کد مطلب: 292284
راهنمای کتاب/ «پشت دریچه‌ی جهان»؛ عمران صلاحی؛ مروارید
اینگونه به توفیق رسیدم!
بخش فرهنگی الف، ۱۰ شهریور ۱۳۹۴
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۵۸
پشت دریچه‌ی جهان
نویسنده: عمران صلاحی
ناشر: مروارید، چاپ دوم ۱۳۹۳
۳۹۴ صفحه، ۱۴۵۰۰ تومان
این کتاب را فروشگاه اینترنتی شهر کتاب تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کنند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
بعد از انتشار نخستین آثارش، نامه‌ی دعوتی برایش رسید که او را به دیدار با هیأت تحریریه مجله دعوت کرده بودند. چند روز بعد سوار دوچرخه اش شد و به آنجا رفت. آنقدر کم سن و سال بود که کسی باورش نمی شد که آن شعرها و کاریکاتورها را او برای مجله توفیق فرستاده است.
«ماجرای طنزنویسی من این جور شروع شد که منزل پدری من در جوادیه بود. یک خانواده بسیار فقیر. من معمولاً در پیاده‌روی‌های روزانه‌ام خیلی چیزها از داخل جوی آب و کنار دیوار پیدا می‌کردم. مخصوصاً همیشه دنبال روزنامه و مجله بودم، و هر جا یک تکه روزنامه پیدا می‌کردم آن را برمی‌داشتم، تمیزش می‌کردم و می‌خواندمش. یک روز از داخل جوی چهار صفحه از یک روزنامه را پیدا کردم که اسمش «توفیق» بود. تا آن موقع نمی‌دانستم توفیق چیست. آن را بردم خانه و خاکش را پاک کردم و خواندم. خیلی خوشم آمد. تصادفا نشانی توفیق در آن چهار صفحه وجود داشت.»
آشنایی‌اش با مجله توفیق پلی برای ورود او به دنیای شعر و طنز و کاریکاتور بود. هرچند که در توفیق کارکتورهای او را بیشتر پسندیده بودند، اما خود او به شعرش اعتقاد بیشتری داشت؛ و به هر حال پای ثابت توفیق شد. کم و بیش از همان ایام شعر جدی هم می‌سرود و نخستین شعر او در قالب نیمایی در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو ( ۱۳۴۷) منتشر شد که از معتبر ترین نشریات ادبی زمان خود بود.
علاقه صلاحی به طنز باعث شد که او در این حوزه به پژوهش نیز بپردازد. حاصل آن کتاب طنزآوران امروز ایران (با همکاری بیژن اسدی‌پور) که در سال ۱۳۴۹منتشر کرد.عمران صلاحی از سال ۱۳۵۲ به استخدام رادیو در آمد و در همانجا نیز بازنشسته شد. در سالهای پس از انقلاب با مجله طنز گل آقا و نشریات جدی ادبی همانند دنیای سخن و کلک نیز همکاری مداوم داشت. عمران صلاحی در مهر ماه سال ۱۳۸۵ در شصت سالگی درگذشت.
آثار بسیاری از او منتشر شده که گریه در آب (۱۳۵۳)، قطاری در مه (۱۳۵۵)، ایستگاه بین راه (۱۳۵۶)، هفدهم (۱۳۵۸)، پنجره دن داش گلیر (۱۳۶۱، به زبان ترکی آذربایجانی)، رویاهای مرد نیلوفری (۱۳۷۰)، یک لب و هزار خنده (۱۳۷۷)، حالا حکایت ماست (۱۳۷۷)، ناگاه یک نگاه (۱۳۷۹)، هزار و یک آینه (۱۳۸۰) و... از این جمله اند.
«پشت دریچه جهان» اما در کارنامه عمران صلاحی از جایگاهی ویژه برخوردار است. این کتاب از جمله کتابهای منتشر شده‌ی صلاحی در سالهای پس از مرگ زودهنگام اوست که به همت پسرش (یاشار صلاحی) گردآوری و توسط نشر مروارید وارد بازار شده است. پشت دریچه جهان در برگیرنده اشعار منتشر نشده اوست. آنگونه که اشاره شد اغلب صلاحی را به طنز می شناسند، اما او در شعر جدی نیز از آثاری در خور اعتنا برخوردار است. اما متاسفانه این وجه از توانایی های عمران صلاحی در سایه اعتبار آثار طنز او قرار گرفته و بدان کمتر توجه شده است و بسیاری از مخاطبان نه چندان حرفه ای شعر با این قسم آثار صلاحی آشنا نیستند.
