کد مطلب: 379957
بحران بهرۀ بانکی در اقتصاد ایران
دکتر حسین درودیان، 20 مرداد 95
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۹
یکی از واقعیات عجیب و پرآسیب در اقتصاد کشور طی سه سال اخیر، بالابودن و حتی بالارفتن نرخ سود بانکی در عین رشد ناچیز اقتصادی و کاهش معنی‌دار نرخ تورم است. اقتصاد کشور در حالی شاهد نرخ‌های بالای بهرۀ بانکی در طرف سپرده و تسهیلات است که در این مدت هیچ رشد اقتصادی معنی‌دار و حتی تورم بالایی وجود نداشته است. این درحالی است که الفبای سیاست‌گذاری اقتصادی، ایجاب میکند نرخ بهره در در دوران رکود به شدت کاهش یابد.
.png)
.png)
.png)
با به پایان بردن مطالعۀ این نوشته درخواهید یافت که این موضوع زمینه‌ساز یک بحران اساسی در اقتصاد ایران شده است. وقتی کشور به سبب رکود عمیق موجود، شاهد رشد خلق ارزش افزوده نبوده، و تورم بالایی در قیمتها نیز تجربه نمیشود، پس این نرخ بهرۀ بالا از کجا باید تأمین و پرداخت شود؟ چه قشر یا گروهی باید این هزینه را بپردازد؟ کدام گروه دریافت‌کنندۀ منافع این بهرۀ بالا هستند؟ ابتدا باید توجه داشت:
اولاً پرداخت چنین نرخ‌های بهره‌ای توسط بخش تولید در سطح کلان «غیرممکن» است، به این معنی که حتی اگر برخی بنگاههای فعال در یک بخش خاص به دلیل تورم یا رشد بالای آن بخش قادر به پرداخت این بهره باشند، این برای تمام بنگاهها صادق نخواهد بود. لذا نتیجۀ طبیعی این وضعیت، نکول وسیع و ناخواسته تسهیلات بانکی در بخش تولید و تشدید انباشت مطالبات معوق بانکی است.
ثانیاً پرداخت این بهره از آنجا که متکی به خلق ارزش واقعی و حتی اسمی (به دلیل کاهش تورم) نیست، الزاماً موجب تغییر در توزیع درآمد به زیان یک عده و به سود عده‌ای دیگر خواهد شد. در حقیقت پرداخت بهره در این شرایط، مترادف با خالی‌شدن جیب یک عده و پرشدن جیب عده‌ای دیگر است.
برندگان و بازندگان این وضعیت چه کسانی هستند؟ چشم‌بسته می‌توان گفت که بخش‌های تولیدی کشور بویژه تولیدکنندگانی که به بازدهی‌های نامتعارف ناشی از رانت و انحصار اتکا ندارند، بازندگان این جریان خواهند بود. ناتوانی آنها در بازپرداخت تسهیلات، در سطح کلان ناشی از بدخواهی و سودجویی آنان نیست (صرف‌نظر از موارد خاص)، بلکه اساساً پرداخت چنین نرخ‌های بهره‌ای برای بخش تولید که نه رشدی را تجربه میکند و نه تورم بالایی، غیرممکن است. تشدید فشار برای استیفای مطالبات معوق توسط بانکها از جمله به شکل ضبط و فروش اموال، نتیجه‌ای جز فروپاشی نظام تولیدی کشور ندارد. برندگان این جریان، بیش از همه، «صاحبان سپرده‌های کلان بانکی» هستند.
بنا بر اخبار قابل اعتماد، بخش بزرگی از سپرده‌های بانکی بصورت سپرده‌های کلان و در اختیار درصد محدودی از سپرده‌گذاران است. به دلیل کسری ذخایر بانکها و تشدید رقابت معطوف به نفع شخصی در سیستم بانکی، این صاحبان سپردۀ کلان مدتهاست قدرت چانه‌زنی بالایی در سیستم بانکی پیدا کرده‌اند به نحوی که بانک برای جذب سپردۀ آنها یا ممانعت از خروج آن، ناچار به پرداخت نرخ‌های بهرۀ بالا (ولو بصورت پنهانی و توافقی) شده است، زیرا در غیر این صورت باید نرخ اضافه برداشت ۳۴ درصدی به بانک مرکزی را متحمل شود. به این ترتیب با افزایش در هزینۀ تمام‌شدۀ پول در سیستم بانکی، فشار نهایی به بخش تولید وارد خواهد شد.
علی‌رغم اینکه بخش تولید قادر به پرداخت چنین بهره‌ای نیست، اما از سر ناچاری و فرار موقت از ورشکستگی، مطالبات سیستم بانکی از بخش تولید بصورت بدهی انباشته و معوق تمدید میشود. سربازکردن این نکول نه فقط تولیدکنندگان بلکه بانکها را نیز دچار فروپاشی میکند زیرا پوچ‌بودن بخش مهمی از دارایی‌های بانک را برملا می‌سازد. لذا سیستم بانکی و تسهیلات‌گیرندگان بهترین راه را تداوم این رابطه به امید فرارسیدن فرجی می‌بینند. از سوی دیگر نرخ‌های سودبانکی متعلقه به سپرده‌گذاران، بدون هیچ ارتباطی به بخش حقیقی اقتصاد، پیوسته بصورت کنتوروار در حال پرداخت است.
اگر بخش حقیقی بازدهی خاصی تولید نکرده، پس این سود از کجا پرداخت میشود؟ بانکداران به سبب داشتن قدرت خلق پول، با فشردن دکمه کیبورد خود به پرداخت سود به سپرده‌ها مبادرت می‌ورزند. در حقیقت سود سپرده‌های بانکی از «هیچ‌جا» پرداخت میشود. در یک اقتصاد سالم این سود پرداختی به سپرده‌ها با سود دریافتی از محل تسهیلات برابری میکند، ولی واقعیت امروز سیستم بانکی ما این است که سود پرداختی به سپرده‌ها، اتکایی به رشد حقیقی و حتی اسمی دارایی‌های بانکها ندارد. بدهی بانکها (سپرده‌ها) بدون اتکا به شکل‌گیری دارایی با سرعت بالا در حال افزایش است.
حجم سپرده‌های بانکی به ترتیب فوق طی دو سال اخیر به میزان ۴۰۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است که عمدۀ آن ناشی از پرداخت بهره به سپرده‌های قبلی است و نه ایجاد درآمد جدید در اقتصاد. این عدد یک «مطالبۀ قطعی از سیستم بانکی» یا به تعبیر بهتر «مطالبه‌ای قطعی از کل نظام حکومتی» است. فراموش نشود حتی در مورد مؤسسات غیرمجاز در نهایت این بانک مرکزی (حاکمیت) بود که ناخواسته در معرض فشار افکار عمومی و پرداخت سپرده‌ها قرار گرفته و می‌گیرد، چه رسد به سپردۀ بانکهای دارای مجوز و رسمی. این سیل با این حجم، اکنون جاری شده و قابل برگشت نیست.
