نظر منتشر شده
۵۵
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 331769
پرستار فرشته‌ای در لباس سفید زمینی
حرفه‌ای مقدس با دغدغه‌های مادی
بخش اجتماعی الف، 25 بهمن 94
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۰۲
ممکن است يک روز بخواهي پرستار باشي؟ روزت را با ديدن رنج و درد آدم‌ها آغاز کني و تلاش کني بيمار افسرده‌اي را بخنداني؟ لباس‌هايي بپوشي که هميشه بوي مخصوص بيمارستان را با خودشان دارند، فشار خون بگيري، مجبور باشي سوزني را به دست‌هاي نحيف کودک بيماري فرو کني؟ مي‌تواني شاهد به تدريج مردن يک پيرمرد روي تخت سفيد بيمارستان باشي؟ دلت مي‌خواهد حس کني همه زندگي يک آدم بستگي به مهارت دست‌هاي تو در دادن ماساژ قلبي دارد؟

پرستاری را می‌توان زندگی کرد و مثل خون در رگ‌های بیماران بود، باوجوداینکه پرستاری شغل استرس‌ آوری به‌حساب می‌آید اما علاقه‌ وافر به این شغل و اشتیاق کاهش آلام بیماران مهم‌ترین انگیزه پرستاران در تحمل سختی‌ها و تنش‌های بالای حرفه‌شان است چراکه یک پرستار خوب گاهی می‌تواند با ارتباط برقرار کردن با بیمار و همراهان او، باری سنگین از روی دوش آن‌ها بردارد و گاهی کاری کند که بیمار به مبارزه با بیماری‌اش بپردازد و موفقیت در این راه علاوه بر خشنودی بیماران، حس خوب رضایت و آرامش را نیز برای پرستاران به ارمغان خواهد آورد.

زندگی یک پرستار با دغدغه‌هایی همراه است، دغدغه سلامتی بیماران گاهی آن‌ها را با تنش‌های جدی چون ضرب و شتم از سوی بیمارانی که از وضعیت روحی خوبی برخوردار نیستند، پیش می‌برد و باوجود تمام این دغدغه‌ها و چالش‌های شغلی، یک پرستار باید همواره پا به‌پای پزشکان راه برود و در کنار آن‌ها باشد تا بیماری را به بهبودی امیدوار کند.

با همه این اوصاف عجیب نیست که پرستاری از آن رشته‌هایی باشد که کمتر فارغ‌التحصیلش مشتاق خدمت در آن باشد و این در حالی است که شغل پرستاری در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله مشاغل پردرآمد محسوب می‌شود.

نمی‌توان انتظار داشت پرستاران ما هم مانند سایر کشورها باشند
محسنیان از جمله کسانی است که به رغم داشتن مدرک کارشناسی ارشد در رشته پرستاری عطای این شغل را به لقایش بخشیده است. او می‌گوید: شب‌کاری و حقوق کم موضوعاتی نیست که هرکس بتواند با آن کنار بیاید به ویژه که مشکلات کار با بیماران نیز به شدت در روحیه پرستاران تأثیر‌گذار است.

محسنیان که هم‌اکنون در یک شرکت خصوصی مشغول به کار است معتقد است: یک پرستار با مدرک لیسانس کمتر از بسیاری از هم‌ترازان خود در سایر رشته‌ها حقوق می‌گیرد بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که وضعیت این شغل در کشور ما نیز مانند سایر کشورها باشد.

وی می‌افزاید: تا آنجا که من اطلاع دارم در بسیاری کشورها پرستاران هفته‌ای دو روز به صورت اجباری آف هستند و یا مرخصی‌های ماهانه دارند ضمن اینکه حقوق آنها نیز بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی است.

محسنیان اشاره می‌کند که تنها یک سال به عنوان پرستار کار کرده و پس از آن با گرفتن مدرک فوق‌لیسانس به تدریس پرداخته و بعد هم در یک شرکت خصوصی مشغول به کار شده است.

نمی‌توان پرستاری را با برنامه زندگی تطبیق داد

سیتا نوروزی هم از دیگر فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری است که ترجیح داده در آموزش و پرورش به معلمی بپردازد.

تجربه کاری او در شغل پرستاری منحصر به دوره طرحش مانده و پس از آن به معلمی روی آورده است.

نوروزی می‌گوید: به پرستاری علاقه داشتم اما سختی‌های این کار آنقدر زیاد است که نمی‌توان آن را با برنامه زندگی منطبق کرد. من در آن موقع مجرد بودم اما زمانی که ازدواج کردم ترجیح دادم معلم باشم.

البته او به این موضوع نیز اشاره می‌کند در آن زمان تلاش کرده که در رشته خودش مشغول به کار شود اما زمینه کاری برایش فراهم نشده و هرجا هم کاری بوده به علت اینکه تازه‌کار بوده شیفت‌های شب و کارهای سخت به او واگذار می‌شده است.

وی می‌گوید: پایه حقوق معلمی فرق چندانی با پرستاری ندارد اما شیفت‌های غیرمتعارف و شب‌کاری در پرستاری این شغل را بسیار دشوار می‌کند.

افزایش درآمد بیمارستان‌های خصوصی به جیب پزشکان می‌رود
اما مریم زمانیان پرستاری است که در یک بیمارستان خیریه در مشهد مشغول به کار است. او از حقوق پایین و ساعات کار زیاد این شغل ناراضی است و می‌گوید: حقوق ما بر اساس قانون کار تعیین می‌شود و سالانه ۲۰ درصدی هم اضافه می‌شود اما این حقوق آنقدر نیست که به سختی‌های این کار بیارزد.

وی معتقد است: در سال‌های اخیر درآمد بیمارستان‌های خصوصی افزایش یافته اما این افزایش درآمد به جیب پزشکان و صاحبان امتیاز بیمارستان‌ها رفته و چیزی به حقوق پرستاران اضافه نشده است.

زمانیان با بیان اینکه سابقه کار در میزان حقوق ما تأثیری ندارد، می‌گوید: وضعیت حقوق در بیمارستان‌های خصوصی بد است اما اوضاع استخدامی نیز تعریفی ندارد. من دوستانی در بیمارستانهای دولتی دارم که با ۷ - ۸ سال سابقه کار هنوز قراردادی هستند و حقوق پایینی دریافت می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: موظفی پرستاران ۳۰ شیفت در ماه است اما همه آنها باید به طور اجباری ۳۱ تا ۳۲ شیفت کار کنند و در ازای این میزان کار مبلغ ناچیزی در بیمارستان‌های خصوصی دریافت می‌کنند. البته این میزان حقوق ممکن است در مورد برخی افراد کلیدی که کار خاصی انجام می‌دهند کمی بیشتر باشد.

