نظر منتشر شده
۵۴
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 199134
نظام پژوهشی کشور و انحراف استراتژیک
بخش تعاملی الف - سید حسین جلالی، 27 شهریور 92
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۷ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۱۷
پژوهش یکی از اجزای کلیدی نظام علمی به شمار می آید و بنیان توسعه فناوری های نوین، تجاری سازی دستاوردهای علمی و بهره‌گیری از ظرفیت دانش برای بهبود زندگی بشر است.

پژوهش حاصل تعمیق معرفت علمی و به اشتراک گذاری این معرفت با صاحب نظران و جویندگان دانش است، از این رو شرایط جامعه علمی ایجاب می کند پژوهشگران حاصل یافته های خود را از طریق نشر مقالات علمی در نشریات معتبر در معرض داوری و نقد دیگران قرار داده و از این طریق سهمی در پیشبرد و تکامل تدریجی علوم ایفا نمایند. در این میان، نظام علمی کشور نیز اعتباری ویژه برای نشر دستاوردهای علمی قایل شده و پیش نیاز ورود به دوره تحصیلات عالی در مقطع دکتری، ارزیابی اساتید دانشگاهی و ترفیع و ارتقا محققان در پژوهشکده ها و مراکز تحقیقاتی را منوط به نشر دستاوردهای پژوهشی در نشریات علمی معتبر داخلی و بین المللی نموده است.

با وجود انتقادات اساسی مطرح از سوی نخبگان علمی کشور نسبت به استانداردهای پژوهشی موجود، این نوشتار سعی دارد تا کانون انتقادات را معطوف به انحراف استراتژیک پژوهش های علمی در ایران گرداند.  در سالیان اخیر تعداد موسساتی که به طراحی و تحریر پایان نامه و مقالات علمی می پردازند، با رشد تصاعدی روبرو بوده است.

این اقبال از یک سو به سبب تعداد دانشجویان شاغل در مقاطع تحصیلات تکمیلی و از سوی دیگر به دلیل سودآوری و حاشیه امن این موسسات است. فعالیت این موسسات سبب بروز انحرافی استراتژیک در نظام علمی کشور گردیده است. در وهله نخست، فعالیت این موسسات در تضاد با مسائل اخلاقی در پژوهش و ناقض استانداردهای اخلاقی، عرفی و بین الملل در حیطه پژوهش های علمی است.

از سوی دیگر، با استناد به آموزه های اسلامی، فعالیت این موسسات امری غیرشرعی و مصداق دروغگویی، تزویر و تعدی به حقوق دیگران است. برخورداری اشخاص از امکانات، پست، مرتبه و مقام به واسطه بهره گیری از خدمات این موسسات سبب تضییع حقوق جویندگان راستین دانش و پژوهشگران واقعی است. به علاوه، نیروی انسانی که به واسطه خدمات این موسسات موفق به دستیابی به مدارج تحصیلی گردد، از شایستگی های اساسی تحصیل در مقاطع عالی بی بهره است و این انحراف در نهایت منجر به پدیدآمدن طبقه ای از کارشناسان و مدیران میانی و عالی خواهد شد که تقلب، دروغگویی و تزویر برای آنان امری عادی و مسبوق به سابقه بوده و تخصص علمی در نظر ایشان بی معنا و غیر ضروری است.
 
بنابراین لازم است تا پژوهشگران، اساتید و گروه های ذی نفوذ با هشدار نسبت به اشاعه بدون حد و مرز این موسسات، سیاستگذاران را نسبت به تهدیدات پیش روی نظام علمی کشور و مطالبات خود در این خصوص آگاه سازند. به موازات اقدامات نظارتی دستگاه های سیاستگذار، مقابله با این انحراف استراتژیک را باید در راهکارهای درونی نظام علمی جستجو کرد.

نقطه شروع این اقدامات پدید آمدن جنبش های دانشجویی در جهت مخالفت با تداوم فعالیت این موسسات و آگاه سازی عموم دانشجویان نسبت به تبعات رجوع بدین موسسات است. دانشگاه ها نیز می توانند با اقدامات حقوقی به مقابله با این موسسات بپردازند و آنها را از حیث درج اسامی اعضای هیئت علمی و خدشه دار نمودن اعتبار دانشگاه تحت پیگرد قرار دهند. در کنار این اقدامات، بروز رسانی و تکمیل پایگاه های جامع علمی که حفاظت از حقوق مالکیت فکری را برای دانشجویان فراهم می آورد می تواند راهکار مناسبی در برابر اقدامات این موسسات به شمار آید.

وزارت علوم نیز باید در قامت نقش نظارتی خود به مقابله با این موسسات بپردازد و با استفاده از ظرفیت های نیروی انتظامی و قوه قضائیه نسبت به جلوگیری از ادامه فعالیت این موسسات اقدام نماید.
 
غفلت در رویارویی با این انحراف استراتژیک می تواند اثرات جبران ناپذیری در خدشه دار شدن نظام علمی کشور، از دست رفتن روحیه پژوهشگری و در نهایت رخوت در میان پژوهشگران و جویندگان راستین دانش شود و علم را به کالایی تبدیل نماید که در میادین اصلی شهر مورد خرید و فروش قرار می گیرد.
 
