کد مطلب: 349378
دفاع از دمکراسی تا آخرین قطره نفت
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۴۰
ریاض به تازگی اعلام کرده که در پی دریافت ۱۰ میلیارد دلار وام از کشورهای خارجی برای پوشش کسری بودجه خود است. امری بی سابقه که بسیاری را به این فکر انداخته که آیا روزهای ولخرجی ها و بذل و بخشش های سعودی ها به آخر رسیده است.
بینوا پرزیدنت باراک اوباما هفته گذشته تا عربستان سعودی پرواز کرد، اما سر ملک سلمان حاکم این کشور خیلی شلوغ تر از آن بود که برای خوشامدگویی به او تا فرودگاه ریاض برود!
این بی اعتنایی تحقیر آمیز در سراسر جهان عرب به عنوان توهینی بزرگ و زیرپا گذاشتن اصل میهمان نوازی سنتی بیابان نشینان تلقی شد. اوباما باید از پیاده شدن از هواپیما امتناع می کرد و یکراست به خانه بازمی گشت.
ولی افسوس که این کار را نکرد بلکه وارد عربستان شد و در پیشگاه پادشاه جدید عربستان و ولیعهد او شاهزاده محمد بن نایف کرنش کرد. آنها از دست اوباما به خاطر امتناع او از حمله به ایران، حزب الله لبنان و رژیم اسد در سوریه عصبانی اند. علاوه بر این مثل زنبور از این به خشم آمده اند که ممکن است آمریکا اجازه دهد وابستگان قربانیان ۱۱ سپتامبر، از خاندان سلطنتی سعودی که به شدت مظنون به دست داشتن در این حملات است، شکایت کنند.
جالب آنکه اقوام ۳۴ ملوان آمریکایی که در اثر حمله هواپیماهای اسرائیلی به کشتی یو اس اس لیبرتی در سال ۱۹۶۷ کشته شدند، از هرگونه پیگرد قانونی منع شده اند.
سعودی ها که از ایران نیز وحشت دارند، از این بابت خشمگین شده و تهدید کرده اند که ۷۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری های خود را از ایالات متحده خارج خواهند کرد. رهبران دیگر شیخ نشین های خلیج فارس نیز اگر چه محتاطانه، در کنار سعودی ها قرار گرفته اند.
اوباما با نادیده گرفتن بی اعتنایی گزنده ای که در حقش روا شده بود، به سعودی ها و سلاطین خلیج فارس اطمینان خاطر داد که آمریکا از آنها در برابر هر گونه تهدید نظامی دفاع خواهد کرد و در نتیجه نسبت به نقش آنها به عنوان کشورهای تحت الحمایه غرب تاکید مجدد کرد. کاری که برای ترویج دمکراسی بسیار خوب است!
عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس از پایان جنگ جهانی دوم به این سو، تحت الحمایه های دوفاکتوی آمریکا-انگلیس- فرانسه بوده اند. آنها نفت را به پایین ترین قیمت به قدرت های غربی می فروشند و مقادیری افسانه ای از تسلیحات را در ازای حفاظت غرب از خانواده های حاکم آنها، از این قدرت ها خریداری می کنند.
در حالی که اسلام به تمام مسلمانان امر می کند ثروت خود را با نیازمندان قسمت کنند و به مسلمانانی که در رنج و زحمت هستند یاری برسانند، سعودی ها میلیاردها دلار نامعلوم را در کازینوها، قصرها و فاحشه خانه های اروپایی خرج می کنند در حالی که میلیون ها مسلمان گرسنگی می کشند. سعودی ها میلیاردها میلیارد دلار دیگر را نیز صرف خرید تسلیحات فوق پیشرفته غربی می کنند، بی آنکه بتوانند از آنها استفاده کنند.
در طول جنگ وحشتناک بوسنی در سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ سعودی ها که با نخوت به عنوان «مدافعان اسلام» و اماکن مقدسه خود افتخار می کنند، چشم خود را به روی هزاران بوسنیایی که از سوی صرب ها مورد قتل عام و تجاوز قرار گرفتند و از خانه هایشان بیرون رانده شدند و مساجدشان را منفجر کردند، بستند.