این بحران جدی و رو به تشدید، نتیجۀ خصوصی‌سازی کنترل‌نشدۀ سیستم بانکی و میدان دادن به انگیزه‌های نفع شخصی در شرایط فقدان توان کنترل‌گری و قاعده‌گذاری نظام حاکمیت در حوزۀ پولی است. نیاز به توضیح ندارد که اگر سیستم بانکی دولتی بود، به محض کاهش در تورم و رشد اقتصادی، نظام حکمرانی قادر بود با یک بخشنامه بانکهای دولتی را وادار به کاهش نرخ سود کند. سیستم بانکی دولتی، برخلاف بانکهای خصوصی، انگیزه‌ای برای تخطی از این دستور نمی‌داشت زیرا نفع و زیان آن به او نمی‌رسید. چسبندگی نرخ بهرۀ بانکی در کشور نتیجۀ مشهود رقابت معطوف به نفع خصوصی بانکهاست. سیاست‌گذاران بازارگرای کشور با انتقاد از عدم «مشتری‌مداری» سیستم بانکی دولتی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، اقتصاد ایران را از دهۀ ۸۰ با شور و شوق به سمتی سوق دادند که اکنون تبعات بانکداری خصوصی، کشور را در معرض یک بحران اساسی قرار داده است. اصلاح "اَبرو"ی مشتری مداری سیستم بانکی به قیمت "کورکردن چشم" و بلکه فلج‌کردن کل نظام اقتصادی تمام شد.
اکنون اقتصاد کشور در اثر رخدادهای فوق وارد یک گرداب هولناک شده است. از سویی «باید» و «باید» روند پرداخت و دریافت نرخ بهرۀ بانکی بالا در شرایط تورم ۱۰ درصد و رشد اقتصادی نزدیک به صفر متوقف شود. نرخ سود بانکی باید به میزانی باشد که توسط بخش حقیقی اقتصاد قابل پرداخت باشد که این به معنای لزوم تناسب نرخ سود بانکی با رشد اقتصاد و تورم است. تداوم وضعیت موجود به معنای تشدید بحران و بادکردن صوری و پوچ دارایی‌ها و بدهی‌های بانکهاست که مترادف با رشد بالای نقدینگی است. صرف‌نظر از اینکه نرخ بهره بانکی اکنون چگونه و با چه ابزارهایی قابل کاهش و متناسب‌سازی با واقعیات اقتصادی کشور است، معضل اساسی و حاد دیگر آن است که کاستن معنی‌دار از نرخ سود بانکی، صاحبان سپرده‌های کلان را که اکنون قدرت آنها بیش از ۴۰۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته، به تکاپو خواهد انداخت. واکنش آنها به کاهش سود بانکی به شکل ورود به بازارهای دارایی (بویژه بازار مسکن) با هدف جستجوی سود سفته‌بازانه، آثاری ویرانگر بر اقتصاد کشور بویژه طبقۀ ضعیف اقتصادی به جا خواهد گذاشت. این بحران را فقط می‌توان چنین تشبیه کرد: یک بمب ساعتیِ در حال بزرگ‌شدن که از یک سو نمی‌توان به بزرگ‌شدن روزافزون آن بی‌تفاوت بود، و از سوی دیگر دست‌زدن به آن احتمالاً موجب انفجار خواهد شد.
کاهش شدید وکنترل نرخ بهره پس از بروز رکود اقتصادی-ایالات متحده
کاهش شدید وکنترل نرخ بهره پس از بروز رکود اقتصادی-انگلستان
افزایش نرخ بهره به موازات تشدید رکود اقتصادی در ایران
با به پایان بردن مطالعۀ این نوشته درخواهید یافت که این موضوع زمینه‌ساز یک بحران اساسی در اقتصاد ایران شده است. وقتی کشور به سبب رکود عمیق موجود، شاهد رشد خلق ارزش افزوده نبوده، و تورم بالایی در قیمتها نیز تجربه نمیشود، پس این نرخ بهرۀ بالا از کجا باید تأمین و پرداخت شود؟ چه قشر یا گروهی باید این هزینه را بپردازد؟ کدام گروه دریافت‌کنندۀ منافع این بهرۀ بالا هستند؟ ابتدا باید توجه داشت:
اولاً پرداخت چنین نرخ‌های بهره‌ای توسط بخش تولید در سطح کلان «غیرممکن» است، به این معنی که حتی اگر برخی بنگاههای فعال در یک بخش خاص به دلیل تورم یا رشد بالای آن بخش قادر به پرداخت این بهره باشند، این برای تمام بنگاهها صادق نخواهد بود. لذا نتیجۀ طبیعی این وضعیت، نکول وسیع و ناخواسته تسهیلات بانکی در بخش تولید و تشدید انباشت مطالبات معوق بانکی است.
ثانیاً پرداخت این بهره از آنجا که متکی به خلق ارزش واقعی و حتی اسمی (به دلیل کاهش تورم) نیست، الزاماً موجب تغییر در توزیع درآمد به زیان یک عده و به سود عده‌ای دیگر خواهد شد. در حقیقت پرداخت بهره در این شرایط، مترادف با خالی‌شدن جیب یک عده و پرشدن جیب عده‌ای دیگر است.
برندگان و بازندگان این وضعیت چه کسانی هستند؟ چشم‌بسته می‌توان گفت که بخش‌های تولیدی کشور بویژه تولیدکنندگانی که به بازدهی‌های نامتعارف ناشی از رانت و انحصار اتکا ندارند، بازندگان این جریان خواهند بود. ناتوانی آنها در بازپرداخت تسهیلات، در سطح کلان ناشی از بدخواهی و سودجویی آنان نیست (صرف‌نظر از موارد خاص)، بلکه اساساً پرداخت چنین نرخ‌های بهره‌ای برای بخش تولید که نه رشدی را تجربه میکند و نه تورم بالایی، غیرممکن است. تشدید فشار برای استیفای مطالبات معوق توسط بانکها از جمله به شکل ضبط و فروش اموال، نتیجه‌ای جز فروپاشی نظام تولیدی کشور ندارد. برندگان این جریان، بیش از همه، «صاحبان سپرده‌های کلان بانکی» هستند.
بنا بر اخبار قابل اعتماد، بخش بزرگی از سپرده‌های بانکی بصورت سپرده‌های کلان و در اختیار درصد محدودی از سپرده‌گذاران است. به دلیل کسری ذخایر بانکها و تشدید رقابت معطوف به نفع شخصی در سیستم بانکی، این صاحبان سپردۀ کلان مدتهاست قدرت چانه‌زنی بالایی در سیستم بانکی پیدا کرده‌اند به نحوی که بانک برای جذب سپردۀ آنها یا ممانعت از خروج آن، ناچار به پرداخت نرخ‌های بهرۀ بالا (ولو بصورت پنهانی و توافقی) شده است، زیرا در غیر این صورت باید نرخ اضافه برداشت ۳۴ درصدی به بانک مرکزی را متحمل شود. به این ترتیب با افزایش در هزینۀ تمام‌شدۀ پول در سیستم بانکی، فشار نهایی به بخش تولید وارد خواهد شد.
علی‌رغم اینکه بخش تولید قادر به پرداخت چنین بهره‌ای نیست، اما از سر ناچاری و فرار موقت از ورشکستگی، مطالبات سیستم بانکی از بخش تولید بصورت بدهی انباشته و معوق تمدید میشود. سربازکردن این نکول نه فقط تولیدکنندگان بلکه بانکها را نیز دچار فروپاشی میکند زیرا پوچ‌بودن بخش مهمی از دارایی‌های بانک را برملا می‌سازد. لذا سیستم بانکی و تسهیلات‌گیرندگان بهترین راه را تداوم این رابطه به امید فرارسیدن فرجی می‌بینند. از سوی دیگر نرخ‌های سودبانکی متعلقه به سپرده‌گذاران، بدون هیچ ارتباطی به بخش حقیقی اقتصاد، پیوسته بصورت کنتوروار در حال پرداخت است.
