کد مطلب: 362833
چرا «ایستاده در غبار» یک قدم جلوتر از فیلم‌های دفاع مقدسی است؟
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۴۵
اکران فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» در شرایطی آغاز شده که تقریباً تمامی طیف‌های سینمایی کشور و منتقدان شناخته شده از این اثر متفاوت به عنوان یک شاهکار یاد کرده‌اند؛ شاهکاری که باید بر پرده سینما تماشا کرد تا با این حقیقت روبرو شد که نسل جوان یک نگاه جدی و تازه‌ای به این قاب بزرگ دارد و چه شگفتی می‌تواند رقم بزند.
به گزارش تابناک؛ زمانی که «ایستاده در غبار» نخستین فیلم بلندسینمایی محمدحسین مهدویان در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و سکوت مطلق تا تیتراژ پایانی این فیلم بر سالن اصلی کاخ جشنواره حاکم بود، مشخص بود که فرم تازه‌ای که مهدویان در نخستین اثر سینمایی‌اش به کار برده، توانسته سینمای دفاع مقدس را یک گام به پیش برد و اثری ثبت شده که یک قدم جلوتر از فیلم‌های مقدسی است.
«ایستاده در غبار» را به لحاظ تکنیکی باید در ادامه «آخرین روزهای زمستان» تلقی کرد اما بلوغ این تکنیک را می‌توان در این اثر سینمایی مشاهده کرد؛ فیلمی که تصویری غیرکاریکاتوری از سردار حاج احمد متوسلیان را به تصویر کشیده است و برای نخستین بار یک فرمانده جنگ بزرگ دفاعیِ ایران را با تمام اشتباهات و ضعف‌ها و قوت‌هایشان به تصویر کشیده است.
این ریسک از آن جهت اهمیت دارد که به واسطه تعصبات معمول، ممکن بود این تصویر خاکستری مورد پسند همسنگران و نزدیکان متوسلیان قرار نگیرد و کل فیلم ذبح شود، کما اینکه چند سکانس از این فیلم به درخواست نزدیکان این فرمانده دفاع مقدس درآمد اما اثر دستخوش آسیب نشد و همچنان ریتم منحصر به فردش را حفظ کرده است.
از مهم‌ترین دلایل تاثیرگذاری «ایستاده در غبار»، همین نگاه خاکستری به قهرمانانی است که عادت کرده‌ایم با تصویری مایل به سفید مطلق از آنها در کتب و فیلم‌ها مواجه شویم اما مهدویان ریسک کرده و حتی از گوشه‌گیری و حتی خطاهای متوسلیان گفته و قهرمان را آن گونه که در تاریخ ثبت شده، به تصویر کشیده و این گونه است که نسل امروز می‌تواند خود را نزدیک به این فرمانده دلاور ببیند.
صداهای مستند با تصاویری که تماماً ضبط شده اما کمترین خطاهای تاریخی در صحنه پردازی مشاهده می‌شود، این واقع گرایی را بیش از پیش به تماشاگر عرضه می‌کند و وقتی همه اینها در قاب هادی بهروز فیلمبردار «ایستاده در غبار» قرار می‌گیرد، می‌توان برشی از تاریخ جنگ تحمیلی را از منظر زندگی احمد متوسلیان تماشا کرد و خشنود بود که نسل تازه سینمای ایران توانسته به مراتب قوی تر از نسل‌های پیشین در ژانرهای مختلف ظاهر شود.
«ایستاده در غبار» برای هر تماشاگری با هر گرایش فکری، یک غافل‌گیری عظیم بر پرده نقره‌ای سینمای ایران محسوب می‌شود و شاید تکرارش درباره دیگر شخصیت‌های دفاع مقدس نیز نتواند به این حد تاثیرگذار باشد. بنابراین شاید بزرگ‌ترین اشتباه، از دست دادن فرصت تماشای این فیلم مستند-سینمایی بر پرده بزرگ سینما باشد.
بنابراین اگر اهل سینما رفتن هستید، می‌توانید نسل آینده سینمای ایران را با «ایستاده در غبار» تجربه کنید و تصویری واقعی از حاج احمد متوسلیان، فرمانده اسیر ایرانی در دست رژیم صهیونیستی را تماشا کنید؛ فرمانده‌ای که اخیراً در شبکه‌های اجتماعی به مناسب انتشار خبرهایی درباره استمرار حیاتش در اسارت، طوفانی به پا شده بود و مردم نشان داد امثال این دلاور را تا چه حد دوست دارند.
