کد مطلب: 253252
بهشتی ها هنوز مظلومند
سهراب زند - بخش تعاملی الف
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۰۷
راه تخریب یک بنای عظیم، تخریب ستون های آن است. سقف هر چقدر که محکم و مجلل باشد، ستون هایش که استوار نباشد، سقف هم استوار نمی ماند و فرو می ریزد.
یکی از مهم ترین ستون های بنای عظیم انقلاب اسلامی، کادر رهبری آن است که امام ره در رأس آن قرار دارند و یاران وفادار و قدرتمند وی دردرجۀ دوم به رهبری و مدیریت این انقلاب و نظام پرداخته اند.
موفقیت یک نهضت و یک تفکر، قطعا و بدون شک وابسته به یاران وفادار و با فضیلتی است که حلقه های اولیه و ثانویۀ یک رهبر قدرتمند را تشکیل می دهند و با ذکاوت و هماهنگی کامل به رهبری و مدیریت یک نهضت می پردازند، رهبری یک نهضت، هرچقدر هم که قدرتمند باشد، از امام حسن علیه السلام، قدرتمند تر نمی باشد که با نبود یاران وفادار و با ذکاوت محکوم است که حکومت را تسلیم معاویه کند. امام خمینی ره بدون شک نهضت خود را با یاران قدرتمندی به ثمر رساند، که مدیران و بازوان توانمند وی در رهبری نهضت بودند که برادری خود را قبل از شعار و ادعا در شکنجه گاه های ساواک اثبات کرده بودند و سپس در بوران بحران های بر سر راه انقلاب، با تمام جدیت و شدت به مبارزه با مشکلات، آهن در دست خود موم می ساختند.
دشمن می دانست که با محبت و عشق مردم این سرزمین به امام راحل که از عمق جانشان زبانه می کشد نمی تواند مستقیماً به امام حمله کند، پس یاران مؤثرتر او را نشانه گرفت و از هیچ کوششی برای زدن و تخریب آنان فروگذار ننمود و یا با تهمت و شایعه و ترور شخصیتی به میدان آمد، یا با ترور و حذف فیزیکی.
حذف فیزیکی ملت را بیدارتر می کرد و آنان را در راهشان مصمم تر. اما ترور شخصیتی و تخریب، دشمنان را جسورتر و زبان دراز تر و دوستان را دچار تفرقه و سردرگمی می کرد. تخریب ها به حدی بالا گرفت که امام راحل در رثای شهادت بهشتی، تأثر بخاطر شهادت وی را در مقابل تأثر بخاطر مظلومیتش هیچ می دانند!
"ایشان را من بیست سال بیشتر می شناختم، مراتب فضل ایشان مراتب تفکر ایشان و مراتب تعهد ایشان بر من معلوم بود و آنچه که من راجع به ایشان متأثر هستم، شهادت ایشان در مقابل او ناچیز است و مظلومیت ایشان در این کشور بود. مخالفین انقلاب، افرادی که بیشتر متعهدند، مؤثرتر در انقلابند، آنها را بیشتر مورد هدف قرار داده اند. ایشان مورد هدف اجانب و وابستگان به آن ها در طول زندگی بود. تهمت ها، تهمت های ناگوار به ایشان می زدند. از آقای بهشتی این ها می خواستند یک موجود ستمکار دیکتاتور معرفی کنند، در صورتیکه من بیش از بیست سال ایشان را می شناختم و برخلاف آنچه این بی انصاف ها در سرتاسر کشور تبلیغ کردند و مرگ بر بهشتی گفتند، من او را یک فرد متعهد، مجتهد، متدین، علاقمند به ملت، علاقمند به اسلام و به درد بخور برای جامعۀ خودمان می دانستم و شما گمان نکنید که این آقایان که وارد شدند در این شغل های دولتی، این ها یک اشخاصی بودند یا هستند که راهی برای استفاده جز این مقام ندارند. این ها هر کدام اشخاص متعهدی بودند که در پیش مردم مقام داشتند، در پیش روحانیت مقام بزرگ داشتند و اینطور نبود که واخورده باشند که بخواهند بیایند اینجا انحصار طلب باشند. خدا انصاف بدهد به آنهایی که انحصارطلب بودند و می خواستند بهشتی و خامنه ای و رفسنجانی و امثال اینها را از صحنه خارج کنند."(امام خمینی، صحیفۀ امام تیر۱۳۶۰)
حالا جالب است که در ادامۀ این خط شیطانی کسانی ازمدعیان انقلابی گری از تمامیت خواهی بهشتی سخن بگویند و پا را از منافقین فراتر بگذارند و امام راحل را نیز مستقیماً هدف قرار داده و او را تحت تأثیر لیبرال ها و آمریکایی ها بخوانند!
