کد مطلب: 247458
مسلمانی که با محرم می‌آید و با محرم می‌رود
بخش اجتماعی الف*، 9 آبان 93
تاریخ انتشار : جمعه ۹ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۴
امروز یکی از موضوعات مهم آشنایی با آسیب های دینداری است. البته آفت های مطرح در بحث آسیب شناسی دین و دینداری به حقیقت دین باز نمی گردد؛ بلکه به شیوه رویکرد مردم به دین، فهم و تلقی آنها از دین و نیز نوع معرفت دینی وشیوه دینداری آنان مربوط می شود.
آسیب دیدن دینداری، موجب شکسته شدن حریم انسانی و گسترش انواع تعدی ها و تباهی ها می گردد و اگر دین به سلامت باشد به بهترین وجه انسان را در مسیر درست حفظ می کند. هرچه دین از سلامت و قوت افزون تری برخوردار باشد سلامت و قوت انسان در زندگی نیز بیشتر خواهد بود؛ اما با شکسته شدن حریم های دین و دین داری همه چیز آدمی در معرض خطر قرار می گیرد. رشد و تعالی دین و دین داری در جامعه اسلامی وابسته به شناخت حقیقت دین، دین داری و آفات آن در پرتو متون دینی است.
چیستی دینداری
دین در لغت به معانی گوناگونی مانند رستگار شدن، اطاعت نمودن، پاداش، عادت، کیش و پرهیزکاری آمده است. (۱) دین در اصطلاح عبارت است از مجموعه ای از باورها درباره هستی و ارزش های مبتنی بر این باورها. دین همان مجموعه گزاره های وحیانی است که در عرصه های مختلف برای بشر رهنمود ارائه می دهد. (۲)
با توجه به معانی دین مراد از دینداری روشن می شود. دین داری یعنی پایبندی به آموزه های دین. اگر کسی بر مدار این آموزه ها حرکت کند دیندار محسوب می شود.
انواع دینداری
مفهوم دینداری از مفاهیم مشکک و دارای مراتب بسیاری است. ایمان و دینداری مانند نور درجات ضعیف، متوسط و قوی دارد. امام صادق (ع) می فرماید: ایمان ده درجه دراد و حضرت سلمان در درجه دهم ایمان، جناب ابوذر در درجه نهم و جناب مقداد در درجه هشتم ایمان قرار داشت.(۳) برای سنجش مراتب ایمان می توان به میزان التزام عملی افراد توجه کرد.
در قران مجید به دو نوع دینداری: « پایدار، ثابت یا ریشه دار» و « سطحی، عاریه ای یا موقت» اشاره شده است؛ « وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ( انعام ۹۸) او کسی است که شما را از یک نفس آفرید و شما دو گروه هستید بعضی (از نظر ایمان یا خلقت کامل) پایدارید و برخی ناپایدار هستید.
ویژگی های دینداری دائمی یا استوار
از دیدگاه اسلام ایمانی ارزشمند است که برخاسته از صمیم جان بوده وریشه در وجود آدمی داشته باشد. قران مجید می فرماید: إِنَّمَا « الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فی سَبیلِ اللَّهِ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حجرات ۱۵) مومنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده هرگز شک و تردید به خود راه ندادند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد کردند آنها راستگویان اند.
قران انسان های باایمان استوار را به درخت طیبه تشبیه می کند و می فرماید:« أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ (ابراهیم ۲۴) خداوند در آیه یاد شده به این مهم اشاره نموده که انسان موحد از ایمانی ریشه دار برخوردار است و هرگز راکد نیست و آثار ایمانش پیوسته در گفتار و کردارش آشکار است؛ یعنی اعتقاد دائمی دارد نه موسمی.
علامه طباطبایی ذیل این آیه می نویسد آنچه از دقت در آیات به دست می آید این است که مراد از «کلمه طیبه» که به درخت طیب تشبیه شده و صفاتی چنین و چنان دارد عبارت است ازعقاید حقی که ریشه اش در اعماق قلب و در نهاد بشر جای دارد.(طباطبایی، سیدمحمد حسین، المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی ۱۴۱۷ قمری ج ۱۲ ص ۵۱ )
از جمله الطاف خداوند نسبت به این مومنان آن است که آنان را بر عقیده ثابت شان حفظ می کند: « یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمینَ وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ (ابراهیم ۲۷) خدا کسانی را که ایمان آورده اند در زندگی دنیا و در آخرت با سخن استوار پابرجا می کند.
امام علی علیه السلام یکی از اوصاف پارسایان را، ثبات قدم در راه دین می داند و می فرماید: « فی الزلازل وقور، و فی المکاره صبور، و فی ارخاء شکور» پرهیزکاران در حوادث زندگی، باوقار و پابرجا هستند و در ناگواری ها بردباری نشان داده و در هنگام رفاه سپاسگزاری دارند.
دینداری ناپایدار
دینداری و ایمان برخی انسان ها، موسمی و ناپایدار است و حوادث تلخ و شیرین آن را تغییر می دهد. دینداری فصلی نشانه هایی دارد که در ادامه می خوانید.
به یاد خدا بودن در حال اضطرار: انسانی که دینداری فصلی دارد، همیشه خدا را یاد نمی کند بلکه فقط در شرایطی که به اضطرار دچار می شود او را صدا می زند. قران حکیم می فرماید: « وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ» (یونس ۱۲)
چون به آدمی گزندی رسد چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته یا ایستاده ما را به دعا می خواند و چون آن گزند را از او دور سازیم چنان می گذرد که گویی ما را برای دفع آن گزندی که به او رسیده بود هرگز نخوانده است واعمال اسرافکاران این چنین در نظرشان اراسته شده.
دینداری به این نیست که در مشکلات به سوی خدا برویم و دست به دامان لطف او بزنیم اما هنگام فرو نشستن طوفان سختی ها خدا و اطاعت از او را به فراموشی بسپاریم. نشانه ایمان خالص ان است که انسان در سلامت و بیماری، جوانی و پیری، فقر و غنا، پیروزی و شکست، آزادی و زندان یعنی در همه حال به یاد او باشد و بر استان او پیشانی نیاز نهد.
دینداری در زمان و مکان خاص
یکی دیگر از نشانه های دینداری فصلی پرداختن به ظواهر دین در بخشی از فصول سال مانند محرم و رمضان یا در اماکن خاص است. بعضی از افراد که ایمان ضعیفی دارند فقط در ماه مبارک رمضان رفتارشان رنگ و بوی دین می گیرد، ولی بعد از ان دیگر در زندگی شان از دعا، نیایش، عبادت های سحرگاهی، خوش خلقی ها و خوش برخوردی ها خبری نیست.
در حالی که باورها و ارزش های دینی، قابل تفکیک زمانی و مکانی نمی باشند؛ به عنوان مثال فقط ماه رمضان ماه عبادت و دین داری نیست و یا فقط محافل و مکان های مذهبی، همچون هیات ها، مکانی برای مباحث مذهبی و اعتقادی نیست. فرد دیندار در هر زمان و مکانی که باشد، باید خود را ملزم به رعایت دستورها و رهنمودهای دینی نماید؛ برخی در شب های محرم با تمام وجود برای امام حسین (ع)عزاداری می کنند و از دل و جان برای آن حضرت می گریند و بر سر و سینه می زنند اما نماز صبح شان قضا می شود و یا با زبانی که «حسین حسین» گفته اند، برسر پدر و مادر خود فریاد می زنند واحترامی برای انان قائل نیستند و یا در بیرون از هیئات عزاداری به گونه ای رفتار می کنند که گویی چیزی به نام دین و اعتقادات برای شان بیگانه است.
بعضی ها به جهت شدت عزاداری صدایشان گرفته و چشمانشان از گریه خیس شده، اما شب ها در اینترنت به دنبال مطالب و تصاویر غیر اخلاقی هستند.
عده ای میلیونها تومان برای عزاداری سید الشهداء علیه السلام هزینه می کنند در حالی که هنوز حقوق واجبی همچون خمس و زکات را که خداوند در ثروت شان قرار داده پرداخت نکرده اند و یا به گناه بزرگ رباخواری و رشوه خواری آلوده اند!