روایت هایی از زبان زنان پرستار

راضیه ۴۱ ساله و پرستار بخش دیالیز یک بیمارستان دولتی است. متأهل است و یک فرزند دارد با ۱۸ سال سابقه کار در حرفه پرستاری. وی در رابطه با شغلش اینطور عنوان می کند: «پرستاری سرشار از استرس و تنش است و حقوقمان نسبت به سختی کار همخوانی ندارد. ما به دلیل کمبود نیرو بیشتر از ساعات رسمی کار مجبوریم کار کنیم و در واقع اضافه کاری اجباری داریم. که این کمبود نیرو در بیمارستان های دولتی بیشتر به چشم می آید. به صورت میانگین ۸۰ تا ۹۰ ساعت اضافه کار اجباری در ماه داریم و همین مسئله جسم و ذهنمان را به شدت فرسوده می کند.»

وی همچنین به یکی از مشکلات خاص بخش دیالیز اشاره می کند که وجود پرسنل تنها در ۲ شیفت صبح و عصر است و در صورتی که شب هنگام مریضی بد حال شود، یا مریض اورژانسی بیاید، با ما تماس می گیرند تا باز هم شب بیایم و بجز شیفت صبح یا عصر خودمان، شب هم در بیمارستان باشیم که در این حال دیگر توانی برای کار در روز بعد برایمان باقی نمی ماند. در واقع این موضوع که همیشه باید« on call» آماده و در انتظار باشیم، فشار وحشتناکی بر ما وارد می کند و شب ها هم آرامش نداریم. خستگی و ساعات کار زیاد همچنین احتمال خطای کار را بالا می برد که این نیز در کار ما خود فاجعه ای است.

این کارشناس پرستاری راهکار بهبود وضعیت پرستاران را جذب بیشتر نیروی کار در بیمارستان ها می داند و اضافه می کند: «جذب بیشتر پرستار، فشار کار و اضافه کاری اجباری را کم می کند. از طرفی سختی کار و حقوق و دستمزدهای پایین باعث می شود بسیاری از کسانی که وارد این حرفه می شوند، به سرعت خارج شوند و این موضوع فشار را روی ما که پرسنل رسمی هستیم، افزایش می دهد. همین فشار و استرس زیاد کار بر روح و جسم ماست که باعث می شود بیشتر مردم ما را به بداخلاقی بشناسند و از دست پرستاران دلخور باشند. در صورتی که ما هم زندگی شخصی و مشکلات خاص خودمان را داریم که با وجود داشتن چنین شغلی تشدید می شود.

وضعیت شغلی مان به کلی متفاوت از مشاغل دیگر است و نه در خانه آرامش مطلق داریم و نه مانند دیگر مشاغل از تعطیلات مرسوم کشور برخورداریم. این نحوه کار به شدت طاقت فرساست و بر زندگی خانوادگی و روابطمان با همسر و فرزند هم تأثیر منفی می گذارد؛ چراکه در خانه دیگر توان و حوصله ای برایمان باقی نمانده است. از طرف دیگر هر تعطیلاتی مانند عید، عاشورا و ... باید بصورت شیفتی سرکار باشیم و عملاً به سختی می توانیم حتی مرخصی بگیریم. که همه اینها بخاطر کمبود نیرو است.»

بهاره پرستار دیگری است که برای مصاحبه در زمینه مشکلات شغلی به سراغش رفتیم. وی ۴۶ ساله و مجرد است. ۲۴ سال سابقه کار در مراکز درمانی دارد که ۹ سال آن را پرستار بوده است. خودش می گوید: اگر طبق قانون بازنشستگی مشاغل سخت عمل شود، باید سال دیگر که سابقه تم ۲۵ سال می شود، بازنشسته شوم گرچه با کمبود نیرویی که در حال حاضر وجود دارد، تقریباً این موضوع غیر ممکن است.

وی همچنین اضافه می کند: «پرستاری شغلی است که بیشترین شاغلان آن را زنان تشکیل می دهند و به لحاظ سختی و سنگینی کار اساساً با شغل های دیگر قابل مقایسه نیست. مثلاً معلمی هم شغل سختی است، اما تعطیلات تابستان و وضعیت نرمال کاریش باز هم آن را بسیار راحت تر از پرستاری می کند. در واقع به دلیل همین سختی و فشار کاری است که بسیاری از پرستاران ازدواج نمی کنند؛ چراکه وضعیت کاری معمول و مناسبی نداریم و بسیاری از مادران پرستار شدیداً گرفتار ناهماهنگی های شغلیشان با رسیدگی به فرزندانشان می شوند. برای مثال وقتی برای آلودگی هوا مدارس تعطیل می شوند، یک پرستار مادر مجبور است سرکارش برود و این تازه جدای سختی های کار شیفتی، آن هم در شیفت شب است.»

این پرستار همچنین به نکاتی جهت روشن تر شدن مشکلات این شغل اشاره می کند: «مشکل اول ما کمبود نیروی کار است. در شرایطی که بعضاً یک پرستار باید جوابگوی ۲۰ بیمار باشد، نمی توان از پرستاران توقع اخلاق خوش و توجه بالا داشت؛ چراکه مجبور است با الویت بندی سراغ بیماران برود. و خب چین پرستاری حتماً هم چیزهایی را فراموش می کند یا خطا دارد. اما در عین حال هم نمی توان مرتب برای همه دلیل مشکلات را توضیح داد. در صورتی که قاعدتاً باید هر ۲ مریض، یک پرستار داشته باشند تا او بتواند تمام انرژی خود را جهت بهبود بیماران و رسیدگی به آنها صرف کند. مشکل دوم کمبود بسیاری از مواد اولیه مانند سرنگ و الکل است که گرچه بسیار ساده به نظر می آیند، اما نگرانی مدام از کمبود آنها و سعی در صرفه جویی به دلیل آنکه می گویند کم و گران است، خود انرژی زیادی از پرستار در هنگام کار می گیرد.

