کد مطلب: 383814
در برنامه «وطن‌دار» مطرح شد
انتقاد امیرخانی از موانع اقامت مهاجران افغانستانی
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۳۰
نخستین قسمت از برنامه تلویزیونی «وطن‌دار» با موضوع مهاجران افغانستانی روی آنتن شبکه افق رفت. محمدکاظم کاظمی، شاعر و فعال فرهنگی افغانستانی و رضا امیرخانی نویسنده کتاب «جانستان کابلستان» مهمانان این برنامه تلویزیونی بودند که درباره «مسائل پیرامونی مهاجرت و رابطه فرهنگی ملت ایران-افغانستان » به گفت‌وگو پرداختند.
امیرخانی در این میزگرد درباره اشعار محمد کاظم کاظمی، شاعر افغانستانی و کتاب‌هایی که از او منتشر شده است، سخنانی بیان کرد و گفت: اساساً آشنایی فرهنگی ما با افغانستان به واسطه اشعار استاد کاظمی بوده است. همان شعری که در دوران مدرسه در کتاب‌ها می‌خواندیم که «پیاده آمده‌ام، پیاده خواهم رفت» علاقه ما را به هم زبانانمان در آن سوی مرز تغییر داد و بیشتر کرد.
به گزارش تسنیم، امیرخانی ادامه داد: امروز هم گفتمان این شعر تغییر کرده و در «شمشیر و جغرافیا» تجلی کرده است و به نظرم این هم باز مدیون هنر و استعداد استاد کاظمی است و گویای این است که آن گفتمان پیشرفت کرده و ما از آن فضا گذر کردیم و وارد فضای تازه‌تری شدیم.
نویسنده کتاب پر مخاطب و محبوب «من او» در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره انتقاد و گلایه برخی مهاجران افغانستانی از اینکه با تعبیر اتباع بیگانه خطاب قرار می‌گیرند در حالی که در قالبی شعاری مدام بر همدلی و همزبانی ملت ایران-افغانستان سخن رانده می‌شود، گفت: اگر زبان را خانه جان آدمیزاد بدانیم که اینگونه است، ساده‌ترین مهاجرت‌ها، مهاجرت جغرافیایی است و در مهاجرت‌های جغرافیایی امکان دارد تغییر و تحولی در فرد اتفاق نیفتد. سخت‌ترین و صعب‌ترین مهاجرت‌ها مهاجرت‌های زبان‌شناختی است، به این معنا که مخاطب زبان و نگرش خودش را عوض می‌کند.
امیرخانی در ادامه در پاسخ به اینکه عموماً همه افغانستانی‌ها مساوی با مواد مخدر و قاچاق و قتل و ... به ناحق به تصویر کشیده می‌شدند، گفت: این تصور بر ساخته ذهن مردم نیست. به گمان من نقشی که حاکمیت در ایجاد این تصور داشته، نقش مهمی است و این خود انتقادی را امروز همچون منی باید در اینجا داشته باشد. کشوری که مهاجر پذیر هست باید با درایت و هوشمندی مهاجران را انتخاب کند این در همه کشورهای مهاجر پذیر وجود دارد. در کشور ما این امکان وجود داشت که ما تعیین کنیم که چه تعدادی از مهاجران و چه جنسی از مهاجران به کشور ما بیایند. ما کاری نکردیم که مهاجرت سیاه به کشور ما اتفاق نیفتد. ما دوست نداشتیم مهاجر با سواد به کشور ما بیاید، اما موانع قانونی که در کار گذاشتیم نتیجه‌اش این شد که نخبگان کمتر گسیل شوند و افرادی به صورت غیر قانونی به کشور ما وارد شوند و مهاجرت سیاه شکل بگیرد. به این معنا که ما مزیت خود برای انتخاب مهاجر را هم از دست دادیم.
