نظر منتشر شده
۱۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 233919
آیا اردوغان آتاترک دوم ترکیه می شود؟
بخش خارجی الف، 20 تیر 93
تاریخ انتشار : جمعه ۲۰ تير ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۵۵
پایگاه خبری- تحلیلی المانیتور در مقاله ای به ارجاعات اخیر رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه و هوادارانش اشاره کرده و می نویسد که وی خود را "رهبر دومین جنگ استقلال " این کشور می داند و به دنبال در اختیار گرفتن کامل قدرت است. در این مقاله آمده است: رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه کمپین خود را برای انتخابات ریاست جمهوری ماه آگوست از شهر "سامسون" در ساحل دریای سیاه آغاز کرده است. وی پس از سخنرانی برای اجتماع هزاران نفری هوادارانش، راهی مقصد بعدی یعنی شهر ارزالروم در شمال شرقی ترکیه شد.

باید گفت کسانی که اندک اطلاعی از تاریخ سیاسی ترکیه دارند به خوبی می دانند که انتخاب این دو شهر از سوی اردوغان اتفاقی نبوده است. این شهرها مقصد اولین توقف های ژنرال مصطفی کمال یا همان آتاترک بود که حرکت خود را از شهر استانبول به سمت آناتولی در ۱۹۱۹ آغاز کرد تا با کشورهای اشغالگر برای استقلال کشورش بجنگد.

تردیدی وجود ندارد که اردوغان این ترادف تاریخی را در نظر داشته است. وی در شهر سامسون گفت: ما اولین گام بزرگ را در سامسون، شهر قدم های بزرگ برخواهیم داشت. قاضی مصطفی کمال هم اولین گام برای جنگ استقلال را از اینجا آغاز کرد.

اخیرا ارجاعات دیگری نیز از سوی اردوغان و تیمش به بنیانگذار ترکیه شده بود. اردوغان در مبارزات انتخابات محلی ۳۰ مارس خود را رهبر "دومین جنگ استقلال" ترکیه خواند که اشاره ای آشکار به جنگ استقلال اصلی به رهبری آتاترک بود.

همچنین زمانی که مشاوران اردوغان، سیستم ریاست جمهوری با قدرت را در سال ۲۰۱۲ تشویق می کردند، آتاترک را نمونه سیستم خود می دانستند. این مساله بسیار جالبی است زیرا که تا همین اواخر مشروعیت و منش سیاسی آتاترک از سوی محافظه کاران مذهبی در ترکیه مورد نقد قرار داشت.

از این ارجاعات آیا باید متوجه شویم که جذابیت جدیدی در کمالیسم برای مذهبیون شکل گرفته و تغییری ناگهانی در ایدئولوژی و هویت محافظه کاران ایجاد شده است؟ به احتمال زیاد نه، زیرا طرفداران محافظه کار اردوغان همچنان به شدت منتقد بخش هایی از ایدئولوژی کمالیسم از جمله اقتدار گرایی سکولار و ناسیونالیسم ترکی هستند.

با این حال به نظر می رسد که آنها تاحدودی روش و منش آتاترک برای قبضه قدرت را تحسین می کنند. انتخاب روش سنتی کمالیست ها برای بی اعتبارسازی مخالفان- از جمله متهم کردن آنها به عنوان دشمنان داخلی و عوامل سیاه قدرت های خارجی- نمونه ای بارز از این مساله است.

اردوغان که زمانی مخالف روایت های توطئه گرایانه بود، وقتی که دولتش مورد انتقاد شدید مخالفان قرار گرفت، به سرعت از این روش برای معترضان پارک "گزی" بهره گرفت و این روش را به سطح جدیدی در خصوص مبارزه با جنبش گولن رساند.

