کد مطلب: 355813
خرمشهر را خدا آزاد کرد، مسئولان رها!
بخش اجتماعی الف، 3 خرداد 95
تاریخ انتشار : دوشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۴۱
ساعت ۲ بعد از ظهر ۳ خرداد ۱۳۶۱ پس از ۳۴ روز نبرد بی‌امان و دشوار، ارتش و سپاه و نیروهای مردمی ایران در مقابل لشکر تا دندان مسلح بعثی وارد خرمشهر شدند تا جنگ ۸ ساله ایران تنها نبردی باشد که در آن یک وجب از خاک میهن از دست نرود. به این ترتیب بود که عملیات بیت‌المقدس که در ۱۰ اردیبهشت آغاز شده بود در مرحله چهارم به پیروزی رسید.
در حالی که اشغال خرمشهر توسط عراق به عنوان آخرین و مهم‌ترین برگ برنده این کشور برای وادار ساختن ایران به شرکت در هر گونه مذاکرات صلح تلقی می‌شد، آزادسازی این شهر می‌توانست سمبل تحمیل اراده سیاسی جمهوری اسلامی ایران بر نیروهای متجاوز و اثبات برتری نظامی‌اش باشد. بر همین اساس، با توجه به اینکه منطقه عمومی غرب کارون آخرین منطقه مهمی بود که همچنان در اشغال عراق قرار داشت، از یکسو فرماندهان نظامی ایران برای انجام عملیات در این منطقه اشتراک نظر داشتند و از سوی دیگر عراق نیز که طراحی عملیات آزادسازی خرمشهر را پس از عملیات فتح‌المبین قطعی و مسجل می‌پنداشت، با در نظر گرفتن اهمیت این شهر و جایگاه آن در دفاع از بصره، به ضرورت حفظ این منطقه معتقد بود.
عملیات بیت‌المقدس را به چهار دوره زمانی به شرح زیر می‌توان تقسیم کرد:
مرحله اول: در محور قرارگاه قدس (شمال کرخه کور) به دلیل هوشیاری دشمن و وجود استحکامات متعدد، پیشروی نیرو‌ها به سختی امکان‌پذیر بود و در این میان تنها تیپ‌های ۴۳ بیت‌المقدس و ۴۱ ثارالله موفق شدند از مواضع دشمن عبور کرده و منطقه‌ای در جنوب رودخانه کرخه کور را به عنوان «سرپل» تصرف کنند. عدم پوشش جناحین این یگان‌ها باعث شده بود فشار شدید دشمن بر آن‌ها وارد شود.
مرحله دوم: در این مرحله آزادسازی خرمشهر از دستور کار عملیات خارج و تصمیم گرفته شد که قرارگاه‌های فتح و نصر از جاده اهواز - خرمشهر به سمت مرز پیشروی کنند و قرارگاه قدس نیز ماموریت یافت تا به صورت محدود برای تصرف «سرپل» در جنوب کرخه کور اقدام کرده و سپس آن را گسترش دهد.
مرحله سوم: در این مرحله، قرارگاه نصر ماموریت یافت تا حرکت خود را به سمت خرمشهر آغاز کند. نیروهای عمل‌کننده که متشکل از چهار تیپ مستقل سپاه پاسداران و دو تیپ ارتش بودند، در آخرین ساعات روز ۱۳۶۱/۲/۱۹ عملیات خود را آغاز کردند.
مرحله چهارم: سرانجام در ساعت ۲۲:۳۰ اول خرداد ۱۳۶۱ تلاش برای آزادسازی خرمشهر با رمز«بسم الله القاصم الجبارین یا محمد بن عبدالله (ص)» آغاز شد، در برابر تک سریع و غافلگیرانه، نیروهای عراقی دچار وحشت و سرگردانی شدید شدند و نتوانستند واکنش مهمی از خود نشان دهند.
