کد مطلب: 170424
آیا خوشبختی همان موفقیت است؟
خوشبختی از ادراک افراد نشأت می گیرد. اگر تمام ناراحتی های خود را بر روی یک میز بریزید و بعد از شما فرد دیگری بیاید و ناراحتی هایش را روی میز بریزد، شما قطعا ترجیح می دهید ناراحتی‌های خودتان را برای خود بردارید.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۳۴
معمولا مردم زندگی خود را با افراد دیگری مقایسه می کنند و به خوشبختی فرضی یا واقعی آنها رشک می برند. این اشتباه بزرگی است که از دور افرادی را که در واقع خوشبخت نیستند خوشبخت فرض کنیم و سپس حسرت بخوریم.بسیاری از مردم درک نمی کنند که افراد دارای شهرت، ثروت و اقبال اغلب احساس بدبختی می کنند، زیرا آن چه دارند یعنی شهرت، ثروت و زندگی مجلل از عوامل و ابزار خوشبختی نیستند.
ما خود را با هر کسی که به تصور خویش از خود خوشبخت تر می پنداریم مقایسه می کنیم، اگر همه‌ی ما درمی یافتیم که زندگی افرادی که خوشبختی خود را با آنها مقایسه می کنیم آکنده از درد و رنجی است که ما از آن آگاهی نداریم مسلما هرگز خود را با آنها مقایسه نمی کردیم و به حال آنها رشک نمی‌بردیم.همیشه کسانی هستند که بیش تر از شما دارند، آدم هایی با پول بیشتر، ظاهر بهتر، استعداد زیادتر، فرصت های بیشتر و... اگر شما همواره خود را با این جور افراد مقایسه کنید، مدام احساس ناخرسندی می کنید. در عوض می توانید کار آدم های خوشبخت را انجام دهید. یعنی برای آنچه دارید سپاسگزار باشید و به خاطر داشته باشید، هستند افراد بسیاری که از شما خیلی کمتر دارند. ما با مقایسه ی خود با دیگران قادر نخواهیم بود در هیچ یک از جنبه‌های زندگی خوشبختی خود را افزایش دهیم و برعکس با خودداری از مقایسه‌ی خویشتن با کسانی که تصور می کنیم از ما خوشبخت ترند، می توانیم خوشبخت‌تر شویم.
اگر احساس می کنید فرد خوشبختی نیستید، از بیماران سرطانی، زندانیان و بیمارانی که توسط مراکز بهزیستی نگهداری می شوند دیدار کنید تا به سرعت متوجه شوید که چقدر خوشبخت و کامیاب هستید کسی چه می داند شاید به این نتیجه هم برسید که تا چه حد خوش شانس هستید و بعد از آن قدردان داشته های تان شوید.
خوشبختی، در درک صحیح داشته های شخصی خلاصه می شود، حال چه زیاد باشد چه کم. بنابراین می بینیم که چطور احساس رضایت ما از زندگی اغلب به این بستگی دارد که خود را با چه کسی مقایسه می کنیم. البته چیزهای دیگری را هم به جز درآمد، مورد مقایسه قرار می دهیم.مقایسه ی پیوسته با کسانی که زیرک تر، زیباتر، یا موفق تر از ما هستند نیز به پرورش این احساس حسادت، محرومیت و اندوه کمک می کند، اما می توان از همین اصل در مسیری مثبت نیز استفاده کرد. می توانیم با مقایسه ی خود با کسانی که از ما ناموفق تر هستند احساس رضایت و به دنبال آن احساس خوشبختی خود را از زندگی افزایش دهیم.
آیا خوشبختی همان موفقیت است؟
موفقیت شخصی یعنی به دست آوردن آنچه می خواهید. این در حالی است که برخی افراد با اینکه به آرزوهای خود رسیده اند هنوز احساس آرامش ناشی از موفقیت را به دست نیاورده اند و احساس خوشبختی نمی کنند.در واقع این باور غلط که موفقیت همان خوشبختی است و این دو مترادف و معادل همدیگر هستند یکی از موانع بزرگ در راه نیل به خوشبختی است، بدیهی است که انسان ها به هر میزان که به موفقیت برسند، اندکی بعد این موفقیت تازگی خود را از دست داده و آنها آرزوی موفقیت دیگری را خواهند داشت.
