نظر منتشر شده
۷
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 391471
بي توجهي نسبت به سرمايه انساني
بخش تعاملی الف - حمید نجف
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۴۸


يكي از عمده تفاوت هاي كشورهاي توسعه يافته نسبت به سايرين؛ توجه به شاخص آموزش است؛ آموزشي كه براي تاثير گذاري بيشتر مي بايست با برنامه ريزي دقيق و از سنين كودكي آغاز شده و به تدريج با عنايت به چشم اندازهاي آتي و برنامه هاي بلند مدت مد نظر در مسير اصلي قرار بگيرد.

قطعا يكي از معيارهاي اندازه گيري براي نشان دادن ميزان توجه دلتمردان كشورهاي مختلف بودجه ايست كه به اين امر اختصاص مي دهند؛ در بسياري از كشورهاي پيشرفته اين ارقام درصد قابل توجهي از درآمد ملي را به خود اختصاص مي دهد.

به عنوان مثال كشور ژاپن در سال ۲۰۱۰ حدود ۲۲۰ میلیارد دلار از درآمد سالانه خود را در اين مسير هزينه كرده كه البته در میان کشورهای جهان رقم بسیار بالای محسوب می شود.

آمريكا ؛ انگليس ؛ فرانسه ؛ ايتاليا هم در رده هاي بعدي قرار دارند؛ البته به همين ميزان مي توان به اهميت كشورها نسبت به دستمزد معلمين هم نمره داد ؛ پرداختهايي كه قطعا تفاوت هاي فاحش را آشكار مي سازد.

البته اين مقدمه بيشتر از اين منظر مطرح شد؛ كه كشورهاي پيشرفته چگونه بخشي ازمشكلات ريز و درشت پيراموني خود را در قالب توجه و عنايت ويژه به آموزش و تدوين برنامه هاي بلند مدت مرتفع مي سازند.

سرمايه گذاري متمركز بر ظرفيت هاي عظيم منابع انساني كه مي تواند به فاصله چند سال كليه شاخصهاي اقتصادي؛ صنعتي؛ سياسي؛ اجتماعي و رفاهي يك كشور را تحت تاثير مستقيم قرار داده و طبعا عدم توجه به اين امر استراتژيك هم مي تواند تاثيرات مخرب خود را كم كم عريان نمايد.

هر چند شاخص اختصاصي بودجه نيز بدون پشتوانه مطالعاتي و برنامه ريزي دقيق نمي تواند اثرات مثبت پايداري در پي داشته باشد و گاها ممكن است؛ با رشد تك بخشي موجبات نابرابري و بي عدالتي آموزشي را در بر داشته باشد.

در كشور ما البته در بعضي از بخش ها كه مورد عنايت بيشتري بوده امروز شاهد خروجي هاي شگفت انگيزي هستيم؛ در بخشهاي صنايع نظامي؛ نانو؛ پزشكي و غيره اما در بخشهاي مرتبط با صنعت؛ فرهنگ و امور اجتماعي هنوز موفقيت در خور توجهي كه در شان كشور باشد حاصل نشده كه قطعا نيازمند توجه بيشتر است.

يكي از بزرگترين و سنگين ترين وظايف سازمان هايي نظير سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور؛ مركز پژوهشهاي مجلس و ساير مراكز مطالعاتي فعال در اين بخش برنامه ريزي دقيق آموزشي با علم به نيازمنديهاي آتي كشور و بودجه موجود است؛ امري كه متاسفانه هنوز هم خط مشي مشخصي پيدا نكرده كه اگر پيدا مي كرد بيكاري ما در بين بعضي از فارغ التحصيلان بدين گونه متورم نبود؛ افرادي كه قرار بود؛ براي رفع چالشهاي پيش روي كشور تربيت شوند؛ امروز خود به مشكلي مضاعف تبديل شده اند.

قطعا كمبود بودجه آموزشي تابع شرايط خاصي است كه همگي مجبور به تحمل آن هستيم اما عدم توجه به برنامه ريزي صحيح و هدف گذاري دقيق آموزشي جاي بحث فراوان دارد.

