کد مطلب: 320788
اقتصاد ایران در دولت روحانی چینی‌تر شد
تاریخ انتشار : سه شنبه ۸ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۵۶
براساس آمارهای رسمی گمرک، اقتصاد ایران در دولت یازدهم چینی‌تر شده و اگر تعریف دولتمردان را در این باره ملاک قرار دهیم، تاکنون بالغ بر ۲۹ میلیارد دلار برای چشم بادامی‌ها اشتغالزایی شده است.
خبرگزاری مهر- گروه اقتصادی: «اقتصاد ایران چینی‌تر شد.» این قضاوتی است که آمارهای گمرک را پشتوانه خود دارد. کمتر کسی سخنان حسن روحانی، رئیس جمهور در صد روز ابتدای کار دولتش را فراموش کرده است. او لب به انتقاد از همتای خود در دولت دهم گشود و جملاتی را گفت که حداقل بعد از سال‌ها تجارت با چین، ملکه ذهن بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران و حتی مردم کوچه و بازار شد و البته یک گام هم در جهت منفی تر شدن ذهنیت مردم نسبت به کالاهای چینی بود.
روایت روحانی از اقتصاد چینی
آذر ۹۲ در یک شب سرد پاییزی، حسن روحانی چند ماه بیشتر نبود که بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده بود اما حرف‌هایی زد که حداقل تا چند روز، تیتر داغ روزنامه‌ها شد. از رکود شدید و عمیق اقتصاد ایران گرفته تا آمارهایی مبنی بر اشتغالزایی. البته این بار جنس آمارهای اشتغالزایی، روایتی از ایجاد شغل برای ایرانی‌ها نبود بلکه صحبت از اعداد و ارقامی به میان می‌آمد که حکایت از شغل‌های ماندگار و سودآور برای چشم بادامی‌های کره‌ای و چینی بود.
آن شب، حسن روحانی وقتی در قامت رئیس‌جمهور تازه کار و دیپلمات کهنه کار، جلوی لنز دوربین‌هایی قرار گرفت که مخاطبانش مردم ایران بودند، این گونه گفت: «دولت قبل شغل ایجاد کرد، اما برای چینی‌ها. درسال‌های اخیر، شغل زیاد درست کردیم، منتها برای چینی‌ها و کره‌‌‌ای‌ها مرتب شغل اضافه کردیم.» همین یک جمله کافی بود تا بازار تحلیل‌ها در این رابطه را گرم کند. کم کم موضوع داشت به دست فراموشی سپرده می‌شد که این بار، توپ انتقاد از اقتصاد چینی توسط دولت یازدهم، از جانب معاون اول به سمت چینی‌ها پرتاب شود.
این بار اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی بود که کمتر از شش ماه از سخنان جنجال برانگیز رئیس کابینه یازدهم در مورد اشتغالزایی برای چینی‌ها، برگ دیگری را برای تائید حرف‌های رئیس خود رو کرد. جهانگیری درست ۵ اردیبهشت ماه سال ۹۳، صحبت از اشتغالزایی ۷۰۰ میلیارد دلاری برای چینی‌ها با پول نفت ایران کرد.
جهانگیری گفت: «در دو دوره گذشته، ۷۰۰ میلیارد دلار پول مملکت خرج واردات کالا به کشور شد، در دو دوره قبل پیش و پس از مصرف ۷۰۰ میلیارد دلار، تعداد شاغلین در کشور ۲۰ میلیون نفر بوده است و این به آن معناست که این میزان پول رفته و موجب اشتغال جوانان چینی و کشورهای دیگر شده است.»
روایت آماری جدید از اقتصاد چینی ایران
این تلنگرها به اقتصاد ایران و زیر سئوال بردن‌ها هم نتوانست درد اقتصاد ایران را دوا کرده و وابستگی آن را به چشم‌بادامی‌ها کمتر کند. حتی آمارهای رسمی دولت هم نمیتواند آن را پنهان کند. اقتصاد ایران اکنون «چینی‌تر» شده است. نمایه آماری گمرک جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نهاد رسمی ارایه آمار تجارت خارجی کشور، به خوبی این را گواهی می‌دهد. کافی است که نیم نگاهی به عدد و رقم‌های ثبت شده در سال‌های گذشته در واردات از چین که از آن تعبیر به اشتغالزایی برای چینی‌ها میشود، کنیم.
