نظر منتشر شده
۱۰
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 43953
اهميت اصلاح الگوي مصرف آب در كشاورزي
تاریخ انتشار : شنبه ۲۹ فروردين ۱۳۸۸ ساعت ۰۹:۵۳
آب از ديرباز مهمترين عامل توسعه در جهان بوده است. انسان ها در دوران اوليه زندگي نزديك رودخانه ها و منابع آب تجمع مي كردند و به فعاليت هاي كشاورزي مي پرداختند. ۹۷ درصد منابع آبي غيرقابل استفاده براي كشاورزي بوده و مقدار بسيارمحدودي از آن ها به طور مستقيم از سوي انسان مورداستفاده قرارگرفته است. افزون بر آن، كمي بيش از  76.1 درصد از آب هاي كره زمين به صورت رودخانه هاي يخي از دسترس خارج شده و آنچه تقريباً باقي مانده در عمق زمين ذخيره شده است.  بهره گيري از روش هاي نوين كشاورزي و استفاده بهينه از آب، عوامل حياتي براي نيل به هدف تأمين غذاي جمعيت درحال افزايش دنيا است. طبق برآوردها، در ۳۰ سال آينده مردم جهان نيازمند ۶۰ درصد غذاي بيشتر خواهند بود. بخش قابل توجهي از اين افزايش توليد، حاصل كشت متراكم (استفاده از زمين كمتر براي توليد بيشتر) كه نيازمند آبياري است، خواهند بود.



براساس آمار و اطلاعات منتشره، از كل اراضي 164 ميليون هكتاري كشور، درحال حاضر 18.8 ميليون هكتار در چرخه توليد محصولات كشاورزي قرار دارد. از اين مقدار حدود 8 ميليون هكتار به صورت آبي و حدود 6.3 ميليون هكتار به صورت ديم و بقيه به صورت آيش آبي و ديم مورد بهره‌برداري قرار دارند. در ارتباط  با منابع آب نيز از حدود 93 ميليارد مترمكعب منابع آب مصرفي كشور حدود 86 ميليارد مترمكعب به حساب مصارف كشاورزي منظور مي‌گردد.



بر اساس آمار و ارقام موجود ميانگين سالانه حجم بارندگي ايران حدود 400 ميليارد متر مکعب برآورد مي شود که از اين مقدار، 310 ميليارد متر مکعب در مناطق کوهستاني با مساحتي حدود 870 هزار کيلومتر مربع و 90ميليارد متر مکعب ديگر در مناطق دشتي به وسعت 778 کيلومتر مربع مي بارد. از مقدار فوق حدود 294 ميليارد متر مكعب به صورت تبخير و تعرق از دسترس خارج مي شود و از 116 ميليارد متر مکعب باقيمانده حدود 93 ميليارد متر مکعب از طريق منابع سطحي و زيرزميني بهره برداري مي شود و بقيه صرف تغذيه سفره هاي آب زيرزميني مي شود. از اين مقدار حدود 86 ميليارد مترمكعب جهت مصارف كشاورزي و نزديك به 7ميليارد مترمكعب آن به مصارف شرب و صنعت اختصاص مي‌يابد. از آنجايي كه متوسط حجم كل آب سالانه كشور رقمي ثابت است، تقاضا براي آب به ‌علت رشد نسبتاً بالاي جمعيت، توسعه كشاورزي، شهرنشيني و صنعت در سال‌هاي اخير، متوسط سرانه آب قابل تجديد كشور را تقليل داده است، به طوري كه اين رقم از حدود 5500 مترمكعب در سال 1340، به حدود 3400 مترمكعب در سال 1357، و حدود 2500 مترمكعب در سال 1367 و 2100 مترمكعب در سال 13۷۶ كاهش يافته است. اين ميزان با توجه به روند افزايش جمعيت كشور با نرخ فعلي رشد در سال 1385 به حدود 1750 مترمكعب و در افق سال 1400 به حدود 1300 مترمكعب تنزل خواهد يافت. صرف نظر از تفاوت‌هاي آشكار منطقه‌‌اي در كشور و طيف گسترده مناطق خشك نظير سواحل خليج فارس و درياي عمان، نيمه شرقي كشور از خراسان تا سيستان و بلوچستان و نيز حوضه‌هاي مركزي كه ميزان سرانه آب قابل تجديد در آن‌ها از ميزان متوسط كشور به مراتب پايين‌تر است، ارقام متوسط سرانه آب كشور در سال‌هاي آينده به مفهوم ورود ايران به مرحله تنش آبي در سال 1385 و ورود به حد كم آبي جدي در سال 1415 شمسي خواهد بود.