خاندان سلطنتی سعودی از طریق هزینه کردن مبالغ کلان هزینه های رفاهی برای مردم و گردن زدن مخالفان خود که مرتبا به اتهام قاچاق مواد مخدر قربانی می شوند، توانسته است خود را بر سریر قدرت حفظ کند، در حالی که یکی از بدترین سوابق حقوق بشری را در جهان دارند.
خانواده سلطنتی سعودی از ارتش خود هم می ترسد، بنابر این گذشته از نیروی هوایی، سایر نیروهای نظامی اش را ضعیف و بی کفایت نگه می دارد. آنها برای تامین امنیت خود بر گارد ملی اتکا دارند که نیرویی مرکب از قبایل بدوی است که با عنوان ارتش سفید شناخته می شود. در گذشته آنها به پاکستان پول پرداخت می کردند تا ۴۰ هزار سرباز پاکستانی را برای حفاظت از خانواده سلطنتی در عربستان نگه دارد. این سربازان مدت هاست که از این کشور رفته اند، اما سعودی ها در حال فشار آوردن بر پاکستانی های فاقد قدرت برای بازگرداندن واحدهای نظامی خود هستند.
جنگ عربستان علیه یمن فقیر و محروم که با حمایت و تسلیحات آمریکایی صورت می گیرد و به تلفات شدید غیرنظامیان این کشور انجامیده، نشانگر بی کفایتی ارتش این کشور بوده است. سعودی ها هم اکنون در خطر گرفتار شدن در یک جنگ چریکی طولانی در کوهستان های وحشی یمن قرار دارند.
آمریکا، انگلیس و فرانسه پایگاه های نظامی خود را در این کشور و سواحل خلیج فارس حفظ کرده اند. ناوگان پنجم آمریکا در بحرین مستقر است، کشوری که در آن یک قیام مردمی با مطالبه دمکراسی توسط پلیس و سربازان پاکستانی اجیر شده سرکوب می شود. گزارش ها حاکی از آن هستند که به احتمال زیاد هم اکنون ۳۰ هزار سرباز پاکستانی در کویت، امارات عربی و قطر مستقر هستند.
مدتی پیش شورای نظامی مشترک سعودی ها و مصر اعلام کرد که آنها پلی بر روی تنگه باریک تیران (در دریای سرخ) احداث کرده اند که این کشور را به شبه جزیره سینای مصر متصل می کند. هدف آشکار ساخت این پل بزرگ در این منطقه دورافتاده و نامسکون، تسهیل عبور سربازان و وسایل زرهی مصر به داخل عربستان برای حفاظت از سعودی هاست. مصر اکنون برای سرپا ماندن به پول های عربستان متکی است.
اما اکنون این تامین به ظاهر بی پایان پول از سوی عربستان سعودی، در نتیجه افت شدید قیمت جهانی نفت به مخاطره افتاده است. ریاض به تازگی اعلام کرده که این کشور در پی دریافت ۱۰ میلیارد دلار وام از کشورهای خارجی برای پوشش کسری بودجه خود است. اتفاقی که امری بی سابقه است و بسیاری را به این فکر انداخته که آیا روزهای ولخرجی ها و بذل و بخشش های سعودی ها به آخر رسیده است. اگر این وضعیت را به شایعات موجود درباره جنگ شدید قدرت در میان ۶ هزار عضو خانواده سلطنتی و همچنین رشد مخالفت های داخلی بیفزایید، می توان به این نتیجه رسید که ممکن است به زودی عربستان سعودی به شدت ارتجاعی، به تازه ترین نقطه داغ خاورمیانه تبدیل شود.
نوشته: اریک مارگولیز[۱]
ترجمه: محمود سبزواری
پی نوشت ها:
[۱] . Eric S. Margolis روزنامه نویس برنده جوایز مختلف که مقالاتش در نیویورک تایمز، اینترنشنال هرالد تریبیون و لس آنجلس تایمز، تایمز لندن، گلف تایمز و چندین نشریات دیگر منتشر شده است.