در سال ۹۰، حجم واردات جمهوری اسلامی ایران از کشور چین به لحاظ وزنی حدود ۳ میلیارد و ۱۹۹ میلیون کیلوگرم بوده که بابت آن، ۷ میلیارد و ۴۴۳ میلیون و ۲۱۷ هزار دلار از کشور خارج شده است، یعنی همان رقمی که برای چینی‌ها در این سال اشتغالزایی شده است. این رقم در سال ۹۱ به نحوی به ثبت رسید که میزان واردات ایران از این کشور به ۳ میلیارد و ۵۴۷ هزار کیلوگرم معادل ۸ میلیارد و ۱۸۱ میلیون و ۴۴۲ هزار دلار رسیده است؛ یعنی همان اعداد و ارقامی که دولت یازدهم از آن گلایه مند است. البته با احتساب ۷۰۰ میلیارد دلاری که معاون اول از آن سخن به میان آورده، یعنی کل پول نفت ایران صرف واردات از چین شده است.
اما همین آمارهای واردات در دو سال و چند ماهی که دولت یازدهم، کلیددار امور اجرایی کشور شده است، هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. آمار واردات از چین بر طبق اعلام رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال ۹۲ به لحاظ وزنی ۴ میلیارد و ۵۳۳ میلیون کیلوگرم بوده که ارزبری ۹ میلیارد و ۷۸۶ میلیون و ۷۶۷ هزار دلاری داشته است. اگر همین ارقام را برای واردات سال ۹۳ در نظر بگیریم، نشان می‌دهد که میزان واردات از چین در این سال به لحاظ وزنی معادل ۵ میلیارد و ۵۱۶ میلیون کیلوگرم بوده که همین میزان سبب شده تا ۱۲ میلیارد و ۷۳۲ میلیون و ۷۴۷ هزار دلار ارز از کشور خارج شود.
اشتغالزایی ۶.۷ میلیارد دلاری برای چینی‌ها در ۸ ماه
در این میان، شاید بیشترین آماری که تامل در آن، اقتصاد چینی‌تر شده ایران را در دو سال اخیر نمایان می‌کند، گزارش ۸ ماهه منتهی به آبان سال ۹۴ است. سالی است که تجارت خارجی ایران به سختی نفس می‌کشد و میزان واردات و صادرات کشور، با میزان رشدهای در نظر گرفته شده برای آن همخوانی ندارد. دیگر کسی حرف از جهش صادراتی نمی‌زند. حتی حرف از این هم زده نمی‌شود که باید ارزهای کشور را در مسیر واردات، مدیریت کرد.
آنگونه که آمار واردات کالا در ۸ ماهه منتهی به آبان ماه سال جاری نشان می‌دهد، میزان واردات از چین در این مدت که هنوز ۴ ماه از سال باقی مانده است، ۳ میلیارد و ۲۲۵ میلیون کیلوگرم بوده که ارزبری ۶ میلیارد و ۷۸۲ میلیون و ۴۲۶ هزار دلاری داشته است. پس حداقل در سال جاری، دولت یازدهم تا اینجای کار - اگر تعریف دولتمردان را مبنا قرار دهیم- حدود ۷ میلیارد دلار برای چشم بادامی‌ها اشتغالزایی کرده است.
حسابی سرانگشتی نشان می‌دهد ۲۹۳۰۱۹۴۱۲۱۴ دلار معادل ۲۹ میلیارد و ۳۰۱ میلیون و ۹۴۱ هزار و ۲۱۴ دلار در طول عمر دولت یازدهم برای چینی‌ها اشتغالزایی شده است. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که حجم تجارت خارجی ایران امسال در مجموع به دلیل شرایط خاص اقتصاد ایران و در انتظار بودن فعالان اقتصادی، کاهش یافته و همین امر سبب شده است که آمار و ارقام ها چندان بالا نباشد. در غیر این صورت، مدیریتی بر واردات صورت نگرفته و این دولت هم علیرغم انتقادات خود به هزینه کرد دلارهای نفتی برای واردات از چین، خود نیز راه گذشته را در پیش گرفته است.
نکته قابل توجه اینکه آمار واردات ایران از چین ۸ ماهه است و هنوز ۴ ماه باقیمانده سال به آن اضافه نشده است. در این میان البته تجربه هم نشان می‌دهد که تجارت خارجی کشور در نیمه دوم هر سال رونق بیشتری می گیرد. بنابراین شاید باید انتظار داشت که میزان واردات کشور در نیمه دوم امسال هم اضافه شود؛ پس اگر این فرض درست باشد، چین که همچنان بزرگترین فروشنده کالا به ایران و البته به دنیا به شمار می رود، حتما و حتما سهم بیشتری از کیک بازار هدف وارداتی ایران خواهد داشت.