یکی از مهم ترین اهداف عزاداری و ذکر مصیبت و سوگواری بر مصیبت امام حسین علیه السلام ارتباط عملی با سیره و سنت آن حضرت است. با نگاهی به ایات قران و احادیث معصومین علیهم السلام می توان دریافت که اظهار مسلمانی کردن کافی نیست، بلکه ایمان با تمام ابعادش باید در شخص مومن اشکار شود. قران در این باره می فرماید: « قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی قُلُوبِکُمْ وَ إِنْ تُطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمالِکُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ» (حجرات ۱۴) اعراب گفتند ما ایمان آوردیم بگو ایمان نیاورده اید اما بگویید اسلام آورده ایم زیرا هنوز ایمان وارد قلب های شما نشده است.
۳- نان به نرخ روز خوردن
یکی از نشانه های دینداری فصلی، نان به نرخ روز خوردن و بنده زمانه بودن است. چنین کسانی افراد بی هویتی هستند که دارای ویژگی های ناپایدار و شخصیت بی ثبات اند و منافع شخصی، برای آنان از همه چیز مهم تر است؛ افراد بوقلمون صفتی که مثل خمیربازی، هرلحظه به شکلی در می آیند. افرادی که متفاوت می اندیشند و مختلف عمل می کنند و نان خود را به نرخ روز می خورند.
در طول تاریخ همواره این افراد وجود داشته اند به ویژه در میان خیل کوفیان افرادی بودند که به اقتضای منافع خویش تغییر چهره می دادند. اگر سودشان در حمایت از علی علیه السلام و اهل بیت بود به ایشان گرایش می یافتند و اگر نفعی در یاری ستمکارانی چون معاویه می دیدند دل در گرو مطامع آنان می نهادند و به آسانی تغییر موضع می دادند.
۴.دینداری و دنیاخواهی
بعضی از مردم دین را تا جایی می خواهند که به منافع مادی آنها آسیبی وارد نشود. قرآن در این باره می فرماید:« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَیٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَیٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ (حج ۱۱) از میان مردم کسی است که خدا را تنها با زبان می پرستد ایمان او در نزدیکی مرز کفر قرار دارد و با حادثه ای کوچک می لغزد. پس اگر خیری به او رسد به آن اطمینان یابد و اگر مصیبت و آزمایشی به او برسد دگرگون شود و به سوی کفر رود. چنین کسی در دنیا و آخرت زیانکار است.
امام حسین علیه السلام در اشاره روان شناختی به دیندارن دنیا طلب آینده ایشان را در مواجهه با سختی ها به فروگذاشتن امر دین معرفی کرده و فرموده است:« اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلی اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛ به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایی که دین وسیله زندگی آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم می شوند. (تحف العقول، ص ۲۴)
دو راهی دین و دنیا سنگ محک دینداری افراد است. اگر بخواهیم بفهمیم واقعا دیندار هستیم یا نه باید سر دو راهی دین و دنیا قرار بگیریم. مردم کوفه در آن هنگام که حکومت مرکزی شام را به علت مرگ معاویه و جوانی یزید دچار ضعف می دیدند بر دعوت از امام حسین علیه السلام و تشکیل حکومت در کوفه تاکید ورزیدند، زیرا احتمال پیروزی و تشکیل حکومت را قوی می دانستند. حتی پس از ورود عبیدالله به کوفه باز هم امید پیروزی را از دست ندادند و از این رو تعداد بسیاری به همراه مسلم در محاصره قصر عبیدالله شرکت کردند. اما این مردم هنگامی که احساس خطر کردند به سرعت از نهضت کناره گرفتند و مسلم و هانی را به دست عبیدالله سپردند.
*شبستان
آسیب دیدن دینداری، موجب شکسته شدن حریم انسانی و گسترش انواع تعدی ها و تباهی ها می گردد و اگر دین به سلامت باشد به بهترین وجه انسان را در مسیر درست حفظ می کند. هرچه دین از سلامت و قوت افزون تری برخوردار باشد سلامت و قوت انسان در زندگی نیز بیشتر خواهد بود؛ اما با شکسته شدن حریم های دین و دین داری همه چیز آدمی در معرض خطر قرار می گیرد. رشد و تعالی دین و دین داری در جامعه اسلامی وابسته به شناخت حقیقت دین، دین داری و آفات آن در پرتو متون دینی است.
چیستی دینداری
دین در لغت به معانی گوناگونی مانند رستگار شدن، اطاعت نمودن، پاداش، عادت، کیش و پرهیزکاری آمده است. (۱) دین در اصطلاح عبارت است از مجموعه ای از باورها درباره هستی و ارزش های مبتنی بر این باورها. دین همان مجموعه گزاره های وحیانی است که در عرصه های مختلف برای بشر رهنمود ارائه می دهد. (۲)
با توجه به معانی دین مراد از دینداری روشن می شود. دین داری یعنی پایبندی به آموزه های دین. اگر کسی بر مدار این آموزه ها حرکت کند دیندار محسوب می شود.
انواع دینداری
مفهوم دینداری از مفاهیم مشکک و دارای مراتب بسیاری است. ایمان و دینداری مانند نور درجات ضعیف، متوسط و قوی دارد. امام صادق (ع) می فرماید: ایمان ده درجه دراد و حضرت سلمان در درجه دهم ایمان، جناب ابوذر در درجه نهم و جناب مقداد در درجه هشتم ایمان قرار داشت.(۳) برای سنجش مراتب ایمان می توان به میزان التزام عملی افراد توجه کرد.
در قران مجید به دو نوع دینداری: « پایدار، ثابت یا ریشه دار» و « سطحی، عاریه ای یا موقت» اشاره شده است؛ « وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ( انعام ۹۸) او کسی است که شما را از یک نفس آفرید و شما دو گروه هستید بعضی (از نظر ایمان یا خلقت کامل) پایدارید و برخی ناپایدار هستید.
ویژگی های دینداری دائمی یا استوار
از دیدگاه اسلام ایمانی ارزشمند است که برخاسته از صمیم جان بوده وریشه در وجود آدمی داشته باشد. قران مجید می فرماید: إِنَّمَا « الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فی سَبیلِ اللَّهِ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حجرات ۱۵) مومنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده هرگز شک و تردید به خود راه ندادند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد کردند آنها راستگویان اند.
قران انسان های باایمان استوار را به درخت طیبه تشبیه می کند و می فرماید:« أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ (ابراهیم ۲۴) خداوند در آیه یاد شده به این مهم اشاره نموده که انسان موحد از ایمانی ریشه دار برخوردار است و هرگز راکد نیست و آثار ایمانش پیوسته در گفتار و کردارش آشکار است؛ یعنی اعتقاد دائمی دارد نه موسمی.
علامه طباطبایی ذیل این آیه می نویسد آنچه از دقت در آیات به دست می آید این است که مراد از «کلمه طیبه» که به درخت طیب تشبیه شده و صفاتی چنین و چنان دارد عبارت است ازعقاید حقی که ریشه اش در اعماق قلب و در نهاد بشر جای دارد.(طباطبایی، سیدمحمد حسین، المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی ۱۴۱۷ قمری ج ۱۲ ص ۵۱ )
از جمله الطاف خداوند نسبت به این مومنان آن است که آنان را بر عقیده ثابت شان حفظ می کند: « یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمینَ وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ (ابراهیم ۲۷) خدا کسانی را که ایمان آورده اند در زندگی دنیا و در آخرت با سخن استوار پابرجا می کند.
امام علی علیه السلام یکی از اوصاف پارسایان را، ثبات قدم در راه دین می داند و می فرماید: « فی الزلازل وقور، و فی المکاره صبور، و فی ارخاء شکور» پرهیزکاران در حوادث زندگی، باوقار و پابرجا هستند و در ناگواری ها بردباری نشان داده و در هنگام رفاه سپاسگزاری دارند.
دینداری ناپایدار
دینداری و ایمان برخی انسان ها، موسمی و ناپایدار است و حوادث تلخ و شیرین آن را تغییر می دهد. دینداری فصلی نشانه هایی دارد که در ادامه می خوانید.
