کد مطلب: 242251
نتایج همه‌پرسی استقلال اسکاتلند اعلام شد/ جدایی از بریتانیا رای نیاورد
تاریخ انتشار : جمعه ۲۸ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۳۵
نتیجه همه پرسی استقلال اسکاتلند از بریتانیا اعلام شد و براساس گزارش های رسمی استقلال اسکاتلند از بریتانیا رای نیاورد.
به گزارش ایسنا به نقل از شبکه های اسکای نیوز عربی و شبکه بی بی سی، پس از اعلام نتایج رسمی مشخص شد که مخالفان استقلال اسکاتلند از بریتانیا پیروز شدند.
شبکه راشا تودی نیز در خبری فوری اعلام کرد که اسکاتلندیها به استقلال از بریتانیا رای منفی دادند.
شبکه بی بی سی نیز گزارش داد که مردم اسکاتلند با استقلال این سرزمین مخالفت کردند و اسکاتلند همچنان بخشی از بریتانیا باقی خواهد ماند.
با اعلام نتیجه همه پرسی استقلال اسکاتلند مشخص شد که اکثر شرکت کنندگان در همه پرسی با استقلال این بخش از بریتانیا و تشکیل کشور مستقل اسکاتلند مخالفت کرده‌اند.
نتیجه شمارش آرا نشان می‌دهد که حدود ۵۵ درصد از رای دهندگان با استقلال اسکاتلند مخالف بودند. شمار شرکت‌کنندگان در این همه پرسی بیش از ۸۵ در صد بوده است.
تنها ساکنان اسکاتلند حق شرکت در این همه‌پرسی را داشتند و نظرسنجی‌های انجام شده در روزهای قبل از برگزاری همه‌پرسی حاکی از نزدیک بودن آرادی دو طرف بود.
دولت بریتانیا و احزاب اصلی این کشور با استقلال اسکاتلند مخالف بودند و به فعالیت گسترده‌ای برای قانع کردن مردم اسکاتلند به مخالفت با استقلال دست زدند. در مقابل، دولت محلی اسکاتلند، که مبتکر برگزاری این همه‌پرسی بوده، از استقلال این سرزمین حمایت می‌کرد.
الکس ساموند، وزیر اول دولت محلی، ضمن تایید مخالفت اکثر رای دهندگان با استقلال در یک همه پرسی دموکراتیک، گفت: نتیجه همه پرسی نشانه اهمیتی است که مردم اسکاتلند برای این همه پرسی قائل بودند.
در همین حال، دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس در پیام تبریکی به آلیستر دارلینگ، رهبر کمپین حامیان اتحاد اسکاتلند با بریتانیا که در صفحه توییتر وی منتشر شده، گفت: من با آلیستر دارلینگ صحبت کردم و و به وی برای این کمپین که قدرتمندانه وارد عمل شد، تبریک گفتم.
با پاسخ منفی ساکنان اسکاتلند در این همه‌پرسی، کشور واحدی که حدود سیصد سال پیش با وحدت انگلستان و اسکاتلند شکل گرفت، همچنان دوام خواهد داشت.
در سال ١٦٠٣ میلادی، الیزابت اول، فرمانروای انگلستان، بدون برجای گذاشتن وارث درگذشت و تاج و تخت این کشور به جیمز ششم، پادشاه وقت اسکاتلند و از خویشاوندان او رسید که با عنوان جیمز اول سلطنت انگلستان را نیز در دست گرفت. از آن زمان تا سال ١٧٠٦ و تصویب "قانون وحدت انگلستان و اسکاتلند" در پارلمان‌های دو کشور و امضای "پیمان وحدت" در سال ١٧٠٧، انگلستان و اسکاتلند دارای یک پادشاه اما دو دولت مجزا بودند. در آن سال، با تشکیل کشور "بریتانیا"، پارلمان و دولت اسکاتلند منحل و اختیارات آنها، به پارلمان و دولت مرکزی در لندن واگذار شد.