مسئله بعدی پزشکان و ارتباط پرستاران با آنان است. در حالیکه در اکثر کشورهای توسعه یافته پزشک باید فقط در یک بیمارستان کار کند، پزشکان ما همزمان در چند بیمارستان هستند و همین موضوع باعث می شود که دسترسی بیمار و به دنبال آن پرستار در بیمارستان به پزشک به سختی صورت پذیرد. در این حالت ما برای چک کردن کوچک ترین مشکل بیمار و یا دستورالعملی با پزشک، باید ساعت ها به دنبال تماس و پیدا کردن پزشک باشیم و وقت و انرژی خود را صرف کاری کنیم که از شرح وظایف پرستاری نیست.

همچنین مشکل دیگر شامل کمبود آگاهی مراجعان به بیمارستان است. به این دلیل که پرستاران بیش از دیگر کارکنان بیمارستان جلوی چشم هستند، مراجعان همه توقعات خود را از آنها داشته و هرگونه نقصی را از چشم آنان می بینند. برای مثال وقتی در بخش های دیگر مانند رادیولوژی، آزمایشگاه و یا فیزیوتراپی کم کاری صورت می گیرد، همراهان بیمار، اول سراغ ما می آیند و در مورد مسئله ای که هیچ ارتباطی به ما ندارد، خواستار جواب و پاسخ گویی هستند و شکایت می کنند. در واقع اساساً نیز مشکل اصلی پرستاران با همراه بیمار است تا خود بیمار. چون همراهان معمولاً توقعات اضافی داشته و بعضاً با اقدامات خودسرانه مشکلات بیمار را بیشتر می کنند.

اما مشکل دیگر شغل پرستاری که از سختی هایی است که معمولاً از چشم ها پنهان می ماند، مشکلات جسمی و اسکلتی پیش آمده برای پرستاران است که به دلیل نوع کارشان معمولاً بعد از مدتی برایشان ایجاد می شود. بیماری هایی چون درد کمر، گردن، تنگی کانال، واریس پا و مسائلی از این دست که عوارض متعددی در بلندمدت بر سلامت جسم آنها خواهد گذاشت. در واقع همه اینها در کنار نبود امکانات رفاهی و دستمزدهای پایین این شغل را تبدیل به حرفه ای کرده است که جز با نیروی عشق و علاقه نمی توان به آن ادامه داد. به همین دلیل بسیاری از کسانی که به آن وارد می شوند، طی مدت کوتاهی استعفا می دهند. چون با این امکانات موجود انگیزه ای برای ادامه برایشان باقی نمی ماند.

در بسیاری از کشورها، شرایط پرستاران خوب و مناسب است و این شغل از جایگاه و منزلت ویژه ای برخوردار است. پرستاران با لباس فرم وارد اجتماع می شوند و امکانات رفاهی بسیاری نیز در خدمتشان است، مانند: استفاده رایگان از وسایل حمل و نقل عمومی، عدم احتیاج به ایستادن در صف و نوبت، استفاده از تخفیفات ویژه و ....»

در کنار این مسائل، برخی دیگر از پرستاران نیز به مشکلاتی اشاره می کنند که خود نشان دهنده بخش دیگری از مصائب موجود در این حوزه است. آنها به تجربه های شخصی شان اشاره می کنند که بعضاً بخاطر کمبود نیرو و بیشتر به دلیل نیاز مالی و کم بودن دستمزدهایشان مجبورند، ۳ شیفت کار کنند و این موضوع وقتی از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود که در نظر بگیریم در کار پرستاری به چه میزان دقت و توجه پرستار مهم است و چه تأثیر مستقیمی بر جان بیمار دارد. آیا پرستاری که ۳ شیفت کار می کند، می تواند از تمرکز و توجه کافی برای رسیدگی به بیمار برخوردار باشد؟ آیا این حجم کار روی خوش و اخلاق نیکو برای آنان که این مسئله جز مهمی از کارشان است، باقی می گذارد؟ قطعاً ضریب احتمال خطا در این دسته از پرستاران به شدت بالا می رود.

مهرناز کارشناس پرستاری است و ۱۰ سال سابقه کار دارد. ۳۳ ساله و مجرد است و مهم ترین مشکل شغلی اش کار شیفتی کردن است. «با کار شیفتی در این شغل، اساساً نمی توان هیچ گونه برنامه ریزی برای زندگی کرد. از طرفی نیز سختی کار در شب و بی خوابی و خستگی ناشی از آن، تأثیر عمیقی در فرسایش جسم و روح پرستاران دارد.» وی همچنین معتقد است: «وظیفه اصلی پرستاری که اکثر افراد از آن بی خبرند، آموزش و پیشگیری از بیماری است.

در حالیکه این نقش ما که برای آن درس خوانده و تربیت شده ایم، در حاشیه قرار گرفته و جدی گرفته نمی شود. اهم وظایف پرستاری در بیمارستان ها مراقبت و نگهداری از بیمار است که در واقع یک کار مهارتی است و افراد ظرف ۶ ماه تجربه کار در بیمارستان می توانند آن را آموزش ببینند. و اساساً این مراقبت و نگهداری که کاری تجربی و مهارتی است، نسبتی با علم پرستاری ندارد. در حالیکه حتی پزشکان هم از پرستاران توقع آموزش ندارند. در عوض از ما توقع می رود وظایف بخش های دیگر را هم به دوش بکشیم. کار منشی، بهیار، فیزیوتراپ و ... را وقتی بر زمین مانده، انجام دهیم.

در حالیکه درآمد کافی نداریم و میزان دریافتی مان با شدت سختی شغلمان همخوانی ندارد، اما باز هم اگر برخوردها مناسب و محترمانه باشد، با سختی های این شغل راحت تر کنار می آییم. پرستاری خط اول درمان است و بیشترین تماس را با بیمار دارد. وقتی پزشک برای ویزیت کردن بیمار دیر می آید، یا نمی آید این ما هستیم که آماج شکوه و گلایه بیماران و همراهان قرار می گیریم و به محض ورود پزشک شکایت ها تمام می شود. در واقع همه توقعات از پرستار است و به جای دیگر کارکنان بیمارستان از طرف مریض و همراهانش مواخذه می شود.

در کنار این، همه مراجعان انتظار دارند پرستار را همیشه خندان و خوشحال ببینند، که گرچه انتظار بجایی است، اما به هر حال باید در نظر گرفت او هم انسان است و ممکن است زمانی مشکلی داشته باشد و گرفتاری های شخصی اش از لبخند و روی خوشش جلوگیری کند. این در حالی است که در کنار تمام مشکلات موجود، نفس کار کردن در بیمارستان و ارتباط مداوم با بیمار، مخصوصاً در برخی بخش ها، به شدت روحیه پرستاران را تضعیف کرده و آنها را افسرده و غمگین می کند.»

