کد مطلب: 234369
نکوداشت مردی که به پاس خدماتش خانه نشین است
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۳ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۴۱
در شب بزرگداشت عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر، از او به عنوان پدیدآورنده «جریان فرهنگی امیرکبیر» یاد شد؛ جریانی که تحت مدیریت جعفری، امیرکبیر را به چیزی فراتر از یک انتشارات تبدیل کرده بود.
عبدالرحیم جعفری را بنیانگذار نشر نوین در ایران می دانند که با سعی و همت فراوان صنعت نشر کشور را متحول و حرفه ای کرد و انبوهی از آثار ارزشمند فرهنگ وهنر این دیار را منتشر ساخت، نسلی طلایی از مترجمان و نویسندگان را مورد حمایت خود قرار داد و آثار ارزنده بسیاری از فرهنگ و ادب دیگر کشورها را به زبان فارسی منتشر ساخت و... البته به پاس این خدمات فعلا خانه نشین است!
به گزارش الفِ کتاب، به نقل از مهر، شب «عبدالرحیم جعفری» صد و شصت و پنجمین شب از شبهای مجله بخارا بود که با همکاری بنیاد فرهنگی هنری ملت، مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، گنجینه پژوهشی ایرج افشار و انتشارات فرهنگ معاصر غروب یکشنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۳ برگزار شد.
علی دهباشی این نکوداشت را با شرح مختصری از زندگی عبدالرحیم جعفری و اینگونه آغاز کرد: شصت و پنج سال از آبان سال ۱۳۲۸ که مؤسسه امیرکبیر در یک بالاخانۀ ۱۶ متری در خیابان ناصرخسرو تأسیس شد میگذرد.
عبدالرحیم جعفری در دوازدهم آبانماه سال ۱۲۹۸ شمسی در آخر بازار عباسآباد يكیاز محلات فقيرنشين جنوب تهران متولد شد. پس از ترک پدر آن هم چند ماه قبلاز تولد او، مادرش برای تأمین زندگی خود و تنها فرزندش به كار نخريسی برای جوراببافها روی آورد. عبدالرحیم تا كلاسچهارم ابتدايی در مكتبخانه و دبستانهای علامه و ثريا در تهران درسخواند و چون مادرش قادر به تأمين مخارج خانواده نبود در حالی كه بيشتر از دوازده سال نداشت، او را بهچاپخانه علمی كه در آن سالها بهطريقه چاپ سنگی كار میكرد سپرد و او نیز پس از چند سال کار متمادی، در ۱۳۲۰ و با ورود متفقین به ایران به خدمت سربازی رفت و پس از گذراندن این دوران به کار در چاپخانه برگشت و تا ۱۳۲۸ به کار در کتابفروشی علمی مشغول بود و سپس از این کار استعفا داد و با پسانداز سالهای كارگری و كارمندی مؤسسه اميركبير را در يكاتاق ۴*۴ در قسمتفوقانی يكی از ساختمانهای خيابان ناصرخسرو تأسيس کرد.
وی افزود: به این ترتیب، عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار مؤسسه انتشارات امیرکبیر، با همت ستودنی و بینظیر خود موفق شد «صنعت نشر» را در سرزمین ما معنا و مفهوم بدهد. در طی چندین دهه دست به انتشار صدها کتاب مهم در عرصههای گوناگون زد که مجموعۀ این کتابها در ارتقاء سطح فلسفی و فرهنگی، هنری و ادبی و علمی جامعۀ ما مؤثر بود. بدون شک این همه ممکن نمیشد مگر با همت والای انسانی به نام عبدالرحیم جعفری. امشب خوشحالیم که آقای جعفری در دهۀ نهم زندگی همچنان سرشار از شور و شوق و امید در میان ما هستند.
دهباشی ادامه داد: آقای جعفری در طول چندین دهه زندگی فرهنگی خود با مهمترین و مؤثرترین نویسندگان، شاعران و مترجمان و پژوهشگران و استادان دانشگاه کار کرده است، و آثار آنها را در مجموعههای انتشارات امیرکبیر منتشر کرد. خوشبختانه بسیاری از آنها هستند و همین امشب برای قدردانی از آقای جعفری در این مجلس حضور دارند. بسیاری هنگامی که با آقای جعفری و مؤسسه امیرکبیر آغاز به کار کردند، جوان بودند و اکنون زنان و مردانی نامآور در عرصۀ فرهنگ ایران هستند. اما بسیاری دیگر از نویسندگان و پژوهشگران و شاعران و مترجمانی که با مؤسسۀ امیرکبیر همکاری داشتند و آثارشان در این مؤسسه منتشر شد اکنون در بین ما نیستند و جای آنها در این مجلس بسیار خالی است و اگر بودند حتماٌ در این مجلس شرکت میکردند.