در ساعت ۲ بعدازظهر، خرمشهر به‌طور کامل آزاد شد و پرچم ایران بر فراز «مسجد جامع» و پل تخریب‌شده خرمشهر به اهتزاز درآمد. به این ترتیب این شهر مقاوم که پس از ۳۴ روز پایداری و مقاومت در چهار آبان ۱۳۵۹ به اشغال دشمن درآمده بود، پس از ۵۷۸ روز (۱۹ ماه) اسارت، آزاد شد.
چهار مرحله برای آزادی و ۳۴ سال برای آبادانی
خرمشهر نه فقط پاره تن عزیز ایران که سمبلی از مقاومت مردان و زنانی بود که ۳۴ روز با دستان خالی (به حقیقت با دستان خالی) ارتش مسلح عراق را کلافه کردند. خرمشهر شهری نبود که یک‌باره تسلیم شود. زنان و مردان این شهر کوچه به کوچه و خانه به خانه از شهرشان در مقابل بیگانگان دفاع کردند و اگر روزگاری تبریز با مقاومتش در مقابل سپاه عثمانی در تاریخ ماندگار شد، روزگاری دیگر رسید که خرمشهر و دلاورانش با مقاومت جانانه خود در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح تمامیت ارضی این خاک را بر جان خود ارجح دانستند. دو سال پس از اشغال خونبار خرمشهر بود که این بار نوبت به شیران ایرانی رسید که همه ایران یک‌تن و یکپارچه شود و پاره تن ایران را پس بگیرد؛ پاره‌ای از تن وطن که در آن زمان گویا همه وطن بود و دیگر چه اهمیت داشت که سر و جان بدهی برای وطن.
چهار مرحله عملیات در سی و اندی روز با موفقیت طی شد تا خرمشهر دوباره از آن وطن شود و محمد جهان‌آرا اگر حالا نبود تا ببیند شهری که با جانش از آن محافظت می‌کرده به آغوش وطن بازگشته است اما میراث‌داران دلاورش نه تنها برای فتح خاک که برای فتح همه اعتبار وطن دل و جان را به صحرایی می‌زدند که کم از محشر نداشت.
جهان‌آرای جان وطن نبود اما خرمشهر بود و هست و باقی می‌ماند. همچنان که این سوال باقی می‌ماند که از زمان آزادی خرمشهر تاکنون ۴ دولت و ۴ رئیس‌جمهور بر سر کار آمده‌اند و برای خرمشهر چه کرده‌اند؟ اگر عملیات چهارگانه فرزندان ایران در ۳۴ روز خرمشهر را آزاد کرد، چرا پس از گذشت ۲۸ سال از پایان جنگ، خرمشهر هنوز خرمشهر نشده است؟
چهار رئیس دولت جا به جا شدند و ده‌ها وزیر آمدند و رفتند و خرمشهر وطن هنوز آب ندارد، امکانات رفاهی ندارد. شهری که روزگاری عروس شهرهای حاشیه خلیج فارس بود هنوز چشم‌انتظار است؛ چشم‌انتظار مساعدت مسئولانی که در این سالها حرمت شهیدانی که برای این شهر از جان گذشتند را نداشتند. مسئله خرمشهر و خوزستان و بازسازی این استان اکنون دیگر تنها مطالبه ساکنان آن نیست و این مطالبه یک خواست بر حق ملی است.
