توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 90492
صدای اسلام امریکایی؛منهای سیمای مستضعفین
تاریخ انتشار : شنبه ۴ دی ۱۳۸۹ ساعت ۱۱:۰۶
 
از حوادث مهم انقلاب دردست گرفتن صدا و سیما بود که با این فتح بزرگ امام خمینی پیروزی انقلاب را نوید دادند.
وعده امام پیروزی انقلاب اسلامی همزمان با فتح این قسمت از رژیم شاهنشاهی یعنی سرنوشت ساز بودن صدا وسیما در سرنوشت کشور. سی سال از انقلاب می گذرد اما تازه چند سال است مه به صورت مقطعی و در یک سال اخیر به صورت جدی تر آرشیو سال های انقلاب برای نمایش در این جعبه جادو از انبارهای خاک گرفته خارج می شود و این یعنی سی سال تاخیر در صدور انقلاب به صدا و سیما یعنی سی سال انقلاب خط قرمز حساب میشده است.همانطور که نشان دادن فیلم های مستهجن خط قرمز حساب میشده است.و اگر از ایشان که این کار را کرده اند دلیل این سانسور را بپرسی برایت صد آیه و حدیث از "خسته شدن مردم از انقلاب"و یا"جذاب نبودن انقلاب" خواهند خواند و جالب اینجاست که بازخوانی پرونده انقلاب و سخنان امام خمینی پس از فتنه 88 مورد استقبال مردم واقع می گردد و این استقبال یعنی هرگاه دیدی که کسی از جداب نبودن انقلاب می زند مشتی خاک بر دهانش بپاش!
این مورد و بسیاری موارد دیگری توهماتی ست که امروزه گریبان گیر جام جم نشینان گشته است. و البته این توهمات که گاه رنگ و لعاب خیر خواهی و دلسوزی دارد محتوای رسانه را به ناکجا آباد برده است.امروزه جذب مخاطب بزرگترین دغدغه و اولویت مدیران فراگیر ترین رسانه کشور شده است و زمانی که این دغدغه را کنار توهم جداب نبودن انقلاب و خسته شدن مردم از سخنان انقلابی می گذاری نتیجه ای جز حذف جریان اصیل انقلاب را نمی توان برای آن متصور شد یعنی در این رسانه همه می توانند تریبون داشته باشند اما حزب اللهی باید خفه شود!
با همین دغدغه های به ظاهر مقدس است که شاخک های قدرت رسانه تیز می شود تا مبادا چهره های اصیل انقلاب و حرف ها و دغدغه هایشان به نمایش گذاشته شود چرا که موجب فرار مخاطب می شود !!
رسانه ملی؛ دروغ بزرگی که سال هاست شنیده می شود.ملی! بخواهیم سانسورهای قبلی در صدا و سیما را توجیه کنیم می گوییم این رسانه ملی است رسانه انقلاب که نیست. امام واقعا به رسالت ملی خود عمل کرد ؟
نگاهی به برنامه های صدا و سیما از بخش های خبری گرفته تا سریال ها و دیگر برنامه های هنری چیزی جز یک دیکتاتوری نخبگانی اشرافی را نشان نمی دهد به راحتی دغدغه ها و مشکلات و آرمن های یک طبقه خاص پیگیری و پمپاژ میشود.از مشکل فلان کوچه شهرک غرب گرفته تا چند صد میلیون پول فلان بازیکن باید در صدا و سیما بررسی شود اما باید سال ها منتظر بمانی تا یک بار مشکلات مناطق محروم کشور به نمایش درآید. آن هم در نهایت نه به علت فعالیت رسانه به اصطلاح ملی بلکه به یمن حضور رئیس جمهور دریک منطقه محروم تحفه ای نصیب این مناطق می گردد.
نمی دانم اما احتمالا این را هم می توانند توجیه کنند و آن را عین عدالت بنمایانند که بالاخره کسی که پول بیشتری دارد باید سهم بیشتری از رسانه داشته باشد تا کسی که پول ندارد.یا مگر اصلا عدالت مساوات است که ما رسانه را به قسمت مساوری بین افراد توزیع کنیم؟! بگذریم که اگر قرار بود به گفته امام خمینی و خلف صالحش عمل می شد هنر نه تنها باید نشان دهنده مستضعفان و جنگ فقر و غنا که باید کوبنده اسلام اشراف و مرفهین بی درد می بودو البته درد بی دردی صدا و سیما در قبال مستضعفان فقط دامن پابرهنگان و کوخ نشینان ایران را نگرفته است که در ابعاد فرامرزی اخباری که متعلق به کشور های صاحب قدرت و مستکبر است بیش از اخبار سیلی خوردگان آفریقا و امریکای لاتین و دیگر مستضعفان جهانیست اما زمانی که همین کوخ نشینان داخل کشور از رسانه ملی بهره ای ندارند شاید دیگر نباید انتظار رسانه داشتن رنج کشیدگان جهانی را داشت.
اسلام ناب و اسلام آمریکایی؛ دو گانه ای که جضرت امام خمینی بارها آن را در سخنرانی ها و پیام های تاریخی خود مطرح کرده و ملاک های هر کدام را بیان نموده است انگار حضرتش می خواست بفهماند که آنچه در آینده ممکن است انقلاب اسلامی را تهدید کند در کنار کفر بیرونی برداشت های ناصواب از اسلام است که گاه به صورت اسلام متحجرانه و مقدس مابانه چهره می نمایاند و گاه به صورت اسلام اباحی گری و لیبرالیسم.
می پرسید ربط این دوگانه به رسانه به اصطلاح ملی چیست؟ مهمترین مساله این است که صدا و سیما با این دوگانه بیگانه است و البته زمانی که شخص امام در رسانه مورد بی مهری قرار می گیرد دیگر نباید انتظار مطرح کردن و عملی شدن دغدغه های ایشان را داشت.
در منظر جادوگران جعبه حادویی دین و اسلام یک تفسیر بیشتر ندارد : اسلام مرفهین بی درد،اسلام مقدس نمایان بی شعور و دریک کلام اسلام امریکایی.
همین یادداشت در یک نفر طلبه
 
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.