فرهنگ سازی و اصلاحات قانونی برای شغل پرستاری
رابطه میان پرستار و بیمار، به دلیل حساسیت شغل پرستاری در مواجهه با جان انسان، مانند روابط میان کارمند و ارباب رجوع در دیگر مشاغل نیست. وقتی پای درد و دل پرستاران می نشینیم، حرف ها و گلایه هایشان کاملاً منطقی و قابل تأمل به نظر می رسد. سختی های شغل شان همراه با فشارهای روانی این کار، آنان را نیازمند حمایت های قانونی و برخورداری از امکانات رفاهی بیشتر نسبت به دیگر مشاغل می کند تا بتوانند کار خود را به نحواحسن انجام دهند و فشارهای کمتری را احساس کنند. اما آن روی سکه نیز بیماران و همراهان آنان هستند که در بدترین وضعیت جسمانی به بیمارستان مراجعه می کنند و به دلیل درد و ترس ناشی از بیماری خود یا عزیزانشان، توقع بهترین خدمات و بالاترین سطح دقت را از کادر بیمارستانی دارند؛ که معمولاً این کادر بیمارستانی در پرستاران خلاصه می شود که بیش از دیگر کارکنان به چشم می آیند.

همین نکته دقیقاً حساسیت این شغل را نشان می دهد و به خوبی بیانگر دلیل فشارهای وارد بر کارکنان رشته پرستاری است؛ چراکه انجام اشتباه از صاحبان این رشته کاملاً غیر قابل بخشش به نظر می رسد، که گرچه تا حدودی بجا است، اما تنش های زیادی برای پرستاران ایجاد می کند که برای رفع آن باید تمهیدات قانونی برای کمتر کردن شیفت و ساعات کاریشان و همچنین افزایش دستمزد و مزایای رفاهی آنان در نظر گرفته شود. ضمن آنکه از اشتباهات پرستاران بر عکس پزشکان به راحتی چشم پوشی نمی شود و به دلیل جایگاه شغلی و حمایت های کمتر صورت گرفته از آنان، بعضاً خطاهای بسیار کوچک تر آنان نتایج بسیار سخت و شدیدتری برایشان به دنبال دارد.

نکته آخر نیز اهمیت فرهنگ سازی میان مردم در زمینه مشکلات و فشارهای موجود بر پرستاران است تا هم مراجعان با شرح وظایف و مجموعه اختیارات و مسئولیت های پرستاران آشنا شده و سطح توقعات متعادل تری را پیشه کنند و هم در مواجهه با این قشر زحمت کش با برخورد بهتر و قدردانی بیشتر ظاهر شده و در رفتارهای بعضاً نامناسب خویش تجدید نظری حاصل نمایند.
 
کلمات کلیدی : پرستار
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۱۱:۴۳
اونوقت حقوق کم یعنی چقدر؟! (3543720) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۶:۳۳:۳۳
حقوق قانون کار ... (3543921) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۷ ۰۸:۲۴:۴۹
حقوق قانون کار کف حقوق را مشخص میکند و این غلط است که حقوق یک کارگر بی سواد را که صرفا یک دکمه را در روز بارها میفشارد با یک معلم یکی کرد در تمام دنیا وقتی کف حقوق را مشخص میکنند یک مثال اینچنینی می آورند که مورد سوءاستفاده واقع نشود بنده خودم قرارداد کارگری دارم با اینکه مهندس هستم و در یک شرکت خصوصی کار میکنم تا سالها با حقوق یک کارگر معمولی کار کردم حتی کارگران ماهر همین با همین چوب قانون کار آزار میبینند و کف حقوق شامل آنها هم میشود (3546696) (alef-11)
 
معلم
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۴:۲۲:۲۵
من معلم حاضرم شغلم رو با پرستار عوض کنم با 20 سال سابقه مدرک فوق لیسانس یک سوم زن دوستم که پرستاره میگیرم تازه من مدعی نمیشم پرستاری اسونه اما معلمی با روح روان سروکار داری کاری 100 برابر پرستاری سخت تر (3545319) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۱۳:۰۷
تا جاییکه من شنیدم مجموع دریافتیشون به حدود 3 4 تومن میرسه
اینی که میگید کمه یعنی دقیقا چقدره؟ (3543722) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۶:۱۹
کم یعنی پایین 6 تومن
ظاهرا خانم های پرستار می خواهند درآمدشان در حدود درآمد دکتر ها باشد جای تعجبی هم ندارد در این مملکت فک کنم از ما قشر مهندس بد بخت تر پیدا نشود من دوستانم همگی حقوق مصوب کارگران را می گیرند (3543840) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۸:۲۱:۳۶
جناب مهندس پرستار هم مدرکش حداقل لیسانسه.منتها شمافکر کنم یه شیفت عصر وشب تو بیمارستان فقط بیدار بمونی نه کار.یه هفته نمیتونی خودتوپیداکنی (3544048) (alef-11)
 
آریابان
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۱:۳۴:۲۶
اگر منصف باشیم، هرچند پرستار ها هم در ازای کاری که انجام میدهند دستمزد دریافت میکنند ولی باید قبول کرد که مطلقا قابل مقایسه با بقیۀ شاغلین نیستند زیرا باقی مشاغل، اولا شاکی خصوصی مستقیم و دم دستی اینجوری نداره، دوم اینکه طیفی از وجود درد و آه و ناله گرفته تا مرگ یک عزیز !!!! را در معرض داوری طرف مقابل قرار نمیده و باز هم بد تر، باید نقش یک "سپر بلا" را که 24 ساعته دم دست است ایفا نماید و قدرت پذیرش و تحمل انواع و اقسام تخلیه گری ها، انتقادات و عصبانیت های ناشی از همۀ ناخوشایندی های بیمار و همراهانش را نسبت به همۀ کاستی ها و بی مسئولیتی های دیگر همکاران خودش اعم از کادر پزشگی تا مدیریتی آن واحد درمانی محل کار خود را داشته باشد ؛
البته در دیگر سوی سکه ، زمانیکه یک پرستار بتواند با روش و منش خود اعتماد بیمار و اطرافیان وی را در انجام وظایف خود جذب نماید، تا جایگاه و درجه ای آسمانی در حد یک قدیس و یک فرشتۀ نجات-بخش ارتقاء می یابد که طبیعتا قابل مقایسه با هیچ شغل دیگر غیر پزشگی نیست ؛ (3544947) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۰۲:۵۶:۲۴
جناب مهندس وقتی که شما ساعت 9 شب خوابیدی ،پرستار قراره تا صبح بیدار باشه اونهم با 20 30 تا بیمار که کلی کار دارن از خونگیری و .....تا ...
استرس شغل شما با پرستار یکیه ؟ (3544548) (alef-11)
 