در سال ١٨٠۰، پارلمان های بریتانیا و جزیره ایرلند قانون وحدت دو سرزمین را تصویب کردند و در سال ۱۸۰۱، جزیره ایرلند که برای چندین قرن، با عنوان یک مملکت جداگانه، عملا توسط دولت انگلستان اداره میشد، رسما به مملکت بریتانیا ملحق شد و نام کشور جدید شامل جزیره بریتانیای کبیر (انگلستان به علاوه منطقه ویلز همراه با اسکاتلند) و جزیره ایرلند به "پادشاهی متحده" تغییر یافت.
با استقلال بخش جنوبی ایرلند در سال ١٩٢١، پادشاهی متحده شامل جزیره بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی (بخش شمالی جزیره ایرلند) است. پادشاهی متحده در داخل و خارج کشور غالبا به اسم غیر رسمی آن "بریتانیا" خوانده می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از شبکه های اسکای نیوز عربی و شبکه بی بی سی، پس از اعلام نتایج رسمی مشخص شد که مخالفان استقلال اسکاتلند از بریتانیا پیروز شدند.
شبکه راشا تودی نیز در خبری فوری اعلام کرد که اسکاتلندیها به استقلال از بریتانیا رای منفی دادند.
شبکه بی بی سی نیز گزارش داد که مردم اسکاتلند با استقلال این سرزمین مخالفت کردند و اسکاتلند همچنان بخشی از بریتانیا باقی خواهد ماند.
با اعلام نتیجه همه پرسی استقلال اسکاتلند مشخص شد که اکثر شرکت کنندگان در همه پرسی با استقلال این بخش از بریتانیا و تشکیل کشور مستقل اسکاتلند مخالفت کرده‌اند.
نتیجه شمارش آرا نشان می‌دهد که حدود ۵۵ درصد از رای دهندگان با استقلال اسکاتلند مخالف بودند. شمار شرکت‌کنندگان در این همه پرسی بیش از ۸۵ در صد بوده است.
تنها ساکنان اسکاتلند حق شرکت در این همه‌پرسی را داشتند و نظرسنجی‌های انجام شده در روزهای قبل از برگزاری همه‌پرسی حاکی از نزدیک بودن آرادی دو طرف بود.
دولت بریتانیا و احزاب اصلی این کشور با استقلال اسکاتلند مخالف بودند و به فعالیت گسترده‌ای برای قانع کردن مردم اسکاتلند به مخالفت با استقلال دست زدند. در مقابل، دولت محلی اسکاتلند، که مبتکر برگزاری این همه‌پرسی بوده، از استقلال این سرزمین حمایت می‌کرد.
الکس ساموند، وزیر اول دولت محلی، ضمن تایید مخالفت اکثر رای دهندگان با استقلال در یک همه پرسی دموکراتیک، گفت: نتیجه همه پرسی نشانه اهمیتی است که مردم اسکاتلند برای این همه پرسی قائل بودند.
در همین حال، دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس در پیام تبریکی به آلیستر دارلینگ، رهبر کمپین حامیان اتحاد اسکاتلند با بریتانیا که در صفحه توییتر وی منتشر شده، گفت: من با آلیستر دارلینگ صحبت کردم و و به وی برای این کمپین که قدرتمندانه وارد عمل شد، تبریک گفتم.
با پاسخ منفی ساکنان اسکاتلند در این همه‌پرسی، کشور واحدی که حدود سیصد سال پیش با وحدت انگلستان و اسکاتلند شکل گرفت، همچنان دوام خواهد داشت.
در سال ١٦٠٣ میلادی، الیزابت اول، فرمانروای انگلستان، بدون برجای گذاشتن وارث درگذشت و تاج و تخت این کشور به جیمز ششم، پادشاه وقت اسکاتلند و از خویشاوندان او رسید که با عنوان جیمز اول سلطنت انگلستان را نیز در دست گرفت. از آن زمان تا سال ١٧٠٦ و تصویب "قانون وحدت انگلستان و اسکاتلند" در پارلمان‌های دو کشور و امضای "پیمان وحدت" در سال ١٧٠٧، انگلستان و اسکاتلند دارای یک پادشاه اما دو دولت مجزا بودند. در آن سال، با تشکیل کشور "بریتانیا"، پارلمان و دولت اسکاتلند منحل و اختیارات آنها، به پارلمان و دولت مرکزی در لندن واگذار شد.