به یاد خدا بودن در حال اضطرار: انسانی که دینداری فصلی دارد، همیشه خدا را یاد نمی کند بلکه فقط در شرایطی که به اضطرار دچار می شود او را صدا می زند. قران حکیم می فرماید: « وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ» (یونس ۱۲)
چون به آدمی گزندی رسد چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته یا ایستاده ما را به دعا می خواند و چون آن گزند را از او دور سازیم چنان می گذرد که گویی ما را برای دفع آن گزندی که به او رسیده بود هرگز نخوانده است واعمال اسرافکاران این چنین در نظرشان اراسته شده.
دینداری به این نیست که در مشکلات به سوی خدا برویم و دست به دامان لطف او بزنیم اما هنگام فرو نشستن طوفان سختی ها خدا و اطاعت از او را به فراموشی بسپاریم. نشانه ایمان خالص ان است که انسان در سلامت و بیماری، جوانی و پیری، فقر و غنا، پیروزی و شکست، آزادی و زندان یعنی در همه حال به یاد او باشد و بر استان او پیشانی نیاز نهد.
دینداری در زمان و مکان خاص
یکی دیگر از نشانه های دینداری فصلی پرداختن به ظواهر دین در بخشی از فصول سال مانند محرم و رمضان یا در اماکن خاص است. بعضی از افراد که ایمان ضعیفی دارند فقط در ماه مبارک رمضان رفتارشان رنگ و بوی دین می گیرد، ولی بعد از ان دیگر در زندگی شان از دعا، نیایش، عبادت های سحرگاهی، خوش خلقی ها و خوش برخوردی ها خبری نیست.
در حالی که باورها و ارزش های دینی، قابل تفکیک زمانی و مکانی نمی باشند؛ به عنوان مثال فقط ماه رمضان ماه عبادت و دین داری نیست و یا فقط محافل و مکان های مذهبی، همچون هیات ها، مکانی برای مباحث مذهبی و اعتقادی نیست. فرد دیندار در هر زمان و مکانی که باشد، باید خود را ملزم به رعایت دستورها و رهنمودهای دینی نماید؛ برخی در شب های محرم با تمام وجود برای امام حسین (ع)عزاداری می کنند و از دل و جان برای آن حضرت می گریند و بر سر و سینه می زنند اما نماز صبح شان قضا می شود و یا با زبانی که «حسین حسین» گفته اند، برسر پدر و مادر خود فریاد می زنند واحترامی برای انان قائل نیستند و یا در بیرون از هیئات عزاداری به گونه ای رفتار می کنند که گویی چیزی به نام دین و اعتقادات برای شان بیگانه است.
بعضی ها به جهت شدت عزاداری صدایشان گرفته و چشمانشان از گریه خیس شده، اما شب ها در اینترنت به دنبال مطالب و تصاویر غیر اخلاقی هستند.
عده ای میلیونها تومان برای عزاداری سید الشهداء علیه السلام هزینه می کنند در حالی که هنوز حقوق واجبی همچون خمس و زکات را که خداوند در ثروت شان قرار داده پرداخت نکرده اند و یا به گناه بزرگ رباخواری و رشوه خواری آلوده اند!
یکی از مهم ترین اهداف عزاداری و ذکر مصیبت و سوگواری بر مصیبت امام حسین علیه السلام ارتباط عملی با سیره و سنت آن حضرت است. با نگاهی به ایات قران و احادیث معصومین علیهم السلام می توان دریافت که اظهار مسلمانی کردن کافی نیست، بلکه ایمان با تمام ابعادش باید در شخص مومن اشکار شود. قران در این باره می فرماید: « قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی قُلُوبِکُمْ وَ إِنْ تُطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمالِکُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ» (حجرات ۱۴) اعراب گفتند ما ایمان آوردیم بگو ایمان نیاورده اید اما بگویید اسلام آورده ایم زیرا هنوز ایمان وارد قلب های شما نشده است.
۳- نان به نرخ روز خوردن
یکی از نشانه های دینداری فصلی، نان به نرخ روز خوردن و بنده زمانه بودن است. چنین کسانی افراد بی هویتی هستند که دارای ویژگی های ناپایدار و شخصیت بی ثبات اند و منافع شخصی، برای آنان از همه چیز مهم تر است؛ افراد بوقلمون صفتی که مثل خمیربازی، هرلحظه به شکلی در می آیند. افرادی که متفاوت می اندیشند و مختلف عمل می کنند و نان خود را به نرخ روز می خورند.
در طول تاریخ همواره این افراد وجود داشته اند به ویژه در میان خیل کوفیان افرادی بودند که به اقتضای منافع خویش تغییر چهره می دادند. اگر سودشان در حمایت از علی علیه السلام و اهل بیت بود به ایشان گرایش می یافتند و اگر نفعی در یاری ستمکارانی چون معاویه می دیدند دل در گرو مطامع آنان می نهادند و به آسانی تغییر موضع می دادند.
۴.دینداری و دنیاخواهی
بعضی از مردم دین را تا جایی می خواهند که به منافع مادی آنها آسیبی وارد نشود. قرآن در این باره می فرماید:« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَیٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَیٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ (حج ۱۱) از میان مردم کسی است که خدا را تنها با زبان می پرستد ایمان او در نزدیکی مرز کفر قرار دارد و با حادثه ای کوچک می لغزد. پس اگر خیری به او رسد به آن اطمینان یابد و اگر مصیبت و آزمایشی به او برسد دگرگون شود و به سوی کفر رود. چنین کسی در دنیا و آخرت زیانکار است.
امام حسین علیه السلام در اشاره روان شناختی به دیندارن دنیا طلب آینده ایشان را در مواجهه با سختی ها به فروگذاشتن امر دین معرفی کرده و فرموده است:« اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلی اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛ به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایی که دین وسیله زندگی آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم می شوند. (تحف العقول، ص ۲۴)
دو راهی دین و دنیا سنگ محک دینداری افراد است. اگر بخواهیم بفهمیم واقعا دیندار هستیم یا نه باید سر دو راهی دین و دنیا قرار بگیریم. مردم کوفه در آن هنگام که حکومت مرکزی شام را به علت مرگ معاویه و جوانی یزید دچار ضعف می دیدند بر دعوت از امام حسین علیه السلام و تشکیل حکومت در کوفه تاکید ورزیدند، زیرا احتمال پیروزی و تشکیل حکومت را قوی می دانستند. حتی پس از ورود عبیدالله به کوفه باز هم امید پیروزی را از دست ندادند و از این رو تعداد بسیاری به همراه مسلم در محاصره قصر عبیدالله شرکت کردند. اما این مردم هنگامی که احساس خطر کردند به سرعت از نهضت کناره گرفتند و مسلم و هانی را به دست عبیدالله سپردند.
