کد مطلب: 373482
پیشنهاد کتاب/ «عکاسی»؛ استیو ادواردز؛ ترجمه مهران مهاجر؛ ماهی
عکسها و گفتنی های بسیارشان
بخش فرهنگی الف؛ 28 تیر 1395
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۸ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۲۶
«عکاسی»
نوشته: استیو ادواردز
ترجمه: مهران مهاجر
ناشر: ماهی، چاپ سوم ۱۳۹۳
۲۲۴صفحه ، ۷۵۰۰تومان
شما می‌توانید کتاب «عکاسی» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
در میانه قرن نوزدهم وقتی عکاسی به عنوان دستاورد جدید دنیای علم و صنعت به بازار آمد، حتی آنها که نگاهی خوشبینانه و تخیلی بسیار قوی داشتند، گمان نمی بردند که در آینده از چنین جایگاهی در حیات آدمی برخوردار شده و حتی دیگر حوزه ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
برخی نقاشان که با تصویرسازی از ثروتمندان (که دوست داشتند چهره شان را برای نسل های بعد ماندگار سازند) ارتزاق می کردند، در هراس بودند که این رقیب تازه کسبشان را از سکه بیندازد. از سوی دیگر اما نقاشان اسم و رسم داری که تنها جنبه‌ی هنری کار برای شان مهم بود، هراسی از این باب به دل راه نمی دادند؛ به خصوص وقتی خود عکاسان نیز امیدی نداشتند تا در سده های بعد این حرفه تازه در جرگه هنرها پذیرفته شود. پس این عکاسان بودند که بیشتر دل‌نگران بودند؛ جیمز ماد یکی از همین عکاسان بود که در سال ۱۸۶۵ مقاله ای روایی با عنوان رویای یک عکاس نوشت و در آن نزدیک به هزار سال بعد را پیش بینی کرد که هنوز عکاسی به عنوان یک هنر پذیرفته نشده بود. اما تغییر و تحولات بعدی تاریخ عکاسی نشان داد که نه عکاسی رقیبی برای نقاشی بود و نه این حرفه تازه متولد شده در دامان علم و صنعت فاصله زیادی با قرارگرفتن در جرگه هنرهای دوران ساز داشت.
عکاسی در دهه های بعد فراز و فرود بسیاری را پشت سرگذاشت، از یک سو به لحاظ پیشرفتهای تکنولوژیک و از سوی دیگر در نحوه ارتباط با مردمی که هنوز نمی دانستند از آن چگونه می توان بهترین بهره را برد. دامنه این سعی و خطا چنان گسترده بود که در دوره ای عکاسی بدل شد به یکی از ملزومات مراسم پیش از کفن و دفن. چنانکه خانواده های متمول برای اینکه مردگان خود را جاودانه کنند، از آنها عکس برداری می کردند، چنانکه گویی به خواب رفته اند، در حالی که بهترین لباسهای خود را پوشیده بودند و با چشمانی بسته تنها یا در میان جمع تصویرشان برای همیشه ثبت شده بود. این رسم دوامی طولانی نیافت، چراکه هرچه می گذشت عکاسی همه گیرتر شده و درک مردم نسبت به فلسفه و کارکرد آن دگرگون می شد.
نهمین کتاب از مجموعهی ارزنده‌ی مختصر مفید (نشر ماهی) با شرح رویاها و آرزوهای جیمز ماد آغاز شده و به واپسین دریافت های تثبیت شده از این هنر در دنیای امروز می رسد؛ که استیو ادواردز در «عکاسی» آنها را دستمایه خود قرار داده است. شاید اگر ادواردز نویسنده ای ایرانی بود، برای جذاب تر شدن شروع کتاب خود به سراغ تفریحات شاهانه ناصرالدین شاه قاجار می رفت که اوقات فراوان فراغت خود را نه فقط در کنار سرسره شاهی که با عکاسی کردن از مناظر درونی و بیرونی کاخ شاهی می گذراند، از سوگلی های حرم گرفته تا خواجگان، دلقک ها و دیگر قربا.
مجموعهی مختصرمفیدی که به همت نشر ماهی تاکنون نزدیک به بیست عنوان از آن منتشر شده است در اصل ترجمه‌ای است از مجموعه کتابهایی که دانشگاه آکسفورد به نیت ارائه درآمدی بر موضوعات گوناگون به قلم اساتید فن تدارک دیده است، کتابهایی کارآمد به زبانی ساده که تاکنون چهارصد عنوان از آن منتشر شده است.