جواد
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۶:۰۲:۱۷
دوست عزیز شنیدین؟؟؟خب مشکل همین شنیدن ها و ندیدن هاست!!!
یک پرستار نزدیک به 1.5میلیون پایه خقوقشه!یعنی با با 160تا 170 ساعت شیفت در ماه!و بدست اوردن مبلغی بیشتر از این در گرو اضافه کاری و شیفت های پشت سر همه!!
و اینکه یک پرستار بخواد ماهی 4 میلیون درامد داشته باشه مستلزم اینه که کلا تو بیمارستان باشه و خونه نره!در غیر این صورت یک رویاس این رقم!!!! (3543856) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۱:۱۳:۵۴
خوب 1.5 پایه حقوق
کارانه شون چقدره
بابت اضافه کار ساعتی چند اضافه میشه؟ (3544283) (alef-11)
 
جواد
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۳:۵۲:۱۷
با کارانه هم که هر 6 ماه یکبار واریز میکنند به 2 تومن شاید برسه!!
بابت اضافه کاری هم ساعتی 6-8 تومن و بعضی جاها کمتر و بیشتر!
تازه دوست عزیز من متوجه منطق شما نمیشم!اضافه کاری چه ربطی به حقوق داره؟؟
پرستار یه موظفی داره که باید انجام بده و اضافه کاری ربطی به این داستان نداره!!

مقایسه جالبی نیست ولی در این حد مضحکه داستان که بگیم یه کارمند فلان اداره مثلا 2 تومن حقوق میگیره و مثلا بعد از کارش هم میره مسافر کشی و 2تومن هم از اونجا درمیاره پس این کارمند ماهی 4 میلیون داره حقوق میگیره!!

ولی بازم با تمام حرفهای شما و با حقوق ثابت + کارانه + با حداکثر اضافه کاری که تا سرحد مرگ شیفت بدی از 3 تومن تجاوز نمیکنه حقوقت!!(این نکته رو مدنظر قرار بدین که تا سرحد مرگ!!!!)

یکم فکر کنیم بد نیست!! (3544466) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۳:۴۴:۵۸
کی گفته اینو عزیزم؟؟؟!!!کدوم پرستار کمتر از سه تومن حقوق میگیر اونم با ۳۰ شیفت؟البته شیفت ها هم که میدونید چند ساعته هستند و شیفت های اضافی رو اضافه کار میگیرند (3544455) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۶:۰۵:۳۹
از کجا شنیدی؟ بگو با یک دهمش من برم کار کنم (3543866) (alef-11)
 
منصور
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۸:۵۵:۲۹
پرستار ها خدایی زحمتشون زیاده من خودم ۳ ماه تو بیمارستان بستری بودم با چشم خود دیدم چقدر زحمت میکشند انصافا زحمت اونها از دکتر ها خیلی بیشتره در صورتی که دکتر ها چند برابر حقوق می گیرند . اصلا در ایران پرداخت حقوق منصفانه نیست . (3545873) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۱۶:۳۰
"نسبت به مابقی لیسانس ها سطح درآمدی شون پایین تره" یعنی دقیقا چقدره؟
تا جاییکه من سراغ دارم فقط بابت لیسانس داشتن حداقل حقوق کارگری رو هم به زور میدن (3543745) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۲۷:۲۳
واگذاری تربیت نیروی پرستار به بیمارستان‌ها از سوی وزارت بهداشت تهدید جدی برای تعطیلی دانشکده‌های پرستاری و در نهایت سلامت و بهداشت مردم است. (3543773) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۹:۳۶
نه اینکه در این کشور همه چیز طبق روال است و فقط تنها مشکل تربیت غیر اصولی نیروی کار پرستار است
دلت خوشه ها تو ام (3543848) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۳۰ ۱۵:۱۲:۲۹
جناب دل ناخوش!! در هیچ شغلی مثل کادر درمانی با جان مردم مستقیم در ارتباط نیستند بهمین دلیل هست که بیشترین هزینه ها برای بخش درمان انجام میشه اما تو ایران این پول ها فقط تو جیب دکتر ها میره و با پرستار ها که 95 درصد کار درمانی برعهده اونهاست مثل کارگر ساده رفتار میشه (3553643) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۲۸:۱۳
تصمیم گرفته با آموزش یک ساله پرستاری در مراکز درمانی بساط آموزش کلاسیک 4 ساله پرستاری در دانشگاهها را جمع کند این کار ضمن آسیب زدن به موقعیت شغلی پرستاران سلامت و بهداشت جامعه را نیز نشانه رفته است اگر مشکل کمبود نیروی پرستار است پس چرا پرستاران فارغ‌التحصیل دانشگاهها را بعد از چند سال استخدام نمی‌کنند؟ (3543776) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۸:۳۱
من خواهرم امسال وارد دانشگاه میشه موندم پرستاری انتخاب کنه یا نه (3543846) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۶:۰۱:۴۹
این سوال ها در جامعه ما تابو حساب می شود قانون یکشبه تغییر می کند کسی هم نمی تواند توضیح دهد خب چرا؟؟ (3543852) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۲۸:۴۲
از وزیر بهداشت انتظار تقلیل ساعت کار پرستاران را دارم. ساعت کار پرستاران بسیار زیاد است. (3543777) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۷:۱۲
من خودم به رشته پرستاری خیلی علاقه دارم ونظرم برای کسایی که سردر گمن اینه که آروم باشن وبه ندای قلبشون گوش کنن مطمین باشین راه درست و پیدا میکنین (3543812) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۷:۲۸
پرستاری عشقه من ترم 4 هستم بخدا تموم کنی سر کاری اگه کار نمیخوای ادامه تحصیل بده برو از بقیه رشته ها بپرس همش میگن ما میخوایم ارشد بیایم پرستاری (3543813) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۷:۳۲
من عاشق این رشته ام ، با عشق و علاقه هم اومدم ، پس بجای میدون خالی کردن میزنم تو دل میدون... در ضمن اگه کم و کاستی هم داره باید خودمون حلش کنیم... پس باید دست به دست هم بدیم و با یه یا علی رشتمنون ازین بیدادی که دچارش شده نجات میدیم... ....یا علی.... (3543814) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۷:۳۸
جون مادراتون بگید چقدر حقوق میدند؟؟؟؟؟ (3543815) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۸:۵۶
من رشته م پرستاریه حالا بخاطر سختی کارو لطمه ای که ممکنه به زندگی مشترک منو همسرم وارد شه میخوام انصراف بدم ٫ اما میترسم پشیمون بشم.
خیلی سردرگمم تروخدا راهنماییم کنید.... (3543820) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۰۲
سلام,من لیسانس دارم ولی میخوام باز کنکور بدم واسه پرستاری,الانم 26سالمه,میترسم شرایط سنی نزاره کار پیدا کنم (3543821) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۰۸
من یک پرستارم ،و خیلی هم از حرفه ام راضی هستم ،با وجود حقوق و مزایای کم ،16 سال سابقه کار دارم ،کار پرستاری فقط عشق میخواد ،و اگر این حس در وجود تو نباشه نمیتونی دووم بیاری،من با عشق به بیمارم و تلاش در روند بهبودی اونه که تا حالا تونستم تو این شغل بمونم ، (3543822) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۱۵
من 27 سالمه و الان تصمیم گرفتم پیش دانشگاهی رو پاس کنم و کنکور بدم برا پرستاری ، بنظر شما تا لیسانس بگیرم سنم طوری هست که جایی استخدام بشم؟ (3543823) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۲۱
سلام من هم پرستاری خوندم و طرحمو تازه تموم کردم
یه حرف دیگه ای هم هست که تو نظرات جا مونده اونم اینه که اکثر مردم به شغل ما حسادت میکنن چون با وجود داشتن لیسانس و بالاتر بیکارند
به امید روزهای بهتر (3543824) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۳۱
سلام،من اوایل به داروسازی علاقه داشتم ولی کم کم توجهم به پرستاری جلب شد و خیلی بهش علاقه من شدم به چند دلیل،اولین دلیل اینه که من خیلی دوست دارم باعث خوشحالی هموطنان شوم و چه بهتر که از درد و ناراحتی نجاتسون بدم و یا حتی با دلداری دادنم ان هارا اروم کنم و دلیل بعدی اینه که مطمعنم و میدونم تنها با یاد خدا این شغل برام اسون میشه و علاقه ای که من به پرستاری دارم خیلی بیشتر از اینه که برا حرفای شما نا امید بشم (3543825) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۰:۱۸:۰۲
یک دلیل رو از قلم انداختی :نرسیدن رتبه ی کنکورت به رشته ی داروسازی ! (3544220) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۸:۴۸:۱۱
گل گفتی !!! (3545858) (alef-11)
 