بخش كشاورزي، بزرگترين مصرف كننده آب در كشور



آبياری از نظر علمی تعابير مختلفی دارد اما به معنای واقعی کلمه ، پخش آب روی زمين جهت نفوذ در خاک برای استفاده گياه و توليد محصول می‌باشد. هر چند فقط 15 درصد از زمينهای کشاورزی دنيا تحت آبياری قرار دارند و 85 درصد بقيه به صورت ديم و بدون آبياری مورد استفاده قرار می‌گيرند اما نيمی از توليدات کشاورزی و غذايي مردم جهان از همين زمينهای آبی حاصل می‌شود. که اين خود نشان دهنده اهميت و نقش آبياری در بخش کشاورزی است.



بخش كشاورزي با 92 درصد بزرگترين و مهمترين مصرف كننده آب در كشور به شمار مي رود. بيش از 80 درصد اتلاف منابع آب به دليل عدم استفاده از تكنولوژي هاي پيشرفته آبياري در اين بخش به هدر مي رود. تعدادي از كارشناسان معتقدند كه مديريت منابع آب كشور در شرايط فعلي مديريت مناسبي نيست و موجب شده تا طي سالهاي اخير شاهد كاهش منابع آب هاي زيرزميني و نيز كاهش سطح زيركشت كشاورزي در برخي مناطق باشيم. الگوي مصرف آب آشاميدني بر اساس اعلام بانك جهاني براي يك نفر در سال، يك متر مكعب و براي بهداشت در زندگي به ازاي هر نفر، 100 متر مكعب در سال است. بر اين اساس، در كشور ما 70 درصد بيشتر از الگوي جهاني آب مصرف مي‌شود! همچنين براساس آمار اعلام شده، ميانگين آب مصرفي سرانه جهان (صنعتي ، كشاورزي و آشاميدني) در حدود 580 مترمكعب براي هر نفر در سال است كه اين رقم در ايران حدود 1300 مترمكعب در سال است كه اين امر بيانگر اتلاف منابع آب و اسراف بيش از حد منابع حياتي مي‌باشد. مقدار مصرف سرانه آب لوله كشي آشاميدني در شهرهاي ايران در حدود 142 متر مكعب در سال است كه از مصرف سرانه برخي كشورهاي اروپايي پرآب ، مانند اتريش (108 مترمكعب درسال) و بلژيك (105 مترمكعب درسال) بيشتر است كه يكي از دلايل اين امر آن است كه در ايران از آب آشاميدني تصفيه شده براي شستشوي اتومبيل ، حياط ، آبياري باغچه ها، استحمام ، شستن لباس و ظروف استفاده مي شود. در حالي كه در اكثر كشورها آب آشاميدني از آبي كه به ساير مصارف مي رسد ، جداست.



منابع آب آبياری



•    نزولات آسمانی شامل برف و باران.

•    آبهای سطحی شامل رودخانه‌ها - سدها - مخازن آب - دريا - برکه‌ه‌ای آب شيرين - يخچالها و …

•    آبهای زيرزمينی شامل چاه - قنات - چشمه.

هدف آبياری

•    تامين آب کافی برای ادامه زندگی گياه.

•    حفاظت و بيمه گياهان در مقابل تنش‌های ناشی از کم آبی يا بی آبی‌های کوتاه مدت.

•    خنک کردن خاک و اتمسفر يا هوای اطراف گياه.

•    شستن املاح مضر در خاک.

•    نرم کردن ناحيه قابل شخم خاک.

منافع آبياری

•    افزايش کمی و کيفی محصول

•    سود حاصل از افزايش کمی و کيفی محصول

•    درآمد حاصل از فروش آب برای دولت

•    افزايش فرصت شغلی

اثرات سو آبياری

•    فرسايش

•    شور و قليايی شدن خاک

•    غرقابی شدن يا باتلاقی شدن زمينهای کشاورزی

•    تخريب زمينهای کشاورزی

•    اتلاف سود و اتلاف بيهوده آبی که با قيمت گزاف تامين گرديده و برای نگهداری و توزيع آن سرمايه گذاری زيادی صورت گرفته است.



