داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

انتخابات دروازه ورود به دموکراسی

یاسر فکری

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اگر دموکراسی را به عنوان یک پدیده تمدن ساز و موثر در رشد و توسعه جوامع بدانیم، بدون شک دروازه ورود به دموکراسی و مردم سالاری برگزاری انتخابات مبتنی بر آرای مردمی است. جوامع متمدن امروز تنها در زمانی می توانند ادعای آزادی و دموکراسی داشته باشند که انتخابات به معنی حقیقی در آن جریان داشته باشد، به طوری که همه افکار و سلایق اجازه ورود به آن در فضایی باز و آرام داشته باشند.

اکنون کشور در در آستانه انتخاباتی بزرگ در مسیر مردم سالاری گام برمی دارد. خوشبختانه در این دوره شاهد نام نویسی کاندیداهایی از طیف های مختلف هستیم و این می تواند مبین این موضوع باشد که انتخابات در ایران در انحصار یک طیف و یا جریان خاص نیست.

تثبیت مردم سالاری نیاز به زمان دارد و باید پذیرفت که در موقعیت کنونی تنها با برگزاری انتخابات است که امکان رسیدن به آن و البته تقسیم قدرت بین همه احزاب و نهادهای مردمی به طور عادلانه وجود دارد. در چنین شرایطی شرکت کنندگان در انتخابات و عامه مردم به این باور عمومی می رسند که آرای آنها در آینده جامعه و کشورشان تاثیر گذار بوده و این زمینه را برای خدمت رسانی بیشتر از سوی جریانی که قدرت را در اختیار می گیرد فراهم می کند و احزاب به جای آنکه در پی کسب و حفظ قدرت از راه نامشروع و نامتعارف آن باشند به فکر خدمت رسانی بیشتر در نتیجه کسب آراء و جلب نظر و افکار عمومی خواهند بود.

انتخابات به معنای حقیقی آن با مشارکت حداکثری آن محقق می شود. زمانی که یک سیستم حکومتی با کاهش مشارکت عمومی مواجه شود پی به این موضوع خواهیم برد که آن سیستم حکومتی در داخل کشور مشروعیت خود را از دست داده و این خود زمینه ساز از دست دادن مشروعیت در عرصه بین الملل خواهد بود.

برای حضور مردم و خلق حماسه نیاز به سیاستهای تشویقی نیست، کسب اعتماد و باور عمومی کافی است. باید عقلانیت را حاکم نموده و از هرگونه افراط و تفریط اجتناب شود. باید نگاه به انتخابات یک نگاه فراجناحی باشد. تا زمانی که از اصلاحات به عنوان فساد در زمین و مروج آزادی از هم گسیخته و از اصول گرایی به عنوان تحجر و واپس گرایی یاد می شود نمی توان وحدت و البته خلق حماسه را انتظار داشت. حماسه مد نظر از انتخابی هوشمندانه برخواسته از خواستگاه عقل و خرد، به دور از هرگونه تعصب و کج اندیشی به وجود می آید.

زمانیکه همه افراد جامعه از عوام تا خواص به این باور برسند که با تصمیم گیری خود در سرنوشت خود و روند حرکتی کشور در آینده سهیم خواهند بود، با شور و حرارت خاصی پا به عرصه انتخابات می گذارند و در پای صندوق های رأی حاضر می شوند. با تحقق مردم سالاری ذهنیت مردم به انتخابات مثبت بوده و از پنجره امید به آن می نگرند.

شهروندان باید بپذیرند رای دادن و شرکت در انتخابات یک حق است هر کسی حق دارد که از این حق خود استفاده کند. ممکن است گروه هایی از افراد براین باور و عقیده باشند که تنها یک رأی دارند و یک رأی تأثیر گذار نیست، بنابراین نیازی به حضور در انتخابات نبینند. در چنین شرایطی فرهنگ سازی در این زمینه به شدت احساس می شود.

در کشور عزیزمان ایران می بایست در این رابطه فرهنگ سازی صورت گیرد. در اینجاست که رسالت رسانه به عنوان ابزار جریان ساز در عرصه فرهنگ، آشکار می گردد. رسانه ها می توانند با فرهنگ سازی در این رابطه نقش بسیار موثری را ایفاء کنند و بستر را برای مشارکت عمومی فراهم نمایند.

هدف از این نوشتار این بوده که با فرهنگ سازی در این زمینه دین خود را در اصلاح فرهنگ جامعه اداء کرده باشیم. دغدعه اصلی ما این است که انتخابات و رجوع به آراء مردم و بهره گیری از خردجمعی در هرزمینه و در هر برهه ای از زمان امری نکوهیده است، حال آن انتخابات هر رنگی که می خواهد داشته باشد. باید به آن توجه و اهتمام خاص داشت و بستر را برای هرچه بهره برگزار کردن آن و فراگیر کردن آن فراهم نمود.