به گزارش تابناک؛ زمانی که «ایستاده در غبار» نخستین فیلم بلندسینمایی محمدحسین مهدویان در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و سکوت مطلق تا تیتراژ پایانی این فیلم بر سالن اصلی کاخ جشنواره حاکم بود، مشخص بود که فرم تازه‌ای که مهدویان در نخستین اثر سینمایی‌اش به کار برده، توانسته سینمای دفاع مقدس را یک گام به پیش برد و اثری ثبت شده که یک قدم جلوتر از فیلم‌های مقدسی است.
«ایستاده در غبار» را به لحاظ تکنیکی باید در ادامه «آخرین روزهای زمستان» تلقی کرد اما بلوغ این تکنیک را می‌توان در این اثر سینمایی مشاهده کرد؛ فیلمی که تصویری غیرکاریکاتوری از سردار حاج احمد متوسلیان را به تصویر کشیده است و برای نخستین بار یک فرمانده جنگ بزرگ دفاعیِ ایران را با تمام اشتباهات و ضعف‌ها و قوت‌هایشان به تصویر کشیده است.
این ریسک از آن جهت اهمیت دارد که به واسطه تعصبات معمول، ممکن بود این تصویر خاکستری مورد پسند همسنگران و نزدیکان متوسلیان قرار نگیرد و کل فیلم ذبح شود، کما اینکه چند سکانس از این فیلم به درخواست نزدیکان این فرمانده دفاع مقدس درآمد اما اثر دستخوش آسیب نشد و همچنان ریتم منحصر به فردش را حفظ کرده است.
از مهم‌ترین دلایل تاثیرگذاری «ایستاده در غبار»، همین نگاه خاکستری به قهرمانانی است که عادت کرده‌ایم با تصویری مایل به سفید مطلق از آنها در کتب و فیلم‌ها مواجه شویم اما مهدویان ریسک کرده و حتی از گوشه‌گیری و حتی خطاهای متوسلیان گفته و قهرمان را آن گونه که در تاریخ ثبت شده، به تصویر کشیده و این گونه است که نسل امروز می‌تواند خود را نزدیک به این فرمانده دلاور ببیند.
صداهای مستند با تصاویری که تماماً ضبط شده اما کمترین خطاهای تاریخی در صحنه پردازی مشاهده می‌شود، این واقع گرایی را بیش از پیش به تماشاگر عرضه می‌کند و وقتی همه اینها در قاب هادی بهروز فیلمبردار «ایستاده در غبار» قرار می‌گیرد، می‌توان برشی از تاریخ جنگ تحمیلی را از منظر زندگی احمد متوسلیان تماشا کرد و خشنود بود که نسل تازه سینمای ایران توانسته به مراتب قوی تر از نسل‌های پیشین در ژانرهای مختلف ظاهر شود.
«ایستاده در غبار» برای هر تماشاگری با هر گرایش فکری، یک غافل‌گیری عظیم بر پرده نقره‌ای سینمای ایران محسوب می‌شود و شاید تکرارش درباره دیگر شخصیت‌های دفاع مقدس نیز نتواند به این حد تاثیرگذار باشد. بنابراین شاید بزرگ‌ترین اشتباه، از دست دادن فرصت تماشای این فیلم مستند-سینمایی بر پرده بزرگ سینما باشد.
بنابراین اگر اهل سینما رفتن هستید، می‌توانید نسل آینده سینمای ایران را با «ایستاده در غبار» تجربه کنید و تصویری واقعی از حاج احمد متوسلیان، فرمانده اسیر ایرانی در دست رژیم صهیونیستی را تماشا کنید؛ فرمانده‌ای که اخیراً در شبکه‌های اجتماعی به مناسب انتشار خبرهایی درباره استمرار حیاتش در اسارت، طوفانی به پا شده بود و مردم نشان داد امثال این دلاور را تا چه حد دوست دارند.
کلمات کلیدی : ظریف+ایستاده در غبار
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