هدر رفت آب در ايران بيش از ميانگين جهاني است



براساس گزارشات موجود ميزان هدر رفت آب در كشور ما 28 تا 30 درصد است درحالي كه اين مقدار اتلاف در دنيا 9 تا 12 درصد گزارش شده است كه يكي از عوامل اصلي آن برداشت هاي غيرمجاز از شبكه آب رساني و فرسودگي تاسيسات آب و شبكه هاي آبرساني است.

اصلاح الگوي مصرف، تنها راه براي گذر از بحران كم آبي، باتوجه به مصرف بيش از حد انرژي در كشور و همچنين كاهش منابع آبي، اصلاح الگوي مصرف در بخش هاي مختلف، مناسبترين و منطقي ترين راه حل براي گذراز بحران‌هاي موجود به نظر مي‌رسد. صرفه جويي در مصرف آب با استفاده از روشهاي نوين براي آبياري مانند: قطره‌اي، باراني، كوزه‌اي، تراوا زيرزميني، تانكر و ... مي‌تواند بسيار تأتير گذار باشد.



آبياري قطره‌اي روشي مناسب براي كاهش و هدر رفت آب در بخش كشاورزي



روش آبياری قطره‌ای ساليان دراز در فرانسه و در کشورهای ديگر برای آبياری در گلخانه‌ها مورد استفاده بوده است. در ايران اين روش در دهه پنجاه ابداع شد و سطوح بزرگی با اين روش آبياری شدند ولی با مرور زمان مزايا و معايب اين روش مشخص شد. هزينه‌های زياد و تکنيک‌های نسبتا پيشرفته اين روش و نمکها و مواد جامد معلق در آبهای ايران از معايب آبياری قطره‌ای بوده و باعث شده که کشاورزان کمتر از اين روش آبياری استفاده کنند ولی اين دليلي نيست که روش آبياری قطره‌ای را مطرود بدانيم و در پی رفع معايب آن باشيم. به ياد داشته باشيم با استفاده از روش آبياري قطره‌اي نسبت به روش غرقابي مي‌توانيم 5 الي6 برابر مصرف آب را كاهش دهيم.



كشاورزي و توسعه پايدار  



کميسيون جهاني محيط زيست و توسعه در سال 1987 ، توسعه پايدار را چنين تعريف کرد: «توسعه اي که بدون مخاطره انداختن توان نسلهاي آينده براي رفع نيازهاي خود، پاسخگوي نيازهاي حال حاضر باشد». اين مفهوم طي تعريف زير براي بخشهاي مواد غذايي وکشاورزي دقيق‌تر بيان شد و در سال 1988 توسط شوراي فائو مورد پذيرش قرار گرفت.



«توسعه پايدار، مديريت و نگهداري منابع طبيعي و جهت بخشي تحولات وساختار اداري است، به طوري که تأمين مداوم  نيازهاي بشري و رضايتمندي نسل حاضر و نسلهاي آينده را تضمين کند. چنين توسعه پايداري(در بخشهاي کشاورزي، جنگلداري وشيلات) با حفاظت زمين، آب و ذخائر ژنتيکي گياهي و جانوري همراه است، تخريب زيست محيطي به همراه ندارد، از فناوري مناسب استفاده مي کند، از نظر اقتصادي بالنده و پايدار واز نظر اجتماعي مورد قبول است.»



 
 
وحيد
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۱۲:۵۴:۱۱
با سلام وعرض خسته نباشيد خدمت شما
من وحيد دانشجوي مهندسي آب براي اين مقاله زيبا از شما متشكرم
به اميد آنكه با توجه بيش ازپيش دولت وبها دادن به مهندسان دراين بخش شاهد اصلاح الگوي مصرف باشيم. (113998)
 
خسرو سلجوقي
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۱۵:۳۰:۰۱
ن.عي روش آبايري مخنص ايران توسط يكي از متخصصين ايراني ابداع و ثبت اختراع و به تاييد سازمان فائو هم رسيده است كه تركيبي از آبياري قطره اي كه مناسب اروپا است با آبياري غرقابي قديمي ايراني‌ها كه متناسب با آب و هواي ايران مي باشد و در كرمان و اصفهان هم آزمايش خود را پس داده است . توصيه مي شود از اين ظرفيت هم استفاده گردد. (114026)
 