سپس این روش به خلق یک کیش شخصیتی انجامید. طرفداران اردوغان مانند طرفداران آتاترک، وی را به عنوان یک ناجی که ملتی قرن ها منتظر آن بوده، توصیف می کنند. مانند "جوانان پیرو آتاترک"، "شاخه جوانان حزب عدالت و توسعه" نیز اردوغان را رهبری بدون اشتباه می دانند که انتقاد از وی اگر غیرمیهن پرستانه نباشد، دست کم غیرمنصفانه است.آنها حتی با استفاده شعار کمالیست ها که می گفتند "پدر (آتا) ما جای پای تو می گذاریم"، این روزها شعار می دهند" ای مرد، ما جای پای تو می گذاریم".

شاید این موضوع تنها روایتی سیاسی به نظر برسد اما باید گفت ریاست جمهوری پرقدرتی که اردوغان بدنبال دستیابی به آن است، قدرتی را به وی خواهد داد که هیچ رهبری جز آتاترک آن را در اختیار نداشته است.

در "سیستم ریاست جمهوری" مورد نظر طرفداران اردوغان، تمام قدرت در دست رییس جمهور است و به طور عملی نخست وزیر به دبیر هیات دولت تبدیل خواهد شد. بنابراین اردوغان خواهد توانست تا تمامی سیستم اجرایی کشور را در اختیار داشته باشد.

اگر حزب عدالت و توسعه همچنان به تسلط بر پارلمان ادامه دهد که به نظر نیز این گونه می رسد، رییس جمهوری از این حزب، قادر به کنترل نمایندگان نیز خواهد بود. همچنین رییس جمهور قدرت انتصاب بسیاری از اعضای دیوان عالی قضایی را خواهد داشت.

به عبارت دیگر اگر اردوغان رییس جمهوری شود که بدنبال آن است، ترکیه بار دیگر به سمت "تجمیع قدرت" پیش خواهد رفت که اصل اساسی در دوران آتاترک بود. البته این مساله در مغایرت کامل با اصل "تفکیک قوا" است که مونتسکیو آن را به عنوان بنیاد دموکراسی در قرن ۱۸ مطرح کرد.

با توجه به اینکه رییس جمهور ترکیه قدرت انتصاب روسای دانشگاه ها را نیز دارد و همچنین تسلط فزاینده اردوغان بر رسانه ها، به نظر می رسد که در صورت رییس جمهور شدن وی، قدرت به طور کامل در اختیار یک فرد قرار خواهد گرفت.

برای اینکه منصف باشیم، اردوغان به اعتبار برگه های رای به این قدرت دست خواهد یافت در حالی که آتاترک هیچ گاه با رقبایش به طور منصفانه و آزادانه رقابت نکرد. بنابراین تجمیع قدرت توسط اردوغان "دموکراتیک تر" از آتاترک خواهد بود اما به هرحال این روش را می توان "دموکراسی غیر لیبرال" نامید.

سوال اصلی این است که چرا اردوغان این قدرت را می خواهد و به آن نیاز دارد؟ آیا تنها به این دلیل که مدعی است "برای خدمت به ملت"؟ یا آنکه می خواهد قدرت را در دست خود بگیرد؟ یا مانند آتاترک پروژه ای را برای تغییر در جامعه به شیوه خودش در دست دارد؟ یا تمامی مسائل عنوان شده در بالا؟

هم اردوغان و هم هوادارانش چنین برنامه ای را برای تغییر در جامعه یا "مهندسی اجتماعی" – واژه ای که به طور سنتی از سوی آتاترک و هوادارانش برای انقلاب فرهنگی استفاده می شد- ندارند. به طور مشخص، جامعه ترکیه در قرن ۲۱ با توجه به جامعه مدنی، رسانه ها، جوانان تحصیلکرده و دسترسی بیشتر به جامعه جهانی، بسیار کمتر از جامعه ترکیه در اوایل قرن ۲۰ قابل مدیریت است.

با این حال همچنان دلایل کافی برای مظنون بودن به اردوغان در زمینه اجرای برنامه هایش در خصوص مهندسی اجتماعی وجود دارد. وی روشن ساخته است که قصد دارد از منابع دولتی برای تشویق و ترغیب جمعیت های اسلامی مورد علاقه اش حمایت کند.