*شبستان
دنا
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۲:۱۴:۵۹
حرف شما کاملا درست.اما وقتی سن ازدواج به دلیل مشکل اقتصادی بالا رفته چه انتظاری از یه جوون دارید؟متاسفانه باید قبول کنیم که مسئولین ما در زمینه دین مردم موفق نبودن.من شخصا به ندرت دیدم کسی دیندار باشه و اخلاق خوبی داشته باشه.هیچ کدوم دستشون به خیر نبود.فقط مسجد میسازند.یه بار نشد بشینن مشکل کسی رو حل کنند.در جوامع مختلف ایران بودم ولی وضعیت همه جا همینطوره.از من انتظار نداشته باشید که این آدما رو الگوی خودم قرار بدم.شما کسی رو میشناسید معرفی کنید! (2462061) (alef-10)
میرسین موسوی
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۹:۰۸:۴۰
دنا خانم شما خوتان بشید یکی از خوبان خدا تا بشی الگوی دیگران اما به شما بگم هر کس پاسخگوی عمل خوبش است و در دادگاه عدل الهی باید پاسخگوی باشد اگر من و تو خدای نخواسته به همراه خانواده در یک حادثه بمیریم جدا جدا و هر کدامان را در یک قبر می نهند این بدان معنی است که هر کس حسابش جداست
البته برای شما و خانواده محترم از خدا طول عمر با برکت و عاقبت بخیری را خواستارم
نقل است که شهید چمران زمانی که در لبنان زندگی می کرده یکی از دوستانش از او می خواهد از مبارزه و کمک به یتیم خانه ای که تحت سرپرستی شهید چمران اداره میشده دست بکشد زیرا جهان را ظلم فرا گرفته چمران هیچ پاسخی بهش نمیده تا یک روز دوستش را به منزلش می برد دوستش چشمش به یک تابلو بزرگ و سیاه می افتد که یک نقطه بسیار کوچک روشن در آن دیده میشود از شهید چمران می پرسه این تابلو چه معنایی داره شهید پاسخ میده فرض کن این جهان است که سیاهی و ظلم سرتاسر او را فرا گرفته و این روشنایی چمران است که به اندازه توانش عمل مب کند
البته حرف شما کاملاً صحیح است که مسئولین در زمینه دین و دین پروری نمره صفر گرفتن زیرا دین را فدای سیاست کردند و هر چیز را دستوری میخواهند حل کنند غافل از اینکه دینداری باور است و باید از کسانی آموخته شود که خود باور یقینی داشته باشند نه دین را برای رای و مادیات بخواهند (2462601) (alef-13)
البته برای شما و خانواده محترم از خدا طول عمر با برکت و عاقبت بخیری را خواستارم
نقل است که شهید چمران زمانی که در لبنان زندگی می کرده یکی از دوستانش از او می خواهد از مبارزه و کمک به یتیم خانه ای که تحت سرپرستی شهید چمران اداره میشده دست بکشد زیرا جهان را ظلم فرا گرفته چمران هیچ پاسخی بهش نمیده تا یک روز دوستش را به منزلش می برد دوستش چشمش به یک تابلو بزرگ و سیاه می افتد که یک نقطه بسیار کوچک روشن در آن دیده میشود از شهید چمران می پرسه این تابلو چه معنایی داره شهید پاسخ میده فرض کن این جهان است که سیاهی و ظلم سرتاسر او را فرا گرفته و این روشنایی چمران است که به اندازه توانش عمل مب کند
البته حرف شما کاملاً صحیح است که مسئولین در زمینه دین و دین پروری نمره صفر گرفتن زیرا دین را فدای سیاست کردند و هر چیز را دستوری میخواهند حل کنند غافل از اینکه دینداری باور است و باید از کسانی آموخته شود که خود باور یقینی داشته باشند نه دین را برای رای و مادیات بخواهند (2462601) (alef-13)
قرتاسی
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۲:۴۰:۲۴
محرم هم می آید و میره زیاد سخت نگیرید دنیا چرخشی شده همه میان و میرن حتی من و تو (2462114) (alef-3)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۵:۱۸:۲۴
ماست سفیده، شب تاریکه زیاد سخت نگیر!!!!!!!!!!!!! (2462353) (alef-13)
آریابان
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۰۲:۲۶
زمانی که "شعار" یکه تاز باشد و "شعور" بی نقش ؛
زمانی که "داد" عرصه را بر"دید" تنگ کرده باشد ؛
زمانی که همۀ برداشت ها رو بنائی و سطحی شود ؛
زمانی که "جو-گرفتگی" آنچنان ریشه دواند که شخص هر چه را که از بیرون تحمیل شود ، کور کورانه تقلید کند ، بی آنکه در پذیرش و یا بکار بستن آن ، ارده ای به خرج داده باشد و........؛
چنین است که جنین فردی هر بامدادان حتی اگر آنچنان نمازی را اقامۀ کند که گیرائی و معنویتش هر شنونده و بیننده ای را منقلب و دگرگون سازد ، در پایان نماز و ترنم ذکر با تسبیح و بوسه زدن برمهرو تاکردن و بستن سجاده و نهادن آن در گنجه ، دین و اعتقاد را نیز در فضای گنجه محبوس کرده و با بیرون آمدن از خانه ، بدرفتاری و حتی حق-کشی و ستم کردن به دیگران را همچون همۀ روز های گذشته در پیش می گیرد تا ظهر شود و باز هم پس از اقامۀ نمازی آنچنانی ، باز هم روز از نو ، روزی از نو ؛
آنگاه که فلسفۀ دینداری و خداشناسی ، رشدی نیافته و ره به بیراهه برده باشد ، عبادت و ایمان نیز نه سر و کاری را با حق و حقیقت و انسانیت ، خواهد بود و نه از بازدارندگی دیگر-آزاری و ظلم و ستم به دیگران و..........نشان و اثری ؛ (2462138) (alef-10)
زمانی که "داد" عرصه را بر"دید" تنگ کرده باشد ؛
زمانی که همۀ برداشت ها رو بنائی و سطحی شود ؛
زمانی که "جو-گرفتگی" آنچنان ریشه دواند که شخص هر چه را که از بیرون تحمیل شود ، کور کورانه تقلید کند ، بی آنکه در پذیرش و یا بکار بستن آن ، ارده ای به خرج داده باشد و........؛
چنین است که جنین فردی هر بامدادان حتی اگر آنچنان نمازی را اقامۀ کند که گیرائی و معنویتش هر شنونده و بیننده ای را منقلب و دگرگون سازد ، در پایان نماز و ترنم ذکر با تسبیح و بوسه زدن برمهرو تاکردن و بستن سجاده و نهادن آن در گنجه ، دین و اعتقاد را نیز در فضای گنجه محبوس کرده و با بیرون آمدن از خانه ، بدرفتاری و حتی حق-کشی و ستم کردن به دیگران را همچون همۀ روز های گذشته در پیش می گیرد تا ظهر شود و باز هم پس از اقامۀ نمازی آنچنانی ، باز هم روز از نو ، روزی از نو ؛
آنگاه که فلسفۀ دینداری و خداشناسی ، رشدی نیافته و ره به بیراهه برده باشد ، عبادت و ایمان نیز نه سر و کاری را با حق و حقیقت و انسانیت ، خواهد بود و نه از بازدارندگی دیگر-آزاری و ظلم و ستم به دیگران و..........نشان و اثری ؛ (2462138) (alef-10)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۷:۱۳:۱۰
اول و آخر دینداری یک جمله از وصیت نامه امام حسین ( ع) است :
" هر چه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند "
هرگاه مسئولان کشور و خانواده شان مجبور شدند همانند مردم عادی زندگی کنند . فرزندشان به همان پادگانی رفت که بقیه رفتند . با همان اتوبوسی رفتند که همه سوار می شوند . به همان بیمارستانی رفتند که بقیه می روند و..... وضع ایران درست میشه. (2462464) (alef-13)
" هر چه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند "
هرگاه مسئولان کشور و خانواده شان مجبور شدند همانند مردم عادی زندگی کنند . فرزندشان به همان پادگانی رفت که بقیه رفتند . با همان اتوبوسی رفتند که همه سوار می شوند . به همان بیمارستانی رفتند که بقیه می روند و..... وضع ایران درست میشه. (2462464) (alef-13)
majid
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۰۸:۳۲
به این موضوعات زیاد بپردازید (2462148) (alef-13)
یک بوشهری
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۱۸:۰۵
جانا سخن از زبان ما می گویی. از این فراتر، بی تعهدی این گونه افراد هرهری مسلک به بدیهی ترین اصول اخلاقی شناخته شده در بین همه ملتهاست. رعایت مسایل دینی هم بماند.
یک خاطره تلخ در همین رابطه
دیروز ظهر با ماشین در شهر بودم. یک جوان سراسر سیاه پوش که تمام ماشینش زیر شعارهای محرم بود، با دنده عقب ماشین مرا درب و داغان کرد. خواستم تماس بگیرم با پلیس، گفت مراسم روضه داریم و بیا خودمان برویم تعمیرگاه تا هر چه خسارت تعیین کرد، پرداخت نمایم. به احترام محرم حرفش را پذیرفتم و به پیشنهاد او، من جلو افتادم تا به نعمیرگاه برویم. اما چند لحظه بعد کوچه ای یافت و فرار کرد! خب، این شخص هرهری مسلک متأسفانه «عزادار حسینی» است. این قشر که هم سیاه می پوشد و هم بی وجدان و بی اخلاق است، محصول رواج و تشدید ظاهرسازی و اهمیت دادن به ظواهر افراد در تصدی مدیریتهاست.
