پریرا گفت: "وقتی رونالدو به لیسبون آمد تنها 12 سال داشت و تطبیق با شرایط برایش دشوار بود. به همین دلیل تا مدت ها گریه می کرد. او روستا و خانواده خود را ترک کرده بود و به یک شهر بزرگ آمده بود. با توجه به امکانات محدود ما، تصور کنید شرایط تا چه اندازه سخت بوده است. اگر او خیلی قوی نبود و به رویاهایش نمی اندیشید، تا به حال تسلیم شده بود.

کریستیانو در سن 11 سالگی بسیار با استعداد بود و ذهنیت، اراده و نگرشی فراتر از سن خود داشت. وقتی به اینجا رسید 12 ساله بود و توانست به عضویت تیم دربیاید. در سن 16 سالگی نیز موفق به راه یافتن به تیم بزرگسالان شد.

باشگاه ناسیونال، با امضای قرارداد با بازیکنی به نام فرانکو، 25 هزار یورو به ما بدهکار بود و به جای این بدهی، به ما چند بازیکن پیشنهاد داد که رونالدو یکی از آنها بود. من از دوستان قابل اعتمادم درباره او شنیده بودم و پذیرفتم که او به اینجا آمده و در کنار ما تمرین کند.

من دو بار بازی او را تماشا کردم و خوشبختانه به مدیران تیم پیشنهاد دادم با او قرارداد امضا کنند. تمامی بچه ها از او سن بیشتری داشتند اما می دانستند که کریستیانو استعداد متفاوتی است و کیفیت فوق العاده دارد".

پریرا همچنین در مرد شرایط فعلی رونالدو گفت: "به نظر او بخت اول کسب توپ طلای 2016 است. او فصل خوبی را سپری کرد و فاتح لیگ قهرمانان و یورو 2016 شد.  توپ طلای امسال می تواند حسن ختامی برای سال فوق العاده رونالدو باشد".

پریرا در مورد برخورد رئال مادرید با اسپورتینگ در مرحله گروهی لیگ قهرمانان گفت: "از بازگشت کریستانو به لیسبون خیلی خوشحالم. البته دیدار رفت در مادرید برگزار می شود اما امیدوارم کریستیانو را آنجا ملاقات کنم. رونالدو تنها محصول باشگاه اسپورتینگ نیست. او یک فوتبالیست پرتغالی است که قهرمان مردم کشورش محسوب می شود".