خسروسلجوقي
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۱۹:۰۹:۲۹
روش آقاي مهندس چنگيز اعتصام روش جديد آبياري تحت فشار ناميده مي شود. (114049)
 
خسرو سلجوقي
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۱۵:۳۴:۲۴
بازچرخاني آب از طريق دستگاه ايمهاف تانك براي فاضلاب شهري و روستايي بدون موتور و برق و هر نوع انرژي و تصفيه فقط با باكتري يعني نعمت رايگان خددادي كه بدليل وجود مافيا در سازمان هاي اداري براي توسعه آن مقاومت مي‌كنند. يك راه ارزان و مردمي و ساده است گزارش مقايسه اي كشور چين در خصوص استفاده از اين دستگاه بجاي اجراي سامانه اگوي شهري در وبگاه www.tafda.org قابل دسترسي است. (114028)
 
علی
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۱۹:۲۸:۴۲
معاونت آب و خاک در وزارت جهاد کشاورزی متولی این امر در کشور می باشد بنده به عنوان یکی از کارمندان این بخش در یکی از شهرستانهای کشور می باشم
همانگونه که در مقاله اشاره کردید یکی از راههای کنترل و جلوگیری از مصرف بیش از نیاز آب استفاده از روشهای نوین آبیاری می باشد
البته این بحث مفصلی است ما می توانیم از زمان بارش باران تا زمان پخش آن در زمین با روشهای گوناگون آب را مهار ومصرف کرده به طوریکه حتی آب برای کشاورزی آنقدر زیاد شود که بتوانیم سطح زیر کشت را بالا ببریم
با روشهای آبخوان داری و آبخیزداری و سدهای کوچک تغذیه مصنوعی ضمن جلوگیری از سیلاب و حمل رسوبات نزولات آسمانی را به سفره های زیر زمینی تزریق نماییم سپس در زمین های کشاورزی با استفاده از روشهای نوین راندمان آبیاری را به استاندارد جهانی برسانیم
ما می توانیم با استفاده از لوله های انتقال آب و همچنین پوشش انهار سنتی از هدر روی آب در بحث انتقال آب تا حد زیادی جلو گیری نماییم
با تسطیح اراضی و استفاده از الگوی صحیح کشت در جاهایی که امکان استفاده از آبیاری قطره ای نیست می توانیم بالاترین راندمان را در آبیاری غرقابی به دست آوریم

البته آنگونه که گفته اید آبیاری قطره ای آنچنان هم محدودیت ایجاد نمی کند ودر بسیاری از نقاط ایران قابل اجراست و با نصب دستگاه کنترل مرکزی به راحتی مشکل مواد معلق و رسوبات حل می گردد همچنین با اسید شویی می توان گرفتیگی قطره چکانها را حل نمود

اجرای آبیاری قطره ای درست است که یک کار تخصصی اما بعد از آشنایی کشاورزان با این روش به راحتی قابل اجرا توسط کشاورزان است برای مثال در شهرستان جهرم که جز اولین شهر های ایران در اجرای آبیاری قطره ای می باشد باغداران به حدی در اجرای آبیاری قطره ای در باغها حرفه ای شده اند که دانشجویان جهت آشنایی با این سیستمها از دانشگاه به این طرحها مراجعه کرده و خلاقیت های باغداران را در دانشگاه تدریس می کنند

وکلام آخر و مهمتر از همه که باعث شد من این نظر را بنویسم اینکه خوشبختانه از دولتهای گذشته تا کنون حمایت های بسیار عالی و بی نظیری از کشاورزان جهت اجرای طرحهای آبیاری تحت فشار شده که این کمکهای در قالب تسهیلات آبیاری تحت فشار به صورت 50% کمک بلاعوض و 50% ما بقی با سود 4% و دوره تنفس 5 ساله در اختیار کشاورزان قرار می گیرد و هم اکنون نیز این تسهیلات در جریان می باشد و جالب اینکه اخذ این تسهیلات بسیار آسان می باشد واقعا کجای ایران اینگونه تسهیلاتی داده می شود؟

هم چنین جهت اجرای تسطیح لیزری به ازای هر هکتار مبلغ 2000000 ریال کمک بلا عوض اعطا می گردد (114052)
 