یک بوشهری (2462161) (alef-13)
یک خاطره تلخ در همین رابطه
دیروز ظهر با ماشین در شهر بودم. یک جوان سراسر سیاه پوش که تمام ماشینش زیر شعارهای محرم بود، با دنده عقب ماشین مرا درب و داغان کرد. خواستم تماس بگیرم با پلیس، گفت مراسم روضه داریم و بیا خودمان برویم تعمیرگاه تا هر چه خسارت تعیین کرد، پرداخت نمایم. به احترام محرم حرفش را پذیرفتم و به پیشنهاد او، من جلو افتادم تا به نعمیرگاه برویم. اما چند لحظه بعد کوچه ای یافت و فرار کرد! خب، این شخص هرهری مسلک متأسفانه «عزادار حسینی» است. این قشر که هم سیاه می پوشد و هم بی وجدان و بی اخلاق است، محصول رواج و تشدید ظاهرسازی و اهمیت دادن به ظواهر افراد در تصدی مدیریتهاست.
یک بوشهری (2462161) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۳۴:۱۶
محرم فرصتی است برای اندیشیدن در این گونه موارد وطبیعی است عده ای قدر این هیات هارا دانسته وازان استفاده خوبی می کنند وبعضی .....
همان کونه که در صدر اسلام برخی از نعمت وجود رسول الله وائمه اطهار نهایت استفاده را کردند ورستگار شدند وبعضی ... پس عیب از ماست نه از محرم و رمضان وهیات ها (2462197) (alef-13)
همان کونه که در صدر اسلام برخی از نعمت وجود رسول الله وائمه اطهار نهایت استفاده را کردند ورستگار شدند وبعضی ... پس عیب از ماست نه از محرم و رمضان وهیات ها (2462197) (alef-13)
حجت
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۳۶:۰۶
دین یعنی جزا و پاداش اعتقاد به دین یعنی اعتقاد به روز قیامت مثل مالک یوم الدین (2462202) (alef-13)
مهدی
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۴۰:۳۹
صحنه کربلا و روز عاشورا در هر لحظه و هر قدم از زندگی مون جاری و ساریه
دین حسین توست آز و آرزو شمر و یزید
تشنه آنرا میکشی وین هر دو را میپروری؟ (2462211) (alef-13)
دین حسین توست آز و آرزو شمر و یزید
تشنه آنرا میکشی وین هر دو را میپروری؟ (2462211) (alef-13)
فرهنگی بازنشسته
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۴۸:۴۰
مردمان عجیبی شده ایم . (2462237) (alef-13)
میرسین موسوی
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۳:۵۱:۵۴
دینداری یعنی باور حقیقی به اینکه عالم محضر خداست و باور به اینکه روز پاداش و جزا قاضیمان خداست که متأسفانه امروزه ظاهر سازی جایش را به ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ داده هدف نهائی امام حسین "ع" بر پائی دین خدا و امر به معروف و نهی از منکر بوه امام ما امروزه از امر به معروف فقط یک موضوع را گرفته ایم و آن حجاب است البته این درست است ولی در باره حاکمین هیکس حق ندارد امر به معروف کند زیرا منافع طلبان و دنیا پرستان ظاهر ساز فوراً از کارخانه اتهام سازی اون آمر بمعروف را بی دین و ضد انقلاب میکنند خدا رحم کند (2462244) (alef-13)
امير
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۱:۴۷:۱۵
امام حسين نشان دادند که با وجود همین جوسازی‌ها
بازهم بايد امر به معروف کرد. (2462760) (alef-13)
بازهم بايد امر به معروف کرد. (2462760) (alef-13)
ناشناس
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۴:۲۰:۱۵
وقتی تبلیغ می کنند که گریه برای امام حسین (ع) بهشت را بر انسان واجب می کند چه نیاز به الباقی وظایف دینی . پس هر کاری که دلمان خواست انجام می دهیم علاقه وافری هم به امام حسین (ع) داریم روضه نخوانده نیز به ستمی که به ایشان و خاندانش رفته اشک را در چشمانم جاری می کند . حالا چه فرقی دارد ما که بهشتی هستیم چرا خود را بزحمت انداخته دنبال مطالب دیگر یرویم . ما اصلا کاری نداریم به اینکه امام حسین (ع) برای چه خود و خانواده و یارانش را در کربلا به کشتن و اسارت داد . چون کشته شدنشان جنایت جنگی بود و اصول جنگی و انسانی در آن رعایت نشده بود ما را به گریه وا می دارد از طرف دیگر وقتی راهی است که بسادگی انسان را به بهشت می برد و تضمین میکند که صرف این گریه کافی و نافی است . چه نیازی به مسایل دیگر . امر به معروف و نهی از منکرمان نیز مشخص است هر گاه خانمی را دیدیم که حجابش را خوب رعایت نکرده زبانی تذکر می دهیم . دیگر چه می خواهیم . از این دین بهتر و آسانتر چه می خواهی هم خیر برکت دنیا را داری و هم سعادت آخرت را . ولله بخودش سوگند که همه زحمت ها را امام حسین (ع) و یارانش کشیدند پس کار را برای ما آسان کردند . ما در دنیا دو کار باید انجام دهیم . یک امر به معروف حجابی دو گریه برای امام حسین (ع) و یارانش . الباقی بما ربطی ندارد واسلام . حالا شما یگو ایمان درجاتی دارد و بر دو شکل است . (2462288) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۰:۰۷:۵۲
عزیز مشکل اینجاست حب علی وخاندان علی بهشت رو واجب میکنه و کسی که واقعا محب باشه به بهشت وجهنم کاری نداره صبح تا شب در پی کاری که دلدار ومعبودش رو خوشحال وراضی کنه هرچقدر گناه میکنیم همونقدر توادعای حب علی دروغ گفتیم (2462662) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۱:۳۹:۱۶
ناشناس عزیز راههای رسیدن به بهشت زیاد است و در هر مناسبتی موارد جدیدی از آن ظهور می کند مثلا صلوات فرستادن بر حضرت محمد (ص)، یا سلام فرستادن بر حضرت فاطمه زهرا (اون هم فقط برای 2 روز) پس ساده تر از گریه هم می توان به بهشت رسید از این راهها زیاده نگران نباش همه ما بهشتی هستیم بی خیال باش!!!!
راستی رفرانس این 2 مورد رو که گفتم می تونی تو پوستر های تبلیغاتی متعدد در مترو و اماکن عمومی (بر حسب مناسبت!) ملاحظه کنی. (2462754) (alef-13)
راستی رفرانس این 2 مورد رو که گفتم می تونی تو پوستر های تبلیغاتی متعدد در مترو و اماکن عمومی (بر حسب مناسبت!) ملاحظه کنی. (2462754) (alef-13)
ab
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۴:۴۰:۰۷
بابا اینقدر سخت نگیرید
یزارید مردم راحت باشند خودشون تشخیص بدهند که چه جور ار وقتشون بهره ببرند
به من و تو چه کار که میخوایم بگید چا کار کنید
قضاوت در مورد انسانا نکن شما درون آدما رو نمی بینید. (2462303) (alef-13)
یزارید مردم راحت باشند خودشون تشخیص بدهند که چه جور ار وقتشون بهره ببرند
به من و تو چه کار که میخوایم بگید چا کار کنید
قضاوت در مورد انسانا نکن شما درون آدما رو نمی بینید. (2462303) (alef-13)
ali
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۵:۰۶:۴۲
در محرم و صفر و ماه رمضان شاهد رویکرد به یک معنویت جمعی هستیم .
این رویکرد ناشی از ندای درون است .
این ندا همان ایمان است . عیبی ندارد چگونه و چه کسانی و با چه روحیاتی آنرا پاس میدارند . ختی اقلیت های دینی هم آنرا پاس میدارند .
پس بیائیم همین داشته را ارج نهیم . داشته ارزشمندی است .
در این ایام خاصه دهه محرم وقتی اهل خانه برای شرکت در این مراسم شرکت میکنند با اینکه تا پاسی از شب بر نمگردنند احساس دغدغه نداریم .خود نعمتی است .
