داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

خشونت = خشونت

بخش تعاملی الف - امیر صابری

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

طی چند هفته گذشته شاهد دو حادثه در کشور بودیم. اولین حادثه قتل معلمی در بروجرد بدست دانش آموز خود بود و دومی دانش آموزی معصوم که بر اثر ضربات شلاق معلم خود در زاهدان راهی بیمارستان شد.

همه ما از دوران دبستان شاهد تنبیه بدنی دانش آموزان توسط معلمان بسیاری بوده ایم که این رفتار ها برخلاف حقوق اولیه دانش آموزان واصول تربیتی است. از نظرعلم روانشناسی تنبیه بدنی بی اثر ترین نوع تنبیه است که اگرچه در کوتاه مدت جوابگو است ولی در بلند مدت باعث کینه و نفرت و بروز عقده در بچه می شود و باعث تحریک دانش آموز و خشونت می گردد. چه بسا دانش آموزانی که بخاطر ضرب و شتم شدید دچار نقص عضو شدند یا بینایی خود را برای همیشه از دست دادند.

حتی شکنجه و تنبیه بدنی برای مجرمانی که خلاف سنگین مرتکب شده اند در اکثر کشورهای جهان ممنوع می باشد حال اینکه بچه هایی که به شدیدترین روش ها در مدارس تنبیه می شوند دانش آموزانی معصوم هستند که اکثر آنها به علت کند ذهنی یا شور و نشاط بچگی مورد آزار و تنبیه بدنی قرار می گیرند.

مطمئنا اگر قانون محکمی برای حمایت از دانش آموزان تصویب نشود در سال های آینده بازهم شاهد حوادثی مانند قتل معلم بروجردی خواهیم بود. چون معلمی که الگوی دانش آموز خود است با خشونت و رفتار غیرمنطقی باعث کینه و نفرت در دانش آموز می شود.

امید است که دیگر شاهد تنبیه بدنی دانش آموزان حتی در دورترین مناطق کشور هم نباشیم و دانش آموزان ما بدون ترس از تنبیه روزگار خوش کودکی و نوجوانی رادر کلاس های مدارس به تحصیل علم و هنر بپردازند.