کد مطلب: 240029
صدراعظم‌های فولاد دنیا کدامند؟
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۳۵
چین، ژاپن و آمریکا صدراعظم‌های تولید فولاد در دنیا محسوب می‌شوند و ایران نیز در این میان جایگاه ۲۲ را داشته که طی ۱۴ سال اخیر با افزایش حدود سه برابری تولید به پانزدهمین تولیدکننده این کالای معدنی دست یافته است.
به گزارش ایسنا، صنعت فولاد جهان در سال ۲۰۱۳ تقریبا در تمام مناطق رشد یکنواختی را تجربه کرد اما این رشد هنوز شکننده بوده و می تواند متوقف گردد. تولیدکنندگان فولاد در جهان در سال ۲۰۱۳ به طور عمده توسعه قابل توجهی نداشتند به طوری که تولید فولاد خام در جهان با رشدی ۲.۴ درصدی به حدود یک میلیارد و ۵۸۲ میلیون تن رسید.
درحالی که مانند گذشته این رقم دارای متغیرهای ملی و منطقه ای معدودی بود اما این متغیرها معمولا به دلیل بحران مالی سال ۲۰۰۸ درحد و اندازه چند سال پیش نبودند و می توان گفت که بخش اعظم صنعت فولاد در حال حاضر وارد مرحله پایدارتری شده اما به هر صورت رشد فوق العاده ای هم نداشته است.
چین، تولیدکننده نیمی از فولاد دنیا
هر گونه سخن و کلامی از فولاد باید با چین آغاز شود که تقریبا یک دوم و یا ۴۹ درصد تولید فولاد خام جهانی را در سال گذشته در اختیار داشته و کارخانه های فولادسازی آن سهم مشابهی از جدول فولادسازان رده بالای متال بولتن را به خود اختصاص داده اند.
تولید فولاد چین در سال ۲۰۱۳ با ۸.۷ درصد افزایش به ۷۷۹ میلیون تن رسید. به نظر می رسد روند ادغام دراین بخش که مورد حمایت دولت هم قرار دارد، اخیرا کاهش پیدا کرده و فولادسازان برتر و رده اول چین در رده ۱۰ فولادساز برتر جهان از نظر حجم تولید قرار دارند . این فولادسازان عبارتند از کارخانه آهن و فولاد هبی، بائو استیل، کارخانه آهن و فولاد ووهان، جیانگسوشاگانگ، شوگانگ و کارخانه آهن و فولاد آفشان.
سهم چین از تولید فولاد جهانی بتدریج به یک دوم می رسد. این سهم در سال ۲۰۱۳ به ۴۷ درصد رسید و در چهار ماه نخست امسال به ۵۰ درصد بالغ شد. اما تقاضای داخلی فولاد چین در سال ۲۰۱۳ با تولید آن همگام نشد و موجب شد حجم بیشتری فولاد از این کشور صادر شود و از سال ۲۰۱۱ به بزرگترین صادرکننده فولاد در جهان تبدیل شود. صادرات با ۱۳ درصد افزایش به ۵۷.۸ میلیون تن رسید. واردات آن نیز افزایش داشت و با رشد ۴ درصدی به ۱۴.۴ میلیون تن رسید اما این کشور هنوز یک صادرکننده عمده فولاد محسوب می شود.
بزرگترین واردکننده فولاد چین، کره جنوبی است که سال گذشته بیش از ۹.۷ میلیون تن واردات داشت و دیگر بازارهای عمده آن افریقا با ۴.۵۳ میلیون تن ، اتحادیه اروپا ۳.۵۵ میلیون تن، خاورمیانه ۵.۶۱ میلیون تن و امریکای مرکزی و جنوبی با ۶.۴ میلیون تن بودند.
تولید فولاد خام چین نیز امسال افزایش پیدا کرده اما این روند به کندی صورت می پذیرد. میزان تولید در چهار ماه نخست امسال با ۲.۷ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۲۷۱.۹ میلیون تن رسید. دولت چین همچنان نگران میزان ظرفیت مازاد ، فناوری منسوخ در چندین صنایع از جمله فولاد است و سعی می کند تا مانع افزایش بیشتر ظرفیت فولادسازی کشور برای بهبود حیات اقتصادی این صنعت شود.
وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین اعلام کرده که ۲۸.۷ میلیون ظرفیت فولادسازی و ۱۹ میلیون تن ظرفیت چدن ریزی چین امسال تعطیل خواهد شد؛ البته این ظرفیت ها بدون شک بخش کوچکی از کل ظرفیت کشور است که به طور تخمینی به بیش از یک میلیارد تن می رسد
صدر اعظم های تولید فولاد دنیا کدام اند؟
بعد از چین، کشورهای ژاپن با ۱۱۰ میلیون تن و ایالات متحده با ۸۷ میلیون تن در رده‌های بعدی تولید فولاد قرار دارند. رتبه‌های چهارم تا هفتم به ترتیب به هند، روسیه، کره جنوبی و آلمان تعلق می‌گیرد. کشور در حال توسعه هند در ۱۳ سال گذشته رشد چشمگیری در تولید فولاد داشته و خود را در میان ۵ تولیدکننده برتر دنیا جای داده است، به‌طوری‌که از ۲۷ میلیون تن تولید سال ۲۰۰۰ به ۸۱.۲ میلیون تن در سال ۲۰۱۳ رسیده است. در میان کشورهای منطقه، ترکیه با ۳۴.۷ میلیون تن در رده هشتم جهانی قرار دارد. تولید این کشور در سال ۲۰۰۰ معادل ۱۴.۳ میلیون تن بوده و در رتبه هفدهم جهانی قرار داشته است. همچنین ایران از ۶.۶ میلیون تن تولید و رتبه ۲۲ در سال ۲۰۰۰ به تولید ۱۵.۴ میلیون تن دست یافته و با ۷ پله ارتقا به رده پانزدهم جهان رسیده است.
اتحادیه اروپا، دومین تولید کننده بزرگ فولاد در جهان
اگر اتحادیه اروپا را یک منطقه درنظر بگیریم، دومین تولید کننده بزرگ فولاد در جهان پس از چین محسوب می شود. تولید این منطقه پس از سقوط ۵.۱ درصدی در سال ۲۰۱۲ ، با کاهش ۲ درصدی در سال ۲۰۱۳ به ۱۶۵.۶ میلیون تن رسید اما در چهار ماهه اول امسال با ۶.۲ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه آن در سال قبل به ۵۸.۵ میلیون تن رسید. بزرگترین فولادساز این منطقه یعنی آلمان تولیدش را با ۴.۳ درصد افزایش به ۱۵ میلیون تن رساند.
کل تولید اتحادیه اروپا در سال گذشته هنوز ۲۲ درصد زیر اوج ۲۱۰ میلیون تنی آن در قبل از شروع بحران در سال ۲۰۰۷ بود. کل صادرات اتحادیه اروپا به عنوان یک منطقه واحد با ۷ درصد کاهش در سال گذشته به ۳۵.۶ میلیون تن رسید؛ اگر چه واردات آن با ۶ درصد افزایش به ۲۶.۸ میلیون تن رسید اما همچنان یک صادرکننده صرف فولاد باقی ماند. تجارت درون منطقه ای فولاد آن حتی بیشتر از این ارقام است که در سال ۲۰۱۳ برابر با ۹۴ میلیون تن بود. این رقم تقریبا معادل تجارت درون آسیایی با جمعیت و تولید بالا است.
بسیاری از مصرف کنندگان نهایی فولاد در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۳ شاهد تغییرات منفی در شاخص تولیدات صنعتی که در آن فولاد بکار می رود مانند بخش های ساختمانی ، مهندسی مکانیک و لوله سازی بودند اما انجمن آهن و فولاد اروپا پیش بینی کرد که امسال از نظر آماری تمام هشت بخش مصرف کننده فولاد برای نخستین بار در طول چندین سال گذشته از وضعیت خوبی برخوردار می شوند.
