کد مطلب: 367794
ترکیه، تاوان تیمارداری تروریست‌ها
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۰ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۵۰
اتفاقاتی که به خصوص در آنکارا و استانبول افتاد نشان می‌دهد که نه تنها ترکیه از لحاظ وفاق ملی دچار یک نوع شکاف قومیتی و نژادی شده، بلکه از لحاظ مسائل منطقه‌ای هم به‌خاطر حمایت از تروریست‌ها گرفتار بحران شده است.
روزنامه«جام‌جم» در یادداشتی به قلم احمد کاظمی نوشت:
ترکیه روز سه‌شنبه شاهد حوادث خونینی بود. این حوادث نتیجه تغییر سیاست آنکارا بویژه پس از سال ۲۰۱۱ به بعد است. دولت ترکیه از سال ۲۰۰۱ تا حدود سال ۲۰۱۱ توانست سیاست موفقی را در عرصه داخلی و خارجی به نمایش بگذارد. بر همین اساس شاهد بودیم که در آن مقطع، اقتصاد ترکیه که اقتصاد بسیار شکننده‌ای بود بشدت تقویت شد و آمارهایی که از لحاظ رفاهی و معیشتی داده می‌شد در واقع نشان‌دهنده توسعه مناسبی در این کشور بود.
در بعد خارجی نیز در آن برهه زمانی، شاهد بودیم که ترکیه مذاکرات و روابط بسیار خوبی را با روسیه، عراق، سوریه، ایران و کشورهای منطقه برقرار کرد. شاید یادآوری این مثال خالی از لطف نباشد که قبل از سال ۲۰۱۱، در پی مذاکراتی که اردوغان با بشار اسد انجام داد، برنامه همکاری راهبردی میان دو کشور امضا و تصمیم گرفته شد روادید میان دو کشور لغو شود. اما از سال ۲۰۱۱ سیاست خارجی و منطقه‌ای ترکیه شاهد یک چرخش اساسی بود؛ چرخشی که براساس آن ترکیه از سیاست دوستی با همسایگان و «تنش صفر» با آنها که تز اصلی احمد داوود اوغلو بود، دوری کرد. به این ترتیب ترکیه با نگرانی از انقلاب‌های عربی و جنبش‌های بیداری اسلامی در خاورمیانه و شمال آفریقا این تصور را پیدا کرد که در حال از دست دادن موقعیت منطقه‌ای خویش است و برای تقویت جایگاه خود به عنوان امپراتوری عثمانی جدید، به سیاست‌های امنیت محور و تهاجمی در منطقه روی آورد و مقامات این کشور مولفه‌های اصلی سیاست خارجی خود در منطقه را روی همکاری با گروه‌های افراطی و تروریستی گذاشتند.
نتیجه این شد که ترکیه به یک کشور ترانزیتی برای تروریست‌ها برای عبور به سمت سوریه و عراق تبدیل شد. آن زمانی که ترکیه این سیاست‌ها را انجام می‌داد، شاید دچار این اشتباه محاسباتی بود که تصور نمی‌کرد اعزام تروریست‌ها به کشور دیگر می‌تواند دامنه بحران و تروریسم را به داخل خود گسترش بدهد. اما اتفاقاتی که به خصوص در آنکارا و استانبول افتاد نشان می‌دهد که نه تنها ترکیه از لحاظ وفاق ملی دچار یک نوع شکاف قومیتی و نژادی شده، بلکه از لحاظ مسائل منطقه‌ای هم به‌خاطر حمایت از تروریست‌ها گرفتار بحران شده است.
آنچه که امروز باعث چنین حوادثی شده این است که تسهیلات و امکاناتی که ترکیه در سال‌های گذشته برای تروریست‌های تکفیری فراهم کرده باعث شده که آنها بتوانند در بخش‌های مختلف ترکیه رخنه کنند و از کوچک‌ترین اختلافی که پیش می‌آید برای ضربه زدن استفاده کنند. همچنین در توضیح اقدام داعش برای انفجار در فرودگاه استانبول این نظر مطرح است که به خاطر اقدامات اخیری که ترکیه در جهت عادی‌سازی روابط با روسیه انجام داده، تکفیری‌ها از این موضوع نگران شده و با این انفجارها قصد داشتند این پیام را برسانند که بخش‌های مختلف ترکیه ازجمله در شهری همچون استانبول آن‌قدر نفوذ دارند که می‌توانند چنین هزینه‌هایی را به‌بار آورند. آنچه که مشخص است این که بازگشت ترکیه به سیاست‌های قبل از سال ۲۰۱۱ می‌تواند ترکیه را از تشدید این بحران و ناامنی نجات دهد.
