داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

۹

نیمه ی پر، نیمه ی خالی

بخش تعاملی الف - حامد نوری

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اما جان کلام این مطلب در مورد نسل سوم شبکه تلفن همراه یا همان ۳G در ایران است. نخستین مکالمه تصویری حدود ۵۰ سال پیش در بیستم آوریل ۱۹۶۴ از طریق تلفنی تصویری به نام Mod ۱ انجام شد ولی این امکان بعدها با بکارگیری نسل سوم شبکه تلفن همراه برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ در ژاپن ارائه شد. از عمر این فناوری پایان یافته در ایران زیاد نمی گذرد اما انتقادات وارده از سوی برخی ها به امکان تماس تصویری در آن باعث شده تا مسئولان بگویند که این امکان را در دسترس قرار نخواهند داد.

اولین سوالی که ذهن هر جنبنده ای(!) را مشغول می کند این است که "چرا؟" خب با کمی جست و جو در فضای مجازی به این نتیجه خواهیم رسید که باز هم پای دین و ایمان مردم در میان است. "دین" و "ایمان" دو موضوعی که متولیان زیادی در کشور برای خودشان پیدا کرده اند. جای تاسف است که برخی چهره های شاخص هم در این زمینه بسیار تنگ نظرانه نگریسته اند.

معروف ترین مثالی که برای نقض این گونه مسائل می توان بکار برد "چاقو" است. شاید آشناترین وسیله ای که می توان از آن هم استفاده مفید و هم استفاده منفی کرد. ولی داشتن جنبه منفی به ما این اجازه را نمی دهد که استفاده از این وسیله را غیرمجاز بدانیم. با کمی دقت می توانیم چیزهای بیشتری را نیز در اطراف خودمان ببینیم که هم استفاده مثبت دارند و هم اسفاده منفی.

اصولا دلایلی که آقایان را مجاب کرده تا تماس تصویری را غیرمجاز بدانند، بدون حضور این فناوری نیز امکان پذیر است. ولی چرا باید استفاده های مثبت این فناوری قربانی تنگ نظری ها شود؟ یک سوال بزرگتر! با این همه مراقبت های وسواس گرایانه در کشور، رتبه ما از نظر فساد را چگونه باید تحلیل کرد؟

آیا بهتر این نیست که ما دیدمان را نسبت به حوادث بهتر کنیم؟ سخنان ریاست جمهوری در این باب بسیار راه گشا است. اشاره ایشان در روز ارتباطات به اینکه روزگاری حتی ویدئو هم در کشور به دلایلی مشابه آنچه امروز در مورد ۳G مطرح می شود، ممنوع بوده است و نیز بی اثر دانستن مبارزه با ماهواره ها حتی در پشت بام ها! ایشان به این نکته نیز پرداختند که همه این ها هیچ تاثیری بر روی دین و ایمان مردم نداشته است و به زور و با شلاق نیز نمی توان مردم را به بهشت برد. واقعیت نیز همین است.

قطع به یقین تماس تصویری نیز زمانی در این کشور آزاد خواهد شد ولی سوال اصلی این است که چرا باید با هر فناوری و تکنولوژی جدیدی که وارد کشورمان می شود، بیست سال مبارزه کنیم، هزینه بپردازیم و بعد آن را مجاز بدانیم؟

هیچ مومنی را تکنولوژی از صراط مستقیم دور نمی کند، مگر کسی که توهم مومن بودن دارد! در آخر می توان گفت که این موضوع نوعی توهین به شعور مردم نیز محسوب می شود. امید اینکه با سعه صدر و دید مثبت تری موضوعات را بررسی کنیم و نیم نگاهی نیز به نیمه پر لیوان داشته باشیم.