کلمات کلیدی : سید حسین جلالی
 
مسعود
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۴:۳۵:۴۴
وقتی برای حق التدریس ساعتی 5500 تومان می دهند؛ خوب معلومه که قشر تحصیلکرده به جای تدریس میرن تو این موسسات، پایان نامه ی دیگران رو می نویسند تا با کار کمتر، سود بهتر ببرند! (1651546) (alef-10)
 
دانشجوی سال آخر دکتری
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۵:۵۶:۳۷
بیش از 90 درصد مقالاتی که منتشر می شود فاقد ارزش علمی و عملی است و بعضا دارای فرض های اشتباه و عددسازی هستند. خود استاد و دانشجو این را می دانند. لکن استاد برای ارتقاء به مقاله نیاز دارد و دانشجو برای فارغ التحصیلی. (1651722) (alef-13)
 
استاد دانشجوی دکتری
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۱:۱۶:۵۰
من تا حالا 34 مقاله isi چاپ کردم و حدود 20 دانشجو در مقاطع دکتری عمومی کارشناسی ارشد و phd فارغ التحصیل کردم و به جرات میتونم بگم تمام داده ها واقعی و علمی بوده. بیخود به قشر اساتید انگ نزنیم. امیدوارم شما هم پایان نامه ات رو در کمال درستی و راستی کار کنی و استادت هم نظارت دقیق داشته باشه (1653050) (alef-13)
 
جلالی
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۵۷:۰۳
برای تمامی مسائل، عینک سود محوری را بکار نبریم...
اگر قشر تحصیلکرده فعلی، پایان نامه و مقالات قشر تحصیلکرده آینده را بنویسد روزی فرا می رسد که دیگر تحصیل و تحصیلکرده واژگانی بی ارزش خواهند شد، یادمان باشد "از ما ست که بر ما ست" (1651872) (alef-13)
 
ارزش
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۸:۴۱:۳۷
به نظر شما در جامعه امروز ما، «تحصیل و تحصیلکرده» واژگانی با ارزش هستند؟!!!! (1653262) (alef-13)
 
دانشجوی دکتری
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۰:۰۷:۲۱
حذف عینک سودمحوری درست، اما دانشجوی دکتری که حدود 27 سال سن دارد، نیاز به منبع درآمد دارد. بر اساس شنیده ها، پژوهانه را نیز که حذف کرده اند. راهکارتان برای این معضلات چیست؟! (1652925) (alef-13)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۲۱:۱۶:۵۷
راهکار آن هر چه باشد، فعالیت در قالب این موسسات نیست... (1658317) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۲-۰۶-۲۹ ۰۵:۵۲:۵۱
البته مشکل اقتصادی گفته شده بی تاثیر نیست ولی چرا برای حل مشکل مالی این طریق را یافته اند؟ دلیل آن است که نظام پژوهش کشور سالهاست که دلش را خوش کرده است به اینکه آمار بدهد و موفقیت خود را با تعداد مقاله بطور کیلویی بکشد و پز دهد که اینقدر مقاله آی اس آی داریم. در این نظام تعداد مقاله مهم است و بس و هدف تحقیق و نتیجه آن اهمیتی ندارد و این امر است که زمینه برای هزار مشکل دیگر از جمله آنچه گفته شده است را ایجاد کرده است. (1654859) (alef-13)
 
بیگی
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۴:۴۷:۲۰
تا وقتی تکیه فقط روی مدرک است مدرک سازی و مدرک فروشی ادامه خواهد داشت.مشکل کشور ما انتشار هزار ها مقاله در مجلات علمی و کسب مدرک نیست.مشکل کشور ما حل مسائل حل شده توسط دیگران در ده ها سال قبل است که با وجود انبار اطلاعات هنوز برای قطعات نه چندان پیچیده درمانده هستیم.باید مراگزی برای حل این گونه مشکلات سهل و ممتنع ایجاد شود. (1651571) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۵:۲۰:۳۰
با جرات تمام می گویم: نتایج 99 درصد این پژوهشها غیر کاربردی بوده و با توجه به شرایط فعلی کشور، تنها هد دادن پول و سرمایه کشور است.

کسانیکه دستی در تحقیق دارند، این گفته من را تایید می کنند. (1651650) (alef-10)
 
جلالی
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۴۹:۲۰
بحث در خصوص کاربردی بودن یا نبودن نتایج پژوهش ها نیست... بحث متمرکز بر موضوع خرید و فروش پژوهش و به تبع آن فعالیت برخی موسسات در این راستا است...
به طور مشخص خروجی دوره های تحصیلات تکمیلی (در غالب رشته ها) منجر به تولید پایان نامه و مقالات پژوهشی می گردد، نکته اصلی انحرافی است که در تحریر پایان نامه ها و مقالات رخ می دهد و ضمن خدشه دار نمودن اعتبار و اصالت علم، امکان اخذ مدرک و برخورداری از امتیازات علمی را برای معامله گران علم فراهم می آورد (1651859) (alef-13)
 
بنده‎ی خدا
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۸:۰۹:۴۴
ایراد غیر کاربردی بودن (به معنای نداشتن کاربرد در همان زمان) در بسیاری از موارد درست به‎نظر می‎آید. اما تهمتِ هدر دادن پول حرف ناثوابی است!