یاشار صلاحی در یادداشت کوتاهی در ابتدای کتاب به این نکته اشاره کرده که اغلب کتابهای شعری که از پدرش منتشر شده در واقع گزینه ای از اشعاری بوده که صلاحی می سروده اما به دلیل حجب و فروتنی ذاتی‌اش کمتر مایل به انتشارش بوده است. با توجه به این نکته چنانکه از حجم کتاب نیز پیداست از صلاحی شعرهای منتشر نشده فراوانی برجای مانده که به دوره های گوناگون فعالیت ادبی و هنری او برمی گردند.
علاقمندان شعر صلاحی در کتاب پشت دریچه‌ی جهان با منبع پرو پیمانی از اشعار او روبه رو هستند که یک دوره چهل ساله از سروده هایش را دربر می گیرد.گردآورنده اشعار برای آنکه تغییر و تحول شعر و زبان عمران صلاحی در رهگذر این چهاردهه روشن باشد با قید ترتیب زمانی اشعار را مرتب کرده است. بنابراین نخستین اشعار کتاب به اردی بهشت ۱۳۴۵ که صلاحی تقریبا بیست ساله بوده برمی گردد و آخرین آن نیز به شهریور ۱۳۸۵ چند هفته قبل از درگذشت او شامل می شود.
تنوع شعری در این کتاب بسیار چشمگیر است، پشت دریچه‌ی جهان قریب به ۲۷۰ شعر را شامل می شود که در قالب‌های مختلفی چون غزل، قصیده، نیمایی، هجایی و سپید سروده شده‌اند.
اگر چه برخی از این اشعار در نشریات منتشر شده‌اند، اما هیچیک در کتابی منتشر نشده اند و حتی برخی از آنها عنوانی نداشته‌اند. این کتاب فرصت مغتنمی ست برای آنها که می خواهند سیر تغییر و تحول زبان و ریتم شعری عمران صلاحی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهند.
نویسنده: عمران صلاحی
ناشر: مروارید، چاپ دوم ۱۳۹۳
۳۹۴ صفحه، ۱۴۵۰۰ تومان
این کتاب را فروشگاه اینترنتی شهر کتاب تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کنند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
بعد از انتشار نخستین آثارش، نامه‌ی دعوتی برایش رسید که او را به دیدار با هیأت تحریریه مجله دعوت کرده بودند. چند روز بعد سوار دوچرخه اش شد و به آنجا رفت. آنقدر کم سن و سال بود که کسی باورش نمی شد که آن شعرها و کاریکاتورها را او برای مجله توفیق فرستاده است.
«ماجرای طنزنویسی من این جور شروع شد که منزل پدری من در جوادیه بود. یک خانواده بسیار فقیر. من معمولاً در پیاده‌روی‌های روزانه‌ام خیلی چیزها از داخل جوی آب و کنار دیوار پیدا می‌کردم. مخصوصاً همیشه دنبال روزنامه و مجله بودم، و هر جا یک تکه روزنامه پیدا می‌کردم آن را برمی‌داشتم، تمیزش می‌کردم و می‌خواندمش. یک روز از داخل جوی چهار صفحه از یک روزنامه را پیدا کردم که اسمش «توفیق» بود. تا آن موقع نمی‌دانستم توفیق چیست. آن را بردم خانه و خاکش را پاک کردم و خواندم. خیلی خوشم آمد. تصادفا نشانی توفیق در آن چهار صفحه وجود داشت.»
آشنایی‌اش با مجله توفیق پلی برای ورود او به دنیای شعر و طنز و کاریکاتور بود. هرچند که در توفیق کارکتورهای او را بیشتر پسندیده بودند، اما خود او به شعرش اعتقاد بیشتری داشت؛ و به هر حال پای ثابت توفیق شد. کم و بیش از همان ایام شعر جدی هم می‌سرود و نخستین شعر او در قالب نیمایی در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو ( ۱۳۴۷) منتشر شد که از معتبر ترین نشریات ادبی زمان خود بود.