اگر بخش حقیقی بازدهی خاصی تولید نکرده، پس این سود از کجا پرداخت میشود؟ بانکداران به سبب داشتن قدرت خلق پول، با فشردن دکمه کیبورد خود به پرداخت سود به سپرده‌ها مبادرت می‌ورزند. در حقیقت سود سپرده‌های بانکی از «هیچ‌جا» پرداخت میشود. در یک اقتصاد سالم این سود پرداختی به سپرده‌ها با سود دریافتی از محل تسهیلات برابری میکند، ولی واقعیت امروز سیستم بانکی ما این است که سود پرداختی به سپرده‌ها، اتکایی به رشد حقیقی و حتی اسمی دارایی‌های بانکها ندارد. بدهی بانکها (سپرده‌ها) بدون اتکا به شکل‌گیری دارایی با سرعت بالا در حال افزایش است.
حجم سپرده‌های بانکی به ترتیب فوق طی دو سال اخیر به میزان ۴۰۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است که عمدۀ آن ناشی از پرداخت بهره به سپرده‌های قبلی است و نه ایجاد درآمد جدید در اقتصاد. این عدد یک «مطالبۀ قطعی از سیستم بانکی» یا به تعبیر بهتر «مطالبه‌ای قطعی از کل نظام حکومتی» است. فراموش نشود حتی در مورد مؤسسات غیرمجاز در نهایت این بانک مرکزی (حاکمیت) بود که ناخواسته در معرض فشار افکار عمومی و پرداخت سپرده‌ها قرار گرفته و می‌گیرد، چه رسد به سپردۀ بانکهای دارای مجوز و رسمی. این سیل با این حجم، اکنون جاری شده و قابل برگشت نیست.
این بحران جدی و رو به تشدید، نتیجۀ خصوصی‌سازی کنترل‌نشدۀ سیستم بانکی و میدان دادن به انگیزه‌های نفع شخصی در شرایط فقدان توان کنترل‌گری و قاعده‌گذاری نظام حاکمیت در حوزۀ پولی است. نیاز به توضیح ندارد که اگر سیستم بانکی دولتی بود، به محض کاهش در تورم و رشد اقتصادی، نظام حکمرانی قادر بود با یک بخشنامه بانکهای دولتی را وادار به کاهش نرخ سود کند. سیستم بانکی دولتی، برخلاف بانکهای خصوصی، انگیزه‌ای برای تخطی از این دستور نمی‌داشت زیرا نفع و زیان آن به او نمی‌رسید. چسبندگی نرخ بهرۀ بانکی در کشور نتیجۀ مشهود رقابت معطوف به نفع خصوصی بانکهاست. سیاست‌گذاران بازارگرای کشور با انتقاد از عدم «مشتری‌مداری» سیستم بانکی دولتی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، اقتصاد ایران را از دهۀ ۸۰ با شور و شوق به سمتی سوق دادند که اکنون تبعات بانکداری خصوصی، کشور را در معرض یک بحران اساسی قرار داده است. اصلاح "اَبرو"ی مشتری مداری سیستم بانکی به قیمت "کورکردن چشم" و بلکه فلج‌کردن کل نظام اقتصادی تمام شد.
اکنون اقتصاد کشور در اثر رخدادهای فوق وارد یک گرداب هولناک شده است. از سویی «باید» و «باید» روند پرداخت و دریافت نرخ بهرۀ بانکی بالا در شرایط تورم ۱۰ درصد و رشد اقتصادی نزدیک به صفر متوقف شود. نرخ سود بانکی باید به میزانی باشد که توسط بخش حقیقی اقتصاد قابل پرداخت باشد که این به معنای لزوم تناسب نرخ سود بانکی با رشد اقتصاد و تورم است. تداوم وضعیت موجود به معنای تشدید بحران و بادکردن صوری و پوچ دارایی‌ها و بدهی‌های بانکهاست که مترادف با رشد بالای نقدینگی است. صرف‌نظر از اینکه نرخ بهره بانکی اکنون چگونه و با چه ابزارهایی قابل کاهش و متناسب‌سازی با واقعیات اقتصادی کشور است، معضل اساسی و حاد دیگر آن است که کاستن معنی‌دار از نرخ سود بانکی، صاحبان سپرده‌های کلان را که اکنون قدرت آنها بیش از ۴۰۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته، به تکاپو خواهد انداخت. واکنش آنها به کاهش سود بانکی به شکل ورود به بازارهای دارایی (بویژه بازار مسکن) با هدف جستجوی سود سفته‌بازانه، آثاری ویرانگر بر اقتصاد کشور بویژه طبقۀ ضعیف اقتصادی به جا خواهد گذاشت. این بحران را فقط می‌توان چنین تشبیه کرد: یک بمب ساعتیِ در حال بزرگ‌شدن که از یک سو نمی‌توان به بزرگ‌شدن روزافزون آن بی‌تفاوت بود، و از سوی دیگر دست‌زدن به آن احتمالاً موجب انفجار خواهد شد.
۱۳۹۶/۰۶/۰۱ ۱۰:۴۸
کلمات کلیدی : نرخ سود+بهره بانکی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۱۰:۰۵
اقتصادی که این دولت و دولت مدیر جهانی درست کرده، ضمن اینکه همین حالا برای سالها است که رشد منفی یا صفر داریم، ولی بمب ساعتی اصلی همین وضعیت نقدینگی و بهره بانکی است که وقتی منفجر بشود، تکانه‌های آن ونزوئلا امروز خواهد بود... ندانم کاری و به عقب انداختن بحران، فقط مشکلات را بیشتر، و حجم تکانه‌ها را وحشتناک تر میکند... چه تور میشود به دوستداران اعتدال و یا بهار این مانا را رسند، که کشور و اقتصاد آن را به آستانه‌ی فاجعه رساندید و هنوز درگیر این هستید که کی بود کی بود، من نبودام....چه تور میشود گفت که در یک اقتصاد، همه شخص‌ها مانند تولید کامیون، سیمان، اتوبوس، وانت و... منفی است، ولی آقای سیف از رشد شش درصد صحبت میکند و انتظار دارد که سیستم‌های مالی دنیا ، حرفهای او و دیگر مقامات اقتصادی کشور، را باور کنند و اعتماد کنند....خیلی خراب کردید، خیلی....و حاضر به قبول مسئولیت نیستید و این دولت توپ را شات میکند به سوی مدیر جهانی، و مدیر جهانی هم شوت میکند به اوباما که بله ما هم هستیم!!! (3877533) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۱۰:۰۶
در ایران بانک داری شده نزول خواری!
بانک ها کشورهای پیشرفته نرخ سودشان گاه نزدیک به صفر یا صفر ات. بانک که فقط برای نزول خواری نیست. درآمد بانک بایست از محل ارائه خدات بانکی باشد. مشارکت یا بنگاه داری هم کار بانک نیست. مثلا از وظایف اصلی بانک ها، امانت گیری سپرده ها و اشیاء گران قیمت و گرفتن حق نگهداری است. افتحاح حساب، کارت ها و خدمات انتقال و مشاور... اینها باید محل درآمد باشد.
نزول خواری باعث رشد قارچ گونه این همه بانک و موسسه مالی شده است. نزول خواری رسمی اسمش عوض کردند شده بانک و موسسه مالی! / با سانسور و کتمان حقیقت مشکل حل نمی شود. (3878079) (alef-3)
بانک ها کشورهای پیشرفته نرخ سودشان گاه نزدیک به صفر یا صفر ات. بانک که فقط برای نزول خواری نیست. درآمد بانک بایست از محل ارائه خدات بانکی باشد. مشارکت یا بنگاه داری هم کار بانک نیست. مثلا از وظایف اصلی بانک ها، امانت گیری سپرده ها و اشیاء گران قیمت و گرفتن حق نگهداری است. افتحاح حساب، کارت ها و خدمات انتقال و مشاور... اینها باید محل درآمد باشد.