در ادامه این مراسم فیلم «در جستجوی صبح» به نمایش درآمد. از جمله کسانی که در این فیلم دربارۀ عبدالرحیم جعفری سخن گفتند، محمد بهرامی بود که از چگونگی چاپ نخستین شاهنامه مصور با خط نستعلیق حکایت کرد و پوراندخت سلطانی از چاپ مجموعه «چه میدانم» سخن گفت که با تشویق و هدایت مرتضی کیوان در این مؤسسه به انجام رسید. بنا بر حکایت خانم سلطانی «آقای جعفری به دنبال مترجم برای این مجموعه بود و همسر او (مرتضی کیوان) به جعفری گفت که این کتابها را ببرید پیش آقای شهریاری که در آن موقع دبیر دبیرستانهای تهران بودند و ریاضی درس میدادند» و پرویز شهریاری نیز در این فیلم گفت که «پس از چاپ مزدک و مزدکیان در مؤسسه امیرکبیر آقای جعفری به چاپ کتابهای من علاقمند شد و از من خواست تا کتابهایی در زمینه ریاضیات و فیزیک به او بدهم.» و ابراهیم حقیقی از نحوه کار برای تهیه روی جلد کتابهایی سخن گفت که در این مؤسسه به چاپ میرسید و عبدالحسین آذرنگ از دعوت ناشران توسط احسان نراقی برای تشکیل سمیناری دربارۀ سمینار روایت کرد و احسان نراقی نیز از چند و چون این سمینار سخن گفت.
بهمن فرزانه از دیگر راویان این فیلم بود که حکایتی داشت از ترجمه «صد سال تنهایی» و چاپ آن به وسیله انتشارات امیرکبیر. لیلی گلستان نیز از ترجمه زندگی، جنگ و دیگر هیج اوریانا فالاچی و انتشار آن توسط عبدالرحیم جعفری حکایت کرد. سیمین بهبهانی از انتشار اشعارش در امیرکبیر گفت و مهدخت معین حکایتی داشت از چگونگی تألیف و انتشار فرهنگ معین در این مؤسسه. رضا جعفری از فراز و نشیب مؤسسه امیرکبیر و کار با پدرش روایت کرد و کامران فانی گفت که «وقتی آقای جعفری مؤسسه امیرکبیر و دیگر مجموعههای انتشاراتیاش را از دست داد، باعث شد که ما از وجود کسی که واقعاً بنیانگذار نشر نوین در ایران است، از تجربههایش، از آن همه ایثار و فداکاری که ایشان در طی سی سال کار انجام داده بود محروم شویم، جامعۀ ما محروم شود.»
پس از نمایش فیلم، کیارس ساکت و سالار زمانیان قطعاتی را به افتخار آقای عبدالرحیم جعفری با تار نواختند و در پایان این نکوداشت پرتره عبدالرحیم جعفری کار فخرالدین فخرالدینی به وی اعطا و هدایایی نیز از سوی دایره العمارف بزرگ اسلامی و موقوفات دکتر محمود افشار به جعفری داده شد.
از جمله حاضران در شب عبدالرحیم جعفری میتوان به ناهید طباطبائی، فریده گلبو، تورج اتحادیه، فریبا وفی، رضا یکرنگیان، اصغر علمی، شهلا طهماسبی، ماندانا صدیق بهزادی، محبوبه مهاجر، افسانه گیدفر، کیوان ساکت، منوچهر مشیری، قدرتالله مهتدی، جمشید مرادی، فرزانه قوجلو، حمید دهقان، صالح رامسری، سرمد قباد، نصرالله پورجوادی، روشن وزیری، فریده زندیه،مسعود عرفانیان، بهمن سراج و حمید تبریزی اشاره کرد.
بشر قاصراست, فقط خدا ميتواند اجر چنين افرادي را بدهد. (2254837) (alef-10)