کد مطلب: 354549
بیماری «وسواس به غذای سالم» را میشناسید؟
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۰۴:۱۰
بیماری «اُرتورکسیا نرووسا» یا به تعبیری وسواس به غذای سالم می‌تواند فرد را در نهایت با سو تغذیه مواجه کند. این بیماری در افرادی شایع است که وسواس زیادی برای مصرف غذای سالم به خرج می‌دهند.
به گزارش فرادید به نقل از ایندیپندنت، همچنان بحث‌های زیادی پیرامون این بیماری که پیشتر از آن به عنوان یک مزیت اخلاقی یاد شده، وجود دارد. نکته مهم این است که بیماری اُرتورکسیا نرووسا هنوز به عنوان یک اختلال غذایی شناخته نمی‌شود.
مطالب منتشر شده پیرامون آنچه برای سلامتی مضر است در صفحات اینترنت کم نیست. رسانه‌ها نیز اغلب به این دسته از مطالب توجه می‌کنند. غافل از اینکه این رویه می‌تواند خطرناک باشد و در نهایت منجر به نوعی اختلال تغذیه‌ای به نام اُرتورکسیا شد.
اُرتورکسیا نرووسا (Orthorexia Nervosa)، واژه‌ای است که نخستین بار در سال ۱۹۹۷ میلادی توسط دکتر استیون براتمن مطرح شد. این واژه به وسواس بیش از اندازه‌ی فرد به مصرف غذاهای سالم اشاره دارد که می‌تواند در دراز مدت او را از پای بیندازد.
این بیماری با اختلال کم‌اشتهایی و اختلال بولیمیا (نوعی پرخوری عصبی) متفاوت است، زیرا هدف در اختلال اُرتورکسیا صرفا لاغر کردن نیست. افراد دچار اختلال اُرتورکسیا قبل از هر چیز می‌خواهند از سالم بودن غذا و مصرف غذاهای سالم اطمینان حاصل کنند تا از این طریق از یک بیماری بهبود یابند.
یکی از نمونه‌های اعلای آن خانم جردن یانگر است. او به دلیل رژیم غذایی گیاه‌خواری خود به سرعت مشهور شد و بر روی جلد برخی مجله‌ها رفت. کتاب او حتی فروش بسیار خوبی شد. شعار اصلی خانم جردن « خوردن غذاهای تمیز» بود. او اما دست آخر دچار مشکلات فراوانی شد.
خانم یانگر پس از مدتی دچار بی‌حالی مزمن شد و عادات ماهانه‌اش نیز متوقف شد. پس از مدتی نیز او راجع به انجام کارهای روزانه‌اش نیز مردد شد. او حتی هنگام مواجهه با غذایی که از قبل برای آن برنامه ریزی نشده بود، به شدت به هم می‌ریخت. او به تدریج متوجه شد که نوع غذاهای مصرفی‌اش مشکل دارد. خانم یانگر می‌گوید که به شدت به نوع طبخ غذاها وسواسی شده بود.
پشتوانه اجتماعی یک اختلال
اختلال اُرتورکسیا از نوعی پشتوانه اجتماعی برخوردار است. مثلا روزی که به باشگاه می‌روید، می‌توانید صدای کسی را بشنوید که می‌گوید: «امروز به خودم اجازه دادم کمی بیشتر میوه یا کیک بخورم.»
همچنین خوردن غذای سالم در اینستاگرام بیش از ۲۶ میلیون بار در هشتگ‌ها تکرار شده است. این بدان معنا است که هر چیزی خارج از آن باید غیر سالم تلقی شود. اما مشکل اینجا است که هنوز کسی به صورت جدی به آن نگاه نمی‌کند.
خانم یانگر هم سرانجام مجبور شد دوباره تخم مرغ، ماهی و مرغ را به رژیم غذایی‌اش برگرداند. البته برخی از طرفدارانش به خاطر این حجم از تغییرات او را سرزنش و حتی تهدید به مرگ کردند.
کاری آرمسترانگ، مجری شبکه نیوکاسل انگلستان، نیز به دلیل ابتلا به اختلال اُرتورکسیا توانایی راه رفتنش را از دست داد. او می‌گوید: «ابتدا گیاه خوار شدم، اما وقتی دیدم جوابی که می‌خواهم را نمی‌گیرم، به مصرف غذاهای خام روی آوردم. مدتی بعد نیز فقط هندوانه می‌خوردم. اما ریزش موهایم به شدت بیشتر شد و دندان‌هایم هم خرد می‌شدند.»
