کد مطلب: 269399
نجات جان علیرضا با کبد آقای معلم
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۵۷
حکایت فداکاری این معلم روستایی برای نجات جان دانش‌آموز ۹ ساله‌اش عجیب و خواندنی است.
به گزارش تسنیم، در طول سال همواره از ایثار و فداکاری معلمان البته به طور ویژه‌تری در هفته معلم یاد می‌کنیم. ایثار و گذشتی که در باور عمومی جامعه به عنوان بخشی از شغل معلمی شناخته میشود و گاه تا جایی پیش می‌رود که با گذشت از جان حماسه آفرین میشود.
آبان سال ۹۳ بود که خبر از خودگذشتگی معلم فداکار لرستانی در فضای رسانه‌ای کشور منعکس شد. کاظم صفرزاده ۲۳ مهر ماه در مرکز شبانه روزی عشایری امام جعفر صادق (ع ) در منطقه محروم ویسیان در استان لرستان برای رساندن یکی از دانش آموزان به بیمارستان به اتفاق دو دانش آموز دیگر در مسیر با بارش شدید باران وجاری شدن سیل مواجه میشود و هرچهار نفرجان خود را از دست میدهند و جنازه این معلم فداکار پس از گذشت یک هفته پیدا میشود.
در این گزارش اما به سراغ معلمی روستایی رفته‌ایم که اقدام او متفاوت‌تر و عجیب‌تر از ماجراهایی است که تا به امروز شنیده‌ایم.
۱۹ دی ماه سال ۹۳ بود که در نخستین جشنواره جلوه‌های معلمی با علی بهاری معلم روستایی آشنا شدم. هنگامی که مجری برنامه نام این معلم را برای تقدیر صدا زد و از فداکاری او یاد کرد. اقدام فداکارانه این معلم روستایی برایم بسیار عجیب بود.
علی بهاری، ۲۴ سال است که در مقطع ابتدایی روستاهای شهرستان گرمی از توابع استان اردبیل مشغول تدریس است.
اما حکایت فداکاری این معلم روستایی برای نجات جان دانش‌آموز ۹ ساله‌اش عجیب و خواندنی است.
علیرضا دانش‌آموزی ۹ ساله است که از کلاس اول تا کلاس چهارم دبستان را با آقای بهاری گذرانده است. اواسط سال تحصیلی، آقا معلم متوجه میشود که رفتارهای علیرضا تغییر کرده است و دیگر مانند قبل حوصله درس را ندارد، رنگ چهره‌اش زرد شده و شکمش هر روز برجسته‌تر از گذشته میشود.
تغییر حالات علیرضا کافی بود تا آقای بهاری تصمیم بگیرد، شاگرد ۹ ساله‌اش را نزد پزشک برده و علت حالات او را جویا شود. پس از مراجعه به پزشک و انجام آزمایش، سونوگرافی و سی‌تی اسکن‌‌های متعدد مشخص میشود که کبد علیرضا در حال تخریب است.
روستای محل زندگی امکانات کافی را برای درمان علیرضا ندارد بنابراین آقا معلم برای مداوای علیرضا راهی اردبیل میشود اما امکانات پزشکی اردبیل نیز کافی نیست و او باید برای ادامه درمان به تهران بیاید و در پایتخت نیز علیرضا به بیمارستان نمازی شیراز ارجاع میشود اما در تمام این مراحل آقا بهاری شاگردش را تنها نگذاشته و همراه همیشگی اوست.
پزشکان در بیمارستان نمازی شیراز تشخیص میدهند که به علت شدت تخریب کبد، علیرضا باید سریعا پیوند عضو شود اما قرار گرفتن نام علیرضا در لیست انتظار برای پیدا شدن کبد از یک بیمار مرگ مغزی به انتظاری طولانی نیاز دارد و در این زمان شاید هر لحظه اتفاق ناخوشایندی برای این کودک رخ دهد.
آقامعلم که دلبستگی بسیاری به شاگردانش دارد و علیرضا را همانند دو پسرش می داند، نگران است و با وجود آنکه می‌داند با تصمیمی که می‌گیرد ممکن است حتی جان خود را از دست بدهد اما منصرف نمی‌شود و در اقدامی ستودنی نیمی از کبد خود را به علیرضا اهدا می‌کند.