نزول خواری باعث رشد قارچ گونه این همه بانک و موسسه مالی شده است. نزول خواری رسمی اسمش عوض کردند شده بانک و موسسه مالی! / با سانسور و کتمان حقیقت مشکل حل نمی شود. (3878079) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۲۷:۱۴
اولا چطور درست است نه چه تور - دوم اینکه بانک های به اصطلاح دولتی یا سابقا دولتی وضع خیلی بدتری نسبت به بانک های خصوصی دارند و اگر بانکداری خصوصی و بازار سرمایه نبود رکود به بحران و اضمحلال اقتصادی تبدیل شده بود - سوم اینکه اقتصاد ایران یک اقتصاد رانتی است و سرمایه های بادآورده حروف الفبا بلای جان اقتصاد است نه اقتصاد آزاد.... (3878102) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۳۰:۲۴
ایکاش میگفتید چند نفر در ایران سپرده های بالای یک میلیارد و ده میلیارد دارند؟؟ چهارصدهزار میلیارد متعلق به چند نفر است؟؟ (3878107) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۳:۰۳:۴۸
طبق اعلام رسانه ها داخلی عمده سرمایه هیا بانک ها متعلق به حدود 400 نفر است!
البته برخی از مردم بازنشسته و بی سرپرست هم مقادیری پول برای گذران رندگی گذاشتند / مثلا افراد بیکار یا از کار فتاده هستند سرمایه ریر صد ملیون گذاشته اند با ماهی یکی-دو میلیون زندگی میکنند / جای نگرانی برای وضعیت این قبیل افراد هست / (3878816) (alef-11)
البته برخی از مردم بازنشسته و بی سرپرست هم مقادیری پول برای گذران رندگی گذاشتند / مثلا افراد بیکار یا از کار فتاده هستند سرمایه ریر صد ملیون گذاشته اند با ماهی یکی-دو میلیون زندگی میکنند / جای نگرانی برای وضعیت این قبیل افراد هست / (3878816) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۵:۲۲:۵۱
هر زمان تورم فعلی که بالای 24 هست واقعا کاهش یابد و دلار با قیمت واقعی حدود 1000تومان فروخته شود چون فروش غیر واقعی با قیمت فعلی خود باعث تورم می گردد آنزمان باید سود بانکی هم با تورم واقعی پرداخت شود (3878278) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۱۱:۲۶:۰۰
این دلار 1000 تومانی که لق لقه دهان شماست از کجا اومده؟!! قیمت واقعی دلار آن است که واقعیات اقتصادی و عرضه و تقاضا کشف میکنه نه اونی که ما دلمون میخواد (3879310) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۰۱:۱۷:۱۷
نگرانی مردم ناچاری با اندک سرمایه زیر 50 میلیون زندگی شان از سود بانیک می گذرد مثل از کرافتادگان یا بی خانواده بی سرپرست / یک نمونه زن و بچه های فرد متوفی /
پیشنهاد تکمیلی:
1- سود بانکی کاهش یابد ولی در مرد حساب های افراد زیر 50 میلون عطف به ماسبق نشود و تنها به حساب های کوتاه مدت و جاری و حساب های بالای 50 میلون تومان باشد (مجموع حساب های اشخاص زیر صد ملیون) تا سرمایه دارها وادر کند از احتکار سرمایه در بانک دست بردارند و انها وارد چرخه اقتصاد مولد و مفید و اشتغال زا کنند. (3878971) (alef-11)
پیشنهاد تکمیلی:
1- سود بانکی کاهش یابد ولی در مرد حساب های افراد زیر 50 میلون عطف به ماسبق نشود و تنها به حساب های کوتاه مدت و جاری و حساب های بالای 50 میلون تومان باشد (مجموع حساب های اشخاص زیر صد ملیون) تا سرمایه دارها وادر کند از احتکار سرمایه در بانک دست بردارند و انها وارد چرخه اقتصاد مولد و مفید و اشتغال زا کنند. (3878971) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۱۴:۵۶
میدانید چرا، چون همه مدیران و بیشتر کارکنان بانکها، تسهیلات قرض الحسنه با کارمزد ۴ درصد را میگیرند و آن را در حساب سود ۲۴ درصد میگذارند و این چنین برای خود درآمد درست میکنند که حتی از حقوق آنها هم بیشتر است.. اگر نرخ بهره بیاید پایین که دیگر نمیشود و باید در این دکون را تخته کنند!!!! (3877548) (alef-3)
ساناز
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۱۸:۱۵
نرخ سود بانکی انگلیس وامریکا ربطی به ایران نداره حقوق کارگر ساده توایران نهایتا یک ونیم میلیون تومن میشه ولی توامریکا خدا بده برکت حداقل هشت نه میلیون تومن هست (3877561) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۱۱:۳۸:۴۱
درآمد سرانه در آمریکا بیش از 54000 دلار هست و در ایران زیر 5000 دلار. یعنی اینکه کار کارگر در آمریکا ارزش (ارزش معنوی منظورم نیست، به کسی بر نخوره، بلکه ارزش اقتصادی منظور هست) داره و ارزش آفرینه اما در ایران کار کارگر چیزی حدود یک دهم اون هم نمی ارزه. این هم ناشی از بهره وری پایین از جمله بهره وری نیروی کار در ایران هست. کاری که شما میکنی اگر بری همونو تو آمریکا انجام بدی مطمئن باش نه تنها همین حقوق ایران رو هم نمیگیری که اخراج هم میشی چرا که اونجا رقابت بالاست و اخراج کارگر هم خیلی راحته که یکی از دلایل چالاکی بازار کار اونجا همینه. وقتی از این اظهار نظرها میکنید و مثبت می دید لطفا در نظر بگبربد که ایران از نظر درآمد سرانه رده بالای نود داره؛ ما ایرانی ها توهم کشور ثروتمند بودن داریم در حالی که واقعیت اینطور نیست (3879322) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۱۸:۴۳
چرا وقتی تورم بالای 30 بود هیچ گاه از پایین بودن نرخ سود صحبتی نمی کنید؟؟؟؟ (3877562) (alef-3)
حسین درودیان
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۵:۴۱:۳۸
اولا تورم بالای 30 درصد استثنا بوده است
ثانیاً نرخ بهره بانکی بویژه در بانکهای خصوصی همواره حول و حوش 30 درصد بوده و لذا حتی در دوران تورم بالا هم کمتر از نرخ تورم نبوده
ثالثاً در تورم بالا، اگرچه ارزش سپرده ها کم میشود، اما به دلیل رشد درآمد اسمی بنگاهها، نرخ بهره قابل پرداخت است و لذا ما با تأثیرات مخرب تولیدی روبرو نیستیم. اما زمانی که نرخ بهره بالای نرخ تورم باشد، نه فقط تأثیرات توزیعی بلکه آثار مخرب تولیدی در اقتصاد به جا میماند. به عبارت دیگر تورم بالاتر از نرخ بهره تولید را تخریب نمیکند اما نرخ بهره بالاتر از تورم تولید را نابود میکند (3878306) (alef-3)
ثانیاً نرخ بهره بانکی بویژه در بانکهای خصوصی همواره حول و حوش 30 درصد بوده و لذا حتی در دوران تورم بالا هم کمتر از نرخ تورم نبوده