آن روز که گردان‌هایی از مشهد و گیلان و قزوین و تهران و اصفهان و همه جای ایران به پاخاستند و راهی خوزستان شدند تا یک وجب از خاک کشور از دست نرود، اکنون کمترین حق این سرزمین این است که از مسئولان خود بپرسد چرا خوزستان هنوز درگیر ده‌ها مشکل و گرفتاری ریز و درشت است؟ سهم مردان و زنان و کودکانی که برای مشت مشت خاک وطن جانفشانی کردند، برای آنکه ایران یکپارچه بماند چیست و کجاست؟ سهم این استان و این خاک از آن همه کنگره شهدا و سمینار چیست؟ محمد جهان‌آرا و صدها نفر از یاران و سربازان وطن اگر اکنون زنده بودند آیا سوالی غیر از این داشتند که سهم خوزستان از مقاومت و ایستادگی‌اش چه شد؟ نه سهم که حق آنان برای اینکه خرمشهر دوباره عروس شهرهای خلیج فارس باشد چه شده است؟
ای کاش مسئولان کشور یک بار تصمیم بگیرند که بار دیگر آن عملیات چهار مرحله‌ای را تکرار کنند، این بار عملیاتی برای ساختن خرمشهر.
*قانون
در حالی که اشغال خرمشهر توسط عراق به عنوان آخرین و مهم‌ترین برگ برنده این کشور برای وادار ساختن ایران به شرکت در هر گونه مذاکرات صلح تلقی می‌شد، آزادسازی این شهر می‌توانست سمبل تحمیل اراده سیاسی جمهوری اسلامی ایران بر نیروهای متجاوز و اثبات برتری نظامی‌اش باشد. بر همین اساس، با توجه به اینکه منطقه عمومی غرب کارون آخرین منطقه مهمی بود که همچنان در اشغال عراق قرار داشت، از یکسو فرماندهان نظامی ایران برای انجام عملیات در این منطقه اشتراک نظر داشتند و از سوی دیگر عراق نیز که طراحی عملیات آزادسازی خرمشهر را پس از عملیات فتح‌المبین قطعی و مسجل می‌پنداشت، با در نظر گرفتن اهمیت این شهر و جایگاه آن در دفاع از بصره، به ضرورت حفظ این منطقه معتقد بود.
عملیات بیت‌المقدس را به چهار دوره زمانی به شرح زیر می‌توان تقسیم کرد:
مرحله اول: در محور قرارگاه قدس (شمال کرخه کور) به دلیل هوشیاری دشمن و وجود استحکامات متعدد، پیشروی نیرو‌ها به سختی امکان‌پذیر بود و در این میان تنها تیپ‌های ۴۳ بیت‌المقدس و ۴۱ ثارالله موفق شدند از مواضع دشمن عبور کرده و منطقه‌ای در جنوب رودخانه کرخه کور را به عنوان «سرپل» تصرف کنند. عدم پوشش جناحین این یگان‌ها باعث شده بود فشار شدید دشمن بر آن‌ها وارد شود.
مرحله دوم: در این مرحله آزادسازی خرمشهر از دستور کار عملیات خارج و تصمیم گرفته شد که قرارگاه‌های فتح و نصر از جاده اهواز - خرمشهر به سمت مرز پیشروی کنند و قرارگاه قدس نیز ماموریت یافت تا به صورت محدود برای تصرف «سرپل» در جنوب کرخه کور اقدام کرده و سپس آن را گسترش دهد.
مرحله سوم: در این مرحله، قرارگاه نصر ماموریت یافت تا حرکت خود را به سمت خرمشهر آغاز کند. نیروهای عمل‌کننده که متشکل از چهار تیپ مستقل سپاه پاسداران و دو تیپ ارتش بودند، در آخرین ساعات روز ۱۳۶۱/۲/۱۹ عملیات خود را آغاز کردند.
مرحله چهارم: سرانجام در ساعت ۲۲:۳۰ اول خرداد ۱۳۶۱ تلاش برای آزادسازی خرمشهر با رمز«بسم الله القاصم الجبارین یا محمد بن عبدالله (ص)» آغاز شد، در برابر تک سریع و غافلگیرانه، نیروهای عراقی دچار وحشت و سرگردانی شدید شدند و نتوانستند واکنش مهمی از خود نشان دهند.
