نظر منتشر شده
۴
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 254087
یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است؟!
آزاداندیشی برای مستند یک واحد انقلاب پای درس استاد
سمیه چیتی*، 8 دی 93
تاریخ انتشار : دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۳۴
مستند «یک واحد انقلاب پای درس استاد» داعیه ی آزاداندیشی داشت و البته از سخنان گزینش شده ی دانشجویان می شد آسیب همیشگی و البته آسیب جدی عدم برگزاری حقیقی کرسی های آزاداندیشی را در آن دید. و می توان جایگاه فعلی جنبش دانشجویی را نیز به خوبی دید!

مسولین حاضرند صحبت نقادانه و حتی مخالف در رسانه ی ملی یا حتی دانشگاه پخش شود؛ اما از زبان چه کسی و تا چه حدی؟

زمانی که برای جلب حمایت نهاد رهبری دانشگاه ها برای راه اندازی سایتی با رویکرد آزاداندیشی با یکی از معاونان مربوطه صحبت می کردیم ایشان اشاره کردند که در یکی از مناظرات دانشجویی در زمان ریاستش بر نهاد رهبری یکی از دانشگاهها، فردی حرف مخالف زد که خودی بود! و سوال دیگرش این بود که اگر شبهه ای طرح شد و شما جوابی برای آن نداشتید چه؟!

مساله همین است!

خوب است مسولان محترم فرهنگی و نهادهای سیاستگذار فرهنگی اوایل انقلاب را مرور کنند زمانی که تندترین حرف های ضد ایدئولوژیک زده می شد و بچه های مسلمان تمام شب را مطالعه می کردند تا فردا بتوانند پاسخ آنها را بدهند.

احتمالا مسول فلان نهاد دوباره آمارها خواهد داد یا دوباره خواهد گفت این وظیفه ی دانشجویان است! اگر عدم برگزاری مطلوب کرسی ها اهمال دانشجویان است، چطور تشکل های دانشجویی بعد از این همه سال نتوانسته اند دانشجوی دغدغه مند و توانا برای برگزاری و اجرای این مهم تربیت کنند و اگر این افراد وجود دارند، چرا کرسی های مطلوب هنوز برگزار نشده است؟

یکی دیگر از مسولان همان نهاد حاضر است بودجه هایی برای سرپا نگه داشتن تشکلی بی تشکل که بیشتر محل منازعه ی نهادهای امنیتی است و پاتوقی برای حفظ میزها و صندلی ها تا حافظ انقلاب، هزینه کند، اما باید ساعت ها و جلسات با او بحث کرد و از ضرورت برگزاری کرسی ها در فضای مجازی صحبت کرد و طنز قضیه این است که نگران پول بیت المال باشد!

خوب است که در این مقوله کمی ارزیابی کنیم تا چه میزان از اول انقلاب بستر و فضای آزاداندیشی به معنای حقیقی آن، چه در رسانه ی ملی، چه در فضاهای دانشجویی رشد کرده است؟؟ منظور از آزادندیشی گفتن آزادانه حرف ها و فکرهاست، حرف ها و فکرهایی که افراد خود به آن اعتقاد دارند و سوالات واقعی ذهن آنان است و قصد فریب دیگران را ندارند.

بله مطمئناً رهبر انقلاب در آزاداندیشی نیز پیشرو است؛ اما ترس عجیبی در سیاستگذاران فرهنگی و مسولان فرهنگی برای پیروی دیده می شود!

می ماند سوالی برای پرسیدن از مسولین محترم

۱. رئیس نهاد رهبری در دانشگاه ها: اگر افرادی از ادوار جنبش دانشجویی که کاملا معرف حضور شما، اما فاقد روابط جناحی یا روابط دیگرند، در راستای اهداف انقلاب و به ویژه کرسی های آزاداندیشی اقدام کنند، از حمایت مادی و معنوی نهاد رهبری بهره مند می گردند؟

چند حرکت موثر در راستای اهداف انقلاب می توانید نام ببرید که توسط جنبش دانشجویی از سال ۸۴ به بعد صورت گرفته است؟! اشتباهات و خطاهای اخلاقی و حتی بصیرتی آنها را نام نمی برم و حتی وابسته شدن و یا حتی به تاراج رفتن هویت جنبش دانشجویی؛ اما آیا جنبش دانشجویی روند رو به رشد داشته است یا رو به افول؛ و بدیهی است وقتی از رشد حرف می زنیم منظورمان هم در بصیرت و آگاهی سیاسی و هم در عملکرد و تصمیم های سیاسی و هم در رهبری سیاسی و فکری دانشجویان است .