کتاب حاضر که عنوان عکاسی را یدک می کشد، شرح جامعی از عکاسی نیست، چنانکه نویسنده نیز در مقدمه اشاره کرده، نوشتن چنین کتابی آن هم به صورتی مختصر ناممکن و نشدنی ست. بنابراین نویسنده به جای آنکه به سراغ نوشتن کتابی مرجع و راهنمابرود، بهترین راه ممکن را انتخاب کرده است و آن چیزی نیست جز، ارائه تلقی و برداشتی از فلسفه عکاسی و ماهیت آن در ارتباط با تصویر.
استیو ادواردز در کتاب حاضر به توصیف مهمترین شاخصه ها و ویژگی های اساسی عکاسی پرداخته است و «تمایزهای میان عکاسی به عنوان هنر و عکاسی به عنوان سند را برمی‌شمارد و سیر تحول فناوری عکاسی مستند و هنری را در تاریخ بررسی می‌کند. او فقط به رویدادهای سیاسی و هنری مهم نمی‌پردازد، بلکه در آلبوم‌های خانوادگی، عکس‌های پرسنلی و خاطرات شخصی هم درنگ می‌کند.»
گم شدن عکاسی، عکاسی به مثابه ی سند، عکس به مثابه ی تصویر، عکس چیست، دستگاه عکاسی و تصویر آن و خیال و خاطره، عناوین بخش های مختلف کتاب «عکاسی» را تشکیل می دهند که نویسنده در این کتاب کوچک و خواندنی، در خلال بازگویی آنها مخاطب را با ماهیت و کارکردهای عکاسی آشنا می سازد. مفاهیمی که درک خواننده را از عکاسی دگرگون کرده و به او می آموزد که عکاسی چیست و هنگامی که دوربین به دست می گیرد باید دنبال چه چیزهایی باشد.
آموختن فن عکاسی اگرچه کاری دشوار و نیازمند تجربه عملی مداوم است، اما در کنار آن چیزی که از اهمیت بیشتری برخوردار است درک ماهیت عکاسی است، ماهیتی که از عکس کارکردی متفاوتی می گیرد. وگرنه هر عکاسی که بلد باشد عکسی با نورپردازی صحیح بگیرد، عکاسی هنرمند نیست. خواندن این کتاب را به آنها که خواهان رسیدن به درکی هنرمندانه از حرفه عکاسی هستند، پیشنهاد می کنیم.
نوشته: استیو ادواردز
ترجمه: مهران مهاجر
ناشر: ماهی، چاپ سوم ۱۳۹۳
۲۲۴صفحه ، ۷۵۰۰تومان
شما می‌توانید کتاب «عکاسی» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
در میانه قرن نوزدهم وقتی عکاسی به عنوان دستاورد جدید دنیای علم و صنعت به بازار آمد، حتی آنها که نگاهی خوشبینانه و تخیلی بسیار قوی داشتند، گمان نمی بردند که در آینده از چنین جایگاهی در حیات آدمی برخوردار شده و حتی دیگر حوزه ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
برخی نقاشان که با تصویرسازی از ثروتمندان (که دوست داشتند چهره شان را برای نسل های بعد ماندگار سازند) ارتزاق می کردند، در هراس بودند که این رقیب تازه کسبشان را از سکه بیندازد. از سوی دیگر اما نقاشان اسم و رسم داری که تنها جنبه‌ی هنری کار برای شان مهم بود، هراسی از این باب به دل راه نمی دادند؛ به خصوص وقتی خود عکاسان نیز امیدی نداشتند تا در سده های بعد این حرفه تازه در جرگه هنرها پذیرفته شود. پس این عکاسان بودند که بیشتر دل‌نگران بودند؛ جیمز ماد یکی از همین عکاسان بود که در سال ۱۸۶۵ مقاله ای روایی با عنوان رویای یک عکاس نوشت و در آن نزدیک به هزار سال بعد را پیش بینی کرد که هنوز عکاسی به عنوان یک هنر پذیرفته نشده بود. اما تغییر و تحولات بعدی تاریخ عکاسی نشان داد که نه عکاسی رقیبی برای نقاشی بود و نه این حرفه تازه متولد شده در دامان علم و صنعت فاصله زیادی با قرارگرفتن در جرگه هنرهای دوران ساز داشت.