جدول مقایسه ای حجم و ارزش دلاری واردات کالا از چین
خبرگزاری مهر- گروه اقتصادی: «اقتصاد ایران چینی‌تر شد.» این قضاوتی است که آمارهای گمرک را پشتوانه خود دارد. کمتر کسی سخنان حسن روحانی، رئیس جمهور در صد روز ابتدای کار دولتش را فراموش کرده است. او لب به انتقاد از همتای خود در دولت دهم گشود و جملاتی را گفت که حداقل بعد از سال‌ها تجارت با چین، ملکه ذهن بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران و حتی مردم کوچه و بازار شد و البته یک گام هم در جهت منفی تر شدن ذهنیت مردم نسبت به کالاهای چینی بود.
روایت روحانی از اقتصاد چینی
آذر ۹۲ در یک شب سرد پاییزی، حسن روحانی چند ماه بیشتر نبود که بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده بود اما حرف‌هایی زد که حداقل تا چند روز، تیتر داغ روزنامه‌ها شد. از رکود شدید و عمیق اقتصاد ایران گرفته تا آمارهایی مبنی بر اشتغالزایی. البته این بار جنس آمارهای اشتغالزایی، روایتی از ایجاد شغل برای ایرانی‌ها نبود بلکه صحبت از اعداد و ارقامی به میان می‌آمد که حکایت از شغل‌های ماندگار و سودآور برای چشم بادامی‌های کره‌ای و چینی بود.
آن شب، حسن روحانی وقتی در قامت رئیس‌جمهور تازه کار و دیپلمات کهنه کار، جلوی لنز دوربین‌هایی قرار گرفت که مخاطبانش مردم ایران بودند، این گونه گفت: «دولت قبل شغل ایجاد کرد، اما برای چینی‌ها. درسال‌های اخیر، شغل زیاد درست کردیم، منتها برای چینی‌ها و کره‌‌‌ای‌ها مرتب شغل اضافه کردیم.» همین یک جمله کافی بود تا بازار تحلیل‌ها در این رابطه را گرم کند. کم کم موضوع داشت به دست فراموشی سپرده می‌شد که این بار، توپ انتقاد از اقتصاد چینی توسط دولت یازدهم، از جانب معاون اول به سمت چینی‌ها پرتاب شود.
این بار اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی بود که کمتر از شش ماه از سخنان جنجال برانگیز رئیس کابینه یازدهم در مورد اشتغالزایی برای چینی‌ها، برگ دیگری را برای تائید حرف‌های رئیس خود رو کرد. جهانگیری درست ۵ اردیبهشت ماه سال ۹۳، صحبت از اشتغالزایی ۷۰۰ میلیارد دلاری برای چینی‌ها با پول نفت ایران کرد.
جهانگیری گفت: «در دو دوره گذشته، ۷۰۰ میلیارد دلار پول مملکت خرج واردات کالا به کشور شد، در دو دوره قبل پیش و پس از مصرف ۷۰۰ میلیارد دلار، تعداد شاغلین در کشور ۲۰ میلیون نفر بوده است و این به آن معناست که این میزان پول رفته و موجب اشتغال جوانان چینی و کشورهای دیگر شده است.»
روایت آماری جدید از اقتصاد چینی ایران
این تلنگرها به اقتصاد ایران و زیر سئوال بردن‌ها هم نتوانست درد اقتصاد ایران را دوا کرده و وابستگی آن را به چشم‌بادامی‌ها کمتر کند. حتی آمارهای رسمی دولت هم نمیتواند آن را پنهان کند. اقتصاد ایران اکنون «چینی‌تر» شده است. نمایه آماری گمرک جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نهاد رسمی ارایه آمار تجارت خارجی کشور، به خوبی این را گواهی می‌دهد. کافی است که نیم نگاهی به عدد و رقم‌های ثبت شده در سال‌های گذشته در واردات از چین که از آن تعبیر به اشتغالزایی برای چینی‌ها میشود، کنیم.