۲. مسولین محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی: آیا تسهیل امر کرسی های آزاداندیشی جزء وظایف شما نیست؟

۳. رهبر گرانقدر انقلاب : شعار امسال عزم ملی برای فرهنگ بود، اگر افرادی عزم خود را برای فرهنگ جزم کنند، چگونه و از چه حمایت هایی توسط نظام بهره مند می گردند، و آیا اصولا حمایتی برای آنها تعریف شده است؟

زمانی که شعاری طرح می شود، باید بستر مناسب برای تحقق آن نیز فراهم گردد، در غیر این صورت افکار عمومی، آن را کم اهمیت خواهند دید؛ زیرا افرادی که علاقمند به حرکت هستند، به مرور احساس ناتوانی خواهند کرد و عملا حرکت موثری در راستای آن شعار اتفاق نخواهد افتاد، و دیگر دلسردی مردمی است که در راستای شعارهای رهبر انقلاب حرکت می کنند.

این متن را در شب و روز وفات پیامبر نوشتم و با تاکید بر این حدیث:
پیامبر اکرم ص: باید حاضران به غایبان برسانند و حاجت کسانى را که به من دسترسى ‏ندارند به من برسانید، زیرا هر که حاجت کسانى را که دسترسى به سلطان ندارند به ‏گوش سلطان برساند خداوند قدم هاى او را در روز قیامت ثابت و استوار سازد.

*نماینده ی شورای مرکزی دفتر تحکیم در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب رمضان سال ۹۰
 
۱۳۹۳-۱۰-۰۸ ۰۸:۰۷:۱۷
انقلاب بیش از 36 ساله شده، یاد بگو مگوهای اول انقلاب افتادین.اگر اهل درد ، دین و مردمید به جای رفتارهای فرسایشی فزاینده کاری کنین که حاصل جمع شور و مشورت در این سرزمین به توان افزایی ختم شود و نه خنثی سازی توان های یک دیگر. ذهن و فکر خود را به جای طبل کوبی برای انتخابات آینده به مسایل واقعی زندگی جامعه، از بحران آب (نیامدن برف در تهران در این فصل و کاهش باران) ، و فقر زدایی و چندین و چند مورد دیگر سوق دهید. چقدر فرسایش!!!! (2570277) (alef-17)
 
۱۳۹۳-۱۰-۰۸ ۰۸:۱۵:۵۴
این موضوع که هیچ وقت به نتیجه نمیرسه تا طرز تفکر امنیتی هست ولی این شعر اولش خیلی قشنگ بود اینم بیت کاملش:

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است
ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری!!! (2570292) (alef-17)
 
۱۳۹۳-۱۰-۰۸ ۰۹:۵۱:۲۳
متاسفانه بدجوری فضای عافیت طلبی و دوری از هر تحرکی در کشور شیوع پیدا کرده و هیچ کس حاضر نیس(و یا جرئت ندارد!) تغییری ایجاد کند (2570473) (alef-17)
 
عبدالله
۱۳۹۳-۱۰-۰۸ ۱۰:۱۲:۵۷
'در فیلم گلادیاتور و در صحنه پایانی ،وقتی که قرار است ماکسیموس با سزار نبرد تن به تن کند ،قبل از نبرد سزار او را زخمی کرده و سپس لباس می پوشاند تا آماده نبرد باشد والبته قابل شکست و طرفه این که باز پیروز میدان ماکسیموس است.' ما در این عرصه نیاز به اندیشمندان قدری چون شهید مطهری داریم که خود به دنبال حریف قدر باشندو البته مطمئن به قوت درونی مکتب اسلام . (2570517) (alef-17)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.