ثالثاً در تورم بالا، اگرچه ارزش سپرده ها کم میشود، اما به دلیل رشد درآمد اسمی بنگاهها، نرخ بهره قابل پرداخت است و لذا ما با تأثیرات مخرب تولیدی روبرو نیستیم. اما زمانی که نرخ بهره بالای نرخ تورم باشد، نه فقط تأثیرات توزیعی بلکه آثار مخرب تولیدی در اقتصاد به جا میماند. به عبارت دیگر تورم بالاتر از نرخ بهره تولید را تخریب نمیکند اما نرخ بهره بالاتر از تورم تولید را نابود میکند (3878306) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۸:۰۷:۲۲
وقتی دست به مقایسه با دیگر کشورها میزنن که به ضرر مردم و به نفع خودشون باشه (3878508) (alef-3)
تبریزی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۱۹:۵۶
من نمی دونم این تورم بالا نبوده رو از کجا می یارین؟ حاضرم با عدد و رقم و بر اساس میزان مصرف بهتون ثابت کنم که هزینه اینترنت با حذف اینترنت نامحدود 150 درصد بیشتر شده. تلفن ثابت 50 درصد. یه فست فود ساده که تا دیروز 5 هزار بوده شده 6 هزار یعنی 20 درصد افزایش. بستنی 2000 تومانی شده 2500 یعنی 20 درصد افزایش. کرایه اتوبوس برون شهری 2000 تومان شده 2500 یعنی 20 درصد افزایش. بقیه مایحتاج روزانه هم افزایشش 20 و بالای 20 درصد بوده و در مقابل افزایش حقوق ها 12 درصد بوده و سود بانکی هم 7 درصد کم شده که تازه می خوان امسال به 12 درصد هم برسونن. اگه افزایش قیمت پورشه و مازراتی 5 درصد بوده و این رو با مایحتاج مردم و خدمات روزانه جمع می بندن و میانگین می گیرن این یعنی عوام فریبی. اعلام تورم تک رقمی برای اینه که جماعت ناآگاه و جو زده برن دوباره به اینا رای بدن و پرداخت سود بانکی کمتر هم برای اینه که جیب مدیران بانکی پرپول تر بشه. قدرت خرید ما با کاهش سود بانکی چند برابر کمتر شده پس بی خود منتظر نباشن کل پس انداز زندگیمون رو از بانک دربیاریم بریزیم تو جیب دلالان مسکن و ارابه مرگ سازان. (3877567) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۰۹:۴۷
چه تورم دو رقمی باشد و چه نباشد، سود بانکی نباید دو رقمی باشد. معنی ندارد سرمایه کلان را حبس کنند در بانک ها. تجارت و کارهای مولد به خودی خود ریسک دارند در حالی بهر گرفتن از پول سپرده ریسکی ندارد، سرمایه داران به سمت نزول خواری میبرد بجای کار اقتادی و مفید. (3878078) (alef-3)
تبریزی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۶:۲۲:۵۷
این حرفی که زدین به درد سرمایه دارها می خوره. معلومه که خودتون سرمایه دارین و درد مردم رو نمی فهمید. اکثر مردم سرمایه شون کویچیکه و یا درآمدشون کفاف زندگی رو نمی ده یا اصلا درآمدی ندارن و با سود بانکی زندگی می گذرونن و نمی شه که سرمایه کوچیکشون رو هم دربیارن تو اقتصاد مریض ایران از دست بدنش. حداقل باید برای سرمایه های بزرگ که معلومه مال سرمایه دارهاست محدودیت و سود کم در نظر بگیرن و برای سرمایه های کوچیک هم سود بالا. (3878356) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۳:۱۲:۲۵
جناب تبریزی احتمالا کامنت شما در جواب کامنت من است. من چند سال است با بحران بیکاری رو رو هستم و سرمایه هم ندارم یعنی کمی پول داشتم ورشکست شدم. حقیقت همین است که گفتم. زمانی خودم هم پول گذاشته بود و یک چند هزار تومنی سود ی گرفتم ولی منو وسوسه کردند و پول در کرای سرمایه گذاری کردم و ورشکست شدم (چون مرتکب اشتابهت بدی شدم ولی واقعیتش این بود ان کار در بدترین شرای طممکن یعنی رکود انجام شد و در حالت رونق بزار احتمال موفتش بیشتر بود ) و الانم مفلسم و با کمک دیگران و یارانه زنده ام.
اما این سیستم بانکی و کلا این اقتصاد بیمار است. بخش مهمی سرمایه مرتکب به سمت بانک ها رفته اند چون شرایط ریسک بالای کار اقتصادی و درامد راحت سود بانکی، انگیزه فعالیت اقتصاد گرفته است.
در دنیا سود کار مولد اغلب زیر ده دردصد است و در واقع اگر غول های صنعتی و تجاری جهان بوجود آمده اند از سود بالا نیست و بلکه از بهر وری خوب و گردش بالای مالی و تولید کالای و خدمات است.
سیستم بانکی در واقع نزول خواری است. این سیستم نزول خواری که در سالام منع شده، در نهایت اقلیتی را ثروت مند و اکثریت فقیر می کند و ورشکستی اقتصاد قطعی است. (3878834) (alef-13)
اما این سیستم بانکی و کلا این اقتصاد بیمار است. بخش مهمی سرمایه مرتکب به سمت بانک ها رفته اند چون شرایط ریسک بالای کار اقتصادی و درامد راحت سود بانکی، انگیزه فعالیت اقتصاد گرفته است.
در دنیا سود کار مولد اغلب زیر ده دردصد است و در واقع اگر غول های صنعتی و تجاری جهان بوجود آمده اند از سود بالا نیست و بلکه از بهر وری خوب و گردش بالای مالی و تولید کالای و خدمات است.
سیستم بانکی در واقع نزول خواری است. این سیستم نزول خواری که در سالام منع شده، در نهایت اقلیتی را ثروت مند و اکثریت فقیر می کند و ورشکستی اقتصاد قطعی است. (3878834) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۰۰:۳۸:۲۹
همان طور که گفتم من هم مدت وتاهی تجربه سود شیرین بانکی کشیدوم و سپس در اشتباهات زیاد شراکت در کارهای تولید و خدماتی کردم و رشکست شدم. اما باز هم می گویم نزول خواری فاتحه قاتصاد می خواند.
اما قابل درک است که بسیاری سرمایه ها اندکی دارند ولی توانیی بکارگیری در کار تجارت و یا تولید و خدمات ندارند و در عین حال دراد ندارند بخاطر از کارفتادگی و غیره. بایست فکری همب ه حال اینر افارد شریف کرد. هر کسی که زندگی شرافت مندانه دارد قابل احترام است.
البته قاون جددی عطف به ما سبق نمی شود.
پیشنها من با توجه مطالعاتی کردم اینست باری جلوگیر یاز زیان مردم و هم ملاحظات افراد فقیر که تنها منب درادشان زا راه سود باکی اتو
اول اینکه قانون عطف به ماسبق نشود و در مورد حساب های جدید باشد.
سودهای سپرده بلند مدت از 5 سال به ده سال کنند مثلا 15 درصد. سود سپرده کوتاه مدت یک تا 3 ساله بین 5 تا 9 درصد. سود حاب جاری ممنوع کنند.
از طرفی دولت دست اعلام تک رقمی تورم بردارد چون چیزی در جامعه احساس می شود تورم دو رقمی است. این کرا دولت سینگال بد روانی به بزار سرمایه گذرای میدهد و ریسک سرمایه گذاری بالا می برد. در شاریط حاضر تورم 10 تا 15 درصد هم قابل تحمل است و اقتصاد عادت دارد به تورم ها.
خصوصی سازی واقعی و واگذاری سهام شکرت های ملی به همه مردم و تکمیل طرح سهام عدالت یعنی بهب قیه مردم هم این سهام بدهند.
سهام عدالت ناقص اجرا شد.
دولت سرمایه گذاری فقط در زیرساخت ها و البتهر وی تولید انرزی و نفت و گاز بگذارد و بقیه اقتاصد به بخش خصوصی واقعی و نه شبه دولتی ها.
