کد مطلب: 476228
پرچم شاخص بورس بالا، اوضاع بازار خراب!
تاریخ انتشار : شنبه ۶ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۵۶
تعداد شرکت‌های زیان‌ده در بورس تهران از سال 1393 تا‌کنون روندی افزایشی داشته و در سال 95 تعداد آنها بیش از پنج برابر شده است، حالا باید دید در دولت یازدهم چه فردی سکاندار وزارت اقتصاد و دارایی خواهد شد و وزیر چه فردی را برای ایجاد تحول در بازار سرمایه برای کرسی ریاست بورس اوراق و بهادار تهران خواهد نشاند.
به گزارش جوان، بازار بورس را دماسنج اقتصاد یا آینه تمام‌نمای اقتصاد معرفی می‌کنند، این بازار هم مانند بخش واقعی اقتصاد حال و روز خوبی ندارد اما به لطف بازی‌های آماری و اقدامات ایذایی همانند شاخصهای ملی، شاخصهای بازار سرمایه هم به نوعی رنگ و لعاب زده شده است تا وضعیت اسفبار شرکت‌های موجود در بازار سرمایه به خارج از بورس انعکاس پیدا نکند.
شاخص کل بورس تهران در سال 1395 در حالی بیش از 7/3 درصد کاهش یافته است که اغلب فعالان این بازار معتقدند مدیران مالی دولتی به لطف معاملات بلوکی و صوری سعی کرده‌اند عدد شاخص کل را در این سطح حفظ کنند و قطعاً عدد شاخص کل بدون معاملات بلوکی به مراتب پایین‌تر از اعداد فعلی ثبت می‌شد.
چرا مدیران دولتی از تخصیص نماگرهای اقتصادی شانه خالی می‌کنند
در واقع این نقد جدی به مدیران دولتی وارد است که این افراد برای گزارش عملکرد صرفاً روی انعکاس تعدادی شاخص و نماگر تأکید دارند در صورتی که بعد از مقایسه عددی شاخص‌ها در دو بازه زمانی مسئله تفسیر این شاخص‌ها پیش می‌آید که مدیران دولتی و به ویژه وزارت اقتصاد تلاش کرده است حدالامکان به میدان تفسیر داده‌های اقتصادی ورود نکند و همین امر یک ضعف جدی برای دولت ایجاد کرده است. داستان بورس در دولت روحانی به هیچ وجه داستان شنیدنی و جذابی نیست. بازار سرمایه در سال‌های فعالیت دولت تدبیر و امید روزهای بسیار پرنوسانی را سپری کرد. برخی از روزها شاخص بازار به شکل کاذبی تحت تأثیر فشارهای روانی بالا رفت و برخی از روزها هم به حالت واقعی خود که نمایانگر رکود شدید در اقتصاد ایران است، بازگشت.
مالی‌چی‌ها بورس را رنگ کرده‌اند
اقتصاد ایران در چهار سال گذشته به دلیل تأکید بیش از حد دولت بر روی رفع تحریم‌ها و مذاکرات هسته‌ای به رکود عمیقی فرو‌رفته که اکثر تحلیلگران اقتصادی معتقدند نمونه آن در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مشاهده نمی‌شود. همین مسئله تأثیر مستقیمی را بر بازار سرمایه گذاشته است زیرا بازار سرمایه از تحولات بخش واقعی اقتصاد تأثیر می‌پذیرد اما در عین حال مالی‌چی‌ها تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا از ریزه‌کاری‌های حساب‌سازی برای عدم انعکاس رکود اقتصادی در صورت‌های مالی شرکت‌ها و بالطبع شاخصهای بازار سرمایه ممانعت کنند. اما بورس اتفاقات عجیب‌تری را هم در سال‌های فعالیت دولت روحانی به خود دیده است. یکی از این اتفاقات دخالت مستقیم رئیس‌جمهور در بازار سرمایه است. حسن روحانی سال 92 به عنوان اولین رئیس‌جمهور تاریخ ایران از مردم خواست سرمایه‌های خود را به بازار سرمایه بیاورند. این مسئله تا روز توافق ژنو در آذرماه 92 باعث صعود بی‌سابقه شاخص بورس شد، که در نهایت بعد از سقوط بی‌سابقه بورس در روزهای بعد از توافق ژنو سهامداران 150 هزار میلیارد تومان ضرر کردند.