به عنوان مثال قبول شدن در کنکور دانشگاه، تمام کردن تحصیلات دانشگاهی، انتخاب یک پیشه ی خوب، مطرح شدن و معروف شدن و... بنابراین کسانی که قبل از موفقیت خوشبخت نبوده اند. نه تنها پس از کسب موفقیت به خوشبختی نمی رسند بلکه ناامیدتر نیز می شوند، چراکه آن موفقیت را معادل خوشبختی پنداشته اند و از این رو به تلاش خود برای موفقیت هر چه بیشتر ادامه می دهند. آنها به خاطر این فکر غلط به جای اینکه نیروی خود را در راه رسیدن به خوشبختی صرف نمایند، آن را در خدمت موفقیت به کار می گیرند، لذا همیشه ناکام بوده و احساس درماندگی می کنند. البته تلاش برای رسیدن به موفقیت های مادی خواسته ای مشروع و سالم است و انسان باید به این تلاش ادامه دهد ولی نباید آن را مترادف با خوشبختی و یا شرط لازم برای خوشبختی بداند.
اگر موفقیت مادی را برای افزودن به احساس خوشبختی، آرامش خاطر و امنیت بخواهیم در این صورت می تواند بر احساس خوشبختی ما بیفزاید. به ویژه هنگامی که آرامش خاطر در مورد مادیات به ما فرصت دهد که درپی هدف های والاتری باشیم، اما به دنبال موفقیت مادی رفتن هنگامی مخرب است که به عنوان هدف و نه وسیله ای برای افزودن به خوشبختی مطرح شود.
ما خود را با هر کسی که به تصور خویش از خود خوشبخت تر می پنداریم مقایسه می کنیم، اگر همه‌ی ما درمی یافتیم که زندگی افرادی که خوشبختی خود را با آنها مقایسه می کنیم آکنده از درد و رنجی است که ما از آن آگاهی نداریم مسلما هرگز خود را با آنها مقایسه نمی کردیم و به حال آنها رشک نمی‌بردیم.همیشه کسانی هستند که بیش تر از شما دارند، آدم هایی با پول بیشتر، ظاهر بهتر، استعداد زیادتر، فرصت های بیشتر و... اگر شما همواره خود را با این جور افراد مقایسه کنید، مدام احساس ناخرسندی می کنید. در عوض می توانید کار آدم های خوشبخت را انجام دهید. یعنی برای آنچه دارید سپاسگزار باشید و به خاطر داشته باشید، هستند افراد بسیاری که از شما خیلی کمتر دارند. ما با مقایسه ی خود با دیگران قادر نخواهیم بود در هیچ یک از جنبه‌های زندگی خوشبختی خود را افزایش دهیم و برعکس با خودداری از مقایسه‌ی خویشتن با کسانی که تصور می کنیم از ما خوشبخت ترند، می توانیم خوشبخت‌تر شویم.
اگر احساس می کنید فرد خوشبختی نیستید، از بیماران سرطانی، زندانیان و بیمارانی که توسط مراکز بهزیستی نگهداری می شوند دیدار کنید تا به سرعت متوجه شوید که چقدر خوشبخت و کامیاب هستید کسی چه می داند شاید به این نتیجه هم برسید که تا چه حد خوش شانس هستید و بعد از آن قدردان داشته های تان شوید.
