کد مطلب: 295814
عدم تخصص هیات علمی مهندسی دانشگاه ها در صنعت
بخش تعاملی الف - رضا گرجی
تاریخ انتشار : شنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۷
یکی از عوامل بیکاری و عدم اعتماد بنفس مهندسین بخصوص در بازار کار رقابتی و محدود این روزها عدم اشنایی با مسایل کاربردی و صنعتی است.
تقریبا اکثر دروس مهندسی تیوری است و فرد اگر ریاضی و فیزیک خوبی داشته باشد تقریبا مشکلی ندارد.
در واقع آموزش مهندسی و تربیت هیات علمی و استاد مهندسی در ایران مثل اموزش و تربیت پزشکی است که فقط کتابهای پزشکی را خوانده و چند ساعت کارآموزی مختصر در یک بخش کرده و بقیه اش را هم گذری دیده است.
دروس صنعتی که در سال های آخر است نیاز به استاد خبره صنعتی و کارکرده و کاردان دارد که بتواند هم به دانشجو درست اموزش دهد هم خودش خبره و کارکرده صنعتی باشد هم در پروژه و درس دانشجو را اموزش دهد.
اما نگاهی به سابقه کاری و تحصیلی هیات علمی ها و اسانید دانشگاهی نشان می دهد آن ها فقط تیوریسین و درسخوان بوده اند مستقیم از لیسانس به فوق و دکتری و بعد عضو هییت علمی شده اند.
یعنی حتی یک روز هم سابقه کار در صنعت نداشته اند از طرف دیگر متاسفانه همین ها از روی کتاب و بدون تجربه عملی دروس کاربردی و صنعتی را به دانشجو اموزش می دهند که باعث مشکلات فراوانی شده است.
به طور مثال استادی در رشته مکانیک که در عمرش حتی مبدل حرارتی پمپ و تهویه مطبوع و گیربکس و موتور و ... ندیده و از یک تکنسین کمتر با صنعت اشناست دروس مرتبط را درس می دهد.
به طور مثال مراجعه به سوابق تحصیلی و کاری اعضا هییت علمی مهندسی دانشگاهها بخصوص شهرستانها و ازاد نشان میدهد این ها از پشت میز کلاس مستقیم نشستند پشت میز دانشگاه.
لذا این مورد باعث اسیب به دانشجوها و صنعت شده است. لذا باید مدرس دروس مهندسی صنعتی از بیرون دانشگاه و از صنعت باشد.
اساتید دانشگاه نیز موظف شوند در چند سال اول با همکاری وزارت صنعت چند روز کامل را در صنعت در یک رشته تخصصی و با لباس کار پوشیدن کاراموزی ببینند تا بعد از چند سال صلاحیت تدریس دروس صنعتی و تحقیق را پیدا کنند.
در دروس صنعتی هم دانشجوها علاوه بر تیوری همزمان در صنعت نیز حضور یابند حداقل شکل واقعی دستگاه را علاوه بر عکسش ببینند.
با این روش هم این وضع نابسامان تدریس تیوری مهندسی و کم توانی فارغ التحصیلان حل میشود هم ارتباط صنعت و دانشگاه شکل می گیرد.
اکثر صنعتگران ما برای تحقیق به دانشگاه ها مراجعه نمی کنند چون می گویند مراجعه به این اسانید که اصلا شناختی از صنعت ندارند و نهایت کارشان مدلسازی تیوری با چند نرم افزار است که خود ما بهتر میتوانیم انجام دهیم فایده ای ندارد.
به همین خاطر است که تحقیقات اساتید مهندسی به کمک بودجه دولتی و خروجی ان مقاله است.
بنابراین امیدوارم این موضوع موشکافی و در صنعت و دانشگاه بحث شود و اساتید از ان فرار نکنند.