در ساعت ۲ بعدازظهر، خرمشهر به‌طور کامل آزاد شد و پرچم ایران بر فراز «مسجد جامع» و پل تخریب‌شده خرمشهر به اهتزاز درآمد. به این ترتیب این شهر مقاوم که پس از ۳۴ روز پایداری و مقاومت در چهار آبان ۱۳۵۹ به اشغال دشمن درآمده بود، پس از ۵۷۸ روز (۱۹ ماه) اسارت، آزاد شد.
چهار مرحله برای آزادی و ۳۴ سال برای آبادانی
خرمشهر نه فقط پاره تن عزیز ایران که سمبلی از مقاومت مردان و زنانی بود که ۳۴ روز با دستان خالی (به حقیقت با دستان خالی) ارتش مسلح عراق را کلافه کردند. خرمشهر شهری نبود که یک‌باره تسلیم شود. زنان و مردان این شهر کوچه به کوچه و خانه به خانه از شهرشان در مقابل بیگانگان دفاع کردند و اگر روزگاری تبریز با مقاومتش در مقابل سپاه عثمانی در تاریخ ماندگار شد، روزگاری دیگر رسید که خرمشهر و دلاورانش با مقاومت جانانه خود در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح تمامیت ارضی این خاک را بر جان خود ارجح دانستند. دو سال پس از اشغال خونبار خرمشهر بود که این بار نوبت به شیران ایرانی رسید که همه ایران یک‌تن و یکپارچه شود و پاره تن ایران را پس بگیرد؛ پاره‌ای از تن وطن که در آن زمان گویا همه وطن بود و دیگر چه اهمیت داشت که سر و جان بدهی برای وطن.
چهار مرحله عملیات در سی و اندی روز با موفقیت طی شد تا خرمشهر دوباره از آن وطن شود و محمد جهان‌آرا اگر حالا نبود تا ببیند شهری که با جانش از آن محافظت می‌کرده به آغوش وطن بازگشته است اما میراث‌داران دلاورش نه تنها برای فتح خاک که برای فتح همه اعتبار وطن دل و جان را به صحرایی می‌زدند که کم از محشر نداشت.
جهان‌آرای جان وطن نبود اما خرمشهر بود و هست و باقی می‌ماند. همچنان که این سوال باقی می‌ماند که از زمان آزادی خرمشهر تاکنون ۴ دولت و ۴ رئیس‌جمهور بر سر کار آمده‌اند و برای خرمشهر چه کرده‌اند؟ اگر عملیات چهارگانه فرزندان ایران در ۳۴ روز خرمشهر را آزاد کرد، چرا پس از گذشت ۲۸ سال از پایان جنگ، خرمشهر هنوز خرمشهر نشده است؟
چهار رئیس دولت جا به جا شدند و ده‌ها وزیر آمدند و رفتند و خرمشهر وطن هنوز آب ندارد، امکانات رفاهی ندارد. شهری که روزگاری عروس شهرهای حاشیه خلیج فارس بود هنوز چشم‌انتظار است؛ چشم‌انتظار مساعدت مسئولانی که در این سالها حرمت شهیدانی که برای این شهر از جان گذشتند را نداشتند. مسئله خرمشهر و خوزستان و بازسازی این استان اکنون دیگر تنها مطالبه ساکنان آن نیست و این مطالبه یک خواست بر حق ملی است.
ای کاش مسئولان کشور یک بار تصمیم بگیرند که بار دیگر آن عملیات چهار مرحله‌ای را تکرار کنند، این بار عملیاتی برای ساختن خرمشهر.
*قانون
کلمات کلیدی : آزادسازی خرمشهر
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۱:۰۳:۲۵
خوزستانی نیستم اما هر وقت شهرهای خوزستان را می بینم دلم می گیرد تقریبا در تمام شهرهای خوزستان و به طور خاص شهرهایی که در جنگ اشغال شدند فقر شدید و کمبود امکانات اولیه مثل آب و برق و حتی گاز! وجود دارد. می توان به جرأت گفت از نفت خوزستان حتی به اندازه نسبت جمعیت استان به جمعیت کشور هم نصیبی به خوزستان نمی رسد.
