داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

۲

آقای وزیر، سفراستانی نمی خواهیم

بخش تعاملی الف - مزبان حبیبی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

"سفرهای استانی وزیر آموزش و پرورش آغاز شد"

این عنوان خبری بود که جمعه سی ام آبان ماه روی تلکس های خبری قرار گرفت، نمی دانم چقدر صحت دارد و یا اینکه اگر صحت داشته باشد چقدر در مورد آن برنامه ریزی شده و چگونگی اجرای آن و کمیت آن بررسی شده است یا همانند سفرهای استانی دولت قبل قرار است بدون برنامه و باری به هرجهت اجرا شود. یادمان نرفته است که چگونه مردم را به امیدهای واهی وام و کمک های بلاعوض و ... به چه وضعیتی بدنبال اتومبیل آقای رئیس جمهوری و همراهان وی می کشاندند تا ایشان فکر کنند که چه محبوبیتی دارند، بگذریم از قولهای بسیار زیادی که در آن سخنرانی ها داده شد و باید در مورد تحقق یا عدم تحقق آنها گروهی مستقل پژوهشی گسترده را انجام دهند و همچنین بگذریم از تلفاتی که در این باره دادیم.

بنده ی دبیر ریاضی با ۲۳ سال سابقه، می خواهم بدانم آیا من می توانم با این سفرهای استانی وزیر مخالفت نمایم یا خیر؟ در صورتی که دارای این حق هستم به شدت مخالفم و معتقدم بهتر است ایشان از همان دفتر وزارت به کنترل و پشتیبانی خود همت گمارند و این سفرها را دلیل بی اعتمادی به نیروهای شاغل در استان ها می دانم و بهتر است به جای سفرهای استانی از نیروهای قوی و کارآمد در استانها و ستادها استفاده نمایند تا نیازی به هزینه های هنگفت سفرهای فوق الذکر نباشد و پیشنهاد می کنم:

۱- نیروهایی را در استان ها بدون در نظر گرفتن پست سازمانی و هزینه های جاری، در نظر بگیرند و اعلام نمایند تا بتوان از طریق آنها به وزیر پیام داد.
۲- استفاده از نیروهای کارشناس در پست های مرتبط با مدرک و تخصص ایشان نه انتصاب بر اساس دوری و نزدیکی به مسولین.
۳- تغییر دیدگاه استفاده از نیروهای غیر توانمند در آموزش برای کار اداری، چرا که این دید در بین همکاران آموزشی غالبا وجود دارد که نیروهایی که برای کادر اداری استفاده می شوند کسانی هستند که توانایی تدریس در کلاس درس را ندارند و برخی از همین نیروهاهم به پست های بالای اداری می رسند و نتیجه هم مشخص.
۴- ساز وکاری مناسب برای تعیین نیروهای خبره و نمونه پیش بینی شود، چرا که نطر مثبتی نسبت به فرایند موجود وجود ندارد.