عدالت
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۴۹:۴۲
من یک پرستار هستم با 15 سال سابقه نمی دانم چرا با همه
مشکلات شغلی باز هم شغلم را دوست دارم خیلی باشرفه (3543827) (alef-11)
 
کامران
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۰:۰۰
هر کاری سختی خودشو داره و برای کسایی ک به شغلشون علاقه دارن این سختی ها تبدیل ب لذت میشه
ب نظر من وقتی یه کاریو شروع کردی باید تا تهش بری
شایدم واقعا پرستاری انتخاب شدنه نه انتخاب کردن ... (3543828) (alef-11)
 
توکل بر خدا
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۰:۳۴
علاقه تو رشته ها ي مختلف بايد وجود داشته باشه.ولي تو پرستاري بايد عاشق باشيد!
مزايا:از ترم٤ميتونين كار كنين!در صورتي كه خيليا با ارشد هم بيكارن!
كمبود پرستار به خصوص مرد انقدر هست كه براي كار كردن براشون سر و دست ميشكونن!هميشه برات كار هست
حقوق از حدود١٥٠٠شروع ميشه و با روزي يك شيفت كار كردن و اضافه كاري تا ٤تومن ميرسه(با دو جا كار كردن)-حقوق سوپروايزر با يك جا كار كردن به ٣٢٠٠و گاهي بالاتر ميرسه و شما حتي ميتونيد مترون شيد كه ميشيد نفر ٢بيمارستان!
با ارشد ميتونيد تدريس كنيد تو دانشگاه
دعاي خير فوق العاده زياد و احساس رضايت كامل
سطح سواد عالي در حد يه پزشك با تجربه ي بيشتر!
مردم براي همه ي روپوش سفيدان ارزش قايل هستن ميخواد پزشك باشه؟ميخواد پرستار باشه ميخواد منشي باشه حتي!
هر جاي دنيا بخواي بري راحت تر ميتوني پذيرش بگيري و بعضي از كشور ها هم برات سر و دست ميشكونن!
معايب:
اكثر معايب اون به خاطر مقايسه ي پرستاري با پزشكيه!ولي واقعيت اينه كه كدوم رشته به پاي پزشكي ميرسه؟!چه از لحاظ درامد چه از لحاظ پرستيژ هيچ كدوم!
نداشتن مهر حتي با دكترا
حقوق كمتر نسبت به پزشك!(و بيشتر نسبت به پيرا پزشكان ديگر جز فيزيو و شنوايي سنجي)
سختي كار در صورت نبود علاقه
شيفت شب مشكل حساب نميشه!راحته و فقط مخصوص پرستار نيست.از پزشك تا امبولانس شيفت شب ميده!
حجم كار زياد با توجه به نبود نيروي كافي كه دارن تا قدري اين مشكل رو برطرف ميكنن...
اكثر پرستارايي كه ديدم با پرستار ازدواج كردن و با هم تو بيمارستان كار ميكنن و خيلي راضين...
اينو بدونيد پزشكي اون چيزي نيس كه مردم عادي فك ميكنن،سر شار از درس خوندن و استرس هست(به گفته ي اينترني كه زماني پرستار بود:يك شب شيفت الان=چند سال شيفت پرستاري)
كسي كه به پرستار ميگه امپول زن به عمومي هم ميگه چيزي حاليش نيس!تخصصم خوب نيست!برو پيش فوق تخصص!حرف مردم هميشه هست!
براي پزشكي شما نيازمند ساپورت مالي خوب هستين تا سنين بالا چون اگه تخصص قبول شين(در حد روياس!)پس از گذروندن طرح ٥ساله در مناطق محروم(داره عملي ميشه تا سال هاي اينده،دستورش اومده)شما يه ادم سن بالاي بدون پول هستي! (3543830) (alef-11)
 
