کد مطلب: 255486
شرط رسیدن به توافق هسته ای از نگاه موسویان
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۴
المانیتور در مقاله ای به قلم "سید حسین موسویان" با اشاره به مداخله‌های رژیم صهیونیستی و تلاشهای منفی کنگره آمریکا برای تخریب مذاکرات هسته ای تاکید کرد ضروری است کنگره آمریکا شانسی واقعی به دیپلماسی و تقویت ثبات منطقه بدهد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، "سید حسین موسویان" در این گزارش نوشت: ایران و ۱+۵ در دستیابی به توافقی نهایی درباره برنامه هسته ای ایران تا قبل از بیست و چهارم نوامبر سال ۲۰۱۴ میلادی ناکام بودند. با این حال آنها با مهلت ضرب الاجل جدیدی در مارس ۲۰۱۵ برای دستیابی به توافق سیاسی و مهلت ضرب الاجل اول ژوئیه برای دستیابی به توافق نهایی موافقت کردند. قرار است دور بعدی این گفتگوها اواسط ماه ژانویه برگزار شود.
منابع آگاه اروپایی به من(موسویان) گفتند مذاکره کنندگان در آستانه اعلام یک توافق سیاسی در وین هستند اما این اقدام به دلائل ظاهرا نامشخص متوقف شده است. جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت: ما در هفته های اخیر شاهد نظریه های جدید و انعطاف پذیری هایی بودیم که می تواند به حل برخی مسائل پیچیده کمک کند.
جالب اینجاست که چند روز پس از گفتگوهای طولانی ماه نوامبر، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اذعان کرد اسرائیل نقشی محوری در متوقف کردن هر توافقی با ایران داشته است. "گری سیمور" مشاور سابق باراک اوباما رئیس جمهور امریکا درباره مسئله هسته‌ای ایران و رئیس اتحاد علیه ایران هسته ای که یک سازمان آمریکایی تبلیغاتی است با بازگوکردن منافع اسرائیل در نشست منامه در بحرین به من(موسویان) گفت نتیجه دیگر از این مذاکرات به احتمال قوی توافقی موقت و نه توافق نهایی جامع خواهد بود.
علاوه بر این وی پیش بینی کرد فرایند تمدید توافقنامه های موقت تا دوره دوم ریاست جمهوری اوباما ادامه خواهد داشت. سناتور لیندسی گراهام از کارولینای جنوبی نیز در دسامبر ۲۰۱۴ در کنفرانس خبری به همراه نتانیاهو در بیت المقدس مدعی شد: "نه تنها شما بلکه همه می گویند تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره کشانده است و این تحریم ها تنها چیزی است که آنها را به توافقی وامی دارد که ما می توانیم با آن کنار بیاییم. من در اینجا به شما - نتانیاهو -می گویم کنگره سرنخ شما را دنبال می کند. "
موسویان ادامه داد جامعه اطلاعاتی آمریکا به روشنی در ارزیابی اطلاعات ملی خود در خصوص هفت سال گذشته اذعان کرده است ایران تصمیمی برای ساخت یک سلاح هسته ای ندارد. هیچ کس در ایران نمی تواند تحمل کند که یکی از رهبران کنگره آمریکا با نادیده گرفتن آرمان های سازمان های امنیتی ملی و ریاست جمهوری خودشان، تا این اندازه علنی و آشکار از دستورات یک رهبر خارجی پیروی کند. متاسفانه چنین اظهارنظرهایی با هدف خشنودی اسرائیل توسط دولتمردان ارشد آمریکا تنها بی اعتمادی شایع در ایران را از جمله در سطح رهبری این کشور نسبت به نیت جدی واشنگتن برای دستیابی به یک توافقنامه قابل قبول دوجانبه با ایران افزایش می دهد.