در سال ۹۰، حجم واردات جمهوری اسلامی ایران از کشور چین به لحاظ وزنی حدود ۳ میلیارد و ۱۹۹ میلیون کیلوگرم بوده که بابت آن، ۷ میلیارد و ۴۴۳ میلیون و ۲۱۷ هزار دلار از کشور خارج شده است، یعنی همان رقمی که برای چینی‌ها در این سال اشتغالزایی شده است. این رقم در سال ۹۱ به نحوی به ثبت رسید که میزان واردات ایران از این کشور به ۳ میلیارد و ۵۴۷ هزار کیلوگرم معادل ۸ میلیارد و ۱۸۱ میلیون و ۴۴۲ هزار دلار رسیده است؛ یعنی همان اعداد و ارقامی که دولت یازدهم از آن گلایه مند است. البته با احتساب ۷۰۰ میلیارد دلاری که معاون اول از آن سخن به میان آورده، یعنی کل پول نفت ایران صرف واردات از چین شده است.
اما همین آمارهای واردات در دو سال و چند ماهی که دولت یازدهم، کلیددار امور اجرایی کشور شده است، هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. آمار واردات از چین بر طبق اعلام رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال ۹۲ به لحاظ وزنی ۴ میلیارد و ۵۳۳ میلیون کیلوگرم بوده که ارزبری ۹ میلیارد و ۷۸۶ میلیون و ۷۶۷ هزار دلاری داشته است. اگر همین ارقام را برای واردات سال ۹۳ در نظر بگیریم، نشان می‌دهد که میزان واردات از چین در این سال به لحاظ وزنی معادل ۵ میلیارد و ۵۱۶ میلیون کیلوگرم بوده که همین میزان سبب شده تا ۱۲ میلیارد و ۷۳۲ میلیون و ۷۴۷ هزار دلار ارز از کشور خارج شود.
اشتغالزایی ۶.۷ میلیارد دلاری برای چینی‌ها در ۸ ماه
در این میان، شاید بیشترین آماری که تامل در آن، اقتصاد چینی‌تر شده ایران را در دو سال اخیر نمایان می‌کند، گزارش ۸ ماهه منتهی به آبان سال ۹۴ است. سالی است که تجارت خارجی ایران به سختی نفس می‌کشد و میزان واردات و صادرات کشور، با میزان رشدهای در نظر گرفته شده برای آن همخوانی ندارد. دیگر کسی حرف از جهش صادراتی نمی‌زند. حتی حرف از این هم زده نمی‌شود که باید ارزهای کشور را در مسیر واردات، مدیریت کرد.
آنگونه که آمار واردات کالا در ۸ ماهه منتهی به آبان ماه سال جاری نشان می‌دهد، میزان واردات از چین در این مدت که هنوز ۴ ماه از سال باقی مانده است، ۳ میلیارد و ۲۲۵ میلیون کیلوگرم بوده که ارزبری ۶ میلیارد و ۷۸۲ میلیون و ۴۲۶ هزار دلاری داشته است. پس حداقل در سال جاری، دولت یازدهم تا اینجای کار - اگر تعریف دولتمردان را مبنا قرار دهیم- حدود ۷ میلیارد دلار برای چشم بادامی‌ها اشتغالزایی کرده است.
حسابی سرانگشتی نشان می‌دهد ۲۹۳۰۱۹۴۱۲۱۴ دلار معادل ۲۹ میلیارد و ۳۰۱ میلیون و ۹۴۱ هزار و ۲۱۴ دلار در طول عمر دولت یازدهم برای چینی‌ها اشتغالزایی شده است. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که حجم تجارت خارجی ایران امسال در مجموع به دلیل شرایط خاص اقتصاد ایران و در انتظار بودن فعالان اقتصادی، کاهش یافته و همین امر سبب شده است که آمار و ارقام ها چندان بالا نباشد. در غیر این صورت، مدیریتی بر واردات صورت نگرفته و این دولت هم علیرغم انتقادات خود به هزینه کرد دلارهای نفتی برای واردات از چین، خود نیز راه گذشته را در پیش گرفته است.
نکته قابل توجه اینکه آمار واردات ایران از چین ۸ ماهه است و هنوز ۴ ماه باقیمانده سال به آن اضافه نشده است. در این میان البته تجربه هم نشان می‌دهد که تجارت خارجی کشور در نیمه دوم هر سال رونق بیشتری می گیرد. بنابراین شاید باید انتظار داشت که میزان واردات کشور در نیمه دوم امسال هم اضافه شود؛ پس اگر این فرض درست باشد، چین که همچنان بزرگترین فروشنده کالا به ایران و البته به دنیا به شمار می رود، حتما و حتما سهم بیشتری از کیک بازار هدف وارداتی ایران خواهد داشت.
