گازرسانی به شهرها و روستاها فارغ از مزایایی که دارد، دارای نقاط منفی قابل توجهی است که هزینههای فراوانی را بر کشور بار میکند.
از جملهی آنها میتوان از مصرف افسارگسیخته و اتلاف انرژی خدادادی، آلایندگی محیط زیست، تاثیر منفی بر بهداشت عمومی و سلامت، هزینهی سنگین و ... نام برد.
اگر تعداد خانوار تهران را دو میلیون و پانصدهزار خانوار در نظر بگیریم هرکدام از این خانوادهها در فصول سرد سال نقش یک بخاری را برای شهر بازی میکنند. این بخاریهای شهری با هدر دادن ۵۰ درصد از انرژی، با مصرف چندین میلیارد مترمکعب گاز، حرارتی عظیم را روانهی آسمان شهر میکنند.
دستاورد چنین امری در حوزه سلامت و محیط زیست آثاری چون آلودگی هوا و دامن زدن به پدیده وارونگی، کاهش نزولات آسمانی و ... خواهد بود.
در حوزهی انرژی و اقتصاد شاهد مصرف بیش از حد سرمایهی ملی، آنهم با صرف هزینههای بسیار زیاد در انتقال و کنترل گازرسانی شهری هستیم. راندمان بسیار پایین سبب میشود سرمایهی ملی را دود کنیم و به آسمان بفرستیم و شهر را آلوده کنیم.
درصورتیکه به جای این کار میتوانستیم، بیرون از شهر، با راندمانی بالای ۸۰ درصد گاز را به برق تبدیل کنیم و مردم برای گرمایش از برق استفاده کنند.
گرمایش با برق آن آثار فاجعه آمیز زیست محیطی را ندارد. هیچ دودکشی آسمان شهر را گرم و آلوده نمیکند و اینهمه گاز به جای دود شدن صرف توسعه اقتصادی کشور میشوند.
با تغییر نگاه کلان ما از "گرمایش با گاز" به "گرمایش با برق" دیگر لازم نیست در فصول سرد سال، گاز مصرفی صنایع مادر کشور را قطع کنیم! و آنها را با هزینهها و مشکلات جدید و نهایتاً سوخت مازوت مواجه کنیم. بلکه حتی سوخت مازوت هم در فصول سرد سال در آن صنایع حذف و مخاطرات و مشکلات زیست محیطی دیگر، از بین خواهند رفت.
تمام این ها سوای خطرات لوله کشی گاز در سطح شهری مثل تهران است که زلزله همیشه در کمین آن است که باید آن را در جای خود بررسی کرد.
زیرساختهای موجود در کشور، نیروی انسانی متخصص و دانش بومی این اجازه را میدهد که با یک تغییر سیاست در امر قیمتگذاری حاملهای انرژی در فصول سرد سال، این تغییربه یک فرآیند (و نه یک پروژه) تبدیل شود. با ارزان کردن برق در فصول سرد سال در مقابل افزایش قیمت گاز میتوان شاهد کاهش هزینهها، افزایش راندمان، نجات محیط زیست، بازگشت به شرایط جوی سالهای خوب گذشته و رونق اقتصادی در حوزهی انرژی بود.
همچنین با چنین نگاهی میتوان شاهد رونق در تولید تجهیزات برقی کشور نیز باشیم. رونقی مبتنی بر اقتصاد پایدار، با کمترین مخاطرات زیست محیطی و اصلاح الگوی مصرف.