مقام معظم رهبری راجع به بهشتی اینگونه می فرمایند:
"شهید بهشتی مجموعه ای از خصلت های پسندیده و نیک بود و من شخصا خودم تا بحال فردی مثل آقای بهشتی در گذشته و حال ندیده ام." (جاودانۀ تاریخ ج۱ص ۵۱)
این طبیعی است که هر غیر معصومی باید توسط اهلش نقد شود و پیراسته از عیب نمی باشد، لکن اهانت و تهمت به یاران اصلی انقلاب، سنتی به ارث رسیده از منافقان و مخالفان نظام و انقلاب اسلامی است که کماکان در چهره ای نو در حال ظهور و بروز است و رگ گردن انقلابی نما ها را اندک تکانی نمی دهد. امروز اگر نیم نگاهی به لیست یاران اصلی امام راحل بیندازیم، می بینیم بغیر از مقام معظم رهبری که دشمنان و کج اندیشان دوست نما جرأت حمله به ایشان را بخاطر جایگاه رفیع ولایت فقیه ندارند، کسی از این لیست از تیغ تهمت و تخریب های غیر عادلانه در امان نمانده است و نشده است که در نظر نسل های انقلاب ندیده به شدت تخریب نگردیده باشد. فارق از اینکه رهبری در این حملات ناجوانمردانه از همه مظلوم ترند و عده ای با نادانی یا زیرکی عامدانه با تندروی و حمایت های ناشیانه، ایشان را بیشتر در معرض حملات قرار می دهند به طوریکه بارها ایشان به میدان آمده و مخالفت خود را با اینگونه تفکرات و رفتارهای غلط نشان داده اند.
اما امروز افزون بر یاران خود امام راحل هم مورد تهاجم این طیف قرار گرفته است.
اگر روزی پیدا شدن عکس پاره ای از امام راحل که از بالکن ساختمانی پشت دانشکدۀ ادبیات به پایین انداخته شده بود، فریاد و اماما را در بسیاری برانگیخت، امروز چه اتفاقی افتاده است که جدای از یاران امام، خود امام هم تحت تأثیر یاران آمریکایی خطاب می گردد و صدایی از دلواپسان بر نمی خیزد؟!
دوستان انقلاب آگاه باشند که امام فردی بسیار باذکاوت و سیاستمدار بودند که سید مهدی هاشمی معدوم که بسیاری را بازی داد بود، در اعترافات خود می گوید امام من را در یک جلسه شناخت و گفته بودند که مراقب من باشند! غیر از این امام به قدری در انجام تکلیف قاطع بودند که بارها به یارانشان قاطعانه فرموده بودند که حتی درصورتیکه از انظار ساقط شوند (از چشم ها بیفتند) و یا مجبور شوند به روستای متروکه ای بروند، خلاف آنچه که آن را وظیفه و تکلیف بدانند عمل نخواهند کرد.
امروز چه شده که یک بار برای انتخابات ریاست جمهوری، بار دیگر برای بیان تاریخ جنگ و بار دیگر برای دلیلی دیگر، چنان یاران امام را مورد نوازش قرار می دهند که قبل از همه امامی زیر سؤال می رود که با رهبری بی نظیر خود و مدد یاران توانمند و مصمم اش توطئه های ابرقدرت های جهانی و مزدوران و منافقان و مخالفان داخلی را در هم کوبید و کشتی انقلاب را به سلامت به ساحل تثبیت و آرامش رساند؟
یکی بر سر شاخ و بن می برید گذشت!