خوشبختی، در درک صحیح داشته های شخصی خلاصه می شود، حال چه زیاد باشد چه کم. بنابراین می بینیم که چطور احساس رضایت ما از زندگی اغلب به این بستگی دارد که خود را با چه کسی مقایسه می کنیم. البته چیزهای دیگری را هم به جز درآمد، مورد مقایسه قرار می دهیم.مقایسه ی پیوسته با کسانی که زیرک تر، زیباتر، یا موفق تر از ما هستند نیز به پرورش این احساس حسادت، محرومیت و اندوه کمک می کند، اما می توان از همین اصل در مسیری مثبت نیز استفاده کرد. می توانیم با مقایسه ی خود با کسانی که از ما ناموفق تر هستند احساس رضایت و به دنبال آن احساس خوشبختی خود را از زندگی افزایش دهیم.
آیا خوشبختی همان موفقیت است؟
موفقیت شخصی یعنی به دست آوردن آنچه می خواهید. این در حالی است که برخی افراد با اینکه به آرزوهای خود رسیده اند هنوز احساس آرامش ناشی از موفقیت را به دست نیاورده اند و احساس خوشبختی نمی کنند.در واقع این باور غلط که موفقیت همان خوشبختی است و این دو مترادف و معادل همدیگر هستند یکی از موانع بزرگ در راه نیل به خوشبختی است، بدیهی است که انسان ها به هر میزان که به موفقیت برسند، اندکی بعد این موفقیت تازگی خود را از دست داده و آنها آرزوی موفقیت دیگری را خواهند داشت.
به عنوان مثال قبول شدن در کنکور دانشگاه، تمام کردن تحصیلات دانشگاهی، انتخاب یک پیشه ی خوب، مطرح شدن و معروف شدن و... بنابراین کسانی که قبل از موفقیت خوشبخت نبوده اند. نه تنها پس از کسب موفقیت به خوشبختی نمی رسند بلکه ناامیدتر نیز می شوند، چراکه آن موفقیت را معادل خوشبختی پنداشته اند و از این رو به تلاش خود برای موفقیت هر چه بیشتر ادامه می دهند. آنها به خاطر این فکر غلط به جای اینکه نیروی خود را در راه رسیدن به خوشبختی صرف نمایند، آن را در خدمت موفقیت به کار می گیرند، لذا همیشه ناکام بوده و احساس درماندگی می کنند. البته تلاش برای رسیدن به موفقیت های مادی خواسته ای مشروع و سالم است و انسان باید به این تلاش ادامه دهد ولی نباید آن را مترادف با خوشبختی و یا شرط لازم برای خوشبختی بداند.
اگر موفقیت مادی را برای افزودن به احساس خوشبختی، آرامش خاطر و امنیت بخواهیم در این صورت می تواند بر احساس خوشبختی ما بیفزاید. به ویژه هنگامی که آرامش خاطر در مورد مادیات به ما فرصت دهد که درپی هدف های والاتری باشیم، اما به دنبال موفقیت مادی رفتن هنگامی مخرب است که به عنوان هدف و نه وسیله ای برای افزودن به خوشبختی مطرح شود.
۱۳۹۵/۰۸/۲۸ ۱۳:۲۳
کلمات کلیدی : خوشبختی
عقیل نلظم زاده
۱۳۹۱-۰۸-۲۲ ۱۵:۱۳:۵۱
به نظر شما ادم بدبختر از سرطانی و زندانی وجود نداره که اونا رو مثال میزنید.اگه این متن رو یه سرطانی بخونه چه حالی بهش دست میده (1018220) (alef-4)
امیر
۱۳۹۱-۰۸-۲۲ ۲۰:۴۴:۱۷
"...افراد دارای شهرت، ثروت و اقبال اغلب احساس بدبختی می کنند...."
شما چطور به این نتیجه رسیدید؟؟؟؟ (1018564) (alef-4)
شما چطور به این نتیجه رسیدید؟؟؟؟ (1018564) (alef-4)
عارفه
۱۳۹۳-۰۴-۱۸ ۱۴:۴۷:۲۵
از مطالب خوبتون ممنونم و با شما کاملا هم نظرم من شخصی هست ک با وجود ثروت زیاد احساس خوشبختی نمیکنه چون بیماری سختی داره و هرگز صاحب فرزند هم نشده خوب اینهمه پول حالا ب چ دردش میخوره؟ (2246313) (alef-10)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