اما این نوسانات و ضرر و زیان‌ها همه ماجرا نبود. مدیریت بورس هم در دولت روحانی سه بار تغییر کرد و علی صالح‌آبادی، محمد فطانت‌فرد و در نهایت شاپور محمدی هیچ کدام نتوانستند گره بورس را باز کنند. همین مسئله هم باعث شد بازار سرمایه به هیچ وجه نتواند از بحران خارج شود.
یکی از این بخش‌های بازار سرمایه که با بحران‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند بورس تهران است. روحانی در حالی دولت را در سال 1392 تحویل گرفت که بورس تهران در صدر بیشترین بازدهی بورس‌های جهان قرار گرفته بود ولی حالا بورس تهران در میان بورس‌های معتبر دنیا کمترین بازدهی را داشته است. شاخص کل بورس تهران در سال 1395 در حالی بیش از 7/3 درصد کاهش یافته است که اغلب فعالان این بازار معتقدند دولت روحانی با معاملات بلوکی و صوری سعی کرده عدد شاخص کل را در این سطح حفظ کند و قطعا عدد شاخص کل بدون معاملات بلوکی به مراتب پایین‌تر از اعداد فعلی ثبت می‌شد.
آمارهای قبلی سازمان بورس نیز نشان می‌دهد که تعداد شرکت‌های زیان‌ده در بورس تهران از سال 1393 تا‌کنون روندی افزایشی داشته و در سال 95 تعداد شرکت‌های زیان‌ده بورس تهران بیش از پنج برابر شده است. حالا باید دید حسن روحانی در دولت دوازدهم می‌تواند بورس را از وضعیت فعلی خلاص کند؟ گفتنی است که ماهیت بازار سرمایه ارائه خدمات تأمین مالی به بخش واقعی اقتصاد است اما در دولت یازدهم بورس کمک چندانی به اقتصاد از منظر تأمین مالی نکرد.
به گزارش جوان، بازار بورس را دماسنج اقتصاد یا آینه تمام‌نمای اقتصاد معرفی می‌کنند، این بازار هم مانند بخش واقعی اقتصاد حال و روز خوبی ندارد اما به لطف بازی‌های آماری و اقدامات ایذایی همانند شاخصهای ملی، شاخصهای بازار سرمایه هم به نوعی رنگ و لعاب زده شده است تا وضعیت اسفبار شرکت‌های موجود در بازار سرمایه به خارج از بورس انعکاس پیدا نکند.
شاخص کل بورس تهران در سال 1395 در حالی بیش از 7/3 درصد کاهش یافته است که اغلب فعالان این بازار معتقدند مدیران مالی دولتی به لطف معاملات بلوکی و صوری سعی کرده‌اند عدد شاخص کل را در این سطح حفظ کنند و قطعاً عدد شاخص کل بدون معاملات بلوکی به مراتب پایین‌تر از اعداد فعلی ثبت می‌شد.
چرا مدیران دولتی از تخصیص نماگرهای اقتصادی شانه خالی می‌کنند
در واقع این نقد جدی به مدیران دولتی وارد است که این افراد برای گزارش عملکرد صرفاً روی انعکاس تعدادی شاخص و نماگر تأکید دارند در صورتی که بعد از مقایسه عددی شاخص‌ها در دو بازه زمانی مسئله تفسیر این شاخص‌ها پیش می‌آید که مدیران دولتی و به ویژه وزارت اقتصاد تلاش کرده است حدالامکان به میدان تفسیر داده‌های اقتصادی ورود نکند و همین امر یک ضعف جدی برای دولت ایجاد کرده است. داستان بورس در دولت روحانی به هیچ وجه داستان شنیدنی و جذابی نیست. بازار سرمایه در سال‌های فعالیت دولت تدبیر و امید روزهای بسیار پرنوسانی را سپری کرد. برخی از روزها شاخص بازار به شکل کاذبی تحت تأثیر فشارهای روانی بالا رفت و برخی از روزها هم به حالت واقعی خود که نمایانگر رکود شدید در اقتصاد ایران است، بازگشت.