امیرخانی گفت: برای کشوری که ادعای مطالبه یک سری مسائل انسانی را دارد و می‌گوید حرف‌هایی در سطح جهانی دارد، باید قوانینی وضع شود که متناسب با همین ادعا باشد. قوانین تابعیت و در مواردی خاص لااقل قوانین اقامتی ایجاد شود تا به این وسیله تمایل برای طی مسیر قانونی بیشتر شود و اقامت سیاه به اقامت سفید تبدیل شود. بالأخره اقامت سفید قابل رصد شدن است و از حضور غیر قانونی و قاچاقی خیلی بهتر است.
امیرخانی در این میزگرد درباره اشعار محمد کاظم کاظمی، شاعر افغانستانی و کتاب‌هایی که از او منتشر شده است، سخنانی بیان کرد و گفت: اساساً آشنایی فرهنگی ما با افغانستان به واسطه اشعار استاد کاظمی بوده است. همان شعری که در دوران مدرسه در کتاب‌ها می‌خواندیم که «پیاده آمده‌ام، پیاده خواهم رفت» علاقه ما را به هم زبانانمان در آن سوی مرز تغییر داد و بیشتر کرد.
به گزارش تسنیم، امیرخانی ادامه داد: امروز هم گفتمان این شعر تغییر کرده و در «شمشیر و جغرافیا» تجلی کرده است و به نظرم این هم باز مدیون هنر و استعداد استاد کاظمی است و گویای این است که آن گفتمان پیشرفت کرده و ما از آن فضا گذر کردیم و وارد فضای تازه‌تری شدیم.
نویسنده کتاب پر مخاطب و محبوب «من او» در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره انتقاد و گلایه برخی مهاجران افغانستانی از اینکه با تعبیر اتباع بیگانه خطاب قرار می‌گیرند در حالی که در قالبی شعاری مدام بر همدلی و همزبانی ملت ایران-افغانستان سخن رانده می‌شود، گفت: اگر زبان را خانه جان آدمیزاد بدانیم که اینگونه است، ساده‌ترین مهاجرت‌ها، مهاجرت جغرافیایی است و در مهاجرت‌های جغرافیایی امکان دارد تغییر و تحولی در فرد اتفاق نیفتد. سخت‌ترین و صعب‌ترین مهاجرت‌ها مهاجرت‌های زبان‌شناختی است، به این معنا که مخاطب زبان و نگرش خودش را عوض می‌کند.
امیرخانی در ادامه در پاسخ به اینکه عموماً همه افغانستانی‌ها مساوی با مواد مخدر و قاچاق و قتل و ... به ناحق به تصویر کشیده می‌شدند، گفت: این تصور بر ساخته ذهن مردم نیست. به گمان من نقشی که حاکمیت در ایجاد این تصور داشته، نقش مهمی است و این خود انتقادی را امروز همچون منی باید در اینجا داشته باشد. کشوری که مهاجر پذیر هست باید با درایت و هوشمندی مهاجران را انتخاب کند این در همه کشورهای مهاجر پذیر وجود دارد. در کشور ما این امکان وجود داشت که ما تعیین کنیم که چه تعدادی از مهاجران و چه جنسی از مهاجران به کشور ما بیایند. ما کاری نکردیم که مهاجرت سیاه به کشور ما اتفاق نیفتد. ما دوست نداشتیم مهاجر با سواد به کشور ما بیاید، اما موانع قانونی که در کار گذاشتیم نتیجه‌اش این شد که نخبگان کمتر گسیل شوند و افرادی به صورت غیر قانونی به کشور ما وارد شوند و مهاجرت سیاه شکل بگیرد. به این معنا که ما مزیت خود برای انتخاب مهاجر را هم از دست دادیم.
امیرخانی گفت: برای کشوری که ادعای مطالبه یک سری مسائل انسانی را دارد و می‌گوید حرف‌هایی در سطح جهانی دارد، باید قوانینی وضع شود که متناسب با همین ادعا باشد. قوانین تابعیت و در مواردی خاص لااقل قوانین اقامتی ایجاد شود تا به این وسیله تمایل برای طی مسیر قانونی بیشتر شود و اقامت سیاه به اقامت سفید تبدیل شود. بالأخره اقامت سفید قابل رصد شدن است و از حضور غیر قانونی و قاچاقی خیلی بهتر است.
کلمات کلیدی : افغانستانی+امیرخانی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