ما باید یاد بگیریم، که مانند غربی‏ها، به سرمایه‎گذاری که در بلند مدت نتیجه می‎دهد بپردازیم. برای مثال، هنوز هم خطوط راه‎آهنی که در ایران ساخته می‎شوند یک خطه هستند (نه دو خطه)؛ یعنی ما هزینه‏ی ساختن دوباره‎ی پل، تونل و ... را بر آینده‎ی کشور تحمیل می‏کنیم!!! هنوز نگاه دولت‎ها به پروژه هایی است که در چهار سال - یا کمتر - جواب بدهند. در این میان نهادینه‎شدنِ پژوهش - بنا برتعریفش - نه چهار‎سال که دهه‎ها زمان خواهد برد.

اما برخلاف آنچه شما گفتید می‎تواند برای آینده‎ی کشور بسیار مفید باشد (از طریقِ تغییر فرهنگ حفظ کردن به فکر کردن، تغییر فرهنگ مونتاژ به خلاقیت، تغییر فرهنگ احساس ضعف در مقابل دنیای غرب به اعتماد به نفس و ...). ایکاش کمی عمیق‎تر نگاه کنیم. (1652032) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۰:۳۷:۴۲
کاملا موافقم... (1652327) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۵:۲۸:۲۵
آن وقت جواب افت رشد علمی مورد ادعای آقايان را كه تنها مستند به همين مقالات است شما می‌دهيد؟ حيف نيست اين روند را كه تا چهار سال ديگر به اول شدن ايران در رشد علمی دنيا می‌انجامد تضعيف كنيد؟ (1651673) (alef-10)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۱۰:۲۹
عزیزم گویا شما مدافع این موسساتی. مطمئن باش با رعایت صداقت هم به اهداف عالیه می رسیم (1651890) (alef-13)
 
مهدی
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۹:۵۹:۵۹
به جای مبارزه با تولید علم این موسسات و از بین بردن آنها حمایت شوند تا تولید علم برای مراکز صنعتی و نظامی با راه صحیح انجام دهند و از کار غیر قانونی دانشجویان با کنترل و نظارت معاونت پژوهش دانشکاه و اساتید راهنما جلو گیری شود (1652231) (alef-13)
 
اُ.رامز
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۰۷:۲۶
با عرض سلام
بهتر است دانشجویان و اساتید به جای این که به فکر تعداد مقالات بین المللی و سایتیشن و اچ ایندکس خود باشند که در اکثر اوقات هیچ مشکلی از کشور خودمان برطرف نمیکند، پروژه های کاربردی که گوشه ای از مشکلات کشور را رفع کند، تعریف کنند تا تمایل به این گونه موسسات نیز کاهش یابد
در کشور ما متاسفانه "تولید علم" بیشتر از "کاربرد علم" مورد توجه است؛ این نکته هم از اظهارات مسئولین وزارت علوم، هم اساتید و هم دانشجویان مشهود است
متاسفانه شدیم مصداق "علم چندان که بیشتر دانی/چون عمل در تو نیست نادانی" (1651742) (alef-13)
 
آزاده
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۹:۱۹:۵۸
اتفاقاً یکی از مشکلات بسیار بزرگی که کشور ما داره اینه که به جای دانش (knowledge) فقط نگاهش به علم (science) معطوفه. حرفی که شما زدید شاید در مورد دانش فنی درست باشه، اما در موارد دیگه کاملاً نادرسته. فقط می بینیم که تو کشورهای دیگه پروژه ها کاربردی و خاص تعریف میشن و میخایم ما هم همین کارو انجام بدیم، اما به زیرساختها بی توجهیم. درسته که پروژه های کاربردی باید جایگاه داشته باشن، اما خیلی خیلی مهم تر از اونا پروژه های بنیادی و نظری اند، که برای ما مفهوم چندانی ندارن، دقیقاً به همین علته که در علوم پایه (البته به جز شیمی کاربردی) و علوم انسانی و اجتماعی به شدت ضعف داریم و در حد کشورهایی مثل یمن و آفریقای مرکزی هستیم!! (1653352) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۱۹:۴۴
به استاديار پايه يك براي راهنمايي پايان نامه 350 تا 400 هزار تومان مي‌دهند ولي موسسات بيروني براي تحليل آماري پايان نامه كارشناسي ارشد حداقل يك ميليون تومان پول مي‌گيرند حالا شما اخر اين قصه را بخوانيد... (1651777) (alef-13)
 
ناشناس
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۱۵:۳۴:۳۹
برا استادیار همونم حیفه چون اصلا نگاه نمیکنن نامردا و بلد هم نیستن راهنمایی بدن (1654088) (alef-6)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۱۹:۳۴:۰۶
ادب و نزاكت شما جاي تقدير دارد (1654393) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۰۸:۱۲:۰۵
برادر عزیز. استادیار یک پست سازمانی. مثه اینه که بگی همه کارمندا دزدند چون یک کارمند دزدی کرده. (1656411) (alef-13)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۳۴:۰۲
متاسفانه میدان انقلاب در تهران که روزی محلی برای خرید کتاب به شمار می آمد، امروزه به محلی برای جولان این موسسات تبدیل شده است (1651820) (alef-13)
 
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۶:۴۰:۰۶
وزارت علوم باید ابتدا در قدم اول به رانت خواری تحت عنوان بورسیه دانشجویی دکتری پایان بدهد

وقتی که دانشجویان می بینند که صدها نفر بدون اینکه در آزمونی شرکت کرده باشند و با رانت و سو استفاده از موازین بورسیه دانشجوی دکترا شده اند دیگر انگیزه ای برای پژوهش برای آنها باقی نمی ماند (1651838) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۱۰:۳۳
خدا شاهده، من با مدرک دیپلم ولی سالها تجربه، برای افرادی با مدرک دکتری و فوق لیسانس، کلاس آموزشی در رشته خودشان گذاشته ام.