حتی خوشحالیم که موجب تهذیب آنها میشود .
عقل خود شان آنها را به این عشق رسانده و این عشق حتی مقطعی ممدوح است .
با این قضاوت آنها را رنجیده و بیهوده به این رویکرد حتی مقطعی اش منتهی نکنیم .
بگذاریم همین افراد مورد اشاره شرکت کنند چرا که بیشتر به این مجالس درس نیازمندند .
اصلا این مجالس برای همین افراد است تا توشه ای نصیبشان شود .
با این قیاس پس باید حضور بچه های غیر ممیز را هم بیهوده بنامیم . جرا که به اقتضاء سنشان هنوز ایمانشان صد در صدی نیست. (2462335) (alef-13)
این رویکرد ناشی از ندای درون است .
این ندا همان ایمان است . عیبی ندارد چگونه و چه کسانی و با چه روحیاتی آنرا پاس میدارند . ختی اقلیت های دینی هم آنرا پاس میدارند .
پس بیائیم همین داشته را ارج نهیم . داشته ارزشمندی است .
در این ایام خاصه دهه محرم وقتی اهل خانه برای شرکت در این مراسم شرکت میکنند با اینکه تا پاسی از شب بر نمگردنند احساس دغدغه نداریم .خود نعمتی است .
حتی خوشحالیم که موجب تهذیب آنها میشود .
عقل خود شان آنها را به این عشق رسانده و این عشق حتی مقطعی ممدوح است .
با این قضاوت آنها را رنجیده و بیهوده به این رویکرد حتی مقطعی اش منتهی نکنیم .
بگذاریم همین افراد مورد اشاره شرکت کنند چرا که بیشتر به این مجالس درس نیازمندند .
اصلا این مجالس برای همین افراد است تا توشه ای نصیبشان شود .
با این قیاس پس باید حضور بچه های غیر ممیز را هم بیهوده بنامیم . جرا که به اقتضاء سنشان هنوز ایمانشان صد در صدی نیست. (2462335) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۵:۳۷:۵۸
موضوع: برای دین داری درست باید بافرهنگ دینداری قرآن آشنا شویم
---
آیا می دانیم توصیفهایی را که در مقاله فوق در محرم وصفر و بعد از محرم و صفر برای خود و مردم قائل شده ایم از کجا نشأت می گیرند؟؟؟!!!
وجود دو حالت دین داری و دین گریزی نزد مردم از نداشت شناخت علمی نسبت به حقیقت وجود خود و وجود خدای خویش و از غفلت از این که اگر ملیاردها لطف روزمره ی خداوند در نظم و کارکرد روح و دل و جان و کلا وجود ما نبود لحظه ای هم وجود ما دوام نمی داشت سر چشمه گرفته است.
بخاطر همین غفلت از حقیقت وجود خدا و وجود خویش است که دین داری ما نه درست نزد ما درک می شود و نه درست عملی می گردد بلکه بالعکس غالبا با سهل انگاری و بی تفاوتی و گاها با هیچ پنداری دین از جانب ما رو به رو می شود.
علت و ریشه ی غفلت از دین داری و عوارض آن در آموزش های غیر عالمانه متکی بر روشهای سنتی ناقص نهفته است که احکام و اعتقادات دین را غلبا با درهم آمیختن دین با تصورات و من درآوردیهای بشر و خالی از هرگونه تجزیه و تحلیل منطقی رسا معرفی می نماید و دین را بصورت یک موجود عجیب و باور ناپذیر جلوه می دهد و سبب دلسردی و بیزاری و گمراهی دین داران و دوست داران دین از دین می گردد و دین داران بجای دریافت پاسخهای عقلی و منطقی با پاسخهایی که عقلا توجیه ناپذیر و غیر قابل تجزیه و تحلیل منطقی و اثبات ناپذیر اند روبه رو می شوند اند که سر در گمی و عدم درک و نا باوری آنان را بیشتر می سازند.
اگر دینداری امروز را که با داده هایی از اکثر منبریان و وعاظ و مداحان به دست آورده ایم با دین داری که فرهنگ جامع قرآن به ما معرفی می کند و می آموزد و ما را همیشه به تدبر و تامل عمیق در آن فرا می خواند مقایسه کنیم هیچ تناسب و سنخیت و همگنی و تطابق میان این دو دین داری نخواهیم یافت و روشهای آموزش این دو نوع دین داری را کسسته از هم و بی تناسب باهم خواهیم دید.
سخن این نوشته از خلأ بر نخواسته بلکه با اندک تامل در می یابیم که عین واقعیت دین داری و آموزش دینی را در جامعه ی ما منعکس می سازد و هنگامی که با سکوت غیر قابل توجیه اکثریت دین شناسان در مقابل این نوع دین داری رو به رو می شویم حتی اگر دین شناس هم نباشیم حیرت و سر در گمی ما را فرا می گیرد و جواب متقاعد کننده ای بدست نمی آوریم. (2462374) (alef-13)
---
آیا می دانیم توصیفهایی را که در مقاله فوق در محرم وصفر و بعد از محرم و صفر برای خود و مردم قائل شده ایم از کجا نشأت می گیرند؟؟؟!!!
وجود دو حالت دین داری و دین گریزی نزد مردم از نداشت شناخت علمی نسبت به حقیقت وجود خود و وجود خدای خویش و از غفلت از این که اگر ملیاردها لطف روزمره ی خداوند در نظم و کارکرد روح و دل و جان و کلا وجود ما نبود لحظه ای هم وجود ما دوام نمی داشت سر چشمه گرفته است.
بخاطر همین غفلت از حقیقت وجود خدا و وجود خویش است که دین داری ما نه درست نزد ما درک می شود و نه درست عملی می گردد بلکه بالعکس غالبا با سهل انگاری و بی تفاوتی و گاها با هیچ پنداری دین از جانب ما رو به رو می شود.
علت و ریشه ی غفلت از دین داری و عوارض آن در آموزش های غیر عالمانه متکی بر روشهای سنتی ناقص نهفته است که احکام و اعتقادات دین را غلبا با درهم آمیختن دین با تصورات و من درآوردیهای بشر و خالی از هرگونه تجزیه و تحلیل منطقی رسا معرفی می نماید و دین را بصورت یک موجود عجیب و باور ناپذیر جلوه می دهد و سبب دلسردی و بیزاری و گمراهی دین داران و دوست داران دین از دین می گردد و دین داران بجای دریافت پاسخهای عقلی و منطقی با پاسخهایی که عقلا توجیه ناپذیر و غیر قابل تجزیه و تحلیل منطقی و اثبات ناپذیر اند روبه رو می شوند اند که سر در گمی و عدم درک و نا باوری آنان را بیشتر می سازند.
اگر دینداری امروز را که با داده هایی از اکثر منبریان و وعاظ و مداحان به دست آورده ایم با دین داری که فرهنگ جامع قرآن به ما معرفی می کند و می آموزد و ما را همیشه به تدبر و تامل عمیق در آن فرا می خواند مقایسه کنیم هیچ تناسب و سنخیت و همگنی و تطابق میان این دو دین داری نخواهیم یافت و روشهای آموزش این دو نوع دین داری را کسسته از هم و بی تناسب باهم خواهیم دید.