حالا با اهدای کبد معلم به دانش‌آموز، علیرضا حیاتی دوباره یافته است و این بار او به همراه آقای بهاری حداقل سالی دو بار برای چکاب‌های پزشکی و بررسی سلامت کبدشان به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه میکنند.
این معلم روستایی که نیمی از حساس ترین عضو بدن خود را برای نجات جان دانش آموزش اهدا کرده است،ایثار و گذشت را بخشی منفک نشده از شغل معلمی می‌داند و می‌گوید حتی اگر صدبار دیگر متولد شوم بازهم شغل معلمی را انتخاب می‌کنم. حال که در جبهه شهادت قسمتم نشد در سنگر معلمی می‌توانم به مقام شامخ شهدا نزدیک شوم.
اما آقا معلم یک درخواست ویژه نیز دارد: از سختی‌های معلمی نمی‌گویم چرا که همه می‌دانند معلمی چه سختی‌هایی دارد حتی خود شما بهتر از من می‌دانی یک معلم با چه سختی‌هایی مواجه است اما ای کاش مسئولان،معلمان را همانند سایر کارمندان دولت می‌دیدند تا ما به دلیل حقوق اندک معلمی مجبور نشویم برای گذران زندگی به شغل دوم روی بیاوریم.
به گزارش تسنیم، در طول سال همواره از ایثار و فداکاری معلمان البته به طور ویژه‌تری در هفته معلم یاد می‌کنیم. ایثار و گذشتی که در باور عمومی جامعه به عنوان بخشی از شغل معلمی شناخته میشود و گاه تا جایی پیش می‌رود که با گذشت از جان حماسه آفرین میشود.
آبان سال ۹۳ بود که خبر از خودگذشتگی معلم فداکار لرستانی در فضای رسانه‌ای کشور منعکس شد. کاظم صفرزاده ۲۳ مهر ماه در مرکز شبانه روزی عشایری امام جعفر صادق (ع ) در منطقه محروم ویسیان در استان لرستان برای رساندن یکی از دانش آموزان به بیمارستان به اتفاق دو دانش آموز دیگر در مسیر با بارش شدید باران وجاری شدن سیل مواجه میشود و هرچهار نفرجان خود را از دست میدهند و جنازه این معلم فداکار پس از گذشت یک هفته پیدا میشود.
در این گزارش اما به سراغ معلمی روستایی رفته‌ایم که اقدام او متفاوت‌تر و عجیب‌تر از ماجراهایی است که تا به امروز شنیده‌ایم.
۱۹ دی ماه سال ۹۳ بود که در نخستین جشنواره جلوه‌های معلمی با علی بهاری معلم روستایی آشنا شدم. هنگامی که مجری برنامه نام این معلم را برای تقدیر صدا زد و از فداکاری او یاد کرد. اقدام فداکارانه این معلم روستایی برایم بسیار عجیب بود.
علی بهاری، ۲۴ سال است که در مقطع ابتدایی روستاهای شهرستان گرمی از توابع استان اردبیل مشغول تدریس است.
اما حکایت فداکاری این معلم روستایی برای نجات جان دانش‌آموز ۹ ساله‌اش عجیب و خواندنی است.
علیرضا دانش‌آموزی ۹ ساله است که از کلاس اول تا کلاس چهارم دبستان را با آقای بهاری گذرانده است. اواسط سال تحصیلی، آقا معلم متوجه میشود که رفتارهای علیرضا تغییر کرده است و دیگر مانند قبل حوصله درس را ندارد، رنگ چهره‌اش زرد شده و شکمش هر روز برجسته‌تر از گذشته میشود.
تغییر حالات علیرضا کافی بود تا آقای بهاری تصمیم بگیرد، شاگرد ۹ ساله‌اش را نزد پزشک برده و علت حالات او را جویا شود. پس از مراجعه به پزشک و انجام آزمایش، سونوگرافی و سی‌تی اسکن‌‌های متعدد مشخص میشود که کبد علیرضا در حال تخریب است.