این فاجعه ای است که جامعه علمی ایران را در سالهای بعد، از درون پوک می کند.

اساتید کم سواد، فارغ التحصیلان کم سوادتر.
البته عمومیت ندارد ولی وقتی در کوچه پسکوچه ولایات و قصبات هم دانشگاه زده ایم، و در زمان استخدام هم توجهی به سطح علمی مدرک نمی کنیم، ارزش مدارک مراکز معتبر را بی ارزش می کنیم. (1651892) (alef-13)
 
+++++++++++!!!.....
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۱۳:۲۳:۲۱
کاش می فرمودین در چه زمینه ای تجربه دارید و کلاس گذاشته اید...
بنده استادیار دانشگاهم و برخی از کلاسم در عرض چند دقیقه ی اولیه ی ثبت نام پر میشود. ادعای سواد ندارم ولی اوضاع اینجورام که شما می فرمایید نیست. بله در شهرهای دور از مراکز استادان قوی و با تجربه علاقه ای ندارند که بروند زیرا امکانات و حق التدریس بسیارکمی ارائه میشود. (1657219) (alef-13)
 
استاد دانشگاه
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۲۵:۴۵
این مراکز علمی بوده و علاوه بر انجام کار علمی و ارتقای سطح علم در جامعه امور علمی تخصصی انجام می دهند. مشکل از این مؤسسات نیست چرا که اگر اینطور بود باید تمام چاقوسازها را هم اعدام می کردند عیب از نظام آموزشی و شخص دانشجویان است که به جای اینکه کار علمی را خودشان انجام دهند ، با پرداخت پول سعی در رفع مشکل می کنند. در ثانی اگر بخواهیم درست تأنی کنیم مشکل از دانشجو هم نیست بلکه مشکل از استاد و در نهایت برنامه ریزان آموزشی است که با بیسواد بارآوردن دانشجویان از آنان کاری را می خواهند که به آنها یاد نداده اند. حال از دانشجو چه انتظاری دارید و از مؤسسات پژ (1651929) (alef-13)
 
جلالی
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۰:۵۸:۳۳
مراکز علمی؟ ارتقای سطح علمی؟
این نظر از استاد دانشگاه بعید است...
موسسه در قبال دریافت یک تا دو میلیون تومان به شما یک مقاله چاپ شده تحویل خواهد داد که شما می توانید با آن وارد دوره دکتری شوید، ارتقای علمی بگیرید و ....
کجای این کار علمی و تولید علم است؟ این عمل مصداق بارز تقلب علمی است. بدون اینکه به علمی مسلط باشید، بدون اینکه پژوهشی کرده باشید، بدون اینکه به اصول روش شناختی مسلط باشید، صاحب یک مقاله می شوید و از امکانات آن بهره مند، این به نظر شما علمی است؟؟؟ (1652395) (alef-13)
 
رضا
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۳:۱۶:۱۲
اینکه برخی از این موسسات حمایت می کنند واقعا جای تعجب دارد (1652765) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۳۵:۵۰
پژوهش باید یه مشکلی را حل کنه. اما تو ایران خودش عملا تبدیل شده به یک معضل. تقلب و پایان نامه نویسی برای گرفتن مدرک و از همه مهم تر نبودن اساتید خبره در روش شناسی پژوهشها را بسیار مضحک کرده.
مقالات قبلا خیلی دقیق داوری می شد. اما دیگه نه تنها دقیق داوری نمیشه بلکه روسای دانشگاهها با اعمال نفوذ مقالات آبکی چاپ می کنند که بیشتر مایه خنده هست . پژوهش هایی که صورت می گیره به درد لای جرز می خورده عمدتا. (1651953) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۳۶:۰۴
تنها راه حل این کار این است که ظرفیت دکتری و ارشد پولی و دولتی را انقدر زیاد کنیم تا اولا عطش بخوابد سپس ارزش مدرک دکتری دیگر به عنوان نخواهد بود بلکه به سواد و گرنه این عطش با محدودیت نمی خوابد
همان اتفاقی که در لیسانس افتاد و همه مهندسند در دکترا هم باید بیفتد
در برابر افزایش تقاضا بدون عرضه اتفاقی نمی افتد بنابراین نترسید و بگذارید همه مردم ایران که عشق مدرک و لقب دکتری دارند بگیرند تا کار درست شود و مثل هند شویم که همه داکتر هستند از راننده تاکسی تا مغازه دار
این فرهنگ نادرست فقط با اطفا درست می شود نه با محدودیت (1651956) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۲:۰۳:۰۹
خیلی خوبه
همه رو بفرستیم دنبال نخود سیاه جمع کردن
همه دکترا بگیرن و دیگه فرقی بین کسی که زحمت کشیده و لیاقت گرفت مدرک داره با بقیه معلوم نشه
یکی از دلایل وجود این موسسات همین زیاد شدن دانشجو هاست
کسانی که سواد و استعداد کافی برای تحصیل علم ندارن خیلی راحت وارد دانشگاه بشن و چون نمیتونن از پس کارهای پژوهشی بر بیان میروند سراغ این موسسات
بعد از فارغ التحصیلی هم با پارتی استخدام میشن
معنی شایسته سالاری همینه دیگه (1652586) (alef-13)
 