منبع: فارس به نقل از http://www.informationclearinghouse.info/article۴۴۵۱۹.htm
بینوا پرزیدنت باراک اوباما هفته گذشته تا عربستان سعودی پرواز کرد، اما سر ملک سلمان حاکم این کشور خیلی شلوغ تر از آن بود که برای خوشامدگویی به او تا فرودگاه ریاض برود!
این بی اعتنایی تحقیر آمیز در سراسر جهان عرب به عنوان توهینی بزرگ و زیرپا گذاشتن اصل میهمان نوازی سنتی بیابان نشینان تلقی شد. اوباما باید از پیاده شدن از هواپیما امتناع می کرد و یکراست به خانه بازمی گشت.
ولی افسوس که این کار را نکرد بلکه وارد عربستان شد و در پیشگاه پادشاه جدید عربستان و ولیعهد او شاهزاده محمد بن نایف کرنش کرد. آنها از دست اوباما به خاطر امتناع او از حمله به ایران، حزب الله لبنان و رژیم اسد در سوریه عصبانی اند. علاوه بر این مثل زنبور از این به خشم آمده اند که ممکن است آمریکا اجازه دهد وابستگان قربانیان ۱۱ سپتامبر، از خاندان سلطنتی سعودی که به شدت مظنون به دست داشتن در این حملات است، شکایت کنند.
جالب آنکه اقوام ۳۴ ملوان آمریکایی که در اثر حمله هواپیماهای اسرائیلی به کشتی یو اس اس لیبرتی در سال ۱۹۶۷ کشته شدند، از هرگونه پیگرد قانونی منع شده اند.
سعودی ها که از ایران نیز وحشت دارند، از این بابت خشمگین شده و تهدید کرده اند که ۷۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری های خود را از ایالات متحده خارج خواهند کرد. رهبران دیگر شیخ نشین های خلیج فارس نیز اگر چه محتاطانه، در کنار سعودی ها قرار گرفته اند.
اوباما با نادیده گرفتن بی اعتنایی گزنده ای که در حقش روا شده بود، به سعودی ها و سلاطین خلیج فارس اطمینان خاطر داد که آمریکا از آنها در برابر هر گونه تهدید نظامی دفاع خواهد کرد و در نتیجه نسبت به نقش آنها به عنوان کشورهای تحت الحمایه غرب تاکید مجدد کرد. کاری که برای ترویج دمکراسی بسیار خوب است!
عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس از پایان جنگ جهانی دوم به این سو، تحت الحمایه های دوفاکتوی آمریکا-انگلیس- فرانسه بوده اند. آنها نفت را به پایین ترین قیمت به قدرت های غربی می فروشند و مقادیری افسانه ای از تسلیحات را در ازای حفاظت غرب از خانواده های حاکم آنها، از این قدرت ها خریداری می کنند.
در حالی که اسلام به تمام مسلمانان امر می کند ثروت خود را با نیازمندان قسمت کنند و به مسلمانانی که در رنج و زحمت هستند یاری برسانند، سعودی ها میلیاردها دلار نامعلوم را در کازینوها، قصرها و فاحشه خانه های اروپایی خرج می کنند در حالی که میلیون ها مسلمان گرسنگی می کشند. سعودی ها میلیاردها میلیارد دلار دیگر را نیز صرف خرید تسلیحات فوق پیشرفته غربی می کنند، بی آنکه بتوانند از آنها استفاده کنند.
در طول جنگ وحشتناک بوسنی در سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ سعودی ها که با نخوت به عنوان «مدافعان اسلام» و اماکن مقدسه خود افتخار می کنند، چشم خود را به روی هزاران بوسنیایی که از سوی صرب ها مورد قتل عام و تجاوز قرار گرفتند و از خانه هایشان بیرون رانده شدند و مساجدشان را منفجر کردند، بستند.