خسروسلجوقي
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۲۲:۱۹:۲۳
نقش بارورکننده‌هاي فرايند کشاورزي در اصلاح الگوي مصرف
الزامات و اجتنابات
خاک به خودي خود داراي ويژگي‌هاي لازم و کافي براي باروري محصولات و توانمندي ذاتي براي مرغوبيت است. به عنوان مثال خاکهاي آبرفتي به سبب دارا بودن عناصر مغذي ماکرو و ميکرو داراي قابليت بالايي براي باروري و حاصلخيزي خاک دارند.
ميکروارگانيزمها شرايط آزادسازي عناصر ماکرو نظير نيتروژن، فسفر، پتاسيم و کربن را داشته و اين عناصر را به ريشه گياه براي رشد مي‌رسانند. از طرف ديگر عناصر ميکرو نيز مانند روي، آهن، سلنيم، بور و ساير عناصر براي رشد و باردهي محصولات کشاورزي ضروري مي‌باشند که بايد در خاکهايي که مورد کشت و زرع قرار مي‌گيرند به ميزان لازم وجود داشته باشند.
يکي از معيارهاي باروري خاکهاي کشاورزي در طبيعت، تراکم ميکرو ارگانيزمها در آن است به گونه‌اي که ميزان تراکم بالاتر ميكرو ارگانيزم‌هاي مفيد در خاک، شاخص باروري خاک محسوب مي‌شود. اين دامنه در کشور ما بين 600 هزار در سانتي مترمکعب خاک در خاکهاي نامناسب و بيش از سه ميليون در سانتي مترمکعب خاک در خاکهاي مناسب مانند خاکهاي شمال کشور متفاوت است.
بنابرآنچه بيان شد ميزان ميکرو ارگانيزمها در خاک، خود شاخصي براي مطلوبيت کشاورزي در خاک محسوب مي‌شود. به همين نسبت مي‌توان با ايجاد فضاي مصنوعي(البته به کمک بارورکننده‌ها) خاک را در شرايط رشد قرار داد.
بارورکننده‌ها به سه دسته تقسيم مي‌شوند:
1. شيميايي: مانند انواع کودهاي شيميايي که در 40 سال اخير به کشاورزي کشور تحميل شده‌اند و نقطه عطف تحميل آنها به دهه هفتاد مرتبط است. وهم اكنون در دنيا مبارزه جدي براي حذف آن تحت عنوان توسعه كشاورزي ارگانيك به‌عمل مي‌آيد.
2. ميکروبي: انواع کودهاي ميکروبي که به شکل بيولوژيک در مراکز خاصي توليد شده و توسط انسان به خاک افزوده مي‌شود تا قابليت آزادسازي عناصر را داشته باشد و اين عناصر را به ريشه گياه برساند که تحت مسائل رانت و اقتصاد نادرست يارانه‌اي هيچگاه جايگاه مناسب خود را نيافته است. هر چند دانش و توليد آن توسط نخبگان داخلي انجام شده است.
3. آلي: نظير انواع کمپوست، ورمي‌کمپوست، و ساير کودهاي زيستي و آلي که حاصل فرايند تبديل مواد آلي فساد پذير به مواد آلي بارورکننده مي‌باشد که در طي چهل سال اخير از ضايعات و پسماند کشاورزي و شهري تهيه مي‌شود، ولي هيچگاه در نظام عرضه و تقاضاي کشاورزي وارد نگرديده است. که عمده دليل آن عدم حمايت دولت در قالب يارانه از اين محصولات توليدي و رانتهاي موجود در بين وارد و توليدكنندگان کود شيميايي بوده است.
چنانچه بنا بر مقايسه اين سه مقوله به لحاظ کارشناسي باشد کودهاي آلي و ميکروبي با توجه به اينکه از ظرفيت منابع طبيعي استفاده مي‌نمايند، کمترين اثرات جانبي منفي را در باقي مانده عناصر در محصولات توليدي و تخريت ميکرو ارگانيزمهاي خاک و تخلخل پذيري خاک، شوري و در کل تخريب بافت خاک مي‌گردند.
بنابرآنچه گفته شد، در راستاي واقع بيني در مصرف بارورکننده‌ها در کشور در بند ب ماده 61 قانون برنامه پنج ساله چهارم توسعه کشور، کاهش و بهينه سازي مصرف کود، سم شيميايي و استفاده از کودهاي زيستي مد نظر بوده که مورد تاکيد و تصويب قرار گرفته است، اما متاسفانه بنا بر وجود عوامل مافياي كود شيميايي در نظام اداري وزارت كشاورزي هيچگاه عملياتي نشد، و حلاوت يارانه 685 ميليارد توماني در سال 1387 و 1200 ميليارد توماني در سال 1388 مانع از اين شد که حذف يارانه از کود