کد مطلب: 254188
آیا گروه ۱+۵ تجزیه خواهد شد؟
تاریخ انتشار : دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۵۵
الاخبار نوشت: چنانچه اختلافات میان کشورهای عضو گروه ۱+۵ درباره موضوع هسته ای ایران در ماههای آینده ادامه پیدا کند، این مجموعه به دو گروه تقسیم خواهد شد؛ مساله ای که باعث ایجاد مشکل در زمینه تحریم های اعمال شده بر ایران خواهد شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی روزنامه الاخبار چاپ لبنان در شماره امروز خود در مقاله ای با عنوان "آیا گروه ۱+۵ تجزیه می شود؟" نوشت: مذاکرات هسته ای در وین میان ایران و کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک بدون دستیابی به نتیجه ای مورد انتظار به پایان رسید و مذاکرات برای هفت ماه دیگر تمدید شد. در این چارچوب، مذاکرات در هفدهم دسامبر جاری در ژنو از سر گرفته شد.
این روزنامه در ادامه نوشت: اگر به عقب برگردیم و نگاهی به تاریخ این مذاکرات بیندازیم متوجه خواهیم شد که ایران نباید مذاکره با سه کشور اروپایی یعنی آلمان، فرانسه و انگلیس را می‌‌پذیرفت. زمینه سازی این مذاکرات نخست در آژانس بین المللی انرژی اتمی شکل گرفت. سپس مساله پذیرش مذاکره با سه کشور اروپایی ترویج و در مرحله بعدی، موضوع مذاکره با کشورهای عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان، مطرح شد. اکنون مشخص شده مشکل بزرگ در مذاکرات هسته ای دیدگاههای مختلفی است که کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک منعکس و مطرح می کنند، از جمله این دیدگاهها:
۱ـ روسیه و چین مواضعی مغایر با موضع چهار کشور غربی در این گروه اتخاذ می کنند و این دو دائما در صدد حل بحران هستند.
۲ ـ پس از بروز بحران اوکراین، اختلافات میان آمریکا و روسیه در مسائل مربوط به ایران و منطقه گسترش یافت.
۳ ـ در مذاکرات هسته ای اخیر به میزبانی مسقط و وین، اختلافاتی در مواضع آمریکا و فرانسه هویدا شد.
این گزارش می‌‌افزاید: از سوی دیگر، نباید فشارهای خارجی را که روند مذاکرات را مختل می کند فراموش کنیم. مهمترین آن، فشار اسرائیل و لابی اسرائیل در آمریکا و همچنین حزب جمهوریخواه در این کشور است.
در ادامه این مقاله آمده است: در سایه این شرایط، ایران توانسته است با همه این موانع تاثیر گذار در مذاکرات، با استفاده از تجارب دیپلماتیک خود،برخورد ومقابله کند. اما سوالی که از ابتدای مذاکرات هسته ای مطرح بوده، این است که اساسا هدف از تاسیس گروه موسوم به کشورهای ۱+۵ چه بوده است؟ آیا هدف این نبوده که این کشورها از اختلافات داخلی خود صرف نظر کرده و یکصدا با ایران مذاکره کنند؟ بنابراین چرا ایران در عمل در برابر سه دیدگاه مختلف و به عبارت دقیق تر، در برابر سه موضع متفاوت در داخل این گروه است؟ این اختلاف دیدگاهها در عدم دستیابی به توافق نهایی میان ایران وکشورهای ۱+۵ در دو مرحله یعنی در ژنو سال ۲۰۱۳ و همچنین در مذاکرات نوامبر گذشته (۲۰۱۴) در وین، سهیم بوده است و در هر دو مرحله، هیات فرانسوی نقش مهمی در جلوگیری از دستیابی به توافق نهایی ایفا کرده است.
در پایان دور اخیر مذاکرات که در وین برگزار شد و نتیجه آن تمدید مذاکرات برای هفت ماه دیگر بود، ظریف وزیر خارجه ایران اعلام کرد: ایران از هم اکنون به بعد با گروه پنج به اضافه یک مذاکره می کند و وارد پیچ و خم مذاکره با هر عضو این گروه به صورت جداگانه نخواهد شد.
محمد جواد ظریف از امکان استفاده هر یک از کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک از حق وتو در هر دوره از دوره های مذاکرات ابراز نارضایتی کرد؛ موضوعی که اجازه هیچ پیشرفتی را در مذاکرات بویژه با وجود اختلافات در میان این کشورها نخواهد داد. ظریف خواستار حل ریشه ای این مساله شد.