با توجه به تعاملات متعدد اخیری که با طیف وسیعی از منابع آگاه در چارچوب ۱+۵ داشته ام، من(موسویان) اطمینان دارم دستیابی به یک توافقنامه قطعا در دسترس است اما مشروط به اینکه کنگره آمریکا و نتانیاهو این فرایند را از بین نبرند. خبر خوب این است که ایران و قدرتهای جهانی پیشتر به درک مشترکی درباره عناصر اصلی یک توافق نهایی دست یافته اند که حداکثر سطح شفافیت و راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی را بر برنامه هسته ای ایران، لغو تحریم ها و احترام به حقوق مشروع ایران درباره غنی سازی اورانیوم بر اساس ان پی تی تضمین می کند.
همانطور که علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران تاکید کرد راه حل دیپلماتیک برای این مسئله شرایطی را به وجود می آورد که تهران و واشنگتن انرژی های خود علیه یکدیگر هدر ندهند. بدون خوشبینی غیرواقع بینانه می‌توان گفت، یک توافق هسته ای به احتمال زیاد آغازی بر پایان چندین دهه تنش و خصومت بین این دو کشور است.
با اینکه اظهارات اخیر اوباما از جمله احتمال بازگشایی سفارت آمریکا در تهران در این مقطع دور از دسترس به نظر می رسد اما به مسیری اشاره دارد که باید در آن حرکت کرد و در شرایط کنونی احتمالا به صورت همکاری سریع در مبارزه با افراطی گری و تروریسم در منطقه بروز پیدا می کند. چنین همکاری واقعی که احتمالا به دور از هیاهو خواهد بود فضایی را برای مشارکت های بیشتر از جمله در بحران ها و مناقشات منطقه ای دیگر فراهم می کند. این ادعا نیست که ایران تکیه گاهی برای ثبات منطقه ای است.
راه حل دیپلماتیک برای مسئله هسته ای دیر یا زود تهدید رویارویی های نظامی بیشتر را در منطقه که هم اکنون در سوریه، یمن و عراق وجوددارد از بین می برد. موسویان در پایان می‌نویسد: ضروری است کنگره آمریکا شانسی واقعی به دیپلماسی و تقویت ثبات منطقه بدهد. مقصد نهایی روشن است: آمریکا بدون ایران مشکلاتش در منطقه حل نشده باقی می ماند یا حتی این مشکلات وخیم تر می شود.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، "سید حسین موسویان" در این گزارش نوشت: ایران و ۱+۵ در دستیابی به توافقی نهایی درباره برنامه هسته ای ایران تا قبل از بیست و چهارم نوامبر سال ۲۰۱۴ میلادی ناکام بودند. با این حال آنها با مهلت ضرب الاجل جدیدی در مارس ۲۰۱۵ برای دستیابی به توافق سیاسی و مهلت ضرب الاجل اول ژوئیه برای دستیابی به توافق نهایی موافقت کردند. قرار است دور بعدی این گفتگوها اواسط ماه ژانویه برگزار شود.
منابع آگاه اروپایی به من(موسویان) گفتند مذاکره کنندگان در آستانه اعلام یک توافق سیاسی در وین هستند اما این اقدام به دلائل ظاهرا نامشخص متوقف شده است. جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت: ما در هفته های اخیر شاهد نظریه های جدید و انعطاف پذیری هایی بودیم که می تواند به حل برخی مسائل پیچیده کمک کند.
جالب اینجاست که چند روز پس از گفتگوهای طولانی ماه نوامبر، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اذعان کرد اسرائیل نقشی محوری در متوقف کردن هر توافقی با ایران داشته است. "گری سیمور" مشاور سابق باراک اوباما رئیس جمهور امریکا درباره مسئله هسته‌ای ایران و رئیس اتحاد علیه ایران هسته ای که یک سازمان آمریکایی تبلیغاتی است با بازگوکردن منافع اسرائیل در نشست منامه در بحرین به من(موسویان) گفت نتیجه دیگر از این مذاکرات به احتمال قوی توافقی موقت و نه توافق نهایی جامع خواهد بود.