روستای محل زندگی امکانات کافی را برای درمان علیرضا ندارد بنابراین آقا معلم برای مداوای علیرضا راهی اردبیل میشود اما امکانات پزشکی اردبیل نیز کافی نیست و او باید برای ادامه درمان به تهران بیاید و در پایتخت نیز علیرضا به بیمارستان نمازی شیراز ارجاع میشود اما در تمام این مراحل آقا بهاری شاگردش را تنها نگذاشته و همراه همیشگی اوست.
پزشکان در بیمارستان نمازی شیراز تشخیص میدهند که به علت شدت تخریب کبد، علیرضا باید سریعا پیوند عضو شود اما قرار گرفتن نام علیرضا در لیست انتظار برای پیدا شدن کبد از یک بیمار مرگ مغزی به انتظاری طولانی نیاز دارد و در این زمان شاید هر لحظه اتفاق ناخوشایندی برای این کودک رخ دهد.
آقامعلم که دلبستگی بسیاری به شاگردانش دارد و علیرضا را همانند دو پسرش می داند، نگران است و با وجود آنکه می‌داند با تصمیمی که می‌گیرد ممکن است حتی جان خود را از دست بدهد اما منصرف نمی‌شود و در اقدامی ستودنی نیمی از کبد خود را به علیرضا اهدا می‌کند.
حالا با اهدای کبد معلم به دانش‌آموز، علیرضا حیاتی دوباره یافته است و این بار او به همراه آقای بهاری حداقل سالی دو بار برای چکاب‌های پزشکی و بررسی سلامت کبدشان به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه میکنند.
این معلم روستایی که نیمی از حساس ترین عضو بدن خود را برای نجات جان دانش آموزش اهدا کرده است،ایثار و گذشت را بخشی منفک نشده از شغل معلمی می‌داند و می‌گوید حتی اگر صدبار دیگر متولد شوم بازهم شغل معلمی را انتخاب می‌کنم. حال که در جبهه شهادت قسمتم نشد در سنگر معلمی می‌توانم به مقام شامخ شهدا نزدیک شوم.
اما آقا معلم یک درخواست ویژه نیز دارد: از سختی‌های معلمی نمی‌گویم چرا که همه می‌دانند معلمی چه سختی‌هایی دارد حتی خود شما بهتر از من می‌دانی یک معلم با چه سختی‌هایی مواجه است اما ای کاش مسئولان،معلمان را همانند سایر کارمندان دولت می‌دیدند تا ما به دلیل حقوق اندک معلمی مجبور نشویم برای گذران زندگی به شغل دوم روی بیاوریم.
کلمات کلیدی : اهدای عضو
یک معلم
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۰۹:۱۶:۴۷
معلم همیشه فدارکاری می کند ولی هیچ کس حاضر به فداکاری برای معلم نیست و فقط میگویند معلم زیاد تعطیل می شود . و یا به قول کاریکاتور روزنامه همشهری معلم همیشه پای تخته سیاه می خوابد . (2863601) (alef-10)
استاد دانشگاه
۱۳۹۴-۰۸-۰۱ ۰۷:۴۵:۵۸
دست بوس تمام معلم های هستند. (3276286) (alef-11)
پیمان
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۰۹:۳۷:۲۳
درود بر این معلم فداکار
انشااله خدا حفظش کند (2863663) (alef-10)
انشااله خدا حفظش کند (2863663) (alef-10)
بیگی
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۰۹:۵۹:۳۳
مسئولان چه باری از این همه بار این ""انسان "" واقعی بر داشته اند؟ لطفا بیشتر توضیح دهید. (2863725) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۱:۲۶:۴۲
درود بر این معلم فداکار وتمام انسان های ایثارگری که برای همنوعانشون فداکاری میکنند. ولی نکته جالب اینجاست که عده ای از معلمان که مطمینا حاضر نیستند کوچکترین قدمی برای کمک به دانش اموزانشون بردارند ، سعی دارند ماجرای این معلم نمونه رو دستاویز گله وشکایت از حقوق ودستمزدشون قرار بدهند.