پیش بینی می شود که مصرف واقعی فولاد امسال ۲.۱ درصد و در سال ۲۰۱۵ حدود ۲.۴ درصد افزایش داشته باشد.
ژاپن دومین صادرکننده فولاد بعد از چین
ژاپن دومین فولادساز بزرگ است که تولید فولاد خام خود را با ۳.۱ درصد افزایش به ۱۱۰.۶ میلیون تن رساند و این توسعه ظرفیت ادامه داشته و در ماه های امسال نسبت سال قبل ۲ درصد افزایش پیدا کرد.
صنعت فولاد ژاپن اتکای زیادی به صادرات دارد که در سال ۲۰۱۳ با ۳ درصد رشد به ۴۲.۱ میلیون تن رسید که آن را به دومین صادرکننده پس از چین تبدیل کرده است. صادرات آن بیشتر به شرق آسیا و حدود ۲۲ درصد به بقیه کشورهای جهان بوده است. واردات کشور در سال گذشته که عمدتا از کره جنوبی است، به ۵.۳۷ میلیون تن رسید.
همسایه ژاپن یعنی کره جنوبی نیز مرکز فعال داد و ستد فولاد محسوب می شود. تولید فولاد خام آن با ۴ درصد کاهش در سال گذشته به ۶۶ میلیون تن رسید اما همچنان چهارمین صادرکننده بزرگ با ۲۸.۱ میلیون تن صادرات و سومین واردکننده بزرگ با ۱۸.۵ میلیون تن واردات در سال ۲۰۱۴ قلمداد می شود.
آمریکا بزرگترین وارد کننده فولاد
فولادسازی در امریکا پس از رهایی از بحران سال ۲۰۰۹ به وضعیت پایداری رسیده است اگر چه در سال گذشته تولید فولاد آن با ۲ درصد کاهش به ۸۷ میلیون تن رسید. در چهار ماه نخست سال ۲۰۱۴ تولید فولاد نسبت به مدت مشابه سال قبل تغییری نداشت و به ۲۸.۷ میلیون تن رسید.
امریکا در سال ۲۰۱۳ بزرگترین وارد کننده فولاد با ۲۸.۶ میلیون تن واردات بود که ۴ درصد نسبت به سال قبل آن کاهش نشان می دهد و اندکی بیشتر از ۲۶.۸ میلیون تن اتحادیه اروپاست. دیگر کشورهای عضو نفتا یعنی کانادا و مکزیک به ترتیب ۴.۶ و ۲.۹ میلیون تن واردات داشتند در حالی که میزان واردات اتحادیه اروپا بیش از ۴.۲ میلیون تن، برزیل ۳.۸ میلیون تن و کره جنوبی ۳.۴ میلیون تن بود. سال گذشته صادرات فولاد امریکا بالغ بر ۱۲.۱ میلیون تن بود که به طور عمده به بازارهای کانادا و مکزیک ارسال شد و در مجموع به این دو بازار ۱۰.۲ میلیون تن صادرات داشت.
در این میان سرانه مصرف فولاد ایران در سال ۲۰۰۱ به میزان۱۵۹.۲ کیلوگرم به ازای هر نفر بوده است و این رقم در سال ۲۰۰۷ به۲۹۲.۳ کیلوگرم به ازای هر نفر رسیده است، در حالی که تولید فولاد در ایران طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ از ۶.۹میلیون تن تنها به ۱۰.۱میلیون تن افزایش یافته است و این موضوع خود لزوم حرکت به سمت توسعه فولاد در ایران را نشان می‌دهد.
هر چند در چند سال گذشته صنعت فولاد ایران در زمینه توسعه هیچ توفیق قابل ملاحظه‌ای نداشته است به طوری که تولید ایران در سال ۲۰۰۵ به میزان ۹.۴ بوده است و طی سه سال گذشته تنها ۶۰۰هزار تن به این ظرفیت افزوده شده است یعنی تنها ۰.۴۴درصد تولید جهان رشد کرده است، اما بدون تردید افزایش تولید فولاد جزو اولین گام‌های حرکت به سمت صنعتی شدن کشور است و با توجه به آنکه بر اساس سند چشم انداز تولید فولاد در سال ۱۴۰۰ باید به میزان ۴۰میلیون تن افزایش یابد تجدید نظر در این زمینه را به وضوح می‌طلبد.
