کد مطلب: 308905
راه رونق به سینما و افزایش فروش فیلم چیست؟
بخش تعاملی الف - سجاد رحیمی مدیسه
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۲۲
چندی پیش مستندی را در خصوص وضعیت سینما از اول انقلاب تا کنون تماشا می‌کردم. حامد بهداد با آب و تاب از سینماهای قبل انقلاب و اولین سالن‌های پخش فیلم تا روال ادامه فعالیت سینماها صحبت می‌کرد.
نکته مسأله‌دار مستند جایی بود که آپاراتی سینما گلایه می‌کرد که:
...چرا سوپرمارکت‌ها هم فیلم می‌فروشند و کاروکاسبی سینما را خراب کرده‌اند و سالن‌های سینما تعطیل شده‌اند و...این صحبت‌ها...
من همان موقع به پدرم گفتم:
...بیکاری عوامل سینماها خیلی تلخه اما دلیل چیه در اروپا و امریکا با این همه فناوری و ارتباطات، بازهم سینماها پر رونقه؟ مشکل از ساختار تولید و ارائه آثار سینمایی هست که حتی رضا عطاران و مهناز افشار هم نتوانسته‌اند تاکنون به سینمای ایران جانی تازه و چشمگیر بدهند. زمانی که فیلمنامه نویس، ایده قوی و خلاقیت را برای یادداشت خود نداشته باشد، اثر خوبی هم تولید نمی‌شود. حالا شما تصور کنید همان فیلنامه بیکیفیت دستمایه ساخت سریال و فیلم‌های به قول مردم: آبکی می‌شود. نتیجه چه می‌شود؟
روی آوردن مردم به CD، دانلود رایگان و در نهایت کاهش فروش در فیلم‌های سینمایی و ویدئویی.
تعارف که نداریم: آیا ماهواره و سینماهای خارجی مورد اقبال همیشگی مردم ما به خصوص در سال‌های اخیر نبوده است؟ پس کاهش فروش فیلم سینمایی با آورن فلان بازیگر خوش‌چهره به صورت واقعی حل نمی‌شود، چرا که در اینجا کارگردان و در واقع هنرِ سینما اسیرِ آن بازیگر زن یا مرد است. اگر فروش فیلم‌های سینمایی در کشور پایین است، به دلیل این است که نه بازاریابی مناسبی برای آثار وجود دارد؛
نه مخاطب درست تشویق می‌شود؛ نه روی نیاز مردم مطالعه صحیحی انجام می‌گردد؛ و نه برنامه‌ریزی یکپارچه و بازارمحوری از ابتدای فیلمنامه نویسی تا بعد از فروش فیلم صورت می‌گیرد.
در این شرایط چگونه انتظار داشته باشیم که مردم ما به سینما روی آورند؟ در نهایت این پرسش در ذهن مخاطب این یادداشت مطرح می‌شود که راه رونق سینمایی چیست؟
به عنوان یک دانش آموخته مدیریت باید عرض کنم: برنامه‌ریزی برای تولید محتوای خوب و ارائه به بهترین شکل به مخاطب ایرانی.
مخاطب ایرانی، مخاطب اروپایی و امریکایی نیست. به همین دلیل باید برای وی، محتوایی تولید کنیم که بر عمق جانش بنشیند و با آن همزادپنداری کند. اگر کارگردان این موارد را در کنار هم قرار دهد، شک نکنید شاهد افزایش فروش آثار سینمایی و آشتی مردم با این بخش از هنر خواهیم بود.
مسائل سینمای کشور ما حاصل مدیریت ناکارآمد اداری و حرفه‌ای است.
نکته مسأله‌دار مستند جایی بود که آپاراتی سینما گلایه می‌کرد که:
...چرا سوپرمارکت‌ها هم فیلم می‌فروشند و کاروکاسبی سینما را خراب کرده‌اند و سالن‌های سینما تعطیل شده‌اند و...این صحبت‌ها...
من همان موقع به پدرم گفتم:
...بیکاری عوامل سینماها خیلی تلخه اما دلیل چیه در اروپا و امریکا با این همه فناوری و ارتباطات، بازهم سینماها پر رونقه؟ مشکل از ساختار تولید و ارائه آثار سینمایی هست که حتی رضا عطاران و مهناز افشار هم نتوانسته‌اند تاکنون به سینمای ایران جانی تازه و چشمگیر بدهند. زمانی که فیلمنامه نویس، ایده قوی و خلاقیت را برای یادداشت خود نداشته باشد، اثر خوبی هم تولید نمی‌شود. حالا شما تصور کنید همان فیلنامه بیکیفیت دستمایه ساخت سریال و فیلم‌های به قول مردم: آبکی می‌شود. نتیجه چه می‌شود؟
روی آوردن مردم به CD، دانلود رایگان و در نهایت کاهش فروش در فیلم‌های سینمایی و ویدئویی.
تعارف که نداریم: آیا ماهواره و سینماهای خارجی مورد اقبال همیشگی مردم ما به خصوص در سال‌های اخیر نبوده است؟ پس کاهش فروش فیلم سینمایی با آورن فلان بازیگر خوش‌چهره به صورت واقعی حل نمی‌شود، چرا که در اینجا کارگردان و در واقع هنرِ سینما اسیرِ آن بازیگر زن یا مرد است. اگر فروش فیلم‌های سینمایی در کشور پایین است، به دلیل این است که نه بازاریابی مناسبی برای آثار وجود دارد؛
نه مخاطب درست تشویق می‌شود؛ نه روی نیاز مردم مطالعه صحیحی انجام می‌گردد؛ و نه برنامه‌ریزی یکپارچه و بازارمحوری از ابتدای فیلمنامه نویسی تا بعد از فروش فیلم صورت می‌گیرد.
در این شرایط چگونه انتظار داشته باشیم که مردم ما به سینما روی آورند؟ در نهایت این پرسش در ذهن مخاطب این یادداشت مطرح می‌شود که راه رونق سینمایی چیست؟
به عنوان یک دانش آموخته مدیریت باید عرض کنم: برنامه‌ریزی برای تولید محتوای خوب و ارائه به بهترین شکل به مخاطب ایرانی.
مخاطب ایرانی، مخاطب اروپایی و امریکایی نیست. به همین دلیل باید برای وی، محتوایی تولید کنیم که بر عمق جانش بنشیند و با آن همزادپنداری کند. اگر کارگردان این موارد را در کنار هم قرار دهد، شک نکنید شاهد افزایش فروش آثار سینمایی و آشتی مردم با این بخش از هنر خواهیم بود.
مسائل سینمای کشور ما حاصل مدیریت ناکارآمد اداری و حرفه‌ای است.
کلمات کلیدی : سجاد رحیمی مدیسه
۱۳۹۴-۰۸-۱۹ ۱۶:۲۴:۱۳
برداشتن سانسور شدید تنها راه رونق سینماها است (3314508) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۸-۲۰ ۰۷:۲۸:۲۷
آخرین باری که سینما رفتم دقیقا 25 سال پیش بود.
راستی اون وقتایی که تلویزیون ملی نگاه می کردم هیچ وقت تبلیغ فیلمای سینمایی پخش نمیشد اما تا دلتون بخواد موسسه کنکور و شامپو تاید و ... پخش می کردن ، اما الان خبر ندارم. (3315925) (alef-11)
راستی اون وقتایی که تلویزیون ملی نگاه می کردم هیچ وقت تبلیغ فیلمای سینمایی پخش نمیشد اما تا دلتون بخواد موسسه کنکور و شامپو تاید و ... پخش می کردن ، اما الان خبر ندارم. (3315925) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