جدول مقایسه ای حجم و ارزش دلاری واردات کالا از چین
| ردیف | سال | وزن(کیلوگرم) | ارزش ریالی | ارزش دلاری |
| ۱ | ۹۰ | ۳۱۹۹۰۶۲۷۷۳ | ۸۱۲۷۵۲۲۲۰۶۵۶۱۴ | ۷۴۴۳۲۱۷۴۰۷ |
| ۲ | ۹۱ | ۳۵۴۷۷۶۲۸۸۲ | ۱۲۸۱۵۳۸۳۲۱۱۵۲۸۶ | ۸۱۸۱۴۴۲۸۸۴ |
| ۳ | ۹۲ | ۴۵۳۳۰۲۱۵۷۴ | ۲۴۲۸۲۷۲۵۵۳۳۸۲۸۶ | ۹۷۸۶۷۶۷۶۰۹ |
| ۴ | ۹۳ | ۵۵۱۶۳۶۰۶۸۰ | ۳۳۷۱۱۳۶۶۵۵۴۸۸۰۲ | ۱۲۷۳۲۷۴۷۱۴۷ |
| ۵ | ۸ ماهه ۹۴ | ۳۲۲۵۴۰۶۰۶۲ | ۱۹۷۵۳۲۴۶۷۵۵۸۳ | ۶۷۸۲۴۲۶۴۵۸ |
محمد
۱۳۹۴-۱۰-۰۸ ۱۲:۵۲:۳۱
درود بر این تدبیر
دو سال دیگه بدرود بر این تدبیر
100 روز شده هزار روز (3423298) (alef-13)
دو سال دیگه بدرود بر این تدبیر
100 روز شده هزار روز (3423298) (alef-13)
۱۳۹۴-۱۰-۰۸ ۱۳:۰۱:۴۳
یکی بود حتی نگران ورود سیر چینی به بازار ایران بود سال 92 و همش از دولت قبل انتقاد می کرد.... (3423314) (alef-13)
۱۳۹۴-۱۰-۰۸ ۱۳:۲۰:۵۱
راه کارهای انتخابی دولت بر اساس معیارهای زیر است
1- با کمترین هزینه و زمان بتوان خروجی آماری(نه واقعی) خوبی داشت
2- به هیچ عنوان دولت کوچک نشود زیرا نمیتواند پاسخ بدنه عظیم و تنبل و مصرفگرا را بدهد
3- به هیچ عنوان از پاداش مدیران بیشمارش کسر نشود(زیرا بازهم عاجز از کم کاری آنها میشود)
4- به هیچ عنوان مانع رقابت دولتی ها و کارمندان آگاه از رانت اطلاعاتی ، با مردم عادی نشود
5- از همایش ها و سمینارهای کذایی و فرمایشی نکاهد
6- ... خسته شدم ، در یک کلام چون دولت نمی تواند و نمی خواهد تغییری در رفتار تکراری نهادینه شده در دولت بکاهد، فشار را بر مردم می آورد که همه شاهد آن هستیم از جمله گرانی های بی دلیل با بهانه های واهی ، بالا بردن قیمت ارز و مالیات بی معنی که باعث تخریب اقتصاد شده .
بنظر من راه کار در تغییر رفتارهای فوق به انضمام نگاه به مردم عادی است نه خواص، اگر یکسری افراد خاص، بجای اینکه 10 تا شرکت خاص صادرات را بعهده بگیرند دولت میتواند با پوشش معنوی و فراهم کردن تسهیلات ادارای برای هزاران واحد کوچک . متوسط امکان صادرات را فراهم آورد (مانند چین) ، افراد خاص و شرکتهای بزرگ میتوانند راه خودشان را پیدا کنند
در ضمن باید از هزینه های کاغذ بازی کم کند و اجازه کسب و کار را به مردم بدهد و فضا را برای همه مردم (همه مردم) بجهت صادرات و تولید فراهم آوردو من جمله فراهم آوردن کانالهای عرضه محصول به خارج و جذب ارزهای گوناگون. البته باید بسیاری از قوانین دست و پاگیر و دلال های دولتی و غیر دولتی و مجوزهای رنگ و بارنگ را حذف کند. ( هرچند امیدی به انقلاب ادارای وصنعتی در این دولت ندارم، زیرا بشدت وابسته به سیاست های بسته و متمرکز پولی و اداری است و تمام تمرکز را گذاشته روی مالیات از ضعفا - که خود در این شرایط یکی از عوامل تخریب اقتصاد خرد است ) (3423342) (alef-13)
1- با کمترین هزینه و زمان بتوان خروجی آماری(نه واقعی) خوبی داشت
2- به هیچ عنوان دولت کوچک نشود زیرا نمیتواند پاسخ بدنه عظیم و تنبل و مصرفگرا را بدهد
3- به هیچ عنوان از پاداش مدیران بیشمارش کسر نشود(زیرا بازهم عاجز از کم کاری آنها میشود)
4- به هیچ عنوان مانع رقابت دولتی ها و کارمندان آگاه از رانت اطلاعاتی ، با مردم عادی نشود
5- از همایش ها و سمینارهای کذایی و فرمایشی نکاهد
6- ... خسته شدم ، در یک کلام چون دولت نمی تواند و نمی خواهد تغییری در رفتار تکراری نهادینه شده در دولت بکاهد، فشار را بر مردم می آورد که همه شاهد آن هستیم از جمله گرانی های بی دلیل با بهانه های واهی ، بالا بردن قیمت ارز و مالیات بی معنی که باعث تخریب اقتصاد شده .