علاوه بر این وی پیش بینی کرد فرایند تمدید توافقنامه های موقت تا دوره دوم ریاست جمهوری اوباما ادامه خواهد داشت. سناتور لیندسی گراهام از کارولینای جنوبی نیز در دسامبر ۲۰۱۴ در کنفرانس خبری به همراه نتانیاهو در بیت المقدس مدعی شد: "نه تنها شما بلکه همه می گویند تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره کشانده است و این تحریم ها تنها چیزی است که آنها را به توافقی وامی دارد که ما می توانیم با آن کنار بیاییم. من در اینجا به شما - نتانیاهو -می گویم کنگره سرنخ شما را دنبال می کند. "
موسویان ادامه داد جامعه اطلاعاتی آمریکا به روشنی در ارزیابی اطلاعات ملی خود در خصوص هفت سال گذشته اذعان کرده است ایران تصمیمی برای ساخت یک سلاح هسته ای ندارد. هیچ کس در ایران نمی تواند تحمل کند که یکی از رهبران کنگره آمریکا با نادیده گرفتن آرمان های سازمان های امنیتی ملی و ریاست جمهوری خودشان، تا این اندازه علنی و آشکار از دستورات یک رهبر خارجی پیروی کند. متاسفانه چنین اظهارنظرهایی با هدف خشنودی اسرائیل توسط دولتمردان ارشد آمریکا تنها بی اعتمادی شایع در ایران را از جمله در سطح رهبری این کشور نسبت به نیت جدی واشنگتن برای دستیابی به یک توافقنامه قابل قبول دوجانبه با ایران افزایش می دهد.
با توجه به تعاملات متعدد اخیری که با طیف وسیعی از منابع آگاه در چارچوب ۱+۵ داشته ام، من(موسویان) اطمینان دارم دستیابی به یک توافقنامه قطعا در دسترس است اما مشروط به اینکه کنگره آمریکا و نتانیاهو این فرایند را از بین نبرند. خبر خوب این است که ایران و قدرتهای جهانی پیشتر به درک مشترکی درباره عناصر اصلی یک توافق نهایی دست یافته اند که حداکثر سطح شفافیت و راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی را بر برنامه هسته ای ایران، لغو تحریم ها و احترام به حقوق مشروع ایران درباره غنی سازی اورانیوم بر اساس ان پی تی تضمین می کند.
همانطور که علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران تاکید کرد راه حل دیپلماتیک برای این مسئله شرایطی را به وجود می آورد که تهران و واشنگتن انرژی های خود علیه یکدیگر هدر ندهند. بدون خوشبینی غیرواقع بینانه می‌توان گفت، یک توافق هسته ای به احتمال زیاد آغازی بر پایان چندین دهه تنش و خصومت بین این دو کشور است.
با اینکه اظهارات اخیر اوباما از جمله احتمال بازگشایی سفارت آمریکا در تهران در این مقطع دور از دسترس به نظر می رسد اما به مسیری اشاره دارد که باید در آن حرکت کرد و در شرایط کنونی احتمالا به صورت همکاری سریع در مبارزه با افراطی گری و تروریسم در منطقه بروز پیدا می کند. چنین همکاری واقعی که احتمالا به دور از هیاهو خواهد بود فضایی را برای مشارکت های بیشتر از جمله در بحران ها و مناقشات منطقه ای دیگر فراهم می کند. این ادعا نیست که ایران تکیه گاهی برای ثبات منطقه ای است.
راه حل دیپلماتیک برای مسئله هسته ای دیر یا زود تهدید رویارویی های نظامی بیشتر را در منطقه که هم اکنون در سوریه، یمن و عراق وجوددارد از بین می برد. موسویان در پایان می‌نویسد: ضروری است کنگره آمریکا شانسی واقعی به دیپلماسی و تقویت ثبات منطقه بدهد. مقصد نهایی روشن است: آمریکا بدون ایران مشکلاتش در منطقه حل نشده باقی می ماند یا حتی این مشکلات وخیم تر می شود.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