کلمات کلیدی : رضا گرجی
بسیجی جانباز گمنام
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۱:۴۵:۲۶
باسلام واحترام: علت اصلی کم سوادی اکثریت فارغ‌التحصیل‌های رشته مهندسی علاوه برمطالب گفته شده فوق ریشه‌اش چیز دیگری است(البته باستثای دانشگاه‌های دولتی بزرگ و معروف تهران و استان‌ها) _ که در این مورد کج سلیقگی نمودید و عکس تزیینی فوق را از دانشگاه علم و صنعت که اتفاقاً از دانشگاه‌های خوب کشور است قرار دادید_. و اما مشکل:
1- وقتی برای انتخاب رشته در دبیرستان دانش آموز معدلش برای رشته‌های ریاضی، تجربی، ادبیات، هنر و... کافی نیست و سیستم آموزش آموزش و پرورش این گونه دانش آموزان ضعیف را به سوی رشته کار و دانش ( آن هم با انتخاب رشته‌هایی مثل کامپیوتر(ببخشید بخوانید رایانه!!) و یا ICT= ارتباط داده، مخابرات و... که واقعاً رشته‌هایی هستند که نیاز به دانستن زبان خارجی در حد بسیار خوب و ریاضیات و ابتکار عما و استعداد دارد، وقتی دانش آموز م استعداد دیپلم این رشته‌ها را می گیرد و در همه کنکورها قبول نمی شود و سیستم آموزش او را از طریق دریافت دفترچه‌های پست به کاردانی و کارشناسی‌های بدون کنکور معرفی می کند و وقتی آن دانش‌آموز کم استعداد در مؤسسات آموش عالی(بدون نظارت و کنترل و بازرسی از طرف وزارت علوم) که نوعاً و اکثریت مؤسسات بدون عضو هیأت علمی رسمس یا کادر آموزش و اداری مجرب هستند، و متأسفانه قارچ گونه در آموزش عالی ما رشد کردند و با همه گفته‌های چندین باره دلسوزان نظام آموزشی هیچ کس توجهی به این گونه مسائل ندارد(بیش از این اشاره نمی کنم چون در مورد نابسامانی و ناهنجاری‌های تولید شده مؤسسات جای بحث مفصلی دارد) . آن گاه چه انتظاری از دانشجویان فارغ‌التحصیل رشته صنعتی داردی؟ در آموزش عالی با این مجوزهای گسترش رشته و تأسیس مؤسسات _ که لااقل بیش از سی مسؤل قبلی و فعلی وزارت علوم را بنده سرغ دارم خود صاحب این مؤسسات هستند_ چگونه خرما خورده منمع خرما می‌تواند کند. اگر وزارت علوم صادق است و دانستن حق مردم این که دیگه اسرار نظامی و امنیتی نیست لطفا لیست کلیه مؤسسات آموزش عالی غیر دولتی غیر انتفاعی با اعضای هیأت امنا و اعضای هیأت علمی آن ها را منتشر کند، تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. والسلام به امید پیروزی اسلام برکفر جهانی در همه عرصه‌ها (3197641) (alef-13)
1- وقتی برای انتخاب رشته در دبیرستان دانش آموز معدلش برای رشته‌های ریاضی، تجربی، ادبیات، هنر و... کافی نیست و سیستم آموزش آموزش و پرورش این گونه دانش آموزان ضعیف را به سوی رشته کار و دانش ( آن هم با انتخاب رشته‌هایی مثل کامپیوتر(ببخشید بخوانید رایانه!!) و یا ICT= ارتباط داده، مخابرات و... که واقعاً رشته‌هایی هستند که نیاز به دانستن زبان خارجی در حد بسیار خوب و ریاضیات و ابتکار عما و استعداد دارد، وقتی دانش آموز م استعداد دیپلم این رشته‌ها را می گیرد و در همه کنکورها قبول نمی شود و سیستم آموزش او را از طریق دریافت دفترچه‌های پست به کاردانی و کارشناسی‌های بدون کنکور معرفی می کند و وقتی آن دانش‌آموز کم استعداد در مؤسسات آموش عالی(بدون نظارت و کنترل و بازرسی از طرف وزارت علوم) که نوعاً و اکثریت مؤسسات بدون عضو هیأت علمی رسمس یا کادر آموزش و اداری مجرب هستند، و متأسفانه قارچ گونه در آموزش عالی ما رشد کردند و با همه گفته‌های چندین باره دلسوزان نظام آموزشی هیچ کس توجهی به این گونه مسائل ندارد(بیش از این اشاره نمی کنم چون در مورد نابسامانی و ناهنجاری‌های تولید شده مؤسسات جای بحث مفصلی دارد) . آن گاه چه انتظاری از دانشجویان فارغ‌التحصیل رشته صنعتی داردی؟ در آموزش عالی با این مجوزهای گسترش رشته و تأسیس مؤسسات _ که لااقل بیش از سی مسؤل قبلی و فعلی وزارت علوم را بنده سرغ دارم خود صاحب این مؤسسات هستند_ چگونه خرما خورده منمع خرما می‌تواند کند. اگر وزارت علوم صادق است و دانستن حق مردم این که دیگه اسرار نظامی و امنیتی نیست لطفا لیست کلیه مؤسسات آموزش عالی غیر دولتی غیر انتفاعی با اعضای هیأت امنا و اعضای هیأت علمی آن ها را منتشر کند، تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. والسلام به امید پیروزی اسلام برکفر جهانی در همه عرصه‌ها (3197641) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۱:۵۵:۳۹