امروز ما دچار چالش هاي متعدد و فراواني در بخش هاي اقتصادي؛ صنعتي؛ پولي و مالي حتي مشكلات عديده اي نظير مرگ و مير ناشي از سوانح رانندگي هستيم؛ مشكلاتي كه يكي از اصلي ترين راه هاي مبارزه و رفع آن عبور با برنامه و به موقع از گذرگاه آموزش و تربيت صحيح نيروي انساني است.
 
کلمات کلیدی : حمید نجف
 
هموطن
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۳ ۲۱:۱۳:۴۶
در میان این فساد های اداری و تخلفات مقامات ،جوانان و نخبه گان به ارامی و بی سر و کوچ می کنند اول سکوت و بعد کوچ (3933384) (alef-11)
 
123
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۴ ۰۹:۰۷:۲۸
37 تا دانش آموز دارم میگویند برای هر دانش آموز دو میلیون هزینه می شود
میگویند بیشترین هزینه برای آموزش و پرورش مربوط به بخش حقوقهاست
من چقدر حقوق میگیرم چقدر از هزینه برای این دانش آموزان صرف نیروهای اداری میشود
چرا بدنه ی اداری آموزش و پرورش اینقدر فربه شده که باید کلاسها سی و هفت تا چهل نفری باشد تا امورات آموزش و پرورش بچرخد (3933689) (alef-11)
 
برزو
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۴ ۰۹:۱۶:۵۶
البته باید بررسی بشه افزایش بودجه ی آموزش فقط باید شامل افزایش دستمزد معلمین و مربیان باشه یا تجهیز مدارس و اموزشگاه ها
متاسفانه بعضی صنوف که سه ماه تابستان+تعطیلات 20 روزه ی عید+ پنجشنبه ها+جمعه ها+ کلیه ی تعطیلی های رسمی+ تعطیلی هایی که به علت برف و بوران یا الودگی هواست+... کار میکنند انتظار دارند بیشتر از بقیه ی اقشار جامعه دستمزد بگیرند. (3933695) (alef-11)
 
تبریزی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۵ ۲۱:۴۱:۰۵
متاسفانه بعضی ها که نمی فهمن هر ساعتی که معلم سر کلاسه به اندازه 6 ساعت کار پشت میزی خستگی روانی و جسمانی داره عادت دارن ندونسته نظر بدن و معلم ها رو بیش از پیش بی امگیزه کنن. آخه چی می دین که چه بخواین؟ اگه حاضر شدی هر روز مثل من 5 ساعت برای رسیدن به مدارس مخروبه بالای کوه تو جاده های خطرناک جاده نوردی کنی و تو هر کلاس با بی ادب ترین بچه ها سر و کله بزنی و آخر هر ماه هم یک میلیون بذارن کف دستت که برابر با هزینه یک عصب کشی دندونه اون موقع بیا نظر بده. در ضمن شما تا ارزش کار معلم ها رو درک کنی یه قرن گذشته. (3936413) (alef-13)
 
Germany
۱۳۹۵-۰۷-۲۱ ۰۰:۲۳:۳۳
من معلم نيستم ولي حق را به شما مي‌دم. غير از اينكه براي 6 ساعت تدريس نياز به مطالعه خارج از مدرسه، طرح سوال و تصحيح و... است كه به چشم نمي‌آيد. (3970124) (alef-13)
 