خاندان سلطنتی سعودی از طریق هزینه کردن مبالغ کلان هزینه های رفاهی برای مردم و گردن زدن مخالفان خود که مرتبا به اتهام قاچاق مواد مخدر قربانی می شوند، توانسته است خود را بر سریر قدرت حفظ کند، در حالی که یکی از بدترین سوابق حقوق بشری را در جهان دارند.
خانواده سلطنتی سعودی از ارتش خود هم می ترسد، بنابر این گذشته از نیروی هوایی، سایر نیروهای نظامی اش را ضعیف و بی کفایت نگه می دارد. آنها برای تامین امنیت خود بر گارد ملی اتکا دارند که نیرویی مرکب از قبایل بدوی است که با عنوان ارتش سفید شناخته می شود. در گذشته آنها به پاکستان پول پرداخت می کردند تا ۴۰ هزار سرباز پاکستانی را برای حفاظت از خانواده سلطنتی در عربستان نگه دارد. این سربازان مدت هاست که از این کشور رفته اند، اما سعودی ها در حال فشار آوردن بر پاکستانی های فاقد قدرت برای بازگرداندن واحدهای نظامی خود هستند.
جنگ عربستان علیه یمن فقیر و محروم که با حمایت و تسلیحات آمریکایی صورت می گیرد و به تلفات شدید غیرنظامیان این کشور انجامیده، نشانگر بی کفایتی ارتش این کشور بوده است. سعودی ها هم اکنون در خطر گرفتار شدن در یک جنگ چریکی طولانی در کوهستان های وحشی یمن قرار دارند.
آمریکا، انگلیس و فرانسه پایگاه های نظامی خود را در این کشور و سواحل خلیج فارس حفظ کرده اند. ناوگان پنجم آمریکا در بحرین مستقر است، کشوری که در آن یک قیام مردمی با مطالبه دمکراسی توسط پلیس و سربازان پاکستانی اجیر شده سرکوب می شود. گزارش ها حاکی از آن هستند که به احتمال زیاد هم اکنون ۳۰ هزار سرباز پاکستانی در کویت، امارات عربی و قطر مستقر هستند.
مدتی پیش شورای نظامی مشترک سعودی ها و مصر اعلام کرد که آنها پلی بر روی تنگه باریک تیران (در دریای سرخ) احداث کرده اند که این کشور را به شبه جزیره سینای مصر متصل می کند. هدف آشکار ساخت این پل بزرگ در این منطقه دورافتاده و نامسکون، تسهیل عبور سربازان و وسایل زرهی مصر به داخل عربستان برای حفاظت از سعودی هاست. مصر اکنون برای سرپا ماندن به پول های عربستان متکی است.
اما اکنون این تامین به ظاهر بی پایان پول از سوی عربستان سعودی، در نتیجه افت شدید قیمت جهانی نفت به مخاطره افتاده است. ریاض به تازگی اعلام کرده که این کشور در پی دریافت ۱۰ میلیارد دلار وام از کشورهای خارجی برای پوشش کسری بودجه خود است. اتفاقی که امری بی سابقه است و بسیاری را به این فکر انداخته که آیا روزهای ولخرجی ها و بذل و بخشش های سعودی ها به آخر رسیده است. اگر این وضعیت را به شایعات موجود درباره جنگ شدید قدرت در میان ۶ هزار عضو خانواده سلطنتی و همچنین رشد مخالفت های داخلی بیفزایید، می توان به این نتیجه رسید که ممکن است به زودی عربستان سعودی به شدت ارتجاعی، به تازه ترین نقطه داغ خاورمیانه تبدیل شود.
نوشته: اریک مارگولیز[۱]
ترجمه: محمود سبزواری
پی نوشت ها:
[۱] . Eric S. Margolis روزنامه نویس برنده جوایز مختلف که مقالاتش در نیویورک تایمز، اینترنشنال هرالد تریبیون و لس آنجلس تایمز، تایمز لندن، گلف تایمز و چندین نشریات دیگر منتشر شده است.
منبع: فارس به نقل از http://www.informationclearinghouse.info/article۴۴۵۱۹.htm
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