دانشگاه باید به خاطر آموزش غیر مفید و هدر دادن عمر جوانان پاسخگو باشد. این همه فارغ التحصیل بیکار مسوول آن دانشگاه است وگرنه ما یک کشوری هستیم که نیاز به سازندگی دارد و اگر آموزشهای دانشگاه مفید بود الان باید کلی مهندس سازنده در کشور می داشتیم. (3197683) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۶:۳۶:۲۷
دانشگاه باید از این بابت پاسخگو باشه که فردی مثل شما رو با این سطح تشخیص مشکلات فارغ التحصیل کرده. گنه کرد در بلخ آهنگری ---- به شوشتر زدند گردن مسگری. اگر صنعت عرضه جذب شما رو نداره دانشگاه چکار کنه؟ تازه کی دانشگاه به شما تعهد داده بود که براتون شغل هم ایجاد می کنه؟ اصلا مگه دانشگاه همچین امکاناتی داره؟ (3198456) (alef-11)
هیات علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۱:۵۶:۰۵
فردی که این مقاله رو نوشته دقیقا چه کاره است که خودش رو در مورد سیستم آموزشی دانشگاه ها و رشته های فنی صاحب نظر دونسته و فتوا صادر کرده؟! پسر خوب ایراد جاهای دیگه است که یکیش همینه یکی مثل شما خودش رو در همه زمینه ها صاحب نظر می دونه و نشسته اون بالا و حکم صادر می کنه یعنی تخصص گرایی هیچ اهمیتی نداره. پس کاسه کوزه اش رو سر هیات علمی دانشگاه نشکنید. همه ما سال ها در زمینه های کاری خودمون کار کردیم و خیلی خوب فوت و فن کوزه گری مربوط به حوزه کاری خودمون رو چه صنعتی چه غیر صنعتی می دونیم. مقاله شما به قدری سطحی و بی پایه است که فکر می کنید همه اساتید مکانیک باید مبدل حرارتی یا گیربکس و موتور دیده باشند در صورتی که تخصص ها متفاوته. طبیعیه که اطلاعات فردی با زمینه کاری ارتعاشات ممکنه در مورد مبدل های حرارتی کامل نباشه و اگر شما از ایشون در این مورد سوال کنید نتونن خیلی دقیق راهنمایی کنند. یعنی اینکه هر کسی را بهر کاری ساختند و یک تخصص خاصی داره. اونجایی که یکی متخصص همه چیز هست دانشگاه نیست یه جای دیگه است که شما اشتباهی گرفتی. این سیستم هم در کل دانشگاه های دنیا هست و سرفصل دروس هم منطبق بر همون دانشگاه های اروپایی و آمریکاییه. کدوم مشکل صنعتی به دانشکده فنی ما ارجاع داده شده اما نتونستیم حلش کنیم؟ بی کفایتی صنعت رو به پای دانشگاه ها نگذارید. مشکل صنعت مربوط به خودش و سیستم مدیریتش هست نه مربوط به دانشگاه ها. سایت الف هم درست نیست هر مقاله سطحی رو منتشر کنه. (3197685) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۹:۴۹:۳۶
اتفاقا همین خبررسانی و روزنامه نگاری آزاد است که باید انتقاد کند و طلب پاسخگویی داشته باشد. وظیفه روزنامه نگار آن است که نظرات را از جامعه جمع کند و آنها را مطرح کند، نظر شما هیچ فرقی با کسانی که می خواهند خفقان باشد ندارد. به نظرم بد نیست آقای مدیری یک سریال با عنوان دانشگاه در حاشیه بسازند تا ببینیم چقدر دانشگاه های ما برای کشور مفید هستند. این همه کار در صنعت روی زمین مانده ولی فارغ التحصیل دانشگاه متناسب با آن تربیت نشده است. آیا فارغ التحصیل حق ندارد بپرسد که این محصولی که به من فروختید به چه درد می خورد؟ و باید استادان او پاسخگو باشند در برابر محصول بدون کاربردی که به او فروخته اند. این همه تو دانشگاه ها اعضای هیات علمی تحقیق می کنند این تحقیقات چه ربطی به مسائل جامعه و کشور دارد؟ اگر ما در صنعت فلان بخش را نداریم، چرا باید پول داده شود در آن زمینه تحقیق شود؟ (3198807) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۲:۳۰:۵۰