در سال ١٨٠۰، پارلمان های بریتانیا و جزیره ایرلند قانون وحدت دو سرزمین را تصویب کردند و در سال ۱۸۰۱، جزیره ایرلند که برای چندین قرن، با عنوان یک مملکت جداگانه، عملا توسط دولت انگلستان اداره میشد، رسما به مملکت بریتانیا ملحق شد و نام کشور جدید شامل جزیره بریتانیای کبیر (انگلستان به علاوه منطقه ویلز همراه با اسکاتلند) و جزیره ایرلند به "پادشاهی متحده" تغییر یافت.
با استقلال بخش جنوبی ایرلند در سال ١٩٢١، پادشاهی متحده شامل جزیره بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی (بخش شمالی جزیره ایرلند) است. پادشاهی متحده در داخل و خارج کشور غالبا به اسم غیر رسمی آن "بریتانیا" خوانده می‌شود.
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۲:۴۱:۱۴
متاسفانه خیلی از رسانه های ما در خواب خرگوشی شروع کرده بودن به داستان سرایی درباره انهدام و تکه تکه شدن استعمار و رو به زوال رفتن دشمنان و قسط علی هذا . در حالی که می بینیم معادلات جهان واقعی خارج از تصورات دوستان ما در حال رخ دادن است. مشکل می دانید اینجاست که این اوهام مبنای تصمیم گیری هایی در تاریخ سیاسی ما می گردد (2381615) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۳:۰۱:۴۰
دوستان و برادرانی که خواهان تجزیه انگلیس بودن دوستانی که موافق تجزیه اوکراین و مخالف تجزیه عراق هستند سلام علیکم و رحمه الله (2381659) (alef-3)
راي
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۳:۴۹:۲۱
بدون درگيري وجنگ و خونريزي - دمكراسي يعني اين. (2381718) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۴:۱۰:۳۳
از اول هم معلوم بود چون هیچ وقت انگلیسی ها چنین اجازه ای به اسکاتلندیها نمیدند که ادعای جدایی کنند حتی با نشان دادن ارائ معکوس به اذهان عمومی اسکاتلند مستعمره انگلیس است اگه جدا بشه یعنی شکست انگلیس در استعمار گری (2381749) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۲۰:۲۸:۲۰
اجازه نمیدهند چیه؟ انتخبات هم برگزار کنند مشکوکه؟ عجبا
حالا اگه رای اورده بود تحلیل چی دیگه ای بود. (2382247) (alef-3)
حالا اگه رای اورده بود تحلیل چی دیگه ای بود. (2382247) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۹ ۰۱:۱۳:۵۲
منظور از اجازه نمی دهند اون معنی که شما فکر می کنی نیست منظور انجام اقدامات و کارهایی(مثل وعده های توخالی و تبلیغات گسترده و ایجاد جو احساسی) بود که از انجام شدن این کار جلوگیری کند و با توجه به اینکه کشور ثالثی هم هجمه تبلیغاتی رو این موضوع نداشته است برای همین کار انگلستان راحت تر شد . و جالب برخورد دوگانه انگلستان در این موضوع استقلال بود که در مورد خودش با خواهش و ایجاد جو احساسی از مردم اسکاتلند خواست که این اتحادی که تنها بر اساس یه قرارداد ایجاد شده بوده است رو حفظ کنند و خرابش نکنند در حالی که همین انگلیس در مورد کشورهای خاورمیانه با تبلیغات زیاد اقوام رو به جدا شدن تشویق می کند (البته به طور غیر مستقیم) در حالی که پیوند اقوام پیوندی تاریخی هست نه قراردادی . (2382616) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۲۹ ۰۲:۱۱:۱۷
