توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 237410
منطق اسراییل منطق معاویه است
بخش تعاملی الف - مریم مهدویان
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۲۱
آمار کشته شدگان غیر نظامی در حملات اخیر اسراییل به غزه آنچنان بالاست که کسی به خود این اجازه را نمی دهد که در مقابل آن سکوت کند.

اما آنچه که بیشتر درد آور است توجیه این جنایات توسط بعضی از روشن فکران و طرفداران حقوق بشر غربی است.

آنجا که سعی می کنند از بار گناه اسراییل کم کرده و این گناه را به گردن طرف مقابل بی اندازند.

به عنوان مثال بنیامین نتانیاهو در تلویزیون اسراییل حماس را متهم ‌کرد که حماس از «سپر انسانی» استفاده می‌کند تا به گفته او «اجساد دوربین پسند بیشتری برای رسیدن به اهداف خودش جمع کند.»

اسراییل مدت‌هاست ادعا می‌کند شبه‌نظامیان حماس عمدا از مناطق مسکونی برای انجام عملیات نظامی و انبار کردن اسلحه استفاده می‌کنند. همچنین اسراییل می‌گوید حماس موقع درگیری‌ از ترک این مکان‌ها توسط مردم جلوگیری می‌کند.

در حقیقت اسراییل این گونه سعی دارد گناه کشته شدن غیر نظامیان را به گردن حماس بی اندازد.

جالب است که فردی همچون معاویه هم همین استدلال را در مورد کشتن عمار یاسر در جنگ صفین به کار می برد.

در روایات متعددی از رسول خدا، پیش بینی شده بود که عمّار یاسر را گروه ((باغی)) در میدان نبرد به شهادت خواهند رساند: ))تقتلک الفئة الباغیة.(((۱)

در روایت دیگری پیامبر زمان شهادت عمّار را در جنگ اهل عراق و شام پیش بینی کرد که عمّار در جبهه حق خواهد بود.(۲)

عمّار یاسر، که در جنگ جمل و صفیّن از یاران نزدیک امیرالمومنین امام علی علیه السلام بود، در صفیّن توسط لشکر معاویه به شهادت رسید. شهادت وی «گروه باغی» را مشخص کرد. با شهادت عمّار و پخش خبر آن در لشکر معاویه، جبهه وی دچار تردید و اضطراب در حقّانیت خود شد؛ زیرا آنان خود را مصداق حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله می یافتند.

اما معاویه دست به فریب لشکر خود زد و با این بهانه که قاتل عمّار کسی است که وی را به میدان جهاد فرستاده، توانست اذهان جاهلانه و ساده لوحانه لشکر خود را توجیه کند.(۳)

ولی مضحک بودن توجیه معاویه بسیار روشن است و به تعبیر امام علیه السلام در این فرض، باید پیامبراکرم صلی الله علیه و آله را نعوذبالله قاتل حمزه تلقّی کرد.(۴)

۲۷-۱ تن از صحابه حدیث مزبور را با تعبیرهای متفاوت نقل کردند. ر.ک: صحیح بخاری، ج۱، ص۱۷۲/ صحیح مسلم، ج۴، ص ۲۲۳۵/ مسنداحمدبن حنبل، ج۲،ص ۶۵۴
-۲وقعة صفین، ص ۳۳۵
-۳الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۳۸۲ / تاریخ طبری، ج ۵، ص ۴۱
-۴ شرح نهج البلاغه، ج ۲۰، ص