روزنامه«جام‌جم» در یادداشتی به قلم احمد کاظمی نوشت:
ترکیه روز سه‌شنبه شاهد حوادث خونینی بود. این حوادث نتیجه تغییر سیاست آنکارا بویژه پس از سال ۲۰۱۱ به بعد است. دولت ترکیه از سال ۲۰۰۱ تا حدود سال ۲۰۱۱ توانست سیاست موفقی را در عرصه داخلی و خارجی به نمایش بگذارد. بر همین اساس شاهد بودیم که در آن مقطع، اقتصاد ترکیه که اقتصاد بسیار شکننده‌ای بود بشدت تقویت شد و آمارهایی که از لحاظ رفاهی و معیشتی داده می‌شد در واقع نشان‌دهنده توسعه مناسبی در این کشور بود.
در بعد خارجی نیز در آن برهه زمانی، شاهد بودیم که ترکیه مذاکرات و روابط بسیار خوبی را با روسیه، عراق، سوریه، ایران و کشورهای منطقه برقرار کرد. شاید یادآوری این مثال خالی از لطف نباشد که قبل از سال ۲۰۱۱، در پی مذاکراتی که اردوغان با بشار اسد انجام داد، برنامه همکاری راهبردی میان دو کشور امضا و تصمیم گرفته شد روادید میان دو کشور لغو شود. اما از سال ۲۰۱۱ سیاست خارجی و منطقه‌ای ترکیه شاهد یک چرخش اساسی بود؛ چرخشی که براساس آن ترکیه از سیاست دوستی با همسایگان و «تنش صفر» با آنها که تز اصلی احمد داوود اوغلو بود، دوری کرد. به این ترتیب ترکیه با نگرانی از انقلاب‌های عربی و جنبش‌های بیداری اسلامی در خاورمیانه و شمال آفریقا این تصور را پیدا کرد که در حال از دست دادن موقعیت منطقه‌ای خویش است و برای تقویت جایگاه خود به عنوان امپراتوری عثمانی جدید، به سیاست‌های امنیت محور و تهاجمی در منطقه روی آورد و مقامات این کشور مولفه‌های اصلی سیاست خارجی خود در منطقه را روی همکاری با گروه‌های افراطی و تروریستی گذاشتند.
نتیجه این شد که ترکیه به یک کشور ترانزیتی برای تروریست‌ها برای عبور به سمت سوریه و عراق تبدیل شد. آن زمانی که ترکیه این سیاست‌ها را انجام می‌داد، شاید دچار این اشتباه محاسباتی بود که تصور نمی‌کرد اعزام تروریست‌ها به کشور دیگر می‌تواند دامنه بحران و تروریسم را به داخل خود گسترش بدهد. اما اتفاقاتی که به خصوص در آنکارا و استانبول افتاد نشان می‌دهد که نه تنها ترکیه از لحاظ وفاق ملی دچار یک نوع شکاف قومیتی و نژادی شده، بلکه از لحاظ مسائل منطقه‌ای هم به‌خاطر حمایت از تروریست‌ها گرفتار بحران شده است.
آنچه که امروز باعث چنین حوادثی شده این است که تسهیلات و امکاناتی که ترکیه در سال‌های گذشته برای تروریست‌های تکفیری فراهم کرده باعث شده که آنها بتوانند در بخش‌های مختلف ترکیه رخنه کنند و از کوچک‌ترین اختلافی که پیش می‌آید برای ضربه زدن استفاده کنند. همچنین در توضیح اقدام داعش برای انفجار در فرودگاه استانبول این نظر مطرح است که به خاطر اقدامات اخیری که ترکیه در جهت عادی‌سازی روابط با روسیه انجام داده، تکفیری‌ها از این موضوع نگران شده و با این انفجارها قصد داشتند این پیام را برسانند که بخش‌های مختلف ترکیه ازجمله در شهری همچون استانبول آن‌قدر نفوذ دارند که می‌توانند چنین هزینه‌هایی را به‌بار آورند. آنچه که مشخص است این که بازگشت ترکیه به سیاست‌های قبل از سال ۲۰۱۱ می‌تواند ترکیه را از تشدید این بحران و ناامنی نجات دهد.
کلمات کلیدی : تریکه+داعش
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