هیچکدام از دولتها هم توجهی به محرومیت زدایی استان نداشته اند.
خرمشهر را اگرچه خدا آزاد کرد اما هنوز در اسارت بی تدبیری مسؤولان است. (3720969) (alef-11)
هیچکدام از دولتها هم توجهی به محرومیت زدایی استان نداشته اند.
خرمشهر را اگرچه خدا آزاد کرد اما هنوز در اسارت بی تدبیری مسؤولان است. (3720969) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۳:۰۵:۵۱
مطمینی؟
واقعیت میگوید خوزستان برخوردارترین استان کشور از بودجه ملی و فروش نفت بوده جداول رسمی بودجه در سایت مجلس
این استان بخاطر گرمسیری و مهاجرت مردم همیشه اینطور بوده و خواهد بود (3721261) (alef-11)
واقعیت میگوید خوزستان برخوردارترین استان کشور از بودجه ملی و فروش نفت بوده جداول رسمی بودجه در سایت مجلس
این استان بخاطر گرمسیری و مهاجرت مردم همیشه اینطور بوده و خواهد بود (3721261) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۳:۱۷:۵۷
شنوندگان عزیز توجه فرمایید؛ شنوندگان عزیز توجه فرمایید: خرمشهر شهر استقامت و جاودانگی، ۲۷سال بعد از جنگ، هنوز مخروبه‌س. (3721476) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۳:۳۷:۴۱
چرا آب نداره ، خوزستان که ده ۱۵ تا سد داره!
کلی نیروگاه برق داره.
توی گاز قطب جهانیه.
و ...
ثروتمند ترین منطقه ایران و شاید جهان.
عجب واقعا چه صبری دارن ... (3721479) (alef-11)
کلی نیروگاه برق داره.
توی گاز قطب جهانیه.
و ...
ثروتمند ترین منطقه ایران و شاید جهان.
عجب واقعا چه صبری دارن ... (3721479) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۸:۵۱:۰۴
خوزستان از تظر بودجه طرح تاسییسات صنعتی کشاورزی در کشور اوله و نسبت به قبل خیلی رشد کرده (3721618) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۷ ۱۱:۳۵:۱۸
نه عزیزم به جای این تکه اندازیها و کلی گوییهای تکراری برو جدول بودجه تو سایت مجلس و سازمان مدیریت ببین و با سال 57 مقایسه کن چقدر تاسیسات زده شده
شماها عادت دارین حرفهای تکراری بزنین
همتون هم چون اونجا گرمه فقط دنبال پول جمع کردن و مهاجرتید به تهران کرج اصفهان شیرار (3726752) (alef-11)
شماها عادت دارین حرفهای تکراری بزنین
همتون هم چون اونجا گرمه فقط دنبال پول جمع کردن و مهاجرتید به تهران کرج اصفهان شیرار (3726752) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۱:۱۸:۱۹
قبل از جنگ هم انجا چندان مدرن و توسعه یافته نبود که حالا انتظار دوبی دارید واقعیت را باید دید (3721013) (alef-11)
ستارخان
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۳:۰۰:۱۵
مسئولان مشغول ساختن مدرسه برای افغانی ها و مهاجران غیر قانونی سایر کشور ها هستند در قزوین و قم و مشهد چند مدرسه ساخته شده است تازه همه کارهای ساختمانی شمال شهر تهران توسط مافیای این مهاجران اداره می شود مسئولان با لیاقت یادشان باشد این کودکان آبادانی یا خرمشهری یا سایر مناطق محروم در آینده از همه این اتفاقات آگاه خواهند شد
الف جون من چاپ کن خدا پدر آقای توکلی را بیامرزد (3721254) (alef-11)
الف جون من چاپ کن خدا پدر آقای توکلی را بیامرزد (3721254) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۷:۴۴:۰۸
باعث تاسفه چنین ادبیات و تفکری