عکاسی در دهه های بعد فراز و فرود بسیاری را پشت سرگذاشت، از یک سو به لحاظ پیشرفتهای تکنولوژیک و از سوی دیگر در نحوه ارتباط با مردمی که هنوز نمی دانستند از آن چگونه می توان بهترین بهره را برد. دامنه این سعی و خطا چنان گسترده بود که در دوره ای عکاسی بدل شد به یکی از ملزومات مراسم پیش از کفن و دفن. چنانکه خانواده های متمول برای اینکه مردگان خود را جاودانه کنند، از آنها عکس برداری می کردند، چنانکه گویی به خواب رفته اند، در حالی که بهترین لباسهای خود را پوشیده بودند و با چشمانی بسته تنها یا در میان جمع تصویرشان برای همیشه ثبت شده بود. این رسم دوامی طولانی نیافت، چراکه هرچه می گذشت عکاسی همه گیرتر شده و درک مردم نسبت به فلسفه و کارکرد آن دگرگون می شد.
نهمین کتاب از مجموعهی ارزنده‌ی مختصر مفید (نشر ماهی) با شرح رویاها و آرزوهای جیمز ماد آغاز شده و به واپسین دریافت های تثبیت شده از این هنر در دنیای امروز می رسد؛ که استیو ادواردز در «عکاسی» آنها را دستمایه خود قرار داده است. شاید اگر ادواردز نویسنده ای ایرانی بود، برای جذاب تر شدن شروع کتاب خود به سراغ تفریحات شاهانه ناصرالدین شاه قاجار می رفت که اوقات فراوان فراغت خود را نه فقط در کنار سرسره شاهی که با عکاسی کردن از مناظر درونی و بیرونی کاخ شاهی می گذراند، از سوگلی های حرم گرفته تا خواجگان، دلقک ها و دیگر قربا.
مجموعهی مختصرمفیدی که به همت نشر ماهی تاکنون نزدیک به بیست عنوان از آن منتشر شده است در اصل ترجمه‌ای است از مجموعه کتابهایی که دانشگاه آکسفورد به نیت ارائه درآمدی بر موضوعات گوناگون به قلم اساتید فن تدارک دیده است، کتابهایی کارآمد به زبانی ساده که تاکنون چهارصد عنوان از آن منتشر شده است.
کتاب حاضر که عنوان عکاسی را یدک می کشد، شرح جامعی از عکاسی نیست، چنانکه نویسنده نیز در مقدمه اشاره کرده، نوشتن چنین کتابی آن هم به صورتی مختصر ناممکن و نشدنی ست. بنابراین نویسنده به جای آنکه به سراغ نوشتن کتابی مرجع و راهنمابرود، بهترین راه ممکن را انتخاب کرده است و آن چیزی نیست جز، ارائه تلقی و برداشتی از فلسفه عکاسی و ماهیت آن در ارتباط با تصویر.
استیو ادواردز در کتاب حاضر به توصیف مهمترین شاخصه ها و ویژگی های اساسی عکاسی پرداخته است و «تمایزهای میان عکاسی به عنوان هنر و عکاسی به عنوان سند را برمی‌شمارد و سیر تحول فناوری عکاسی مستند و هنری را در تاریخ بررسی می‌کند. او فقط به رویدادهای سیاسی و هنری مهم نمی‌پردازد، بلکه در آلبوم‌های خانوادگی، عکس‌های پرسنلی و خاطرات شخصی هم درنگ می‌کند.»
گم شدن عکاسی، عکاسی به مثابه ی سند، عکس به مثابه ی تصویر، عکس چیست، دستگاه عکاسی و تصویر آن و خیال و خاطره، عناوین بخش های مختلف کتاب «عکاسی» را تشکیل می دهند که نویسنده در این کتاب کوچک و خواندنی، در خلال بازگویی آنها مخاطب را با ماهیت و کارکردهای عکاسی آشنا می سازد. مفاهیمی که درک خواننده را از عکاسی دگرگون کرده و به او می آموزد که عکاسی چیست و هنگامی که دوربین به دست می گیرد باید دنبال چه چیزهایی باشد.
آموختن فن عکاسی اگرچه کاری دشوار و نیازمند تجربه عملی مداوم است، اما در کنار آن چیزی که از اهمیت بیشتری برخوردار است درک ماهیت عکاسی است، ماهیتی که از عکس کارکردی متفاوتی می گیرد. وگرنه هر عکاسی که بلد باشد عکسی با نورپردازی صحیح بگیرد، عکاسی هنرمند نیست. خواندن این کتاب را به آنها که خواهان رسیدن به درکی هنرمندانه از حرفه عکاسی هستند، پیشنهاد می کنیم.
کلمات کلیدی : نشر ماهی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