بنظر من راه کار در تغییر رفتارهای فوق به انضمام نگاه به مردم عادی است نه خواص، اگر یکسری افراد خاص، بجای اینکه 10 تا شرکت خاص صادرات را بعهده بگیرند دولت میتواند با پوشش معنوی و فراهم کردن تسهیلات ادارای برای هزاران واحد کوچک . متوسط امکان صادرات را فراهم آورد (مانند چین) ، افراد خاص و شرکتهای بزرگ میتوانند راه خودشان را پیدا کنند
در ضمن باید از هزینه های کاغذ بازی کم کند و اجازه کسب و کار را به مردم بدهد و فضا را برای همه مردم (همه مردم) بجهت صادرات و تولید فراهم آوردو من جمله فراهم آوردن کانالهای عرضه محصول به خارج و جذب ارزهای گوناگون. البته باید بسیاری از قوانین دست و پاگیر و دلال های دولتی و غیر دولتی و مجوزهای رنگ و بارنگ را حذف کند. ( هرچند امیدی به انقلاب ادارای وصنعتی در این دولت ندارم، زیرا بشدت وابسته به سیاست های بسته و متمرکز پولی و اداری است و تمام تمرکز را گذاشته روی مالیات از ضعفا - که خود در این شرایط یکی از عوامل تخریب اقتصاد خرد است ) (3423342) (alef-13)
پويا
۱۳۹۴-۱۰-۰۸ ۱۵:۱۸:۲۸
اقاى تحليلگر عزيز چرا فرافكنى ميكنيد. شما كه كارشناس هستيد بهتر از ما ميدانيد حتما كه هيچ قراردادى به صورت خلق الساعه منجر به واردات نميشود كه حجم واردات در يك سال بال برود . اكثريت قراردادها مربوط به دولن قبل بوده كه اجرايى شده اند و پرداخت صورت گرفته و طبعا واردات و ثبت مالى اينها در طول دو تا سه سال صورت ميگيرد. توقع داريد هر چى پول به چينيها در دولت گذشته داده شده را دور بريزيم و واردات را صفر كنيم. مگر پول مردم را ميشود بى حساب و كتاب دور ريخت؟ اگر سياست بر كاهش واردات از چين باشد ١: بايد قرارداهاى جديد كه مغاير منافع ملى هست و توانش هم داخل كشور هست با چينيها بسته نشود٢: بايد سعى كرد در قراردادهاى گذشته تا جايى كه منافع حكم ميكند تعديل شود و اگر ممكن است حجم واردات كاهش پيدا كند٣: در يك روند چهار ساله با شيب تند اما معقول تراز تجارى را به نفع سبد ايران تغيير داد. (3423466) (alef-13)
۱۳۹۴-۱۰-۰۸ ۱۹:۰۹:۰۱
اینکه انتظار داشته باشید که دولت با دروازه‌های بسته شق القمر کند عین بی انصافی ست.
مگر دولت میتوانسته با کشورهای پیشرفته ی اروپایی رابطه ی تجاری داشته باشد ؟
درست است که شما بی انصاف هستید اما ما عقل داریم. (3423772) (alef-13)
مگر دولت میتوانسته با کشورهای پیشرفته ی اروپایی رابطه ی تجاری داشته باشد ؟
درست است که شما بی انصاف هستید اما ما عقل داریم. (3423772) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