از نویسنده محترم ممنون برای این متن. آقای دکتر منصوری دانشگاه های کشور را به نوانخانه تشبیه می کنند در روزنامه شرق:
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3195386
در واقع متاسفانه اعضای هیات علمی دانشگاه های کشور کسانی هستند که فقط درس تئوری خوانده اند و بس و همیشه نگران این بوده اند که نمره آنها از 20 کمتر نشود. نه کسب و کار بلدند، نه توانایی حرفه ای دارند نه شجاعت ریسک کردن. اگر آنها را در بازار و صنعت رها کنند ورشکسته خواهند شد و برای همین دانشگاه های کشور به قول دکتر منصوری نوانخانه ای برای نگهداری این افراد است تا بنشیند مقاله بنویسند (3197787) (alef-13)
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3195386
در واقع متاسفانه اعضای هیات علمی دانشگاه های کشور کسانی هستند که فقط درس تئوری خوانده اند و بس و همیشه نگران این بوده اند که نمره آنها از 20 کمتر نشود. نه کسب و کار بلدند، نه توانایی حرفه ای دارند نه شجاعت ریسک کردن. اگر آنها را در بازار و صنعت رها کنند ورشکسته خواهند شد و برای همین دانشگاه های کشور به قول دکتر منصوری نوانخانه ای برای نگهداری این افراد است تا بنشیند مقاله بنویسند (3197787) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۳:۰۴:۴۶
بعنوان یک استاد در رشته مهندسی عرض می کنم که اساتید از این مساله استقبال می کنند. بسیاری از اساتید رشته های فنی و مهندسی با علاقه به کار صنعتی وارد رشته مهندسی شده و ادامه تحصیل داده اند. بنابراین دوست ندارند تمام وقت خود را صرف تحقیق و تدریسی کنند که هیچ نتیجه عملی ندارد و در حد تئوری است. اما متاسفانه رویکرد دانشگاهها و وزارت علوم فعالیت صرف اکادمیک و خروجی مقاله است. حتی با اساتیدی که خارج از دانشگاه فعالیت صنعتی داشته باشند برخورد خوبی صورت نمی گیرد. در عوض افرادی که فقط مقاله تولید می کنند به راحتی مدارج دانشگاهی را طی کرده و ارتقا می یابند. معیار رتبه بندی دانشگاهها مقاله بوده و دانشگاهها به اساتید جوان خود در این زمینه فشار وارد می کنند. بنابراین با رویکرد موجود باید منتظر بدتر شدن اوضاع در مورد اساتید جوان خواهیم بود. وقتی معیار پیشرفت علمی کشور آمار تعداد مقالات باشد باید منتظر جدایی هر چه بیشتر دانشگاه و صنعت باشیم. امیدوارم هر چه زودتر جلوی این روند گرفته شود و الا با این کار توان و نیروی اساتید جوان و فارغ التحصیلان دانشگاهی را که می تواند در جهت پیشرفت کشور به کار گرفته شود صرف کارهای بیهوده ای مانند رتبه بندی دانشگاهها و خروجی مقاله کرده ایم. این اساتید که تا چندین سال کرسی های دانشگاهی ما را در اختیار خواهند داشت در جوانی باید تجربیات صنعتی بدست بیاورند. (3197912) (alef-13)
علی
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۵:۴۷:۲۱
سلام
مشکل اصلی در این سیستم این است که سیستم دانشگاه های مطرح ایران مطابق با استانداردهای دانشگاه های کشورهای پیشرفته ایجاد شده است ولی سطح صنعت ایران مطابق با این کشورها نیست. به عبارت دیگر در کشورهای پیشرفته وظیفه دانشگاه تربیت نیروی انسانی است و آموزش مسائل کلی مهندسی است و نه تربیت تکنسین؟. در این کشورها سطح فن اوری در صنعت بسیار بالاتر از دانشگاه است. به همین دلیل شاید 90 درصد پیشرفت و نواوری در صنعت اتفاق می افتد و نه دانشگاه.
دانشجویی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شود بمحض ورود به صنعت دوره های تخصصی مطابق با کاری که باید انجام دهد را قبل از شروع به کار در صنعت می بیند و سپس مشغول به کار می شود.