خنده دار اینجاست که اغلب کسانی که کارشون رو درست انجام میدهند وفداکار وتلاشگرند اغلب خاموشند ولی افرادی که اسمشون معلم است ولی هیچ قدم مثبتی برنمیدارند، فریاد اعتراض وادعاهای توخالیشون گوش فلک رو هم کر کرده...سبحان الله (2864059) (alef-10)
خنده دار اینجاست که اغلب کسانی که کارشون رو درست انجام میدهند وفداکار وتلاشگرند اغلب خاموشند ولی افرادی که اسمشون معلم است ولی هیچ قدم مثبتی برنمیدارند، فریاد اعتراض وادعاهای توخالیشون گوش فلک رو هم کر کرده...سبحان الله (2864059) (alef-10)
مسعود
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۰:۳۶:۰۱
سلام دوستان .شايد اگر كمي به عقب برگرديم ويا بهتر بگويم اگر معلم باشيم حافظه ما ياري مي دهد كه معلمان دوران سختتر وكمبود هاي بيشتري را شاهد بوده اند .پس چرا امروز معترض هستند عزيان باور كنيد.اين اعتراض ها امروز در راستاي رسالت معلمي ايشان است 1-اعتراض به اينكه عده اي با ثروت باد آورده تيشه به اعتماد جامعه مي زنند واين حركت را معلمان در جهت تضعيف فرهنگ مي دانند وچون زماني متولي فرهنگ بودند اعتراض مي كنند .2- اعتراض به رقابتي كه سازمان ها ارگان ها ونهادهايي كه با نفوذ خودشان ازنظر حقوق مزايا فاصله معني داري با معلمان خودشان دارند.وبرشانه هاي معلمان سوار شدند وامروز با معيارهاي مادي منزلت استاد كه همسنگ احترام پدر است را پاس نمي دارند 3- نگراني از تربيت آينده فرزندان خودشان وفرزندان شما ملت وبيش از دغدغه مالي، كه آنقدر نفوذ كلام والگوهاي عملي ما مادي شود كه يادمان برود جور استاد به زمهر پدر.4- وشايد ناراحتي از اين كه مسئولين وبزرگان چه مي كنند با اين فرموده :كه همانا من معلم برگزيده شدم.وكلام آخر با معذرت از همه معلمان برما ببخشيد كه گاهي در گفتار يا نوشتار خودمان حرفي ميزنيم كه نبايد بزنيم وخردي فراموشمان مي شود واكنون درشتي مي كنيم (2863860) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۰:۵۵:۵۵
آقا معلم داریم تا معلم اونهاهم بخشی از همین جامعه هستند زیاد چیز جدیدی نیست همه مردم ایران در مواقع مورد نیاز و حساس به همدیگر کمک می کنند نه تنها معلمین (2863941) (alef-10)
احمد قربانى
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۱:۲۹:۱۵
آقاى بهارى عزيز
بينهايت از شما سپاسگزارم كه بهار را به زيبايى معنا كردى
فصل بخشش و تراوت را
با تمام قلبم ، دوستت دارم تا ابد و نام شما براى هميشه برايم ماندگار شد (2864071) (alef-10)
بينهايت از شما سپاسگزارم كه بهار را به زيبايى معنا كردى
فصل بخشش و تراوت را
با تمام قلبم ، دوستت دارم تا ابد و نام شما براى هميشه برايم ماندگار شد (2864071) (alef-10)
مهمان
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۱۱:۳۸:۱۳
آقای بهاری با وجود این که مرا یک جانباز جنگ می خوانند اما در برابر شما کم آوردم . خداوند حفظتان کند. (2864107) (alef-10)
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۱:۰۹:۵۶
خداوند این مرد شریف را به راه راست هدایت فرماید تا بفهمد جامعه برایش پشیزی ارزش قائل دار نیست (2865932) (alef-10)
حامد
۱۳۹۴-۰۲-۱۳ ۲۳:۴۶:۴۴
انسان ها دو آموزگار دارند 1) روزگار 2) آموزگار ، اولی به قیمت زندگیت و دومی به قیمت زندگیش (2866227) (alef-10)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