مالی‌چی‌ها بورس را رنگ کرده‌اند
اقتصاد ایران در چهار سال گذشته به دلیل تأکید بیش از حد دولت بر روی رفع تحریم‌ها و مذاکرات هسته‌ای به رکود عمیقی فرو‌رفته که اکثر تحلیلگران اقتصادی معتقدند نمونه آن در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مشاهده نمی‌شود. همین مسئله تأثیر مستقیمی را بر بازار سرمایه گذاشته است زیرا بازار سرمایه از تحولات بخش واقعی اقتصاد تأثیر می‌پذیرد اما در عین حال مالی‌چی‌ها تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا از ریزه‌کاری‌های حساب‌سازی برای عدم انعکاس رکود اقتصادی در صورت‌های مالی شرکت‌ها و بالطبع شاخصهای بازار سرمایه ممانعت کنند. اما بورس اتفاقات عجیب‌تری را هم در سال‌های فعالیت دولت روحانی به خود دیده است. یکی از این اتفاقات دخالت مستقیم رئیس‌جمهور در بازار سرمایه است. حسن روحانی سال 92 به عنوان اولین رئیس‌جمهور تاریخ ایران از مردم خواست سرمایه‌های خود را به بازار سرمایه بیاورند. این مسئله تا روز توافق ژنو در آذرماه 92 باعث صعود بی‌سابقه شاخص بورس شد، که در نهایت بعد از سقوط بی‌سابقه بورس در روزهای بعد از توافق ژنو سهامداران 150 هزار میلیارد تومان ضرر کردند.
اما این نوسانات و ضرر و زیان‌ها همه ماجرا نبود. مدیریت بورس هم در دولت روحانی سه بار تغییر کرد و علی صالح‌آبادی، محمد فطانت‌فرد و در نهایت شاپور محمدی هیچ کدام نتوانستند گره بورس را باز کنند. همین مسئله هم باعث شد بازار سرمایه به هیچ وجه نتواند از بحران خارج شود.
یکی از این بخش‌های بازار سرمایه که با بحران‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند بورس تهران است. روحانی در حالی دولت را در سال 1392 تحویل گرفت که بورس تهران در صدر بیشترین بازدهی بورس‌های جهان قرار گرفته بود ولی حالا بورس تهران در میان بورس‌های معتبر دنیا کمترین بازدهی را داشته است. شاخص کل بورس تهران در سال 1395 در حالی بیش از 7/3 درصد کاهش یافته است که اغلب فعالان این بازار معتقدند دولت روحانی با معاملات بلوکی و صوری سعی کرده عدد شاخص کل را در این سطح حفظ کند و قطعا عدد شاخص کل بدون معاملات بلوکی به مراتب پایین‌تر از اعداد فعلی ثبت می‌شد.
آمارهای قبلی سازمان بورس نیز نشان می‌دهد که تعداد شرکت‌های زیان‌ده در بورس تهران از سال 1393 تا‌کنون روندی افزایشی داشته و در سال 95 تعداد شرکت‌های زیان‌ده بورس تهران بیش از پنج برابر شده است. حالا باید دید حسن روحانی در دولت دوازدهم می‌تواند بورس را از وضعیت فعلی خلاص کند؟ گفتنی است که ماهیت بازار سرمایه ارائه خدمات تأمین مالی به بخش واقعی اقتصاد است اما در دولت یازدهم بورس کمک چندانی به اقتصاد از منظر تأمین مالی نکرد.
کلمات کلیدی : شاخص بورس + معاملات بورزس
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
