کد مطلب: 353744
آیا باز هم «۵۰ کیلو آلبالو» ساخته می‌شود؟
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۲۹
با رواج ادبیات زشت و ناپسند نمی‌توان مردم را به سمت سینما جذب کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، از آن زمان که اسامی فیلم‌های سینمایی برای اکران نوروزی امسال اعلام شد، این امید وجود داشت که سینما با آن فیلم‌ها، مخاطب را به سمت خود بکشاند. «بادیگارد» حاتمی‌کیا، «ابد و یک‌روز» اولین ساخته سعید روستایی و البته «من سالوادر نیستم》منوچهر هادی با هنرنمایی کمدین خلاق سینمای ایران یعنی رضا عطاران توانستند در گیشه نیز موفقیت داشته باشند.
این فیلم‌ها به همراه چند اثر دیگر ارمغان بهاری سینمای ایران برای مخاطب هنر هفتم بود. اما نکته اینجاست که هیچ‌کدام از این فیلم‌ها همانند «۵۰ کیلو آلبالو» مانی حقیقی برای سینمای ایران حاشیه خلق نکرد و نقل محفل اغلب منتقدان سینما نشد. «۵۰ کیلو آلبالو» که در قالب طنز به مخاطب عرضه می‌شود، توانسته گیشه سینما را با خود همراه کند و در مواردی حتی مخاطب را. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود.
«۵۰ کیلو آلبالو» در پاره‌ای از قسمت‌های خود، نگاهی تمسخرآمیز به برخی از ارزش‌های جاری در جامعه دارد. به عنوان مثال در تمام صحنه‌های فیلم حجاب امری پیش پا افتاده برای زنان بازیگر است و یا بحث ازدواج و خیانت عشق‌های ماهواره‌ای حل نشده در جامعه و فرهنگ کشور نیز معضلی اساسی است که «۵۰ کیلو آلبالو» به آن دامن می‌زند.
جبار آذین منتقد سینما در این‌باره معتقد است: «۵۰ کیلو آلبالو» فیلمی سخیف در ژانری بی هویت است که ساخت این دست فیلم‌ها به فرهنگ کشور ضربه می‌زند.
مسعود فراستی نیز به عنوان یک منتقد سینما به هیچ عنوان «۵۰ کیلو آلبالو» را فیلم سینمایی نمی‌داند و از پایه و اساس آن را زیر سوال می‌برد. وی معتقد است: این موضوع را نمی‌توانم قبول کنم که «۵۰ کیلو آلبالو» یک اثر سینمایی در هنر هفتم کشور است.
اما با تمام این حرف ها و نظرات مختلف مردم، مسئولان و صاحب‌نظران سینما اولین سوالی که در ذهن مخاطب سینما تداعی می‌شود این است که چرا این دست فیلم‌ها از پالایه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عبور می‌کند و پروانه ساخت و نمایش می‌گیرد؟
در این خصوص علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدتی قبل، در محضر یکی از علما اظهار داشت: از ساخت «۵۰ کیلو آلبالو» اطلاعی نداشتم وگرنه اجازه تولید آن را نمی‌دادم.
و یا حبیب ایل بیگی معاون رئیس سازمان سینمایی در پاسخ به سوالات ما در خصوص این فیلم ابراز داشت: در خصوص این فیلم و حواشی آن صحبتی ندارم.
در خصوص این صحبت‌ها هیچ گونه اظهار نظری نمی‌کنیم، اما سوال بعدی اینکه چرا هنوز این فیلم بر روی پرده سینماهای کشور است؟ و سوالات متعدد بعدی ...