من بعنوان ایرانی از این کامنت تبری می جویم (3721549) (alef-11)
من بعنوان ایرانی از این کامنت تبری می جویم (3721549) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۳:۲۵:۱۱
آباد نبود!!! آبادان شهر بهتری از تهران بود. آبادتر از اصفهان وشیراز بود. خرمشهر بندری پر رونق تر از اغلب شهرهای ایران بود. از کدام شهر هستید؟ از یاد نبریم بخش بزرگی از بودجه این مملکت هنوز از عرق کارگر خوزستانی به دست می آید. (3721298) (alef-11)
بانو
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۳:۲۷:۳۴
شما ابادان قبل از جنگ را ندیدی . (3721304) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۸:۰۶:۰۶
من یک لرستانی هستم اما تمام مردم بزرگ ایران که بقول امام خمینی ره از مردم حجاز در زمان پیامبر هم بهترن حق دارن امکانات داشته باشن خصوصا مردم شریف خوزستان و خرمشهر عزیز . چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است (3721567) (alef-11)
محمد
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۸:۲۹:۲۵
بنده اصالتا خرمشهري هستم و تا پايان تحصيلات متوسطه در اين شهر زندگي كردم. مقايسه خرمشهر با دبي اساسا كار اشتباهي است زيرا امارات سال ١٩٧٥ طرح گسترش و نه توسعه را آغاز كرد و قبل از آن بياباني لم بزرع و شنزار بود كه در كتب تاريخي از آن به ساحل دزدان دريايي ياد مي كردند و بسياري هم خاطراتي تلخ و نه چندان دلنشين از دبي نقل مي كردند. نگاه كنيد به خاطرات عباس مسعودي روزنامه نگار. بنده به دفعات به دبي سفر كردم و گستردگي خيره كننده آن را ديده ام ولي تنها چيزي كه در آن نديدم ، سنگ زيربناي توسعه ملي و فرهنگي بود و هم اينك هم در آنجا يافت نمي شود. اين سنگ بنا توسعه ملي و فرهنگي با پول و ثروت بدست نمي آيد بلكه گذر زمان مي طلبد. به دوران گذار در اروپا خوب كه بنگريد، گذشت بيش از ٣٠٠ سال را مي بينيد در حاليكه در امارات هنوز به ٥٠ سال هم نمي رسد. ممنون از توجه عزيران (3721589) (alef-11)
امین
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۸:۲۹:۵۷
یه سرچی بکن آبادان قبل از جنگ از تعداد سینماها ومرکز رادیو و تلوزیون و باشگاه گلف و سوارکاری وپارکها و کلوپ های ورزشی و دانشکده های موجود مطلع بشو وباشهرهای اون موقع مقایسه بکن بعد ببین چقدر مدرن تر بوده (3721590) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۷ ۱۱:۳۲:۴۹
شما هم یک سری به یوتیوب یا فیلمهای قبل انقلاب بزن تا ببیتی این چند تا چیزی که گفتی فقط مختص پرسنل انگلیسی و مدیران شرکت نفت بود و شهر و بومیها غرق محرومیت بودن (3726748) (alef-11)
منان
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۱:۵۲:۵۸
خیلی مسایل پشت آزاد سازی خرمشهر بود ! مردم آگاه هستند! (3721104) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۳۰:۳۹
من که آگاه نیستم میشه توضیح بدین؟؟ (3721181) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۲۲:۰۲
سهم آنان در اختلاسهای چند هزار میلیاردی و حقوق های ماهانه چند صد میلیون تومانی حیف و میل شد. (3721161) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۲۳:۵۶