به گزارش فرادید به نقل از ایندیپندنت، همچنان بحث‌های زیادی پیرامون این بیماری که پیشتر از آن به عنوان یک مزیت اخلاقی یاد شده، وجود دارد. نکته مهم این است که بیماری اُرتورکسیا نرووسا هنوز به عنوان یک اختلال غذایی شناخته نمی‌شود.
مطالب منتشر شده پیرامون آنچه برای سلامتی مضر است در صفحات اینترنت کم نیست. رسانه‌ها نیز اغلب به این دسته از مطالب توجه می‌کنند. غافل از اینکه این رویه می‌تواند خطرناک باشد و در نهایت منجر به نوعی اختلال تغذیه‌ای به نام اُرتورکسیا شد.
اُرتورکسیا نرووسا (Orthorexia Nervosa)، واژه‌ای است که نخستین بار در سال ۱۹۹۷ میلادی توسط دکتر استیون براتمن مطرح شد. این واژه به وسواس بیش از اندازه‌ی فرد به مصرف غذاهای سالم اشاره دارد که می‌تواند در دراز مدت او را از پای بیندازد.
این بیماری با اختلال کم‌اشتهایی و اختلال بولیمیا (نوعی پرخوری عصبی) متفاوت است، زیرا هدف در اختلال اُرتورکسیا صرفا لاغر کردن نیست. افراد دچار اختلال اُرتورکسیا قبل از هر چیز می‌خواهند از سالم بودن غذا و مصرف غذاهای سالم اطمینان حاصل کنند تا از این طریق از یک بیماری بهبود یابند.
یکی از نمونه‌های اعلای آن خانم جردن یانگر است. او به دلیل رژیم غذایی گیاه‌خواری خود به سرعت مشهور شد و بر روی جلد برخی مجله‌ها رفت. کتاب او حتی فروش بسیار خوبی شد. شعار اصلی خانم جردن « خوردن غذاهای تمیز» بود. او اما دست آخر دچار مشکلات فراوانی شد.
خانم یانگر پس از مدتی دچار بی‌حالی مزمن شد و عادات ماهانه‌اش نیز متوقف شد. پس از مدتی نیز او راجع به انجام کارهای روزانه‌اش نیز مردد شد. او حتی هنگام مواجهه با غذایی که از قبل برای آن برنامه ریزی نشده بود، به شدت به هم می‌ریخت. او به تدریج متوجه شد که نوع غذاهای مصرفی‌اش مشکل دارد. خانم یانگر می‌گوید که به شدت به نوع طبخ غذاها وسواسی شده بود.
پشتوانه اجتماعی یک اختلال
اختلال اُرتورکسیا از نوعی پشتوانه اجتماعی برخوردار است. مثلا روزی که به باشگاه می‌روید، می‌توانید صدای کسی را بشنوید که می‌گوید: «امروز به خودم اجازه دادم کمی بیشتر میوه یا کیک بخورم.»
همچنین خوردن غذای سالم در اینستاگرام بیش از ۲۶ میلیون بار در هشتگ‌ها تکرار شده است. این بدان معنا است که هر چیزی خارج از آن باید غیر سالم تلقی شود. اما مشکل اینجا است که هنوز کسی به صورت جدی به آن نگاه نمی‌کند.
خانم یانگر هم سرانجام مجبور شد دوباره تخم مرغ، ماهی و مرغ را به رژیم غذایی‌اش برگرداند. البته برخی از طرفدارانش به خاطر این حجم از تغییرات او را سرزنش و حتی تهدید به مرگ کردند.
کاری آرمسترانگ، مجری شبکه نیوکاسل انگلستان، نیز به دلیل ابتلا به اختلال اُرتورکسیا توانایی راه رفتنش را از دست داد. او می‌گوید: «ابتدا گیاه خوار شدم، اما وقتی دیدم جوابی که می‌خواهم را نمی‌گیرم، به مصرف غذاهای خام روی آوردم. مدتی بعد نیز فقط هندوانه می‌خوردم. اما ریزش موهایم به شدت بیشتر شد و دندان‌هایم هم خرد می‌شدند.»
کلمات کلیدی : بیماری
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