رضا
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۰:۴۸
اين روزها هر كسي بايد دنبال كار وحرفه اي كه دوست داره وعلاقه مند هست بره پرستاري هم سختيهاي خاص خودش رو داره وعده وعيدها هم همه دروغ بود پايه حقوق اوليه اش مثل ساير كارمندها هستش فقط كارانه هم دارند كه كارانه هم اگه مسئولها دوستت داشته باشند بهتر ميدهند ولي در كل مبلغ چشمگيري نيست حتي يه بوتيك لباس فروشي بزني از اين بيشتر درآمد داري اون هم بايد با آدمهايي كه بيشترشون مشكل عاطفي و خانوادگي دارند كار كني (3543831) (alef-11)
 
علی
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۱:۳۹
با سلام،این حرفایی که گفته شد صحیح وای وقتی بیاید شغل پرستاری مشکلاتش و در امدش رو با شغل دیگ مثل معلمی مقایسه کنیم شغل پرستاری خیلی هم خوبه.چرا که بازار کار خوبی داره و استرس اینکه بکتر نخواهی موند رو نداری،همچنین درامد ان خوب هست،برا یه معلم که با بچه ها با فرهنگ متفاوت درگیره با اولیایی که هر روز یکی غر میزنه و هزار مشکل دیگه به همراه حقوق و مزایای خیلی خیلی کم مسلما کار دشوار تر هست.پس زیاد هم از شغل تون گله نکنید کلاه تون رو بندازید بالا (3543833) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۸:۲۹:۳۰
شما پرستاری روبامعلمی مقایسه نکن معلم 15روز عید 3ماه تابستان تعطیل .صبح میره عصر میاد خونه طرف حساب با بچه های معصوم.پرستار نه روز داره نه شب نه تعطیل نه استراحت طرف حساب با مریض واقوام مریض استرس فحش دعوا............................ (3544062) (alef-11)
 
س
۱۳۹۴-۱۲-۰۱ ۱۰:۳۷:۱۱
من معلم نیستم ولی وقتی بچه ها رو برای بازدید به مدرسه میارن سرسام میگیرم بیچاره معلم ها (3554700) (alef-3)
 
زهره
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۱:۴۴
من 27 ساله پرستارم. و به نظرم بهترین شغلهاست چون دانسته های ما برای خانواده خیلی مفید است . روز پرستار را میلاد حضرت زینب نام نهاده اند به خاطر صبور بودن و شخصیت مهربان و دلسوز . کارما عبا دت محسوب می شود اگر نین خدایی داشته باشیم . روزی دست خداست. با نیت خدایی (3543834) (alef-11)
 
حسن
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۶:۴۷
با سلام
درسته كه پرستاري كاره سخته اي .منم قبول دارم.سختي كار زيادي دارندو ومتناسب با كارشون در يافتي مناسبي ندارند.مشكلات پرستاري را قبول داريم.ولي رشته هاي ديگه اي مثل علوم ازمايشگاهي هم وجود دارند.كه در بيمارستان كار مي كنند.وبا انواع امراض مختلف سر كار دارند.با انواع نمونه هاي عفوني (خون و ...)كار مي كنند.ولي علي رغم كار زياد وسخت همانند پرستاران نه سختي كار مي گيرند. نه شيفت شب 18 ساعته دارند . نه مثل پرستاران كسي به انها محلي مي گذارد.
نه جذب نيروي دارند.چند وقتي هم هست دارند ازمايشگاه ها رو واگذار مي كنند. (3543841) (alef-11)
 
جواد
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۵:۵۷:۱۸
متاسفانه این تنها قسمت کوچکی از مشکلات بسیار زیاد پرستارهاست...
حتی بدیهی ترین چیزها و قوانین در بیمارستان های ما برای پرستارها اعمال نمیشه...

بخیه زدن،پانسمان کردن و هزار و یک کاری که جزء وظایف پرستار نیست رو به اجبار باید انجام بده و جایی قضیه ناراحت کننده میشه که پول این خدمات رو دکتر شیفت دریافت میکنه!!!!!

متاسفانه برخلاف تمام دنیا تو ایران قانون per case اجرا نمیشه و همین سبب بی انگیزگی و ناراحتی پرستار میشه!!
و جالب اینکه نزدیک به یک دهه از تصویب قانون تعرفه پرستاری در مجلس میگذره ولی وزرات ترجیح میده عمل نکنه بهش.به همین راحتی!!

یا طبق همین متن که وقتی دکتر دیر میاد تمام دعوا با پرستاره ولی به محض اینکه دکتر میاد نه همراهی و نه بیمار هیچ گله و شکایتی از دکتر نمیکنند!!!

پایه حقوق یک پرستار در شهری مثل مشهد 1میلیون و 400 هزار تومنه!!یعنی با 160تا 170ساعت درماه!!که در مدت زمان کار،قابل مقایسه با شغلی مثل معلمی نیست!نه تعطیلی،نه عید،نه الودگی هوا و نه هیچ چیز دیگه ای نمیشناسه این شغل!!

و باز هم برخلاف تمام دنیا انقدر سطح درامد دکتر و پرستار زیاد نیست و نهایتا پزشک 10برابر یک پرستار درامد داره نه مثل ایران گاها تا 500 برابر!!

و صد البته منتظر کامنت بعضی دوستان که میگن شما درامدهای 3-4 میلیونی(!!!!!!)میگیرید پس نباید ناراحت باشید هم هستیم!!! (3543844) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۱۹:۳۰:۲۶
باز شروع شد قضاوتهای بی پایه و اساس
من بیکارم ، با نصف حقوق پرستارا میرم سرکارو .......
بله بیکاری خیلی بده، شرایط بیکارها هم از پرستارا بدتره
ولی اینجا صحبت از یک مقوله دیگه هست
از طرفی وقتی با نصف حقوق پرستار میری سرکار یعنی کارفرما هرجور میخوای با من رفتار کن ، اونوقت صدای وا مصیبتا میره بالا که آی ملت بدادم برسید چنین شد و چنان (3544133) (alef-13)
 