سخن این نوشته از خلأ بر نخواسته بلکه با اندک تامل در می یابیم که عین واقعیت دین داری و آموزش دینی را در جامعه ی ما منعکس می سازد و هنگامی که با سکوت غیر قابل توجیه اکثریت دین شناسان در مقابل این نوع دین داری رو به رو می شویم حتی اگر دین شناس هم نباشیم حیرت و سر در گمی ما را فرا می گیرد و جواب متقاعد کننده ای بدست نمی آوریم. (2462374) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۵:۴۹:۴۴
هدف دین = اعتقاد به خالق یکتا داشتن و درستکار بودن و دیگر هیچ. به شخصه روحیاتم با ظواهر دین نمی سازه و از دیدن این همه ادم که غیر از ظواهر دین و سنت های قدیمی چیز دیگه ای نمی دونن و دروغ و ریا و پایمال کردن حق دیگران با پارتی بازی و...و درست انجام ندادن شغل محوله و کم کاری که ضررش به همه می رسه و سو استفاده از قدرت و استفاده ابزاری از دین برای رسیدن به پست و مقام و.....شون سر جاشه حس بدی پیدا می کنم. فکر می کنم خشکه مذهب بودن نه خدایی هست و نه حسینی و مورد تایید هیچ انسان عاقلی هم نیست. ارتباط بین سینه زنی و آدم خوب بودن به اندازه ارتباط بین سینه نزدن و ادم بد بودن هست. یعنی ارتباطی بین اینها وجود نداره. بهتره تعریف خودمون رو از دین داری عوض کنیم و به جای پرداختن به حواشی اول به انسان بودن و انسانیت و رعایت حقوق همدیگه که مورد تاکید خداوند هست بپردازیم. بدون رعایت حق الناس رعایت ظواهر دین از نظر بنده ذره ای ارزش نداره و دلیلش یا ریاکاری هست یا تعصب مذهبی و یا هر دو. (2462384) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۶:۲۰:۰۱
برای خودت فتوا صادر نمودی الف جان . اینها که گفتی چه ارتباطی به هم دارند ؟ یعنی نمیشود در عزاداری شرکت کرد و مثلا" نماز صبح نخواند ؟ یا در شب عکس نگاه نکرد ؟ چون که صد امد نود هم پیش ماست . (2462415) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۶:۳۶:۵۶
درروایات اسلامی به روشنی بیان شده است که گناه خواص و بزرگان بسیار بزرگتر از عوام است و بخشش آن از سوی پروردگار خیلی سخت تر و در موارد زیادی نیز امکان ناپذیر .دلیل آن هم مشخص است چون باعث انحراف جمع زیادی می گردند.
دوست نویسنده به جای توجه موردی بهترنبود به این نکته توجه می کرد ند که مجموعه شرایط ایجادشده که نخبگان فکری سردمدارآن هستند افرادرا به این سو می کشاند یعنی وادی گناه.
چشمی که برای سیدالشهدا می گرید و یا صدایی که از فرط گریه و زاری گرفته می شود (البته به غیر از معدودی)همگی برگرفته از احساس پاک و عشق بی آلایش به ساحت مقدس اهل بیت است.
ولی همین افراد وقتی وارد جامعه ای می شوند که دروغ درودیوار آن را پوشانده است و یافسادسیستماتیک به گفته سایت خودتان حاکم است.هنگامی که نان حلال بیرون آوردن سخت ترین کار می شود.
و بزرگان قوم همگی امربه لاپوشانی و پاک کردن صورت مساله می دهند
به واقع چه باید بکنند؟تا کنون به پیام پوشیدن لباس پاسداری ابتدای انقلاب توسط جناب رضایی اندیشیده اید؟
شخصا براین باورم که گرایش روزافزون به عزای خامس آل عبا
بخاطر عنایات خفیه آل الله به مردم ما است و لاغیر
پس همین مردم را باید طلا گرفت.نه این که ضعف هایشان را بزرگ انگاشت.
آیا همین شرایط نبود که امام حسین را به وادی کربلا کشاند ؟نخبگان فکری جامعه در این میان چه نقشی دارند؟مقام معظم رهبری در عبرت های عاشورا اشاره زیبایی به این نقیصه کرده اند که برای جامعه امروز ما رهگشااست.
کوتاه سخن آن که مولوی می فرماید"ماهی از سرگنده گرددنی زدم" (2462431) (alef-13)
دوست نویسنده به جای توجه موردی بهترنبود به این نکته توجه می کرد ند که مجموعه شرایط ایجادشده که نخبگان فکری سردمدارآن هستند افرادرا به این سو می کشاند یعنی وادی گناه.
چشمی که برای سیدالشهدا می گرید و یا صدایی که از فرط گریه و زاری گرفته می شود (البته به غیر از معدودی)همگی برگرفته از احساس پاک و عشق بی آلایش به ساحت مقدس اهل بیت است.
ولی همین افراد وقتی وارد جامعه ای می شوند که دروغ درودیوار آن را پوشانده است و یافسادسیستماتیک به گفته سایت خودتان حاکم است.هنگامی که نان حلال بیرون آوردن سخت ترین کار می شود.
و بزرگان قوم همگی امربه لاپوشانی و پاک کردن صورت مساله می دهند
به واقع چه باید بکنند؟تا کنون به پیام پوشیدن لباس پاسداری ابتدای انقلاب توسط جناب رضایی اندیشیده اید؟
شخصا براین باورم که گرایش روزافزون به عزای خامس آل عبا
بخاطر عنایات خفیه آل الله به مردم ما است و لاغیر
پس همین مردم را باید طلا گرفت.نه این که ضعف هایشان را بزرگ انگاشت.
آیا همین شرایط نبود که امام حسین را به وادی کربلا کشاند ؟نخبگان فکری جامعه در این میان چه نقشی دارند؟مقام معظم رهبری در عبرت های عاشورا اشاره زیبایی به این نقیصه کرده اند که برای جامعه امروز ما رهگشااست.
کوتاه سخن آن که مولوی می فرماید"ماهی از سرگنده گرددنی زدم" (2462431) (alef-13)
حسين رضائي
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۷:۱۱:۴۲
دمت گرم سايت الف : بعضي ها اسم اسمائ انبياء را به شكلهاي مختلف و حزن انگيز در پشت ماشين هايشان نوشتند. ولي دريغ از يك جو گذاشت در رانندگي.بعضي ها در عزاي حسين فقط دنبال قيمه امام حسين هستند. صد افسول به همه مان در اين ايام به اندازه يك جو از سخاوت و گذاشت امام حسين و يارانش به ارث نميبريم. و همه اش از روزگار گله دارم. و به رفتار و كرداره خود نمي انديشيم. (2462461) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۸:۳۹:۲۸
ما مسلمانان موروثی هستیم و فقط به این خاطر مسلمانیم که پدر و مادرمان مسلمان بوده اند و اصلا خودمان فرصت و آزادی برای انتخاب دین نداشته ایم بنا بر این از این چنین مسلمانی بیش از این نباید انتظاری داشت (2462557) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۸:۴۰:۵۱
دین دولتی حاصلی جز بی دینی ندارد هر چه بکارید همان را درو خواهید کرد (2462561) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۸:۵۹:۲۹
دلیلش اینه که تمام رفتار و کردار ما مخصوصاً بالائی ها منافقانه است . خیلی ها آن چیزی نیستند که در ظاهر خودشان را نشان می دهند. (2462582) (alef-13)
بیگی
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۱۹:۲۱:۱۱
روزی چند بار سر نماز البته اگر معنی آن را بدانیم میگوئیم : خدا یا ما را به راه راست هدایت کن...آیا مدعیان دینداری به همین کلام توجه دارند یا به قول آقای قرائتی میگویند: نمازه را بخوانم... ؟ (2462610) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۱:۱۴:۵۸
هفتاد میلیون ایرانی شیعه داریم اگر سوال کنید درباره واقعه کربلا و رخدادهای پیش و پس از آن ده دقیقه صحبت کنید هفت دقیقه نمی تونیم توضیح بدیم
همه در حد نوحه ها و روضه ها و بریده شدن سر و دست و آتش زدن خیمه اطلاع داریم و دیگر هیچ
از این بی دانشی چه انتظاری داریم؟ (2462726) (alef-13)
همه در حد نوحه ها و روضه ها و بریده شدن سر و دست و آتش زدن خیمه اطلاع داریم و دیگر هیچ
از این بی دانشی چه انتظاری داریم؟ (2462726) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۱:۱۵:۳۰
بعضی ها هم از این روزا از دین برای خودشان ثروتی ساختن اینه که بد (2462727) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۱:۴۲:۰۲
وقتی در صدا و سیما و مداحی ها هویت عاشورا را میگیرند و آن را از محتوا خالی میکنند و در مقابل به ظواهر میچسبند و به عاشورا یک قالب عرفانی میدهند، انچه باقی میماند همه ظواهر است و بس. محتوای قیام عاشورا ظلم ستیزی بوده و هست اما انچه تبلیغ میشود همه حاکی از مظلومیت است برای گرفتن 2 قطره اشک به این بهانه که گناهانمان پاک شود و مانند طفلی پاک شویم که یک سال دیگر ظلم کنیم و ظلم بپذیریم و اماده بشویم سال دیگر در همین روز مجددا پاک شویم.