گواه این مسله این است که دانشجویی که در دانشگاه های مطرح ایران فارغ التحصیل می شود به راحتی می تواند در دانشگاه های معتبر دنیا ادامه تحصیل دهد.
متاسفانه در کشور ما مانند بسیاری از سیستم های دیگر بخشی از یک فرایند از خارج از کشور کپی می شود و بخش دیگر مطابق با سلیقه افراد تغییر می یابد و بعد از مدتی نارضایتی به دلیل عدم کارایی مناسب پدید می آید. این پدیده را می توان در سیستم بانکی، خودرو، فوتبای حرف ای، دولت الکترونیک، بازار ازاد اقتصادی و ... براحتی مشاهده کرد. (3198337) (alef-13)
مشکل اصلی در این سیستم این است که سیستم دانشگاه های مطرح ایران مطابق با استانداردهای دانشگاه های کشورهای پیشرفته ایجاد شده است ولی سطح صنعت ایران مطابق با این کشورها نیست. به عبارت دیگر در کشورهای پیشرفته وظیفه دانشگاه تربیت نیروی انسانی است و آموزش مسائل کلی مهندسی است و نه تربیت تکنسین؟. در این کشورها سطح فن اوری در صنعت بسیار بالاتر از دانشگاه است. به همین دلیل شاید 90 درصد پیشرفت و نواوری در صنعت اتفاق می افتد و نه دانشگاه.
دانشجویی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شود بمحض ورود به صنعت دوره های تخصصی مطابق با کاری که باید انجام دهد را قبل از شروع به کار در صنعت می بیند و سپس مشغول به کار می شود.
گواه این مسله این است که دانشجویی که در دانشگاه های مطرح ایران فارغ التحصیل می شود به راحتی می تواند در دانشگاه های معتبر دنیا ادامه تحصیل دهد.
متاسفانه در کشور ما مانند بسیاری از سیستم های دیگر بخشی از یک فرایند از خارج از کشور کپی می شود و بخش دیگر مطابق با سلیقه افراد تغییر می یابد و بعد از مدتی نارضایتی به دلیل عدم کارایی مناسب پدید می آید. این پدیده را می توان در سیستم بانکی، خودرو، فوتبای حرف ای، دولت الکترونیک، بازار ازاد اقتصادی و ... براحتی مشاهده کرد. (3198337) (alef-13)
۱۳۹۴-۰۶-۲۸ ۱۹:۱۲:۲۴
علتش مشخص است . یک بار یک استاد دانشگاهی در محفلی خصوصی می گفت : می دانید چرا دکترا گرفتم ؟ برای اینکه بیکار بودم و می خواستم از طریق تدریس و گرفتن حق مشاوره پایان نامه پول بدست بیاورم . دانشجویانم هم همینطور هستند . آنها هم به خاطر همین درس می خوانند که روزی بیایند جای من و این حلقه بسته همینطور تکرار می شود .
و اینطوری می شود که ما همچنان با افتخار پراید تولید می کنیم. (3198753) (alef-11)
و اینطوری می شود که ما همچنان با افتخار پراید تولید می کنیم. (3198753) (alef-11)
کریمی
۱۳۹۴-۰۷-۰۳ ۱۸:۱۸:۵۰
وضعیت خرابتر از این حرفهاست. در آزمون ووردی دکترای دانشگاهها به افرادی که دارای تجربه کاری مرتبط هستند دید خوبی ندارند. چون فکر می کنند آنها وقت کافی برای نوشتن مقاله و ... ندارند. دانشگاهها به فکر افراد صرفا جوان هستند که فکر می کنند وقتشان آزادتر است از افراد مسن تر و با تجریه تری که تجربه کاری خود را به دانشگاه می آورند... (3212409) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۷-۰۹ ۲۳:۰۷:۰۸
ما در دانشگاه ها مقاله تولید می کنیم نه علم. دانشگاهیان به دنبال بالا بردن امار مقالات خود هستند همین. ماه پیش رفته بودم مبل بخرم فروشنده یک نوع پارچه با فن اوری نانو ی رفکزد که حتی جوهر خودکار از روی ان پاک می شد و پارچه محصول ترکیه بود. الان نزدیک ده سال است که داریم پول به دانشگاه ها می دهیم برای پژوهش در زمینه نانو تکنولوژی و انها فقط مقاله تولید کردند و ما داریم پارچه پارچه نانو را از ترکیه وارد می کنیم (3230567) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