رزیدنت تخصص
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۱:۰۴:۱۲
من روز پرستار رو به همه پرستاران عزیز تبریک میگم.
خسته نباشید.ما که شب و روز با پرستاران سر و کار داریم سختی کار اونها رو میفهمیم.و ماهی 10 میلیونم برای این شغل سخته.
پرستاران بیمارستان ما خیلی دوست داشتنی و با تخصص و متعهد هستند و همیشه در کنار ما هستند و شرایط سخت رزیدنتها رو درک میکنند و در برابر این هجمه پزشک هراسی همیشه پشتوانه ما هستند.
کسانی که فکر میکنند پرستاری راحته یک شب بیداری بر بالین بیمار در بیمارستان را حتی تصور نمیکنند.
ضمننا به کمک بهیارها هم تبریک میگم.نیروهایی که همیشه فراموش میشن. (3544276) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۵ ۲۳:۰۶:۰۲
سلام بر همه. همه ما در یک نقطه از رندگی با حال بد به بیمارستان میرویم و انتظار داریم : درد های ما ازبین برود، درمان شویم، به ما احترام گذاشته شود و ...... مجری تمام این خواسته ها پرستار ها هستند. از پرستارها باید حمایت قوی شود. حقوق پرستار های باید بالا باشد، از کارشان قدردانی شود تا به کاری که دربیمارستان انجام میدهند افتخار کنند، نیاز به اضافه کاری نداشته باشند (حقوق بالا باشد و تعداد پرستارها زیاد). با این روش یک پرستار خوشحال را در بیمارستان خواهی دید انهم در زمانی که واقعا به کمکش نیاز دارید. با طرح جدیدی که وزیر محترم بهداشت در چند سال اخیر اجرا کردند حقوق پزشکها خیلی زیاد شد ولی کیفیت کار تغییر نکرد: چون هنوز پرستار های ما خسته (به خاطر اضافه کاری زیاد انهم به علت حقوق کم) و ناراضی هستند. تناسب در امد بین پزشک و پرستار 1:5 و تا 1:10 می باشد. در بیمارستانی که من می شناسم حقوق متخصص بیهوشی 90 تا 110 میلیون تومان در ماه و پرستاری که در انجا کار می کند مای 1.6 میلیون. تناسب 1:50. این درست نیست. (3544414) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۲۱:۱۴:۱۸
من پیشنهاد میکنم اگه حقوق بیهوشی بیمارستان شما نود میلیونه حتما به وزارت جهت بررسی اطلاع بده.من خودم متخصص بی هوشی ام.
قطعا شما یا پرستاری دیگر پرسنل اتاق عمل
ای کاش خدا به ما ایرانی ها کمک کند تا صداقت داشته باشیم (3546113) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۰۸:۲۱:۱۵
پایین تره پایه پرستاری بیشتر از هر لیسانس دیگه ای حقوق میگیره. سوژروایزر ها و مترون ها ماهی ده تا 15 ملیون میگیرن تو بیمارستان دولتی (3544669) (alef-11)
 
رضا
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۱:۴۸:۳۶
سلام.برای من که کارمند بیمارستان هستم خیلی جالبه که ادعامیکنندکارها وکم کاری های بخش های دیگروافراددیگرمانندبهیاروفیزیوتراپیست راهم مابایدانجام بدهیم.حال اینکه اکثراین همکاران محترم وظایف اصلی خودشون رابردوش بهیاروکمک بهیاروخدمات گذاشته وبیشترنظارت وریاست میکنندیامشغول نوشتن وسندسازی هستند.بیاییدقدری منصفانه سخن بگوییم. (3544966) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۶ ۱۹:۳۵:۲۸
من یه حسابدار بیمارستان دولتی هستم.الان دیگه هیچ پرستاری زیر سه میلیون درامد نداره.تازه یه خوبی پرستاری اینه که می تونی تو جایی مثل تهران دو یا سه جا بری شیفت بدی.دوست صمیمی خودم پرستاره و داره سه جا شیفت میده و درامدش حداقل هشت میلیون در ماهه.
الان یه پرستار زرنگ تو تهران درامدش از یه پزشک عمومی خیلی بهتره.
ساعت کاره اونها جوری حساب میشه که خیلی به نفعه مثلا شبها و تعطیلات سه تا شش ساعت اضافه به ساعت کاری میشه یعنی با ده تا شیفت عصر وشب در ماه هم ساعت کاریت کامل میشه هم اضافه کار و کارانه خوبی خواهی داشت
بخدا من با لیسانس حسابداری با همون مدل شیفت کاری و شب کاری همیشه حسرت میخورم کاش رفته بودم پرستاری
کلا همیشه خودشونو با پزشکها مقایسه میکنن نه با همسطح هایی مث خودشون
والا کاره ما اصلا از اونها راحت تر نیست.کاره مریض هارو کمک بهیار و بهیار میکنن و کاره اونها فقط نوشتن و دستور دادن هست.نود درصد هو بداخلاقن (3545942) (alef-11)
 
ی
۱۳۹۴-۱۱-۲۷ ۱۴:۳۸:۵۷
گل گفتی
چه جور خودشون رو با پزشک ها مقایسه می کنن؟؟؟؟؟؟
رو رو برم (3547641) (alef-11)
 
ناشناس
۱۳۹۴-۱۱-۲۷ ۲۱:۳۳:۰۷
حق با شماست.حسابداري رشته ي سختيه.مدام با اعداد و ارقام سر و كار داري و بايد تجزيه و تحليل كني.امكان اشتباه توش زياده و دقت خيلي بالايي ميخواد.من حسابدارم و انقدر با حسابهاي مختلف سروكله ميزنم كه اكثر روزها سردرد دارم، ولي خداييش خيلي رشته ها اينجوري نيستند. (3548838) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۱۱-۲۷ ۱۰:۰۴:۱۰
جواب به اون دوست ما که متخصص بیهوشیه عرض کنم که من هم یک پزشک متخصص هستم . قضاوت شما که من و یا هر کس دیگر ایرونی صداقت نداریم درست نیست و از شما انتظار ندرایم اینجوری باشید. متخصص بیهوشی در بیمارستانی که می شناسم (با پول طرح) بیش از 90 میلیون در ماهه. تناسب حقوق بین پرستار و پزشک در ایران خیلی زیاده و این یک واقعیته. برای کار خوب در بیمارستان باید پزشکان متخصص خوب و متعهد همراه با پرستاران خوب و خوشحال و متعهد داشته باشیم. و هر دو پزشک و پرستار باید علاقمند به کارشان باشند. اکثر پرستاران ما خسته و غم زده اند به خاطر اضافه کاری زیاد. اضافه کاری به خاطر مشکل مالی پرستاران و کمبود نیرو در بیمارستان. (3546896) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.