بایست شبه دولتی را واگذار به مردم کنند از طریق بورس سا سهام عدالت. (3878938) (alef-11)
اما قابل درک است که بسیاری سرمایه ها اندکی دارند ولی توانیی بکارگیری در کار تجارت و یا تولید و خدمات ندارند و در عین حال دراد ندارند بخاطر از کارفتادگی و غیره. بایست فکری همب ه حال اینر افارد شریف کرد. هر کسی که زندگی شرافت مندانه دارد قابل احترام است.
البته قاون جددی عطف به ما سبق نمی شود.
پیشنها من با توجه مطالعاتی کردم اینست باری جلوگیر یاز زیان مردم و هم ملاحظات افراد فقیر که تنها منب درادشان زا راه سود باکی اتو
اول اینکه قانون عطف به ماسبق نشود و در مورد حساب های جدید باشد.
سودهای سپرده بلند مدت از 5 سال به ده سال کنند مثلا 15 درصد. سود سپرده کوتاه مدت یک تا 3 ساله بین 5 تا 9 درصد. سود حاب جاری ممنوع کنند.
از طرفی دولت دست اعلام تک رقمی تورم بردارد چون چیزی در جامعه احساس می شود تورم دو رقمی است. این کرا دولت سینگال بد روانی به بزار سرمایه گذرای میدهد و ریسک سرمایه گذاری بالا می برد. در شاریط حاضر تورم 10 تا 15 درصد هم قابل تحمل است و اقتصاد عادت دارد به تورم ها.
خصوصی سازی واقعی و واگذاری سهام شکرت های ملی به همه مردم و تکمیل طرح سهام عدالت یعنی بهب قیه مردم هم این سهام بدهند.
سهام عدالت ناقص اجرا شد.
دولت سرمایه گذاری فقط در زیرساخت ها و البتهر وی تولید انرزی و نفت و گاز بگذارد و بقیه اقتاصد به بخش خصوصی واقعی و نه شبه دولتی ها.
بایست شبه دولتی را واگذار به مردم کنند از طریق بورس سا سهام عدالت. (3878938) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۲۳:۴۳:۳۷
این کار باعث ایجاد تورم و ضرر به همان اکثر مردم می شود (3879958) (alef-11)
عماد
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۳۴:۰۲
اول ثابت کنید تورم حدود 10 درصده بعد تز بدید . چرا باید یکی بیاد یه عددی بده و بگه تورم این مقداره بعد همه بیان بر اساس اون تصمیم بگیرن ؟ (3877602) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۲:۴۱:۴۱
خودشون هم ميدونند كه تورم بالا تر از اين حرفاست و اونهم تو مايحتاج مردم اگر هم رشدش كمتر شده نه بخاطر بهبود وضعيت اقتصاد كه به دليل ناتواني مردم در خريد است كه ناشي از ركود است! پس دولت بجز برجام دست اورد مثبت ديگري نداشته است متاسفانه. (3878004) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۰۹:۴۲:۵۰
دولت باید از دخالت کردن دستوری در نرخ بهره خودداری کند! (3877624) (alef-3)
مرزنگوش
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۰:۱۸:۴۲
مشکل بانک ایران در دولتی بودن بیش از حد آن و بیشتر سیاسی بودن اقتصاد در ایران است. در هیچ کشوری سیاست های اقتصادی این قدر تابع برنامه ریزی های سیاسی و یا بهتر بگویم بازی های سیاسی و جناح بندی های سیاسی جهانی نیست و به همین دلیل چوب آن را در درجه اول تولید کننده و در درجه دوم مردم می خورند (3877700) (alef-3)
وطن دار
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۰:۲۳:۵۹
این مشکل راه حلهای قابل قبول وقابل اجرا دارد مشروط به اینکه بانک مرکزی ودولت اراده ای جدی برای برون رفت از این بحران از خود نشان دهند وبا برنامها ی مشخص ومدون حرکت کنند:
1-تصویب قوانین ومقررات لازم برای اخذ مالیاتهای سنگین از احتکار کننده گان املاک ومستقلات اعم از مسکونی تجاری واداری برای جلوگیری از هجوم نقدینگی خارج شده از بانکها براثر کاهش سود بانکی به آن بخش
2-جلوگیری از فعالیت موسسات مالی بدون مجوز که بدون توجه به شرایط بازار اقدام به افزایش سودهای بانکی نموده وبعدا دچار مشکل کسری نقدینگی میشوند ومشکلاتی نیز برای حاکمیت درست میکنند.
3-تصویب سودهای سپرده معادل 3% بالاتر از تورم جاری در شورای پول واعتبار وملزم کردن موسسات مالی داری مجوز به رعایت سود مصوب ونظارت دقیق بانک مرکزی وبرخورد جدی با موسسات متخلف از طریق انحلال وادغام آنها در بانکهای دولتی
4-تقویت بازار سرمایه برای جذب نقدینگی آزاد شده ناشی از کاهش سودهای بانکی
رعایت موارد فوق در صورت اراده جدی وسختگیرانه مطمئنا منجر به حل مشکل در میان مدت خواهد شد ولی این اراده جدی کماکان دیده نمیشود. (3877712) (alef-3)
1-تصویب قوانین ومقررات لازم برای اخذ مالیاتهای سنگین از احتکار کننده گان املاک ومستقلات اعم از مسکونی تجاری واداری برای جلوگیری از هجوم نقدینگی خارج شده از بانکها براثر کاهش سود بانکی به آن بخش
2-جلوگیری از فعالیت موسسات مالی بدون مجوز که بدون توجه به شرایط بازار اقدام به افزایش سودهای بانکی نموده وبعدا دچار مشکل کسری نقدینگی میشوند ومشکلاتی نیز برای حاکمیت درست میکنند.
3-تصویب سودهای سپرده معادل 3% بالاتر از تورم جاری در شورای پول واعتبار وملزم کردن موسسات مالی داری مجوز به رعایت سود مصوب ونظارت دقیق بانک مرکزی وبرخورد جدی با موسسات متخلف از طریق انحلال وادغام آنها در بانکهای دولتی
4-تقویت بازار سرمایه برای جذب نقدینگی آزاد شده ناشی از کاهش سودهای بانکی
رعایت موارد فوق در صورت اراده جدی وسختگیرانه مطمئنا منجر به حل مشکل در میان مدت خواهد شد ولی این اراده جدی کماکان دیده نمیشود. (3877712) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۱۱:۵۵
بزرگترین اشتباه اقتاصدی، بلا بردن نرخ بهر بالای نرخ تورم است که موجب رکود می شود و دیگر رغبتی باری سرمایه گذاری در کارهای مولد و اشتغال زا نمی شود / نرخ بالای دو رقمی ترویج نزول خورای است. (3878084) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۵:۲۳:۵۳
اینی که شما فرمودید باعث خروج سرمایه سرمایه داران از مملکت میشه
الان یعنی فکر کردی ؟ (3878279) (alef-3)
الان یعنی فکر کردی ؟ (3878279) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۳:۱۹:۴۹
اگر این طور بود الان باید تمام سرمایه های جهان در ایارن می بود و مثلا هیچ بانکی در امریکا و اروپا و شرق آسای نبود!
من هم بیکارم ولی زمانی تاندکی پول داشتم و در بانک گذاشته و سپس با وسوسه یکی خارج کردم زدم به کار و ورشکست شدم و به افلاس گرفتار شدم و گاهی افرادی می گیوند و حتی گاهی خودم ای کاش پولم همچنان در بانک نگه می داشتم! با این وجود برخی هم بخاطر ورشکستگی چند موسسه مالی زیان کردند. اصل کار اشکال دارد. این نوع ارتزاق کار درستی نیست. نزول خواری در نهایت اقلتی ثروت مندو اکثریت فقیر می کند و اقتاصد را بیمار می کند.