دوست آشنا
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۷:۴۹:۵۳
برای همین است که سرپرست دانشگاه ما 5 سال است آزمایشگاه ندیده ولی سالی چند مقاله دارد و یک خط هم از مقاله را بلد نیست ولی در حال اخذ امتیاز آن هاست. کاش دست ایتن افراد روزی رو می شد! (1651988) (alef-13)
 
مهندس شيمي
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۸:۱۶:۵۷
بودجه بخش پژوهش كشور نسبت به بودجه كل كشور بسيار ناچيز است و اين مقدار ناچيز هم معمولا هزينه بوروكراسيها و ... مي شود و چيزي به فرآيند پژوهشهاي واقعي نمي رسد. حتي بودجه تجهيزات آزمايشگاهي و پژوهشي دانشگاهها نيز بسيار پايين است و در طول دوران دانشجويي خود بارها مشاهده كردم كه با دستگاههاي آزمايشگاهي فرسوده مثلا متعلق به 20 يا 25 سال پيش . آزمايشات صورت مي گيرد كه احتمال خطا هم فراوان است. (1652050) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۰۲:۳۳:۱۴
دوست عزیز
بودجه پژوهشی به اندازه کافی است ولی متاسفانه حرص ما ایرانی ها تمامی نداره!عزیز من اگر بودجه پژوهشی صد برابر هم بشه ،اساتید محترم پولشو میگیرن میرن خونه و ماشین میخرن.من میتونم شرط ببندم اشتاد مسئول اون ازنایشگاه صد برابر پول این دستگاها را به عنوان بودجه گرفته و رفته خونه ماشین خریده (1656307) (alef-13)
 
سعید
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۱۸:۲۶:۴۸
کیفیت در دانشگاه های ما فدای کمیت و آمار شده است. ده سال دیگر، فوق لیسانس بودن مثل بی سواد بودن می ماند و ان شالله 92 درصد ملت ایران دکتر خواهند شد! (1652080) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۰:۴۵:۱۰
اکثر کارهای پژوهشی انجام شده در مملکت ما، کاملا غیرکاربردی و غیرعملی هستند. ضمن اینکه اگر هم عملی باشند، به درد کشور ما نمیخورند. پژوهش یعنی شکافتن مرز علم. در حالی که صنعت کشور ما حداقل صد سال عقبتر از علم دنیاست. این موضوع به این معنی هستش که پژوهشهای انجام شده در کشور ما، در صورت عملی بودن، فقط به درد کشورهای پیشرفته دنیا میخورند. تا حالا فکر کردید که استثمار یعنی چی؟!!! یعنی همین. من خودم دانشجوی Phd برق هستم. متاسفانه میدونم که کاری که انجام دادم، به هیچ وجه کاربردی در این مملکت نداره. ولی امان از مقاله ISI که معیار سنجش تو این مملکته. ای کاش میشد مشکلات بزرگ صنعت این مملکت در قالب پروژه های دکتری از طرف وزارت علوم، به دانشگاه ها ابلاغ میشد. اون وقت میدیدیم که این پروژه های دکتری میتونند چقدر مفید باشند. ولی افسوس و صد افسوس... عمر ما که تو این چهار سال تلف شد، امیدوارم یه فکری به حال دانشجویان دکتری آینده این مملکت بشه... (1652358) (alef-13)
 
دل خون
۱۳۹۲-۰۶-۲۷ ۲۳:۴۷:۴۴
در مقوله رشد علمی، شاخصهای مقالات را جایگزین هر شاخص دیگری کرده ایم، و خودمان مقهور این شاخص شده ایم. برای رشد این شاخص دست به هر اقدام اخلاقی و غیر اخلاقی می زنیم، تا ثابت کنیم که در حال رشدیم. دانشگاهها را با این شاخص با هم مقایسه می کنیم، و دانشگاهها هم هیات علمی و دانشجویانشان را با همین محک می سنجند. بنابراین همه وادار می شوند مقاله بدهند، و کار وکاسبی شرکت های مقاله ساز هم به این ترتیب چاق می شود. باید جباب این سکه رایج دانشکاهی که تعداد مقاله است را از بین ببریم و در نظام ارزشیابی، به همان اندازه که مهم است آن را ارج بنهیم تا تقلب و فریب در نشر علمی هم اینقدر سود آور و رایج نشود.
روح ملا نصرالدین شاد، که ببیند فقط او نبود که شایع کرد آش می دهند و خودش هم باور کرد و دوید تا جا نماند. الان یک نظام دانشگاهی عریض و طویل باور کرده که رشد علمی یعنی تعداد مقاله، و نه تنها خودش، که هزاران آدم تحصیلکرده و نکرده را دنبال این توهم می دواند!!! (1652860) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۲۱:۲۳:۵۴
افزایش تعداد مقالات به چاپ رسیده نه تنها ایرادی نداره، بلکه یکی از معیارهای رایج در سنجش کیفیت دانشگاه ها هستش، چون نشون میده اساتید و دانشجوهای یک دانشگاه تا چه اندازه از توان تحلیل علمی و تولید علمی در چارچوب اصول روش شناختی برخوردارن، مسئله اینجاست که چرا این موسسات رشد میکنن و چرا ما به عنوان اجزایی از نظام آموزشی این موسسات رو انتخاب می کنیم.... (1658328) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۴:۲۸:۴۳
در حدود يك سال است كه از ايران به خارج از كشور آمدم و مشغول به كارشدم. شايد باور نكنيد در طي اين مدت به دنبال شغل بهتري بودم اما در هيچ كدام از مصاحبه ها و جلسات، حتي يك بار هم نپرسيدند در كجا درس خواندي . تنها چيزي كه مي پرسيدند اين بود كه چي بلدي؟ آيا مي توني مشكلات فني موجود را برطرف كني و راه حل شما چيست.
هر روز صدها بار به خودم ميگم: چرا تو كشور خودم نبايد خدمت كنم؟
وجوابش مشخص است!! (1653152) (alef-15)
 