واقعا که تکلیف جهان با طرز تفکر شما و امثال شما روشن نیست . این نوع طرزتفکر یک نوع بیماری است (2382658) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۴:۵۰:۵۰
داعش برا هرکی بد بوده,برا انگلیس و آمریکا مفید بوده چون ویدئو سر بریدن خبرنگاراشون باعث آرام شدن اوضاع فرگوسن و جلوگیری از جدایی اسکاتلند شد! (2381793) (alef-3)
ستار
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۱۵:۰۵:۴۲
بنظر من اگه جدا میشد بد بود فرقی نمی کنه اسکاتلند باشه یا انگلیس هر دو یکی هستد خوشحالم جدا نشد (2381821) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۹ ۰۱:۱۶:۳۰
اتفاقا اگر جدا می شدن انگلستان به شدت تضعیف می شد چه از لحاظ سیاسی و چه اقتصادی چون منافع انرژی انگلستان در اسکاتلند هست و همچنین تسلیحات اتمی انگلیس در ضمن جدا شدن اسکاتلند زمینه رو برای جدا شدن سایر متحدین فراهم می کرد برای همین خوشحالی شما بی اساس است. (2382620) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۲۰:۳۲:۴۵
چقدر خوب که به مردم اسکاتلند حق تعیین سرنوشت داده شد (2382253) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۶-۲۹ ۰۱:۲۳:۰۱
حق تعیین سرنوشت در مورد کشورها و مواردی صدق می کند که کشوری خارجی بر کشوری دیگر تسلط داشته باشد(انگلستان و اسکاتلند دو کشور مستقل بودن که بر اساس قرارداد با هم متحد شدن و بعد انگلستان بر اسکاتلند مسلط شد) و در مورد اقوام موجود در یک کشور صدق نمی کند و البته انگلستان با القا کردن قوم ها به عنوان ملیت می خواهد اون ها رو سرزمینی مستقل که اشغال شده است!!!! نشان دهد . در ضمن اگر دست انگلستان بود هیچ وقت این اجازه رو نمی داد بلکه کاری از دستش بر نمی اومد که بخواد انجام بده و فقط با دادن وعده هایی مردم رو راضی کرد و چون رسانه های قدرتمندی هم نبودن که بخواهند هجمه تبلیغاتی علیه انگلستان به راه بی اندازند طبیعتا کارش راحت تر بود البته دیوید کامرون خیلی زحمت کشید تا بتواند مردم رو راضی کند و البته وجود 45 درصد مخالف انگلستان نکته قابل تاملی هست . (2382625) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۲۸ ۲۳:۳۷:۵۶
حتمن آنقدرمتمدن بودن که بفهمن تشکیل یک کشورجدیدبرای شهروندان چقدرپرهزینه است. (2382489) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۶-۲۹ ۰۰:۱۴:۲۸
بنده های خدا کلی مطلب اماده کرده بودن که بعد استقلال بگن کلی دوستان در ذهنشون کامنت ساخته بودن !! حالا اگه برای جدایی کردستان عراق از عراق رفراندوم بذارن نتیجه عکس اون چیزیه که در ذهن دوستانه یعنی بالای 90 درصد جدایی هست.دلیلش هم مشخصه در اسکاتلند دولت به اونجا توجه داره مشکل ندارن ولی در عراق مشکل بیداد میکنه درگیر چند تا جنگ شده
خلاصه دوستان دنیا همیشه اونطور که ما میخایم نمیچرخه حتی امکان تجزیه روسیه هم هست!!البته نمیخام ناراحتتون کنما احتمال دادم. (2382535) (alef-10)
خلاصه دوستان دنیا همیشه اونطور که ما میخایم نمیچرخه حتی امکان تجزیه روسیه هم هست!!البته نمیخام ناراحتتون کنما احتمال دادم. (2382535) (alef-10)