بهروز ساریخانی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۴ ۱۱:۵۳:۱۸
ضمن سپاس از مطلب خوب شما,
یکی از موارد تفاوت بارز قبل و بعد از انقلاب، در نسبت تعداد دانشجویان به کل جمعیت کشور است. در سال 56 که جمعیت کشور نزدیک به 35میلیون نفر می شد, مجموع تعداد دانشجویان دانشگاههای دولتی کمی بیش از یکصدهزار نفر بوده است.
اگر آن ارقام را با تعداد دانشجویان کشور، نسبت به جمعیت 85 میلیونی امروز مقایسه کنیم، آنگاه مشخص میشود که اتفاقا مشکل امروز دانشگاههای ما، بهیچوجه در کمیت شاغلین تحصیلات عالی نیست و ما از این نظر در جمع بالاترین رتبه های جهانی قرار داریم. هرچند هنوز بین ما و کشورهای پیشرفته صنعتی, فاصله قابل توجهی در سهم آموزش در بودجه کل کشور وجود دارد و بویژه سهم آموزش در شرکت های صنعتی و کشاورزی ما و آنان بهیچوجه قابل قیاس نیست.
طبق اطلاعات موجود در دانشنامه ویکی پدیا، قانون بودجه سال 92 و اطلاعات سایت "خبرآنلاین" در آن سال, بودجه آموزشی ژاپن آنروز، حدود 220 میلیارد دلار(8/ 3 درصد بودجه کل کشور) و بودجه آموزشی ایران 4/ 5 میلیارد دلار( 5/ 2 درصد کل) بوده است.
دانشگاه آزاد که یکی از ارزشمندترین خدمات ..... می باشد, نقش جدی در این تغییر تناسب سالهای بعد انقلاب داشته است. باعث تاسف است که در این سالها نسبت به پایه گذاران مجموعه دانشگاهی که با کمترین تکیه به بودجه عمومی ، سهم قابل توجهی در ارتقاء کمی و کیفی تحصیلات عالی در ایران داشته, برخوردهای بسیار ناسپاسانه، ...صورت گرفته است.

اما بنظر میرسد مشکل را باید در دو میدان دیگر جستجو کرد. نخست آنکه بجز رشته های علوم پزشکی, یکی از مهمترین ضعف های رشته های فنی و مهندسی, ضعف جدی ارتباط لازم میان تحصیلات دانشگاهی و صنعت و کشاورزی است. این ضعف, بجز وابستگی مالی شدید دانشگاهها به بودجه عمومی, باعث شده فارغ التحصیلان دانشگاههای ما، عملا صفرکیلومتر محسوب شده و بدون کمترین تجربه مفید, اطلاعاتشان نیز چندان کاربردی نباشد. وضعیت پایان نامه های دانشگاهی از این هم تاسف بارتر است.

اما وضعیت در رشته های علوم انسانی , از همه بدتر است. افراط بی منطق در " اسلامی" کردن دروس علوم انسانی، باعث شده سطح این رشته ها در مقایسه با رشته های پزشکی وعلوم فنی - مهندسی، نسبت به زمان بسیار عقب تر بماند. اهمیت موضوع بویژه آنجاست که رشته های علوم انسانی در دنیای امروز, چه بلحاظ تنوع و گستردگی و نیز بواسطه اهمیت فوق العاده ای که در مدیریت منابع انسانی کشورها دارند, در بین رشته های دانشگاهی جهان, دارای اهمیت رتبه نخست می باشند. فلسفه, علوم اجتماعی, مدیریت, روانشناسی و . . . از زیرمجموعه رشته های علوم انسانی بشمار میروند.

یکی از دلائل ضعف جدی سطح دانشگاههای کشور, رواج تنگ نظری و تسویه شدید اساتید دگراندیش در سالهای بعد انقلاب می باشد. افراط در این زمینه بویژه در دوره جناب احمدی نژاد به حدی رسید که شامل تعداد قابل توجه اساتید مسلمان اصلاح طلب نیز گردید. این در حالیست که زنده یاد آیت الله مطهری، اصرار داشتند که برای تدریس فلسفه مادی در دانشگاهها ( ازجمله دانشکده الهیات, که خود پیش از انقلاب مدرس آن بودند)، حتما لازم است از اساتید مارکسیست استفاده شود. (3933875) (alef-11)
 
فرهنگی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۲۴ ۱۲:۵۹:۴۶
مشکل اساسی نبود نیروی دانشمند ومتخصص در مراکز تصمیم ساز است ،که سیستم آموزشی ما را بر اساس آزمون و خطا گذاشته که موجب فرسایش واتلاف سرمایه انسانی میشود،چنین آموزشی شاید چند نفر المپیادی پرورش دهد اما در نهایت خود عامل مشکلات اجتماعی در دراز مدت خواهد بود.اضافه کن به آن بی توجهی به معلم ومشکل معیشت وجایگاه اجتماعیش را ،چه شیر تو شیری شده.که متاسفانه بازخورد آن به جامعه در میان مدت وحشتناک خواهد بود. (3933975) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.