علاقه صلاحی به طنز باعث شد که او در این حوزه به پژوهش نیز بپردازد. حاصل آن کتاب طنزآوران امروز ایران (با همکاری بیژن اسدی‌پور) که در سال ۱۳۴۹منتشر کرد.عمران صلاحی از سال ۱۳۵۲ به استخدام رادیو در آمد و در همانجا نیز بازنشسته شد. در سالهای پس از انقلاب با مجله طنز گل آقا و نشریات جدی ادبی همانند دنیای سخن و کلک نیز همکاری مداوم داشت. عمران صلاحی در مهر ماه سال ۱۳۸۵ در شصت سالگی درگذشت.
آثار بسیاری از او منتشر شده که گریه در آب (۱۳۵۳)، قطاری در مه (۱۳۵۵)، ایستگاه بین راه (۱۳۵۶)، هفدهم (۱۳۵۸)، پنجره دن داش گلیر (۱۳۶۱، به زبان ترکی آذربایجانی)، رویاهای مرد نیلوفری (۱۳۷۰)، یک لب و هزار خنده (۱۳۷۷)، حالا حکایت ماست (۱۳۷۷)، ناگاه یک نگاه (۱۳۷۹)، هزار و یک آینه (۱۳۸۰) و... از این جمله اند.
«پشت دریچه جهان» اما در کارنامه عمران صلاحی از جایگاهی ویژه برخوردار است. این کتاب از جمله کتابهای منتشر شده‌ی صلاحی در سالهای پس از مرگ زودهنگام اوست که به همت پسرش (یاشار صلاحی) گردآوری و توسط نشر مروارید وارد بازار شده است. پشت دریچه جهان در برگیرنده اشعار منتشر نشده اوست. آنگونه که اشاره شد اغلب صلاحی را به طنز می شناسند، اما او در شعر جدی نیز از آثاری در خور اعتنا برخوردار است. اما متاسفانه این وجه از توانایی های عمران صلاحی در سایه اعتبار آثار طنز او قرار گرفته و بدان کمتر توجه شده است و بسیاری از مخاطبان نه چندان حرفه ای شعر با این قسم آثار صلاحی آشنا نیستند.
یاشار صلاحی در یادداشت کوتاهی در ابتدای کتاب به این نکته اشاره کرده که اغلب کتابهای شعری که از پدرش منتشر شده در واقع گزینه ای از اشعاری بوده که صلاحی می سروده اما به دلیل حجب و فروتنی ذاتی‌اش کمتر مایل به انتشارش بوده است. با توجه به این نکته چنانکه از حجم کتاب نیز پیداست از صلاحی شعرهای منتشر نشده فراوانی برجای مانده که به دوره های گوناگون فعالیت ادبی و هنری او برمی گردند.
علاقمندان شعر صلاحی در کتاب پشت دریچه‌ی جهان با منبع پرو پیمانی از اشعار او روبه رو هستند که یک دوره چهل ساله از سروده هایش را دربر می گیرد.گردآورنده اشعار برای آنکه تغییر و تحول شعر و زبان عمران صلاحی در رهگذر این چهاردهه روشن باشد با قید ترتیب زمانی اشعار را مرتب کرده است. بنابراین نخستین اشعار کتاب به اردی بهشت ۱۳۴۵ که صلاحی تقریبا بیست ساله بوده برمی گردد و آخرین آن نیز به شهریور ۱۳۸۵ چند هفته قبل از درگذشت او شامل می شود.
تنوع شعری در این کتاب بسیار چشمگیر است، پشت دریچه‌ی جهان قریب به ۲۷۰ شعر را شامل می شود که در قالب‌های مختلفی چون غزل، قصیده، نیمایی، هجایی و سپید سروده شده‌اند.
اگر چه برخی از این اشعار در نشریات منتشر شده‌اند، اما هیچیک در کتابی منتشر نشده اند و حتی برخی از آنها عنوانی نداشته‌اند. این کتاب فرصت مغتنمی ست برای آنها که می خواهند سیر تغییر و تحول زبان و ریتم شعری عمران صلاحی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهند.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