کسانی بر سر شاخ نشسته اند و اصل درخت را آتش می زنند.
یکی از مهم ترین ستون های بنای عظیم انقلاب اسلامی، کادر رهبری آن است که امام ره در رأس آن قرار دارند و یاران وفادار و قدرتمند وی دردرجۀ دوم به رهبری و مدیریت این انقلاب و نظام پرداخته اند.
موفقیت یک نهضت و یک تفکر، قطعا و بدون شک وابسته به یاران وفادار و با فضیلتی است که حلقه های اولیه و ثانویۀ یک رهبر قدرتمند را تشکیل می دهند و با ذکاوت و هماهنگی کامل به رهبری و مدیریت یک نهضت می پردازند، رهبری یک نهضت، هرچقدر هم که قدرتمند باشد، از امام حسن علیه السلام، قدرتمند تر نمی باشد که با نبود یاران وفادار و با ذکاوت محکوم است که حکومت را تسلیم معاویه کند. امام خمینی ره بدون شک نهضت خود را با یاران قدرتمندی به ثمر رساند، که مدیران و بازوان توانمند وی در رهبری نهضت بودند که برادری خود را قبل از شعار و ادعا در شکنجه گاه های ساواک اثبات کرده بودند و سپس در بوران بحران های بر سر راه انقلاب، با تمام جدیت و شدت به مبارزه با مشکلات، آهن در دست خود موم می ساختند.
دشمن می دانست که با محبت و عشق مردم این سرزمین به امام راحل که از عمق جانشان زبانه می کشد نمی تواند مستقیماً به امام حمله کند، پس یاران مؤثرتر او را نشانه گرفت و از هیچ کوششی برای زدن و تخریب آنان فروگذار ننمود و یا با تهمت و شایعه و ترور شخصیتی به میدان آمد، یا با ترور و حذف فیزیکی.
حذف فیزیکی ملت را بیدارتر می کرد و آنان را در راهشان مصمم تر. اما ترور شخصیتی و تخریب، دشمنان را جسورتر و زبان دراز تر و دوستان را دچار تفرقه و سردرگمی می کرد. تخریب ها به حدی بالا گرفت که امام راحل در رثای شهادت بهشتی، تأثر بخاطر شهادت وی را در مقابل تأثر بخاطر مظلومیتش هیچ می دانند!
"ایشان را من بیست سال بیشتر می شناختم، مراتب فضل ایشان مراتب تفکر ایشان و مراتب تعهد ایشان بر من معلوم بود و آنچه که من راجع به ایشان متأثر هستم، شهادت ایشان در مقابل او ناچیز است و مظلومیت ایشان در این کشور بود. مخالفین انقلاب، افرادی که بیشتر متعهدند، مؤثرتر در انقلابند، آنها را بیشتر مورد هدف قرار داده اند. ایشان مورد هدف اجانب و وابستگان به آن ها در طول زندگی بود. تهمت ها، تهمت های ناگوار به ایشان می زدند. از آقای بهشتی این ها می خواستند یک موجود ستمکار دیکتاتور معرفی کنند، در صورتیکه من بیش از بیست سال ایشان را می شناختم و برخلاف آنچه این بی انصاف ها در سرتاسر کشور تبلیغ کردند و مرگ بر بهشتی گفتند، من او را یک فرد متعهد، مجتهد، متدین، علاقمند به ملت، علاقمند به اسلام و به درد بخور برای جامعۀ خودمان می دانستم و شما گمان نکنید که این آقایان که وارد شدند در این شغل های دولتی، این ها یک اشخاصی بودند یا هستند که راهی برای استفاده جز این مقام ندارند. این ها هر کدام اشخاص متعهدی بودند که در پیش مردم مقام داشتند، در پیش روحانیت مقام بزرگ داشتند و اینطور نبود که واخورده باشند که بخواهند بیایند اینجا انحصار طلب باشند. خدا انصاف بدهد به آنهایی که انحصارطلب بودند و می خواستند بهشتی و خامنه ای و رفسنجانی و امثال اینها را از صحنه خارج کنند."(امام خمینی، صحیفۀ امام تیر۱۳۶۰)
حالا جالب است که در ادامۀ این خط شیطانی کسانی ازمدعیان انقلابی گری از تمامیت خواهی بهشتی سخن بگویند و پا را از منافقین فراتر بگذارند و امام راحل را نیز مستقیماً هدف قرار داده و او را تحت تأثیر لیبرال ها و آمریکایی ها بخوانند!