نمی توان گفت که ترکیه به کشوری مانند عربستان سعودی تبدیل خواهد شد اما اگر اردوغان برای ۱۰ سال یا بیشتر رییس جمهور باشد، می تواند قوانینی بنیادگرایانه از اسلام را در دولت و در جامعه اجرایی کند.
 
مجید
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۰:۰۸:۱۵
آتا ترک در ترکیه خیلی محبوب است به نظرم نه امکان ندارد به محبوبیت آتا ترک برسد (2248984) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۲:۵۷:۳۵
انگشت کوچکه آتاتورک هم نمیشه!!! (2249140) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۲۱:۲۴:۴۶
حزب اردغان حدود 12 ساله که در هر انتخاباتی دو برابر حزب نزدیک به آتاتورک رای می آورد لذا دو حالت دارد: یا مردم مشترکات زیادی بین آن دو می بینند و یا محبوبیت اردوغان بیشتر است. (2249868) (alef-10)
 
حسین
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۰:۵۱:۲۳
با سلام،
کم کم اردوغان نیز در حال کنار گذاشتن نقاب خود است. از اول هم مشخص بود که کیش شخصیتی دارد و بدنبال تبدیل شدن به یک دیکتاتور و در اختیار گرفتن تمام قدرت است.
برخی از کارشناسان ترک مدعی هستند که اردوغان از نوادگان یهودیانی است که در قرن 17 در دربار عثمانی به ظاهر مسلمان شدند و در آخر نیز در سقوط امپراطوری عثمانی نقش داشتند.
این روزها اردوغان خود به محور برادر کشی در منطقه تبدیل شده است که با کمک تروریست ها سوری ها را می کشد و با کمک داعش نفت عراق را به یغما می برد.
از این مطلب الف که مقداری به روشن کردن کیش شخصیتی اردوغان کمک می کند، تشکر می کنم. (2249019) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۱:۰۲:۰۶
اردوغان با این سیاست هاش به زباله دان تاریخ خواهد پیوست (2249028) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۱:۰۸:۳۱
نفرين به عثماني و نفرين به اردوغان كه تمام كشتار در سوريه و عراق با پشتيباني اوست كه از سوي داعش و النصره انجام مي شود (2249033) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۳:۴۰:۴۹
اتا تورك تركيه را نجات داد و اردوغان تركيه را نابود ميكند با حمايتهاى اشتباهش از داعش و تروريستها (2249205) (alef-13)
 
سیدمحمدمهدی
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۴:۳۰:۰۸
اردوغان در نرکیه خیلی محبوب است. بیاییم به رای ملت ترکیه احترام بگذاریم و یه ایشان توهین نکنیم. برخلاف ادعای برخی اردوغان بنیادگرا نیست و مقایسه ترکیه با سعودی کلا غلط است.
حزب عدالت و توسعه کارهای بسیار بزرگی برای پیشرفت کشورشان انجام داده است که مردم قدرشناس ترکیه فراموش نمی کنند و این البته به معنایی
اشتباه نکردن آنها نیست
برای برادران مسلمان ترکیه ارزوی موفقیت دارم. (2249272) (alef-10)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۵:۳۶:۱۹
ترکیه با آتش بازی می کند.مار در آستین می پرورد.
بزودی این تروریست ها گریبان ترکیه را خواهند گرفت وپا گرفتن کشوری به نام کردستان نصف ترکیه را خواهد بلعید.
اصلا سیاست درستی ندارند. (2249349) (alef-10)
 
بی خیال
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۹:۵۷:۲۶
مسائل داخلی ترکیه به ما مربوط نیست. (2249753) (alef-10)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۰ ۱۶:۴۸:۲۲
شتر در خواب بیند پنبه دانه ....گهی لف لف خورد گه دانه دانه (2249451) (alef-10)
 
۱۳۹۳-۰۴-۲۱ ۲۳:۳۵:۰۱
آتا ترک یک کشور ورشکسته را به نقشه جغرافیا برگرداند ولی اردوغان سوار بر جهل عامه مردم ترکیه را که همیشه نان بیطرفیش را میخورد درگیر مسایلی کرد که دهها سال بعد از او هم باید تاوانش را پس بدهند. (2251690) (alef-10)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.