلم به عنوان یک کارمند اجرایی نیز بسیاری از بندهای قانون مدیریت خدمات کشوری درمورد او اجرا نمی شود این اهداف ذکر شده چگونه حاصل خواهد شد. اختصاص عناوین 5 گانه ایی که قبلا نیز در احکام فرهنگیان وجود داشته و ای بسا بواسطه اعتبار پایین تخصیص داده شده برای این طرح تنزل عنوان نیز شامل حال معلمان شود چگونه انگیزه های لازم برای پویایی معلم را بوجود خواهد آورد. بله طرح فعلی نه تنها مشکلات معیشتی و رفع تبعیضهارا حتی به میذان اندکمرتفع نمی کند بلکه جایگاه معلم و شان او را تنزل خواهد داد. (2865751) (alef-13)
جناب آقای وزیر، هدف از اجرای طرح رتبه بندی را ایجاد عدالت اداری میان خود فرهنگیان به منظور ارتقای کیفیت آموزشی و ارتقای بهره وری در آموزش و پرورش عنوان نموده اند. سوال اینجاست که در طرحی که جایگاه معلم همردیف کارمندان اداری دیده شده نه همردیف اعضای هیات علمی دانشگاهها و تازه اینکه حتی در مقام معلم به عنوان یک کارمند اجرایی نیز بسیاری از بندهای قانون مدیریت خدمات کشوری درمورد او اجرا نمی شود این اهداف ذکر شده چگونه حاصل خواهد شد. اختصاص عناوین 5 گانه ایی که قبلا نیز در احکام فرهنگیان وجود داشته و ای بسا بواسطه اعتبار پایین تخصیص داده شده برای این طرح تنزل عنوان نیز شامل حال معلمان شود چگونه انگیزه های لازم برای پویایی معلم را بوجود خواهد آورد. بله طرح فعلی نه تنها مشکلات معیشتی و رفع تبعیضهارا حتی به میذان اندکمرتفع نمی کند بلکه جایگاه معلم و شان او را تنزل خواهد داد. (2865751) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۰:۲۱:۱۵
مهمترین بخش حرفش اونجا بود که گفت چرا شخصی در وزارت خانه دیگر با مقدار تحصیلات و ... هم تراز باید حقوق و مزایای بیشتری دریافت کند.
اقا پس کی میخواید این نابرابری ها رو از بین ببرید مگر انقلاب نکردیم که این مشکلات رفع شود. پس لااقل مثل مرد بیاید در تلوزیون! بگویید مردم عزیز ما راه انقلاب را نمیرویم والا بخدا یکی حقوق میگیره 900 تومن یکی میگیره 3 تومن و+++ پدرمون درومد بخدا چقدر بدوویم من خودم خارج از شیفتم مسافرکشی میکنم بنگاه هم وامیستم. هدف چیه صبح تا شب بدوویم! (2865831) (alef-13)
اقا پس کی میخواید این نابرابری ها رو از بین ببرید مگر انقلاب نکردیم که این مشکلات رفع شود. پس لااقل مثل مرد بیاید در تلوزیون! بگویید مردم عزیز ما راه انقلاب را نمیرویم والا بخدا یکی حقوق میگیره 900 تومن یکی میگیره 3 تومن و+++ پدرمون درومد بخدا چقدر بدوویم من خودم خارج از شیفتم مسافرکشی میکنم بنگاه هم وامیستم. هدف چیه صبح تا شب بدوویم! (2865831) (alef-13)
معلم
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۰:۲۶:۴۳
با حقوقی که به معلمان پرداخت می شود (حدود یک میلیون تومان) برای تامین مخارج زندگی چاره ای جزء شغل دوم ندارند و پیامد آن نیز کم کاری در کلاس درس است که خانواده ها تاوان آن را پرداخت می کنند و مجبور می شوند با معلم خصوصی آن را جبران کنند. (2865844) (alef-13)
علی
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۰:۵۰:۲۷
بد نیست سفری به شهرستان بهار در استان همدان داشته باشید تا متوجه شوید که معلمان در تابستان بیل به دست چظور کشاورزی می کنند
البته بخشی در پائیز و بخشی در فصل بهار وقت آنها را اشغال می کند البته که فرصتی برای مطالعه و تدریس استاندارد ندارند ...