من درک می کنم چرا برخی جانب نزول خواری میگرند و حیت درک می کنم بسیاری از خانواده ها با سرپرست از کار افتاده یا بازنسشته یا بی سرپرست از این راه ارتزاق می کنند. بایست فکری به حال این عزیران کرد. ولی عمده سرمایه بانک متعلق به چند صد نفر است طبق اعلام رسانه ها. این سرمایه ها می تواند رد بخش های مزیت نسبی ایران سرمایه گذاری شود.
برخلاف تبلیغات ضد سرمایه داری، اگر سرمایه دار راتحت نظارت و حمایت تشویق کرد در کارهای مفید تجاری مثل صادرات یا ساختمان یا کارخانه و کشاورزی... سرمایه گذاری کند، اقتصاد رونق می گیرد. (3878846) (alef-13)
من هم بیکارم ولی زمانی تاندکی پول داشتم و در بانک گذاشته و سپس با وسوسه یکی خارج کردم زدم به کار و ورشکست شدم و به افلاس گرفتار شدم و گاهی افرادی می گیوند و حتی گاهی خودم ای کاش پولم همچنان در بانک نگه می داشتم! با این وجود برخی هم بخاطر ورشکستگی چند موسسه مالی زیان کردند. اصل کار اشکال دارد. این نوع ارتزاق کار درستی نیست. نزول خواری در نهایت اقلتی ثروت مندو اکثریت فقیر می کند و اقتاصد را بیمار می کند.
من درک می کنم چرا برخی جانب نزول خواری میگرند و حیت درک می کنم بسیاری از خانواده ها با سرپرست از کار افتاده یا بازنسشته یا بی سرپرست از این راه ارتزاق می کنند. بایست فکری به حال این عزیران کرد. ولی عمده سرمایه بانک متعلق به چند صد نفر است طبق اعلام رسانه ها. این سرمایه ها می تواند رد بخش های مزیت نسبی ایران سرمایه گذاری شود.
برخلاف تبلیغات ضد سرمایه داری، اگر سرمایه دار راتحت نظارت و حمایت تشویق کرد در کارهای مفید تجاری مثل صادرات یا ساختمان یا کارخانه و کشاورزی... سرمایه گذاری کند، اقتصاد رونق می گیرد. (3878846) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۰:۳۸:۲۳
اون موقع که پول مردم در بانک یک سوم شد کجا بودید ؟ (3877751) (alef-3)
علی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۸:۰۳:۰۷
دیگه قرارنشد سوال های بحث بر انگیز بپرسید!!! (3878503) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۱:۰۳:۱۷
مساله تورم نیست مساله میزان اعتبار بانک ها و سطح اعتماد مردم است! (3877803) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۱:۰۹:۱۸
راه چاره اش افزايش بسيار سريع رشد اقتصادي و توليد هست.
الان وقت انتخاب نيست.
از هر راهي كه ممكنه بايد اين رشد صورت بگيره ، چه از داخل چه از خارج.
بايد بسيار سريع سرمايه و فن اوري جديد در بخش توليد وارد بشه.
سرمايه و فناوري داخلي
سرمايه و فن اوري خارجي.
محل انتخاب نيست هر كدوم اين مسيرها ١٠ درصد بار رو هم كم كنند خيلي خوبه. (3877816) (alef-3)
الان وقت انتخاب نيست.
از هر راهي كه ممكنه بايد اين رشد صورت بگيره ، چه از داخل چه از خارج.
بايد بسيار سريع سرمايه و فن اوري جديد در بخش توليد وارد بشه.
سرمايه و فناوري داخلي
سرمايه و فن اوري خارجي.
محل انتخاب نيست هر كدوم اين مسيرها ١٠ درصد بار رو هم كم كنند خيلي خوبه. (3877816) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۱:۲۳:۵۰
در کشوری که کار و تلاش ارزشمند محسوب نمیشه و به تولیدکنندگان ارج نهاده نمیشه همه دنبال پول یامفت بدون زحمت هستند.عاقبت خوبی برای چنین جامعه ای نمیشه متصور بود. (3877850) (alef-3)
حسین
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۱:۳۶:۰۲
مردم کار و تلاش نمیکنن ؟ کار ؟ کدوم کار دقیقا ؟ ملت تو خرج روزانه موندن و این چندر قازی که بانک گذاشتن برای امرار معاششون هست . گذشت دورانی که با پول حقوق میشد مثل انسان زندگی کرد . یه حرفی رو میشنوید دائم نیاید بازگو کنید (3877870) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۲:۳۱:۴۷
اونهایی که چندرغاز تو بانک گذاشتن رو بذارید کنار.خیلی ها هم هستند که ثروت کلانی دارند و همه رو چپوندن تو بانکها و دارند سود بدون زحمت میگیرند.این اصلا برای اقتصاد کلان کشور مفید نیست. (3877981) (alef-3)
تبریزی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۶:۲۷:۰۳
جناب طبق آمار 50 درصد سپرده ها مبلغشون کمتر از 50 میلیون تومان و 30 درصد سپرده ها هم مبلغشون بین 50 تا 100 میلیون تومانه. یعنی 80 درصد مبلغ سپرده ها چندرغازه. حالا چون چند نفر سرمایه کلانشون رو توی بانک ها حبس کردن دلیل نمی شه 80 الی 90 درصد مردم قربانی بشن. (3878362) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۳:۲۱:۰۵
اکثریت ملت یا مزدبیگرند یا بیکار. این سرمایه دار (دولتی و غیر دولتی) است که باید در کارهای قاتصادی سرمایه گذاری کند و اشتغال ایجاد کند. (3878849) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۸:۵۹:۲۹
این کاهش سود ها همش نقشه اونهای که مسکن رو دستشون باد کرد (3878556) (alef-13)
مازیار
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۱:۳۳:۴۶
افزایش تولید باید با جذب سرمایه و فن آوری خارجی صورت بگیره و گرنه این تولید پوسیده راه به جایی نداره (3877865) (alef-3)
عماد
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۲:۱۱:۴۱
بوروکراسی در بانک ها دارد تیشه به ریشه خود و اقتصاد میزند. کسی هم جلودارشان نیست. یکی بر سر شاخ و بن میبرید! (3877944) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۲:۲۱:۴۰
هیچ بحرانی برای ثروتمندان ایجاد نکرده
صاحبان املاک ما به التفاوت را از مستاجرین دریافت میکنند و پول پیش را پس داده و 36 درصد ان پول سالیانه اجاره میگیرند (3877965) (alef-3)
صاحبان املاک ما به التفاوت را از مستاجرین دریافت میکنند و پول پیش را پس داده و 36 درصد ان پول سالیانه اجاره میگیرند (3877965) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۲۷:۳۶
4 سالی که کابوس وار برای سرمایه گذاران و تولید کننده گان و رویایی برای سپرده گذاران میگذرد و چرخ زندگی مردم بکل از کار افتاد. (3878103) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۳۱:۴۰
ممکنه به سوال من جواب بدید: کسایی که توانایی کار با سرمایشون رو ندارند یا سرمایشون به قدری نیست که شغل ایجاد کنند باید چه کار کنند؟ (3878109) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۴۱:۵۱