به گزارش ایسنا، صنعت فولاد جهان در سال ۲۰۱۳ تقریبا در تمام مناطق رشد یکنواختی را تجربه کرد اما این رشد هنوز شکننده بوده و می تواند متوقف گردد. تولیدکنندگان فولاد در جهان در سال ۲۰۱۳ به طور عمده توسعه قابل توجهی نداشتند به طوری که تولید فولاد خام در جهان با رشدی ۲.۴ درصدی به حدود یک میلیارد و ۵۸۲ میلیون تن رسید.
درحالی که مانند گذشته این رقم دارای متغیرهای ملی و منطقه ای معدودی بود اما این متغیرها معمولا به دلیل بحران مالی سال ۲۰۰۸ درحد و اندازه چند سال پیش نبودند و می توان گفت که بخش اعظم صنعت فولاد در حال حاضر وارد مرحله پایدارتری شده اما به هر صورت رشد فوق العاده ای هم نداشته است.
چین، تولیدکننده نیمی از فولاد دنیا
هر گونه سخن و کلامی از فولاد باید با چین آغاز شود که تقریبا یک دوم و یا ۴۹ درصد تولید فولاد خام جهانی را در سال گذشته در اختیار داشته و کارخانه های فولادسازی آن سهم مشابهی از جدول فولادسازان رده بالای متال بولتن را به خود اختصاص داده اند.
تولید فولاد چین در سال ۲۰۱۳ با ۸.۷ درصد افزایش به ۷۷۹ میلیون تن رسید. به نظر می رسد روند ادغام دراین بخش که مورد حمایت دولت هم قرار دارد، اخیرا کاهش پیدا کرده و فولادسازان برتر و رده اول چین در رده ۱۰ فولادساز برتر جهان از نظر حجم تولید قرار دارند . این فولادسازان عبارتند از کارخانه آهن و فولاد هبی، بائو استیل، کارخانه آهن و فولاد ووهان، جیانگسوشاگانگ، شوگانگ و کارخانه آهن و فولاد آفشان.
سهم چین از تولید فولاد جهانی بتدریج به یک دوم می رسد. این سهم در سال ۲۰۱۳ به ۴۷ درصد رسید و در چهار ماه نخست امسال به ۵۰ درصد بالغ شد. اما تقاضای داخلی فولاد چین در سال ۲۰۱۳ با تولید آن همگام نشد و موجب شد حجم بیشتری فولاد از این کشور صادر شود و از سال ۲۰۱۱ به بزرگترین صادرکننده فولاد در جهان تبدیل شود. صادرات با ۱۳ درصد افزایش به ۵۷.۸ میلیون تن رسید. واردات آن نیز افزایش داشت و با رشد ۴ درصدی به ۱۴.۴ میلیون تن رسید اما این کشور هنوز یک صادرکننده عمده فولاد محسوب می شود.
بزرگترین واردکننده فولاد چین، کره جنوبی است که سال گذشته بیش از ۹.۷ میلیون تن واردات داشت و دیگر بازارهای عمده آن افریقا با ۴.۵۳ میلیون تن ، اتحادیه اروپا ۳.۵۵ میلیون تن، خاورمیانه ۵.۶۱ میلیون تن و امریکای مرکزی و جنوبی با ۶.۴ میلیون تن بودند.
تولید فولاد خام چین نیز امسال افزایش پیدا کرده اما این روند به کندی صورت می پذیرد. میزان تولید در چهار ماه نخست امسال با ۲.۷ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۲۷۱.۹ میلیون تن رسید. دولت چین همچنان نگران میزان ظرفیت مازاد ، فناوری منسوخ در چندین صنایع از جمله فولاد است و سعی می کند تا مانع افزایش بیشتر ظرفیت فولادسازی کشور برای بهبود حیات اقتصادی این صنعت شود.
وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین اعلام کرده که ۲۸.۷ میلیون ظرفیت فولادسازی و ۱۹ میلیون تن ظرفیت چدن ریزی چین امسال تعطیل خواهد شد؛ البته این ظرفیت ها بدون شک بخش کوچکی از کل ظرفیت کشور است که به طور تخمینی به بیش از یک میلیارد تن می رسد
صدر اعظم های تولید فولاد دنیا کدام اند؟
بعد از چین، کشورهای ژاپن با ۱۱۰ میلیون تن و ایالات متحده با ۸۷ میلیون تن در رده‌های بعدی تولید فولاد قرار دارند. رتبه‌های چهارم تا هفتم به ترتیب به هند، روسیه، کره جنوبی و آلمان تعلق می‌گیرد. کشور در حال توسعه هند در ۱۳ سال گذشته رشد چشمگیری در تولید فولاد داشته و خود را در میان ۵ تولیدکننده برتر دنیا جای داده است، به‌طوری‌که از ۲۷ میلیون تن تولید سال ۲۰۰۰ به ۸۱.۲ میلیون تن در سال ۲۰۱۳ رسیده است. در میان کشورهای منطقه، ترکیه با ۳۴.۷ میلیون تن در رده هشتم جهانی قرار دارد. تولید این کشور در سال ۲۰۰۰ معادل ۱۴.۳ میلیون تن بوده و در رتبه هفدهم جهانی قرار داشته است. همچنین ایران از ۶.۶ میلیون تن تولید و رتبه ۲۲ در سال ۲۰۰۰ به تولید ۱۵.۴ میلیون تن دست یافته و با ۷ پله ارتقا به رده پانزدهم جهان رسیده است.
اتحادیه اروپا، دومین تولید کننده بزرگ فولاد در جهان
اگر اتحادیه اروپا را یک منطقه درنظر بگیریم، دومین تولید کننده بزرگ فولاد در جهان پس از چین محسوب می شود. تولید این منطقه پس از سقوط ۵.۱ درصدی در سال ۲۰۱۲ ، با کاهش ۲ درصدی در سال ۲۰۱۳ به ۱۶۵.۶ میلیون تن رسید اما در چهار ماهه اول امسال با ۶.۲ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه آن در سال قبل به ۵۸.۵ میلیون تن رسید. بزرگترین فولادساز این منطقه یعنی آلمان تولیدش را با ۴.۳ درصد افزایش به ۱۵ میلیون تن رساند.
کل تولید اتحادیه اروپا در سال گذشته هنوز ۲۲ درصد زیر اوج ۲۱۰ میلیون تنی آن در قبل از شروع بحران در سال ۲۰۰۷ بود. کل صادرات اتحادیه اروپا به عنوان یک منطقه واحد با ۷ درصد کاهش در سال گذشته به ۳۵.۶ میلیون تن رسید؛ اگر چه واردات آن با ۶ درصد افزایش به ۲۶.۸ میلیون تن رسید اما همچنان یک صادرکننده صرف فولاد باقی ماند. تجارت درون منطقه ای فولاد آن حتی بیشتر از این ارقام است که در سال ۲۰۱۳ برابر با ۹۴ میلیون تن بود. این رقم تقریبا معادل تجارت درون آسیایی با جمعیت و تولید بالا است.
بسیاری از مصرف کنندگان نهایی فولاد در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۳ شاهد تغییرات منفی در شاخص تولیدات صنعتی که در آن فولاد بکار می رود مانند بخش های ساختمانی ، مهندسی مکانیک و لوله سازی بودند اما انجمن آهن و فولاد اروپا پیش بینی کرد که امسال از نظر آماری تمام هشت بخش مصرف کننده فولاد برای نخستین بار در طول چندین سال گذشته از وضعیت خوبی برخوردار می شوند.
پیش بینی می شود که مصرف واقعی فولاد امسال ۲.۱ درصد و در سال ۲۰۱۵ حدود ۲.۴ درصد افزایش داشته باشد.