پژوهشگر
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۵:۲۵:۳۱
مشکل اساسی پژوهش در کشور ما این است که بیشتر استادان دانشگاه هدف مشخصی در روند پژوهشی خود ندارند. به این صورت که پس از انکه یک دانشجوی ارشد یا دکتری گرفتند از او میخواهند که خود وی به دنبال موضوع بگردد و یک موضوعی پیدا کند تا در ۲ سال آینده یا ۵ سال آینده درباره آن پژوهش نماید. نتیجه این میشود که کارنامه پژوهشی یک استاد ملغمه ای از موضوعات متنوع و بیربط میشود و با بررسی آنها مشخص نمی شود که وی در طول عمر پژوهشی خود به دنبال پاسخ دهی به چه سوال یا سوال هایی بوده است.
اما اگر به کارنامه پژوهشی پژوهشگران موفق در دانشگاه های معتبر خارجی نگاهی بیاندازیم متوجه خواهیم شد که آنها یک سوال کلی برای خود مطرح کرده اند و همواره در مسیر پاسخگویی به آن سوال حرکت می کنند.

پیشنهاد من این است که وزارت علوم، مرکز یا ستادی بنام "مرکز سیاستگذاری و جهتدهی پژوهشی" تاسیس کند. مشکلات اساسی کشور و سوال های کلی که برای کشور مطرح است را شناسایی کند و معرفی کند و بودجه های پژوهشی یا گرنت ها را بیشتر به این گونه پژوهش ها اختصاص دهد. پژوهش های کاربردی که سوال آنها بومی باشد و در جهت پیشرفت کشور. سپس در وزارت علوم قانونی وضع شود که مثلا نتیجه پژوهش هایی که درراستای پاسخگویی به این سیاست ها باشد، رتبه ای برابر با چاپ مقاله در ژورنال های بین المللی دارد. در این صورت ممکن است نتیجه یک پژوهش بومی را نتوان در یک ژورنال بین المللی چاپ کرد، ولی آن کار در سطح ملی و بومی بسیار ارزشمند است. در این صورت استادان و دانشجویان ترغیب می شوند بجای آنکه تنها به فکر چاپ مقاله خود باشند، پژوهش هایی که کاربرد ملی دارند انجام دهند. (1653160) (alef-15)
 
روح الله
۱۳۹۲-۰۶-۲۹ ۱۶:۳۹:۳۱
نطر شما پژوهشگر محترم کاملا درست است ما واقعا الان در جامعه در انتخاب سوالات پژوهشیمون مشکل داریم و اکثر موضوعاتی که کار میشه غیر کاربردی هستند و در جهت رفع نیاز های جامعه ما نمیباشند بلکه در جهت رفع مشکلات کشورهای غربی است دلیلش هم همانظور که شما پژوهشگر محترم فرمودید اینه که ارتباط صنعت با دانشگاه تو جامعه ما ضعیف است و ما اولویت گذاری پژوهشی نداریم و اینکه ما نیازهای پژوهشیمونو مشخص کنیم خودش یه فرایند پیچیده ایه که نیاز به تحقیق دارد ولی از مهم ترین راهکارها به نظر من وجود یک سازمانی برای این امر و تقویت اهمیت پژوهش در جامعه و در ذهن مدیران ما، مشخص کردن جایگاه تحقیقات کاربردی و از همه مهم تر سیستم ارزیابی اعضاء هیئت علمیمون است که بیشتر مبتنی بر تعداد مقالات است تا انجام تحقیقات کاربردی چاپ مقاله ای اس ای از مهم ترین موانع انجام پژوهش های کاربردی در جامعه ماست زیرا که همانطور که شما مستحضرید تحقیقاتی که منجر به ای اس ای می شوند اصولا اکثرا غیر کاربردی هستند برای جامعه خودمون و کاربردی هستند برای مشکلات کشورهای پیشرفته و تحقیقات کاربردی برعکس اکثرا غیر قابل ای اس ای هستند و این ای اس ای هم به نظر من یک سیاستیه که کشورهای پیشرفته برا پیشرفت بیشتر خودشون اتخاذ کرده اند و باید به تحقیقات کاربردی امتیازی بیشتر از چاپ ای اس ای داده شود تا پژوهشگران انگیزه برای انجام موضوعات کاربردی داشته باشند (1655546) (alef-10)
 
پژوهشگر
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۱۶:۲۲:۱۵
بله منظور من هم از پیشنهاد ایجاد سازمان سیاستگذاری پژوهش کشور همین بود که سوالات پژوهشی مورد نیاز کشور را شناسایی کند آنها را معرفی کند و برای پژوهش در آن زمینه ها بودجه اختصاص بدهد و مهمتر اینکه به نتیجه پژوهش هایی که در این زمینه انجام می شود امتیازی پژوهشی در حد مقاله های ISI و ... بدهد تا دیگر پژوهشگران و استادان خود را مجبور به چاپ مقاله در این ژورنال ها نبینند. (1657718) (alef-6)
 