اصولا ایران به حال خود رها شده اگر تهران ساخته شد بخش خصوصی ساخت نه دولت شهرداری از عوارض ووو ساخت نه اینکه دولت پول داده باشد اینکه اصفهان ساخته شد دولت نساخت بخش خصوصی ساخت خرمشهر را بخش خصوصی نمیسازد در ایران مرزها هیچ امیدی ندارند که بخواهند بسازند و هوای گرم هم مزید بر علت است (3721165) (alef-11)
بیدار
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۲۵:۰۹
چهار تا آدم درست و حسابی در مملکت داشتیم که یا رفتند در جنگ شهید شدند یا جانباز باقیمانده ها هم این روز ها راهی سوریه هستند این کشور می ماند و ...که برای مرده هم 50-60 میلیون می گیرند تا اجازه دفن در بهشت زهرا دهند (3721168) (alef-11)
فاطما
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۴۱:۲۸
خرمشهر را خدا ازاد ساخت اما به چه قیمتی (3721209) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۲:۵۹:۲۹
اگرشماقبل ازجنگ آبادان وخرمشهرراندیدی دلیل نمی شودکه بگویی قبل ازجنگ هم چیزی نبود50سال پیش همین خیابان رودکی هم اسفالت نبود 40سال پیش انتهای خیابان سینا را سینا خاکی می گفتندچون اسفالت نبود.ولی به آبادان عروس شهرهای ایران می گفتند وخرمشهرراه آبی بازرگانی بود.حیف که خوزستانی هابرنگشتندوشهرهایشان راآبادنکردند. (3721252) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۳ ۲۳:۰۶:۲۸
خرمشهر مبارزانی چون خانواده جهان آراداشت همین یک موردبرای اینکه ثابت شودخرمشهرتوسعه یافته بودکافی است.
به یادامیر امیران سردارشهیدمحمدجهان آراجوانمردخرمشهری که قبل ازانقلاب خودوخاله وبرادرش زندانی سیاسی بودندوبرادرش دررژیم قبل شهیدشد.
ممدنبودی ببینی شهرآزادگشته
خون جوانان وطن پرثمرگشته (3721263) (alef-11)
به یادامیر امیران سردارشهیدمحمدجهان آراجوانمردخرمشهری که قبل ازانقلاب خودوخاله وبرادرش زندانی سیاسی بودندوبرادرش دررژیم قبل شهیدشد.
ممدنبودی ببینی شهرآزادگشته
خون جوانان وطن پرثمرگشته (3721263) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۶:۵۰:۰۲
هرسال یادشون می کنین بعدش می مونه تا سال بعد... این دور و تسلسل ادامه خواهد داشت... (3721517) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۰۸:۲۸:۴۷
اين همه پول در اين سالها خرج مراسم آزادسازي خرمشهر ميشود همين پولها را صرف بازسازي خرمشهر مي كردند الان آنجا آباد شده بود امان از اين بي تدبيري
هيروشيما در ژاپن با بمب اتم با خاك يكسان شد الان .....................
متاسفم از اين مسولين بعد از اين همه سال
بازهم متاسفم (3721588) (alef-11)
هيروشيما در ژاپن با بمب اتم با خاك يكسان شد الان .....................
متاسفم از اين مسولين بعد از اين همه سال
بازهم متاسفم (3721588) (alef-11)
احمد
۱۳۹۵-۰۳-۰۵ ۰۹:۲۸:۵۴
شهرهاى آبادان و خرمشهر درگذشته دو شهر مكمل هم بوده اند.يكى مهمترين شهر صتعتى ايران و ديگرى مهترين شهر تجارى و بازرگانى. چنانچه جنگ صورت نمى گرفت الان اين دو شهر به دليل نزديكى و افزايش جمعيت عملا" بهم مى چسبيدند و مجموعا" تبديل به كلانشهرى با جمعيتى در حدود 1و نيم ميليون نفر مى شدند. با احترام به تمامى مناطق ايران ( كه همه ي ايران سراى من است) . خواهشمندم از كليه عزيزان چنانچه اطلاعاتان از گذشته اين دو شهر كم هست اينچنين اظهار نظر نكنيد. (3723428) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