ژاپن دومین صادرکننده فولاد بعد از چین
ژاپن دومین فولادساز بزرگ است که تولید فولاد خام خود را با ۳.۱ درصد افزایش به ۱۱۰.۶ میلیون تن رساند و این توسعه ظرفیت ادامه داشته و در ماه های امسال نسبت سال قبل ۲ درصد افزایش پیدا کرد.
صنعت فولاد ژاپن اتکای زیادی به صادرات دارد که در سال ۲۰۱۳ با ۳ درصد رشد به ۴۲.۱ میلیون تن رسید که آن را به دومین صادرکننده پس از چین تبدیل کرده است. صادرات آن بیشتر به شرق آسیا و حدود ۲۲ درصد به بقیه کشورهای جهان بوده است. واردات کشور در سال گذشته که عمدتا از کره جنوبی است، به ۵.۳۷ میلیون تن رسید.
همسایه ژاپن یعنی کره جنوبی نیز مرکز فعال داد و ستد فولاد محسوب می شود. تولید فولاد خام آن با ۴ درصد کاهش در سال گذشته به ۶۶ میلیون تن رسید اما همچنان چهارمین صادرکننده بزرگ با ۲۸.۱ میلیون تن صادرات و سومین واردکننده بزرگ با ۱۸.۵ میلیون تن واردات در سال ۲۰۱۴ قلمداد می شود.
آمریکا بزرگترین وارد کننده فولاد
فولادسازی در امریکا پس از رهایی از بحران سال ۲۰۰۹ به وضعیت پایداری رسیده است اگر چه در سال گذشته تولید فولاد آن با ۲ درصد کاهش به ۸۷ میلیون تن رسید. در چهار ماه نخست سال ۲۰۱۴ تولید فولاد نسبت به مدت مشابه سال قبل تغییری نداشت و به ۲۸.۷ میلیون تن رسید.
امریکا در سال ۲۰۱۳ بزرگترین وارد کننده فولاد با ۲۸.۶ میلیون تن واردات بود که ۴ درصد نسبت به سال قبل آن کاهش نشان می دهد و اندکی بیشتر از ۲۶.۸ میلیون تن اتحادیه اروپاست. دیگر کشورهای عضو نفتا یعنی کانادا و مکزیک به ترتیب ۴.۶ و ۲.۹ میلیون تن واردات داشتند در حالی که میزان واردات اتحادیه اروپا بیش از ۴.۲ میلیون تن، برزیل ۳.۸ میلیون تن و کره جنوبی ۳.۴ میلیون تن بود. سال گذشته صادرات فولاد امریکا بالغ بر ۱۲.۱ میلیون تن بود که به طور عمده به بازارهای کانادا و مکزیک ارسال شد و در مجموع به این دو بازار ۱۰.۲ میلیون تن صادرات داشت.
در این میان سرانه مصرف فولاد ایران در سال ۲۰۰۱ به میزان۱۵۹.۲ کیلوگرم به ازای هر نفر بوده است و این رقم در سال ۲۰۰۷ به۲۹۲.۳ کیلوگرم به ازای هر نفر رسیده است، در حالی که تولید فولاد در ایران طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ از ۶.۹میلیون تن تنها به ۱۰.۱میلیون تن افزایش یافته است و این موضوع خود لزوم حرکت به سمت توسعه فولاد در ایران را نشان می‌دهد.
هر چند در چند سال گذشته صنعت فولاد ایران در زمینه توسعه هیچ توفیق قابل ملاحظه‌ای نداشته است به طوری که تولید ایران در سال ۲۰۰۵ به میزان ۹.۴ بوده است و طی سه سال گذشته تنها ۶۰۰هزار تن به این ظرفیت افزوده شده است یعنی تنها ۰.۴۴درصد تولید جهان رشد کرده است، اما بدون تردید افزایش تولید فولاد جزو اولین گام‌های حرکت به سمت صنعتی شدن کشور است و با توجه به آنکه بر اساس سند چشم انداز تولید فولاد در سال ۱۴۰۰ باید به میزان ۴۰میلیون تن افزایش یابد تجدید نظر در این زمینه را به وضوح می‌طلبد.