حسین
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۲۰:۴۰:۳۲
اجبار یا عدم اجبار به چاپ مقالات در نشریات ISI راهکار حل این مسئله نیست. مسئله اصلی روی آوردن دانشجویان به موسسات یادشده (طرف تقاضا) و رشد این موسسات به منظور پاسخگویی به نیاز دانشجویان (طرف عرضه) است. فعالیت این موسسات تنها منحصر به تولید مقالات ISI نیست، بلکه یکی از مهمترین گزینه های فعالیت این موسسات تدوین مقالاتی است که در نشریات با درجه علمی-پژوهشی (معتبرترین درجه نشریات علمی در کشور) به چاپ برسند، تدوین پایان نامه، تدوین مقاله برای کنفرانس های داخلی و حتی انجام پروژه های دانشجویی و تکالیف از دیگر فعالیت های این موسسات است. بنابراین لازم است در برخورد با این مسئله، زاویه دید خود را صرفا محدود به مقالات ISI نکنیم... (1658261) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۸:۴۱:۰۲
متاسفانه اکثر دانشگاههای ایران از دولتی و آزاد و پیام نور و علمی کاربردی و غیرانتفاعی و ...داری سطح علمی بسیار نازلی هستند و اصولاً قابل رقابت در سطح جهانی نیستند. البته بگذریم از چند استثنا چه از نظر نوع دانشگاه و چه معدود اساتید دلسوز ولیکن قاعده بر گریز از زحمت و کسب مدرک بی دردسر و همچنین پول باد آورده قرار دارد.
حال جالب است در این شرایط وزارت علوم لیستی از دانشگاههای خارجی مورد قبولش را اعلام کرده که در آن نام بسیاری از دانشگاههای معتبر کشورهای دنیا وجود ندارد.
جالب است وقتی معتبرترین دانشگاههای دنیا به احترام تایید وزارت علوم هر دانشگاهی در ایران از جمله آزاد و پیام نور فلان بخش و شهرستان کوچک و علمی کاربردی را قبول می کند، چطور وزارت علوم به خود این حق را می دهد که برای مدارک دانشگاههای معتبر کشورهایی چون استرالیا و انگلستان و امریکا هزار شرط بگذارد یا حتی قبول نکند؟؟ این مضحک نیست؟ (1653261) (alef-13)
 
استاد
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۰۸:۵۶:۵۸
متاسفانه اکثر دانشجویان ما دنبال کسب مدرک بی دردسر و بدون صرف وقت هستند و آنقدر استاد را در شرایط روحی و روانی و احساسی قرار می دهند و از مسایل اقتصادی و اجتماعی و خانوادگی خود زاری و ندبه می کنند (اگر نگوییم تهدید) که استاد ناچار میشود به هر موضوعی تن در دهد.
چرا به جنبه های مختلف مثل محیط آموزشی، کیفیت و میزان کار دانشجو، دسترسی به فاندهای مختلف و حقوق مناسب و ...توجه نمی کنید. وقتی یک استاد تمام حقوقی کمتر از 1000 دلار دارد ولیکن باید هزینه های خود و خانواده اش را با دلار بدهد چه انتظاری از او است. دانشجو انتظار دارد که استاد هم موضوع را مشخص کند و هم هزینه انجام آن را تامین و هم موضوع را انجام دهد و هم بنویسد و هم منتشر کند و در آخر هم یک نمره فله ای بدهد. این شده است خواست اکثر دانشجویان ایرانی. ولیکن همین دانشجو وقتی خارج میرود و می بیند که زور پر زور است و موارد روحی روانی و احساسی و التماس و پارتی جایی ندارد شبانه روز زحمت می کشد.
قاعده ای که من پس از سالها تدریس و تحقیق در دانشگاههای معتبر می بینم نسلی از دانشجویان هاست که اکثر آنها به تنبلی و فعالیت نکردن و انداختن کارها به دوش دیگران و تقلب و دروغ و ...عادت کرده اند. البته استثناهایی هم مشاهده میشود ولیکن با یک یا چند گل بهار نمی شود. (1653287) (alef-13)
 
علی
۱۳۹۲-۰۶-۲۹ ۱۲:۰۴:۴۰
نه برادر من زیاد تند نرو. من خودم ارشد و دکترام تو ایران بوده و از بقیه دوستام هم سراغ دارم و میدونم که به جز تعداد کمی استاد بقیه اصولا هیچ نقش مهمی در پایان نامه دانشجو ندارند و فقط امتیاز و پولش مال استاده و زحمت و دربه دریش ( از همه نوعی از تعیین موضوع، جور کردن وسایل آزمایش، مقاله دادن با نام استاد، ... ) بر عهده خود تنهاش است و اساسا کلمه استاد راهنما تو ایران مفهومی نداره (1655096) (alef-10)
 