شيميايي صورت پذيرد و مافياي کود شيميايي در کشور بدون توجه به موضوع امنيت غذايي، توليد غذاي سالم، تخريب بافت خاک، شور شدن اراضي کشاورزي، استفاده بيش از حد نياز آب براي آب شويي زمينهاي کشاورزي کل يارانه را در اختيار کود شيميايي قرار داد تا توليد کنندگان کود کمپوست، ورمي کمپوست، کودهاي ميکروبي در رقابتي کاملا نابرابر به عرضه محصول خود بپردازند. يعني ضمن اينكه يارانه شامل كودهاي آلي نشد، بلكه بايد با يارانه كود شيميايي هم در اين اقتصاد ناسالم و نابرابر به رقابت بپردازد!
چه كسي بجز مقام معظم رهبري و سازمان‌هاي بازرسي و نظارتي بر اين فساد و فاجعه مي‌توانند رسيدگي كنند؟! و برخورد نمايند.
چرا رسانه‌ها در اين مقوله سكوت مي‌كنند؟!
شايد اين بار، بايد با يك بسيج و اطّلاع‌رساني عمومي به اين فاجعه رسيدگي و نظارت عمومي كرد.
اين در حالي است که:
1. نياز کودي کشور به کودهاي ماکرو که 5200000 تن برآورد شده بود و بر مبناي آن مجوز توليد براي توليد کود يارانه‌اي اختصاص يافت کاملا بي اساس مي‌باشد.
2. بر اساس استاندارد ملي شماره 10716 در کشور به راحتي از تبديل مواد آلي فساد پذير شهري و روستايي و پسماند عادي کشاورزي به کمپوست و ورمي کمپوست کل نياز کودي کشور برطرف خواهد شد. و نياز به واردات در سال الگوي مصرف نمي‌باشد.
3. محصولاتي در کشور عرضه مي‌گردد که باقي مانده عناصر مغذي در آنها نظير نيتروژن بيش از حد مجاز و در مواردي همواره چندين برابر مقدار مجاز مي‌باشد.
4. در مقايسه با آنچه امروزه در سطح بازرگاني و تجارت محصولات کشاورزي به چشم مي‌خورد واردات ميوه در حد بسيار زياد است که مي‌توان گفت شايد باقي مانده عناصر مغذي در آنها کمتر از ميزان ميوه‌هاي توليدي داخل باشد به عبارت ديگر جايگزيني واردات با توليد در سلامت ميوه وارداتي جايگاه مي‌يابد.
5. به اين ترتيب همواره ميزان آب مصرفي در بخش کشاورزي افزايش خواهد يافت چرا که نياز به توليد بيشتر شده و توليد، نياز به خاک آب شويي شده و شيرين دارد.
6. توليد و عرضه محصولات ارگانيک يعني محصولاتي که فاقد سم و کود باشند به شکل اقتصادي و نظام مند نخواهند شد.
7. وزارت جهاد کشاورزي به اصلي‌ترين وظيفه خود که تامين امنيت غذايي در کشور است دست نخواهد يافت چرا که اصلي‌ترين رکن امنيت غذايي يعني سلامت محصول توليدي هيچگاه تحقق نمي‌يابد.
8. سلامت منابع پايه، نظير آب و خاک به دليل شوري شديدا تحت تاثير بوده و حتي به نابودي کشيده خواهد شد، البته با عنايت به ضريب خود پالايي محيطي، تحقق نابودي منابع در آينده‌اي نزديک کاملا مهياست.
9. در آينده‌اي نزديک زمينهاي زراعي، لم يزرع شده و جاي خود را به آهن‌آلات و ساختمانها خواهد داد، چون امکان بهره گيري کشاورزي وجود نخواهد داشت.
ماده 65 قانون برنامه پنجساله چهارم توسعه مانند نامگذاري امسال از طرف مقام معظم رهبري تاکيد در اصلاح الگوي مصرف دارد، لذا مي‌توان از اين مباحث روي گردان بود و با خود باوري به مطلوبيت عملکرد در بخش کشاورزي رسيد. بدون هرز دادن منابع خاک و آب و عدم استفاده از کودهاي شيميايي در بخش کشاورزي چرا که ادامه روند فعلي و تخصيص يارانه به کود شيميايي صرفا به مفهوم افزايش بيماري زايي در کشور و تخريب منابع آب و خاک مي‌باشد.
از آگاهان و دلسوزان به انقلاب، ايران و جهان و بشريت درخواست مي‌شود براي نجات به افشاگري و مبارزه براي حذف يارانه كود شيميايي و اختصاص آن براي توسعه و بهره‌برداري كودهاي زيستي و آلي و توسعه توليد محصولات ارگانيك بپيونديد.
جمعي از علاقه‌مندان به سلامت (114062)
 