آقا سود سپرده های بیش از 100 میلیون را کم کنید نه اینکه سود همه سپرده های مردم بیچاره ای که با زحمت پولی را جمع کرده اندتا پس اندازی برای بیماری و گرفتاری شان باشد. این چه سیاستی است که دولت در پیش گرفته؟ یعنی کارشناس وارد به امور ندارند؟پس مردم این پس انداز مختصرشان را کجا ببرند و دست چه کسی بدهند که بالا نکشد و نخورد؟با این کارهایتان نتیجه ی معکوس میگیرید و به قشر ضعیف هم بیشتر از اینها ضربه میزنید.الف جان لطفا چاپ کن شاید یک مسئولی بخواند و تصمیمی درست بگیرد. (3878122) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۳:۴۴:۳۵
این بمب ساعتی بزودی دست دولت بعدی منفجر خواهد شد. (3878131) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۴:۱۵:۲۵
وقتی یک شبه برای ماندن به هر قیمتی و تداوم ماجراجوییهای سیاسی دلار را سه برابر و چهار برابر کردید و در واقع دست در جیب نحیف مردم کردید تا حقوق های نجومی نزدیکانتان ده برابر شود باید به فکر رکود تعمیق شونده می بودید.هزینه تستهای پاراکلینیکی بیمارستان های دولتی بیش از چهل درصد در امسال افزایش داشته است،کدام تورم ده درصدی ؟ تورم نقطه به نقطه در علم افتصاد وجود ندارد و بی معنی است چون داده معنا داری از آن استخراج نمی شود و اختراع آقایان است . (3878177) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۴:۵۱:۵۳
لطفا بروید نرخ اجاره و رهن مسکن را ملاحظه کنید. افزایش لجام گسیخته غیر قابل باور اجاره ها در این وانفسای حقوق های پایین و تاسف بار و از طرف دیگر احتکار بانک ها و موسسات مالی در ملک و تخلف 4700 میلیارد تومانی در حقوق. (3878240) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۳:۲۲:۳۸
راه حل اجاره، مبارزه با احتکار مسکن است. مالیات بر مساکن خالی سال هاست مطرح است ولی نمی گذارند اجرا شود. (3878851) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۸:۲۷:۱۳
وقتی مسئولین کشور به فکر بخور بخور باشند که هستند ،وقتی اکثریت به فکر
منافع شخصی ،گروهی و حزبی خود باشند که هستند،وقتی دلسوزی و خیرخواهی برای کشور به حداقل برسد که رسیده ،وقتی اکثریت مسئولین
بجای کار و تلاش برای بهبود اوضاع کشور فقط به فکر این هستندکه از فرصت پست و سمت خود نهایت بهره ی شخصی را ببرند و جیب خود و قوم و خویش خود را پرکنند . باید به اینجا برسیم . (3878523) (alef-11)
منافع شخصی ،گروهی و حزبی خود باشند که هستند،وقتی دلسوزی و خیرخواهی برای کشور به حداقل برسد که رسیده ،وقتی اکثریت مسئولین
بجای کار و تلاش برای بهبود اوضاع کشور فقط به فکر این هستندکه از فرصت پست و سمت خود نهایت بهره ی شخصی را ببرند و جیب خود و قوم و خویش خود را پرکنند . باید به اینجا برسیم . (3878523) (alef-11)
علی
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۱۹:۰۲:۵۲
شما مثل اینکه نمیدانید که دولت مدتهاست که در پرداخت بدهیهایش به بانکها و پیمانکاران نکول کرده است و ارزش اعتباری دولت ایران در حد یک شرکت ورشکسته است ؟ نمیدانید که بانکهای کشور هیچوقت نمیتوانند رتبه اعتباری بالاتر از دولت را داشته باشند ؟ به بهره بانکی کار نداشته باشید . بهره اسناد خزانه اسلامی که در بورس معامله میشود الان حدود 20 در صد است . در صورتی که اسناد قرضه درکشورهای صنعتی بیشتر از 0.5 در صد نیست .این یعنی پول دادن به دولت مثل سوزاندن پول است. مثل اینکه متوجه نیستید که دولت ایران با 600 هزار میلیارد تومان بدهی دیگر قادر به پرداخت تعهدات خود نیست ؟
قیمت پول را ریسک پول تعیین میکند. دوباره پول را ارزان کنید تا دولت دوباره آنرا بخورد و دوباره تورم 100 درصدی را تجربه کنیم. ما با یک سری حرفهای پوپولیستی به همین جا رسیدیم.
بعله رکود هست و 70 درصد سپرده ها متعلق به 600 هزار نفر هست ولی اولین کسانی که به پول ارزان دسترسی پیدا کنند ، همان ها هستند که ما را به اینجا کشاندند. (3878561) (alef-13)
قیمت پول را ریسک پول تعیین میکند. دوباره پول را ارزان کنید تا دولت دوباره آنرا بخورد و دوباره تورم 100 درصدی را تجربه کنیم. ما با یک سری حرفهای پوپولیستی به همین جا رسیدیم.
بعله رکود هست و 70 درصد سپرده ها متعلق به 600 هزار نفر هست ولی اولین کسانی که به پول ارزان دسترسی پیدا کنند ، همان ها هستند که ما را به اینجا کشاندند. (3878561) (alef-13)
حشمتیان
۱۳۹۵-۰۵-۲۰ ۲۱:۵۴:۵۱
فقط یکی از شاخص ها ان هم برنج ایرانی را در نظر بگیرید ابان ماه 94 هر کیلو 8500 تومان در خرداد 95 همان برنج 14 هزار تومان یعنی 55 درصد تورم ان وقت دولت هی شعار تورم تک رقمی بدهد . (3878736) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۰۹:۲۲:۰۶
شما اقتصاد دان ها مشکل تان این است که فقط از منظر علم اقتصاد به اقتصاد ایران نگاه می کنید. بعد هم هر تزی می دید خراب از آب در می آید. مشکل اقتصاد ایران بنیان اقتصادی ندارد. (3879134) (alef-11)
جواد
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۱۹:۵۱:۱۲
سود بانکی ای که بانک به مردم میده... نیاز به در آمد داره... درآمد بانک چیه؟ تسهیلات هست و دیگه اینکه خودشون وارد بازار بشن... درنتیجه بانک یا تسهیلات به افرادی میده که میدونه میتونه پس بده یا به بنگاههای تولیدی ای میده که بعدن بفروششون... بانکها در قبال سپرده های سود ده مسئولن و باید به هر طریقی این سود ها رو بدن در نتیجه به هر ترفندی شده می خوان هم تامین اعتبار کنن برا خودشون و بنگاهاشون و هم اینکه حقوق پرسنل رو بدن و هم اینکه سود سپرده ها رو بدن در نتیجه حاضر نمیشن سود تسهیلات رو بیارن پایین... جالبه بدونید سپرده های قرض الحسنه ما رو هم به خودشون تخصیص میدن... (3879756) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۵-۲۱ ۲۱:۳۵:۴۷
سود بانکی در زمان رکود بالا به نظر می رسد در حالی که اگر رونق اقتصادی وجود داشت در مقابل تولید و تجارت بسیار هم پایین است. اگر عرضه دارید رونق اقتصادی ایجاد کنید تا سپرده گذاران در بانکها بیش از این ضرر کنند. وقتی عرضه ایجاد رونق اقتصادی ندارند هی میگن سود بانکی بالا است. شما اصلا نمی فهمید سرمایه گذاری یعنی چه تا چه رسد به آنکه بفهمید در رونق اقتصادی است که معلوم می شود نرخ سود بانکی که حالا آن را به 15 درصد رسانده اید بالا است یا پایین. راستی مسئولین اقتصاد کشور اصلا می فهمند که رونق اقتصادی یعنی چه؟ (3879845) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۵-۲۲ ۰۶:۴۳:۴۸
اگر چنین است پس چرا تورم در قیمتها را داریم انهم با نرخ 25% چرا نرخ ریال نسبت ارزهای خارجی افزایش داشته؟ خیر ما دچار اقتصاد رانت و فاسد هستیم. ما دچار رکود تورمی هستیم ولی نرخ ریال را مصنوعی بالا نگه داشتیم. (3880093) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