سپهر فرهنگ
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۱۰:۰۸:۵۴
علم درحال حاضر در کشور ما محور ارزشی ندارد.وقتی علم وعلم گرایی در نظام ارزشی ما جایگاهی نداشته باشد،آنوقت شاهد شوخی وبیشتر اوقات شوخی های ناپسندبا علم خواهیم بود.سالم بودن نظام پژوهشی کشور تابعی از مقام و منزلت علم درآن کشور است.هرچقدرجایگاه علم بس رفیع باشد،آنگاه نظام پژوهشی نیز در سلامت خواهدبود.علم باید قداست ازدست رفته خودرابازیابد،وگرنه با اتخاذ تدابیر مقطعی نمی توان نظام پژوهشی کشور را سر وسامان داد.
نکته قابل توجه این که ،شیوه چنین برخوردی با علم ریشه در شاکله نظام فرهنگی کشور دارد.باید بررسی شود که چرا نظام فرهنگی ما مبتلا به آشفتگی سازمانی و مدیریتی شده است؟ چرا نسخه های مهندسی فرهنگی تجویز شده از سوی افراد حقیقی وحقوقی خود رنگ و بوی آشفتگی وبی خاصیتی می دهند؟
اگر نظام فرهنگی کشور بهبود یابد،آنگاه علم در کشور قداست خود راباز خواهد یافت وهرگاه علم قداست خود رابازیابد،آنوقت نظام پژوهشی کشور نیز در مسیر درست قرار خواهد گرفت. (1653474) (alef-13)
 
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۲۱:۲۷:۱۴
متاسفانه این بلایی هستش که خودمون به تدریج به سر خودمون داریم میاریم... (1658331) (alef-13)
 
امیر دانایی
۱۳۹۲-۰۷-۰۱ ۰۸:۵۶:۰۹
برای سالم سازی "نظام فرهنگی" کشور چه باید کرد؟چگونه می شود نظام فرهنگی کشور را از نخوت،سستی،رکود،بی سامانی،سردرگمی وآشفتگی که به آن مبتلاست نجات داد؟ (1661582) (alef-13)
 
دکتر صنیعی منفرد
۱۳۹۲-۰۶-۲۸ ۱۵:۴۰:۳۷
تنها یک دلیل دارد
هنگامی که برای دفاع از تز دکترای خود آماده می شدم با شوکی از سوی استاد راهنمایم مواجه شدم. "علی خیلی راحت بنظر می رسی" همین طور است استاد. چرا نگران باشم. وقتی از تحقیق دکترایم مقاله معتبر پذیرفته شده دارم چرا باید نگران باشم؟ " اما علی ممتحنین شما اول با اصیل بودن تز شما کار دارند. آنقدر شما را می پیچانند تا به ایشان ثابت شود که شما و فقط شخص شما این تز را نوشته است". داستان موسسات تز نویسی به همین یک دلیل ساده بر می گردد. دنبال دلایل عجیب و غریب نباشید.
متشکرم (1654094) (alef-13)
 
احمدرضا قاسمی
۱۳۹۲-۰۶-۳۰ ۰۸:۳۱:۲۸
مشکل آنست که ارزش پژوهش علمی به عنوان راهکاری برای اعتلای فردی، سازمانی و ملی به ابزاری برای کسب مطامع مالی و گاها سیاسی و اجتماعی برخی شده است. مردم و فرهنگی عاشق دریافت مدرک و کسب درجه دکتری هستند. برای اینکار ناچارند 24 سال تحصیل کنند. پس از 24 سال سرمایه‌گذاری نوبت به برداشت می‌رسد. از طرفی تحصیل در مقاطع بالا با کیفتی بالا مستلزم بنیه مالی مناسب است. در شرایط بی‌کاری اقشار تحصیل کرده ایشان برای رفع نیاز‌های مالی خود رو به مشاغل کاذب مثل پایان نامه نویسی و ... رو می‌آورند.
1- افزایش پایه غلی اساتید در گروه فعالیت علمی است. از این رو دانشجویان مجبور نگارش مقاله میکنند. انجام یک پژوهش اصیل و بنیادی مستلزم سال‌ها صرف وقت است. در حالی که اعضای هیات علمی در حال حاضر در صدد تولید انبوه اثار علمیند تا استاد تمام شوند.
2- دانشجویان برای ادامه تحصیل نیازمند مقاله هستند. بنابراین با این روند همکاری میکنند
3- ارزیابی اثار علمی داخلی بدون توجه دقیق صورت میگیرد. ملاک ارزیابی مقالات لابی نویسنده با داور نشریات و همکاران انتشارات است.
4- دولتمردان هم نمی‌توانند در این خصوص وارد شوند. چرا که آنوقت گوشه پرونده خودشونم ممکنه بیاد بالا. گر حکم شود که مست گیرند در خانه هر آن که هست گیرند!!!!
بنابراین سیستم پژوهشی باید با رویکرد عملگرا و کاربردی پیاده‌سازی شود. اخلاق پژوهشی در جامعه آکادمیک توسعه یابد. در نهایت ساز و کار اندیشیده شود که پژوهشگران با تدوین اثار فاخر علمی و عملیاتی از جبران خدمات شایسته‌ای برخوردار شوند.
عالمان را زر دهید تا بیشتر بخوانند. زاهدان را مدید تا زاهد بمانند.. حضرت سعدی (1656438) (alef-13)
 
علی
۱۳۹۲-۰۶-۳۱ ۱۵:۰۲:۳۸
بیشتر "مسئولین و اساتید" دهه گذشته که حال تصمیم سازان ـحقیق و آموزش عالی هستند از همین وارستگان هستند. شاید تجدید نظری در مدارک و تحقیقات آنان آبروئی به داشگاهها ببخشد (1660000) (alef-6)
 
ناصری
۱۳۹۳-۰۴-۳۰ ۱۷:۴۲:۵۲
حرف حق...
یادداشت خوبی بود (2265621) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.