در شرایطی که مذاکره کننده ارشد ایران از عدم پیشرفت مذاکرات طی روزهای اخیر خبر داده و تلاش دارد جلوی افزایش سطح انتظاری جامعه از مذاکرات را بگیرد، معاون وزیر خارجه آمریکا در گفتگو با رسانههای آمریکایی از اهرم دیپلماسی عمومی بهره برده و مسیر فرصتها را به طرف ایرانی نشان میدهد.
وندی شرمن وضعیت پیش آمده را یک موقعیت تاریخی خوانده و میگوید: اگر توافق جامعی حاصل شود، به آن معنا خواهد بود که رابطه جهان با ایران به نحوی بنیادی متحول شده است. خب البته ابتدا تحریمها تعلیق خواهند شد، اما من باید به شما بگویم، به محض اینکه ما تحریمهای اصلی را تعلیق کنیم که خیلی زود بعد از دستیابی به توافق خواهیم کرد، دنیا مثل سیلی به ایران سرازیر خواهد شد. بسیاری از هیاتهای بینالمللی پیشاپیش به ایران سفر کردهاند.
این مقام آمریکایی با اشاره به اینکه حلوفصل مسائل هستهای ایران میتواند به ایجاد زمینههای دیگر همکاری میان آمریکا و ایران منجر شود، ابراز امیدواری کرد که بتواند به ایران سفر کند و نتایج چنین همکاریهایی را از نزدیک ببیند.
محتوای سخنان معاون وزیر خارجه آمریکا نمایش تمام عیاری از دوستی، خیراندیشی و تحرک در مسیر حل مخاصمه را نشان میدهد؛ اما آیا واقعیت سوی پنهان مسئله نیز همین گونه است؟
بازی برد برد یا استراتژی کارولین؟انیمیشن کارولین روایتگر جادوگری است که در سیمای مادری مهربان کودکان را با برآوردن آرزوهایشان میفریبد تا در انتها با دوختن دکمه به جای چشمها روحشان را تسخیر کند. این داستان به خوبی استراتژی آمریکا پس از فروپاشی برجهای دوقلوی سازمان تجارت جهانی را نشان میدهد.
آمریکا تجربه موفق رهبری متفقین را در جریان جنگ جهانی دوم به همراه داشت و با اتکا به آن تجربه توانست با نیرو گرفتن از فاجعه یازده سپتامبر، نقش رهبری جهانی را باز تعریف کند. سابقه بیش از دو دهه مبارزه جهانی با تروریسم نشان میدهد، آنچه رخ داده گسترش هژمونی آمریکا بر شرق و غرب جهان و افول دولتهای رقیب است.
آمریکا استراتژی کارولین را با هوشمندی گسترش میدهد و با بمبهای شیرین خود ملتها را میفریبد تا دکمههایی همانند را جایگزین چشمها کنند. اکنون ابرشرکتها و نظام سرمایهداری فرصت بینظیری یافته تا در قامت یک قهرمان، مردانی سیه چهره از جنس اوباما، استراتژی کارولین را در لوای بازیهای برد- برد سازمان دهد.
آیا گاز گرفتن سیب آمریکایی به معنای پیروزی است؟دولت مردانی در ایران بودند که بیانیههای سازمان ملل را کاغذ پاره خواندند و با چوب حراج زدن بر منافع ملی و شعارهای پوپولیستی ضد یهود ایران را گرفتار بزرگترین بحران موجودیتی تاریخ خود کردند. بله، تحریمهای جهانی اثر گذار بود، ولی ما سالها به شیوه دلخواه دیگران بازی کردیم.
اکنون دولت تدبیر رویکرد جدیدی را آغاز کرده است. ستیزهگری دولت گذشته اشتباه بود؛ اما نیازی به چشم بستن و گاز زدن سیب اهدایی نیز نیست. ساختار در هم تنیده نظام سلطه به دنبال همانند سازی بزرگ است- تبدیل ایران به یکی از اقمار تفکر سرمایهداری و تضمین کننده منافع یک درصد افرادی که عدالت را در انتفاع حداکثری خود میبینند.
خلاصه کلام آن که در برابر آنان، بهترین گزینه همان اقتصاد مقاومتی مورد نظر مقام رهبری و تلاش برای گشودن ظرفیتهای نهفته شیعه علوی است.