چنین دینی منشا حرکت که نیست بلکه منشا رکود است و تحمیق مردم و این است که شما شاهد چنین پدیده ای میشوید. (2462756) (alef-13)
چنین دینی منشا حرکت که نیست بلکه منشا رکود است و تحمیق مردم و این است که شما شاهد چنین پدیده ای میشوید. (2462756) (alef-13)
مریم
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۲:۱۵:۲۹
من یکسا ل به خاطر مشکلی که داشتم شروع کردم هر روز به زیارت عاشورا رو کامل خوندن با صد سلامو صد لعنت اوایل به قول شما فقط چند قطره اشک بود اما به مرور چون برنامه هرروز شد یک روز متوجه شدم نمازهام قضا نمیشه رنگ مانتوهایی که میخرم ومدلشون تغییر کرده و....تاجایی که دیگه از روی زینب خجالت کشیدم بیچادر باشم از امام حسین خجالت کشیدم که اون سر نیزه قران بخونه ومن صحیح وسالم هرروز یک جز نخونم وبعد کم کم تفسیر قران برام جالب شد و...حالا نه برای بهشت نه جهنم بلکه به عشق حسین هرروز سعی میکنم نامه اعمالم رو زیباتر کنم والله بی تاثیر نیست امتحان کنید (2462806) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۲:۲۰:۱۱
اگر به تعداد کسانی که ظاهرا اظهار اخلاص به امام حسین می کنند
مسلمان مخلص داشتیم در جامعه ما این فجایع رخ نمی داد
پس نتیچه می گیریم که تظاهر خیلی زیاد است حالا چرا ؟؟
البه اعلم (2462812) (alef-13)
مسلمان مخلص داشتیم در جامعه ما این فجایع رخ نمی داد
پس نتیچه می گیریم که تظاهر خیلی زیاد است حالا چرا ؟؟
البه اعلم (2462812) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۲:۴۰:۱۳
و جالب ایجاست که بعضی ها سعی دارند این اندک دین باقی مانده مردم را خرج اهداف سیاسی خود کنند. نگاهی به پوسترهای عجیب و غریب "یزید زمانه ات را بشناس" بیندازید !! فکر میکنند مردمی که به هر دلیل دشمنی با آمریکا ندارند و اندک باوری به عاشورا دارند، باید به کدام سمت غش کنند؟!!! (2462836) (alef-13)
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۲:۴۶:۱۷
هرچند در ظاهر مطلب موضوعی مهم و قابل توجه رو بیان کرده ولی خیلی ساده به دینداری بعضی مردم تاختین!
درسته دیندداری خیلی از ماها از جمله خود ما سراسر ایراده ولی این شکل نقد کردن هم جالب نیست!
مراقب باشین حکایت شعبان و موسی نشین. (2462848) (alef-13)
درسته دیندداری خیلی از ماها از جمله خود ما سراسر ایراده ولی این شکل نقد کردن هم جالب نیست!
مراقب باشین حکایت شعبان و موسی نشین. (2462848) (alef-13)
سعيد روشن
۱۳۹۳-۰۸-۰۹ ۲۲:۴۹:۳۱
برخلاف مقاله ديگرت در ژاسخ به مجلات خارجي .... و ارتباط دادن دسته هاي عزاداري به دينداري مردم توسط شما ...با اين مقاله ات موافقم ..سعي كن كمتر بنويسي و هميشه و راجع به هر موضوعي نوشتن هنر نيست ... (2462854) (alef-13)
rena
۱۳۹۳-۰۸-۱۵ ۱۱:۴۵:۳۳
مرحوم حاج محمد اسماعيل دولابي
با فروع دين،گردنِ اصول دين را نزنيد!
«در امر به معروف و نهی از منکر مواظب باشید با «فروع دین»، گردن «اصول دین» را نزنید!
به گونه ای روی عمل به احکام فشار نیاورید که افراد را از دین خدا منزجر سازید و به اصل دینشان، یعنی محبّت آنها به خدا و اهل بیت (ع) لطمه ای وارد شود.
جوانان این زمان تحریک را دوست ندارند، آنها فطرتاً در راه هستند.
با اخلاق و صفات شایسته و با نیت خوب و دعای خیر در حق آنها کار کنید و آنها را به سمت کمالات ببرید.
آنها را باید با نماز دوست کنید، نه اینکه فقط نماز خوان کنید.
کار بعضی ها بی نماز کردن مردم است. آنها با امر و نهی زیاد و مردم آزاری، جوان ها را تارک الصلاة می کنند.
مقدس مآب ها و افراد سختگیر کارها را خراب تر می کنند.
حتی اونكه محرم راه ميفته مياد مجلس امام حسين،از در خونه اش كه راه ميفته برا چي مياد ؟ برا امامش مياد يعني امامت . امامت اصول دينه.
اگه شما با لحن بد گفتي بهش ، چرا قبات كجه ، چرا ريشت تراشیدس، چرا قدت کوتاست. چرا موت بيرونه ...
اين ناراحت شد و ديگه نيومد؛
شما چيكار كردي؟ با فروع دين ورداشتي گردن اصول دين رو زدی ..!» (2471417) (alef-10)
با فروع دين،گردنِ اصول دين را نزنيد!
«در امر به معروف و نهی از منکر مواظب باشید با «فروع دین»، گردن «اصول دین» را نزنید!
به گونه ای روی عمل به احکام فشار نیاورید که افراد را از دین خدا منزجر سازید و به اصل دینشان، یعنی محبّت آنها به خدا و اهل بیت (ع) لطمه ای وارد شود.
جوانان این زمان تحریک را دوست ندارند، آنها فطرتاً در راه هستند.
با اخلاق و صفات شایسته و با نیت خوب و دعای خیر در حق آنها کار کنید و آنها را به سمت کمالات ببرید.
آنها را باید با نماز دوست کنید، نه اینکه فقط نماز خوان کنید.
کار بعضی ها بی نماز کردن مردم است. آنها با امر و نهی زیاد و مردم آزاری، جوان ها را تارک الصلاة می کنند.
مقدس مآب ها و افراد سختگیر کارها را خراب تر می کنند.
حتی اونكه محرم راه ميفته مياد مجلس امام حسين،از در خونه اش كه راه ميفته برا چي مياد ؟ برا امامش مياد يعني امامت . امامت اصول دينه.
اگه شما با لحن بد گفتي بهش ، چرا قبات كجه ، چرا ريشت تراشیدس، چرا قدت کوتاست. چرا موت بيرونه ...
اين ناراحت شد و ديگه نيومد؛
شما چيكار كردي؟ با فروع دين ورداشتي گردن اصول دين رو زدی ..!» (2471417) (alef-10)
بنده خدا
۱۳۹۳-۰۸-۱۶ ۲۳:۰۱:۴۲
با سلام هرچیزی توی دنیا افتی دارد و یکی از افات دینداری انجام عبادت از روی عادت ونه از سر تفکر می باشد که متاسفانه در قضیه عزاداری محرم به اعتقاد بنده دچار ان گردیده ایم و از اصل قضیه و فلسفه قیام حضرت سید الشهدا غافل گشته ایم وچنانکه ان حضرت در زمان خود غریب بود اکنون نیزبعد از سالها در جمع عزاداران خودفکر واندیشه اش غریب مانده است اری فلسفه عاشورا احیای دین خدا از طریق امر به معروف و نهی از منکر(نه محدود به حجاب وظاهر)وایستادگی در مقابل ظالمان و دستگیری از مظلومین زمانه می باشد چنانکه فرمایش گردیده کل ارض کربلا وکل یوما عاشورا وبراستی که تاریخ به همواره در حال تکرار می باشد و اگر غفلت بنماییم از لشکر حسینیان جا مانده با یزیدیان همسلک خواهیم بود حتی اگر به تعداد هر نفر نیز هیات در شهرمان داشته باشیم یا حق (2473250) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