محمد
۱۳۸۸-۰۱-۲۹ ۲۳:۰۱:۴۲
سلام علیکم

باید همگان بدانند اصلاح الگوی مصرف بحثی دو جانبه است

الف ) در مواردی که مصرفی بیش از استاندارد جهانی داریم باید کاهش مصرف دهیم

ب) در مواردی که مصرف کالا سلامت فرد و جامعه را تضمین می کند مانند شیر فرآورده های لبنی تخم مرغ گوشت ماهی و فراوردهای شیلات سیر و ... مصرف را به استاندارد جهانی برسانیم

شیر و تخم مرغ (شیر برای همه تخم مرغ برای افراد در حال رشد)دو غذای فوق العاده کامل طبیعی و مفید هستند . افزایش مصرف یعنی
افزایش سلامت جامعه

تضمین تداوم فعالیت صنعت گاوداری کشور

مبارزه با پوکی استخوان

سلامت دندان ها

رشد بهتر

هوش بیشتر

سیر داروخانه طبیعی خداوند است

میوه روزانه یعنی سلامت بدن

پس باید مصرف کالاهای از این قبل را اصلاح کرد (114066)
 
امین
۱۳۸۸-۰۱-۳۰ ۰۹:۱۰:۵۲
با سلام،
علی آقا این کمک بلاعوض و اعتبار پرداختی جهت تغییر مکانیزم آبیاری رو کجا می دهند ؟
ما که مراجعه کردیم گفتن چیزی تبلاغ نشده.
باغ این جانب در استان قزوین واقع است
با تشکر (114089)
 
قنبري
۱۳۸۸-۰۱-۳۰ ۱۰:۲۷:۴۶
بسم الله ارحمن الرحيم
همانطور كه همه ميداننداستفاده بهينه از آّ زماني مطرح مي باشد كه روش نگهداري آن نيز صحيح باشد وقتي باوجود بودن حوضچه هاي آبخيز داري قطره اي آب در آ، نگهداري نشود ووقتي باران هاي سيل آسا باكمك سازمان آّهاي مناطق بعضي از شهرستانها راه گوير را در پيش بگيرد وحوضه هاي ابخيزداري آبگيري نشود وسالهاي سال است كه بدون بهره برداري افتاده اند چه انتظاري ميتوان داشت نمونه بارز آن حوضه هاي آبخيز داري شهرستان گرمسار كه هيچ يك را آب گيري نمكنند وآب را به سمت كوير هدايت مكنند آب شيريني كه بهاي آن را اگر بخواهند حساب كنند قيمتي بي نهايت است وبا اين روش شهر نشيني را رواج وروستاها روب نابودي ميباشند!؟ (114096)
 
میراحمدیان
۱۳۸۸-۰۱-۳۰ ۱۱:۲۷:۲۱
کشاورزی که گاهی اوقات حتی برایش صرفه ندارد که محصولش را برداشت کند با چه توانی پرداخت هزینه های آبیاری های بارانی و قطره ای را بپردازد به نظر من در این زمینه باید دولت و یا حتی بخش خصوصی وارد عمل شود به این صورت که هزینه تجهیزات این نوع آبیاری را بر عهده بگیرد و در عوض در سودی که از افزایش عملکرد در سطح و همچنین امکان افزایش سطح زیر کشت برای کشاورز حاصل می شود شریک شود بدین طریق برای هر دو طرف سودی عادلانه را در بر خواهد داشت و برای مصرف کننده و نیز در کاهش قیمتها و جلوگیری از تورم به واسطه افزایش تولید دخیل خواهد بود. (114115)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.