در پایان این گزارش آمده است: بنابراین ایران در مذاکرات آینده در ژنو سیاست مذاکره با گروه ۱+۵ را به عنوان یک صدای واحد اتخاذ خواهد کرد به طوری که هیچ کشوری حق ندارد صدایش را در مقابل پنج کشور دیگر بالا ببرد و مذاکرات را به هر بهانه ای به شکست بکشاند در غیر این صورت تشکیل گروه پنج به اضافه یک چه معنایی دارد؟ بر این اساس، معتقدیم چنانچه اختلافات میان کشورهای عضو گروه ۱+۵ در ماههای آینده ادامه پیدا کند، این مجموعه به دو گروه تقسیم خواهد شد؛ مساله‌ای که باعث ایجاد مشکلی شدید در زمینه تحریم های اعمال شده بر ایران خواهد شد و جمهوری اسلامی خود را در مقابل راههای متعدد می‌‌یابد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی روزنامه الاخبار چاپ لبنان در شماره امروز خود در مقاله ای با عنوان "آیا گروه ۱+۵ تجزیه می شود؟" نوشت: مذاکرات هسته ای در وین میان ایران و کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک بدون دستیابی به نتیجه ای مورد انتظار به پایان رسید و مذاکرات برای هفت ماه دیگر تمدید شد. در این چارچوب، مذاکرات در هفدهم دسامبر جاری در ژنو از سر گرفته شد.
این روزنامه در ادامه نوشت: اگر به عقب برگردیم و نگاهی به تاریخ این مذاکرات بیندازیم متوجه خواهیم شد که ایران نباید مذاکره با سه کشور اروپایی یعنی آلمان، فرانسه و انگلیس را می‌‌پذیرفت. زمینه سازی این مذاکرات نخست در آژانس بین المللی انرژی اتمی شکل گرفت. سپس مساله پذیرش مذاکره با سه کشور اروپایی ترویج و در مرحله بعدی، موضوع مذاکره با کشورهای عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان، مطرح شد. اکنون مشخص شده مشکل بزرگ در مذاکرات هسته ای دیدگاههای مختلفی است که کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک منعکس و مطرح می کنند، از جمله این دیدگاهها:
۱ـ روسیه و چین مواضعی مغایر با موضع چهار کشور غربی در این گروه اتخاذ می کنند و این دو دائما در صدد حل بحران هستند.
۲ ـ پس از بروز بحران اوکراین، اختلافات میان آمریکا و روسیه در مسائل مربوط به ایران و منطقه گسترش یافت.
۳ ـ در مذاکرات هسته ای اخیر به میزبانی مسقط و وین، اختلافاتی در مواضع آمریکا و فرانسه هویدا شد.
این گزارش می‌‌افزاید: از سوی دیگر، نباید فشارهای خارجی را که روند مذاکرات را مختل می کند فراموش کنیم. مهمترین آن، فشار اسرائیل و لابی اسرائیل در آمریکا و همچنین حزب جمهوریخواه در این کشور است.
در ادامه این مقاله آمده است: در سایه این شرایط، ایران توانسته است با همه این موانع تاثیر گذار در مذاکرات، با استفاده از تجارب دیپلماتیک خود،برخورد ومقابله کند. اما سوالی که از ابتدای مذاکرات هسته ای مطرح بوده، این است که اساسا هدف از تاسیس گروه موسوم به کشورهای ۱+۵ چه بوده است؟ آیا هدف این نبوده که این کشورها از اختلافات داخلی خود صرف نظر کرده و یکصدا با ایران مذاکره کنند؟ بنابراین چرا ایران در عمل در برابر سه دیدگاه مختلف و به عبارت دقیق تر، در برابر سه موضع متفاوت در داخل این گروه است؟ این اختلاف دیدگاهها در عدم دستیابی به توافق نهایی میان ایران وکشورهای ۱+۵ در دو مرحله یعنی در ژنو سال ۲۰۱۳ و همچنین در مذاکرات نوامبر گذشته (۲۰۱۴) در وین، سهیم بوده است و در هر دو مرحله، هیات فرانسوی نقش مهمی در جلوگیری از دستیابی به توافق نهایی ایفا کرده است.
در پایان دور اخیر مذاکرات که در وین برگزار شد و نتیجه آن تمدید مذاکرات برای هفت ماه دیگر بود، ظریف وزیر خارجه ایران اعلام کرد: ایران از هم اکنون به بعد با گروه پنج به اضافه یک مذاکره می کند و وارد پیچ و خم مذاکره با هر عضو این گروه به صورت جداگانه نخواهد شد.
محمد جواد ظریف از امکان استفاده هر یک از کشورهای عضو گروه پنج به اضافه یک از حق وتو در هر دوره از دوره های مذاکرات ابراز نارضایتی کرد؛ موضوعی که اجازه هیچ پیشرفتی را در مذاکرات بویژه با وجود اختلافات در میان این کشورها نخواهد داد. ظریف خواستار حل ریشه ای این مساله شد.
در پایان این گزارش آمده است: بنابراین ایران در مذاکرات آینده در ژنو سیاست مذاکره با گروه ۱+۵ را به عنوان یک صدای واحد اتخاذ خواهد کرد به طوری که هیچ کشوری حق ندارد صدایش را در مقابل پنج کشور دیگر بالا ببرد و مذاکرات را به هر بهانه ای به شکست بکشاند در غیر این صورت تشکیل گروه پنج به اضافه یک چه معنایی دارد؟ بر این اساس، معتقدیم چنانچه اختلافات میان کشورهای عضو گروه ۱+۵ در ماههای آینده ادامه پیدا کند، این مجموعه به دو گروه تقسیم خواهد شد؛ مساله‌ای که باعث ایجاد مشکلی شدید در زمینه تحریم های اعمال شده بر ایران خواهد شد و جمهوری اسلامی خود را در مقابل راههای متعدد می‌‌یابد.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