متاسفانه از حسنات حقوق کم همینه (2865884) (alef-13)
البته بخشی در پائیز و بخشی در فصل بهار وقت آنها را اشغال می کند البته که فرصتی برای مطالعه و تدریس استاندارد ندارند ...
متاسفانه از حسنات حقوق کم همینه (2865884) (alef-13)
شب
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۱:۲۵:۱۴
من بعنوان یک معلم از حدود 10سال پیش تصمیم گرفتم در مقابل همه ی ناملایمات سکوت کنم.چون هیچ امیدی به بهبود اوضاع وجود ندارد.در حقیقت تنگناهای معیشتی معلمان حاصل سیاستهای آگاهانه و هوشمند حاکمیت در قبال این قشر زحمت کش و آینده ساز است.یعنی هنوز هستند کسانی که منافع خود را در تقابل با جریان علمی موجود تعریف می کنند. لذا امروز معلمان در یک برهه تاریخی خاصی قرار گرفتند و رسالت عظیمی بردوش دارند .به نظر من باید معلمان جهاد گرانه از ارزش های علمی و فرهنگی پاسداری کرده و سرافرازانه فعالیت های مضاعفی در جهت تربیت نسلی فرهیخته از خود نشان دهند بدون آنکه کوچکترین توجه یا اعتنایی به حاکمیت و سیاستهای آن داشته باشند. (2865965) (alef-10)
معلم
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۱:۳۵:۲۸
آقا من برای امرار معاشم مجبورم با یک پراید درب و داغون مسافر کشی کنم تا خرج زندگیمو بدم چند روز پیش تو راه مسافری را سوار کردم ولی کمی جلوتر رفتم یک راننده تاکسی جلوی من را گرفت و کلی فحش به من و ناموس من داد بخدا توانایی کار دیگری رو ندارم چکار کنم چقدر فرق باید باشد بین ما و دیگران بخدا موندم کمکم کنید. (2865987) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۱:۳۶:۵۵
معلم هم دبیران دبیرستان ما که عملا میگفتند بیا کلاس خصوصی ما تا درس یاد بگیری سر کلاس وقت و عمر جوانی ما را حروم کردند و گرجه برای ادامه تحصیل مجبور به سفر به خارج شدم و علم را از اجنبی یاد گرفتم و به درجات بالا رسیدم اما ای کاش خالصانه درس میدادند تا من هم که خانوداه ام از استخدام دبیر خصوصی دبیرستانها برای امادگی در دانشگاه ملی خودمان بی اطلاع بودند در کشور کنار خانواده درسم را با خرج ملت ایران مجانی درس میخواندم انوقت حتی مانند ان فارغ التحصیلان دانشگاه ها حتی اگر خارج هم میامد دنبالم غبطه میخوردند که نخبه از دست رفت بجای اینکه بخاطر پولی که از مملکت و ملت حروم کرده مورد تعقیب قضایی قرار بگیرد من اگر موفق میشدم به خارج نمیامدم چون با مال مردم در دانشگاه ایران درس خواندن و بعد به خارج سفر کردن حرام خواری است و این هم نوعی رانت خواری و سواستفاده از اعتماد ملت است
دروود بر معلمین خالص (2865989) (alef-10)
دروود بر معلمین خالص (2865989) (alef-10)
علی
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۰۰:۴۰:۰۵
به سبب علاقه ای که داشتم معلم شدم به دورترین منطقه استان رفتم که۸۰درصد مزایا داشت اولین حکم حقوقی ام با مزایا ۹۳۰تومان بود اکنون که باز نشسته شده ام به اندازه همان حقوق اولیه حقوق دریافت می کنم نسل اول بچه های انقلاب را ما ساختیم اما از ان زمان تاکنون کسی به فکر مانیست همین شعار های دروغ که وزیر وهمکاران اومی دهند مارا رنج میدهد که مطالبات فرهنگیان پرداخت می شود یکی از این مطالبات یارانه های مسکن است چرا اسمی ازان نمژ برندو.........! (2866295) (alef-10)