مقام معظم رهبری راجع به بهشتی اینگونه می فرمایند:
"شهید بهشتی مجموعه ای از خصلت های پسندیده و نیک بود و من شخصا خودم تا بحال فردی مثل آقای بهشتی در گذشته و حال ندیده ام." (جاودانۀ تاریخ ج۱ص ۵۱)
این طبیعی است که هر غیر معصومی باید توسط اهلش نقد شود و پیراسته از عیب نمی باشد، لکن اهانت و تهمت به یاران اصلی انقلاب، سنتی به ارث رسیده از منافقان و مخالفان نظام و انقلاب اسلامی است که کماکان در چهره ای نو در حال ظهور و بروز است و رگ گردن انقلابی نما ها را اندک تکانی نمی دهد. امروز اگر نیم نگاهی به لیست یاران اصلی امام راحل بیندازیم، می بینیم بغیر از مقام معظم رهبری که دشمنان و کج اندیشان دوست نما جرأت حمله به ایشان را بخاطر جایگاه رفیع ولایت فقیه ندارند، کسی از این لیست از تیغ تهمت و تخریب های غیر عادلانه در امان نمانده است و نشده است که در نظر نسل های انقلاب ندیده به شدت تخریب نگردیده باشد. فارق از اینکه رهبری در این حملات ناجوانمردانه از همه مظلوم ترند و عده ای با نادانی یا زیرکی عامدانه با تندروی و حمایت های ناشیانه، ایشان را بیشتر در معرض حملات قرار می دهند به طوریکه بارها ایشان به میدان آمده و مخالفت خود را با اینگونه تفکرات و رفتارهای غلط نشان داده اند.
اما امروز افزون بر یاران خود امام راحل هم مورد تهاجم این طیف قرار گرفته است.
اگر روزی پیدا شدن عکس پاره ای از امام راحل که از بالکن ساختمانی پشت دانشکدۀ ادبیات به پایین انداخته شده بود، فریاد و اماما را در بسیاری برانگیخت، امروز چه اتفاقی افتاده است که جدای از یاران امام، خود امام هم تحت تأثیر یاران آمریکایی خطاب می گردد و صدایی از دلواپسان بر نمی خیزد؟!
دوستان انقلاب آگاه باشند که امام فردی بسیار باذکاوت و سیاستمدار بودند که سید مهدی هاشمی معدوم که بسیاری را بازی داد بود، در اعترافات خود می گوید امام من را در یک جلسه شناخت و گفته بودند که مراقب من باشند! غیر از این امام به قدری در انجام تکلیف قاطع بودند که بارها به یارانشان قاطعانه فرموده بودند که حتی درصورتیکه از انظار ساقط شوند (از چشم ها بیفتند) و یا مجبور شوند به روستای متروکه ای بروند، خلاف آنچه که آن را وظیفه و تکلیف بدانند عمل نخواهند کرد.
امروز چه شده که یک بار برای انتخابات ریاست جمهوری، بار دیگر برای بیان تاریخ جنگ و بار دیگر برای دلیلی دیگر، چنان یاران امام را مورد نوازش قرار می دهند که قبل از همه امامی زیر سؤال می رود که با رهبری بی نظیر خود و مدد یاران توانمند و مصمم اش توطئه های ابرقدرت های جهانی و مزدوران و منافقان و مخالفان داخلی را در هم کوبید و کشتی انقلاب را به سلامت به ساحل تثبیت و آرامش رساند؟
یکی بر سر شاخ و بن می برید گذشت!
کسانی بر سر شاخ نشسته اند و اصل درخت را آتش می زنند.
کلمات کلیدی : سهراب زند