ولی داستان رواج ادبیات زشت و زننده و روابط ناپسند در فیلم‌ها، از «۵۰ کیلو آلبالو» آعاز نشده و به احتمال زیاد به آن نیز ختم نخواهد شد. این معضل چند سالی است که در سینمای ایران رشد کرده است و متاسفانه باید گفت که تمایل برخی فیلمسازان به سمت فیلم‌های آمریکایی، داستان نگران‌کننده‌ای است که باید به آن توجه کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، از آن زمان که اسامی فیلم‌های سینمایی برای اکران نوروزی امسال اعلام شد، این امید وجود داشت که سینما با آن فیلم‌ها، مخاطب را به سمت خود بکشاند. «بادیگارد» حاتمی‌کیا، «ابد و یک‌روز» اولین ساخته سعید روستایی و البته «من سالوادر نیستم》منوچهر هادی با هنرنمایی کمدین خلاق سینمای ایران یعنی رضا عطاران توانستند در گیشه نیز موفقیت داشته باشند.
این فیلم‌ها به همراه چند اثر دیگر ارمغان بهاری سینمای ایران برای مخاطب هنر هفتم بود. اما نکته اینجاست که هیچ‌کدام از این فیلم‌ها همانند «۵۰ کیلو آلبالو» مانی حقیقی برای سینمای ایران حاشیه خلق نکرد و نقل محفل اغلب منتقدان سینما نشد. «۵۰ کیلو آلبالو» که در قالب طنز به مخاطب عرضه می‌شود، توانسته گیشه سینما را با خود همراه کند و در مواردی حتی مخاطب را. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود.
«۵۰ کیلو آلبالو» در پاره‌ای از قسمت‌های خود، نگاهی تمسخرآمیز به برخی از ارزش‌های جاری در جامعه دارد. به عنوان مثال در تمام صحنه‌های فیلم حجاب امری پیش پا افتاده برای زنان بازیگر است و یا بحث ازدواج و خیانت عشق‌های ماهواره‌ای حل نشده در جامعه و فرهنگ کشور نیز معضلی اساسی است که «۵۰ کیلو آلبالو» به آن دامن می‌زند.
جبار آذین منتقد سینما در این‌باره معتقد است: «۵۰ کیلو آلبالو» فیلمی سخیف در ژانری بی هویت است که ساخت این دست فیلم‌ها به فرهنگ کشور ضربه می‌زند.
مسعود فراستی نیز به عنوان یک منتقد سینما به هیچ عنوان «۵۰ کیلو آلبالو» را فیلم سینمایی نمی‌داند و از پایه و اساس آن را زیر سوال می‌برد. وی معتقد است: این موضوع را نمی‌توانم قبول کنم که «۵۰ کیلو آلبالو» یک اثر سینمایی در هنر هفتم کشور است.
اما با تمام این حرف ها و نظرات مختلف مردم، مسئولان و صاحب‌نظران سینما اولین سوالی که در ذهن مخاطب سینما تداعی می‌شود این است که چرا این دست فیلم‌ها از پالایه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عبور می‌کند و پروانه ساخت و نمایش می‌گیرد؟
در این خصوص علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدتی قبل، در محضر یکی از علما اظهار داشت: از ساخت «۵۰ کیلو آلبالو» اطلاعی نداشتم وگرنه اجازه تولید آن را نمی‌دادم.
و یا حبیب ایل بیگی معاون رئیس سازمان سینمایی در پاسخ به سوالات ما در خصوص این فیلم ابراز داشت: در خصوص این فیلم و حواشی آن صحبتی ندارم.
در خصوص این صحبت‌ها هیچ گونه اظهار نظری نمی‌کنیم، اما سوال بعدی اینکه چرا هنوز این فیلم بر روی پرده سینماهای کشور است؟ و سوالات متعدد بعدی ...
ولی داستان رواج ادبیات زشت و زننده و روابط ناپسند در فیلم‌ها، از «۵۰ کیلو آلبالو» آعاز نشده و به احتمال زیاد به آن نیز ختم نخواهد شد. این معضل چند سالی است که در سینمای ایران رشد کرده است و متاسفانه باید گفت که تمایل برخی فیلمسازان به سمت فیلم‌های آمریکایی، داستان نگران‌کننده‌ای است که باید به آن توجه کرد.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
